الملامتی هو الذی لا یظهر خیرا و لا یضمر شرا
کسی که ملامتی است؛ یعنی اهل این مکتب است، نه در ظاهر خیری از خودش نشان می دهد که دیگران ببینند و دیگران بفهمند و نه در باطن و خلوت خودش شر و شرارتی دارد. حافظ نیز این مکتب را پسندیده بود و چنین روش و منشی برای خود برگزیده بود؛ یعنی قضاوت های مردم برای او مهم نبود. در روزگاری که پیشانی ها ار روی ریا و تظاهر مثل زانوی شتر پینه بسته بود از اثر سجود، به پیشانی این مرد نگاه می کردید هیچ اثری از مهر نداشت؛ اما در خلوت خودش اهل سحر بود، خلوت نشین بود. و همین موجبات سرزنش حافظ را فراهم می کرد چون در چهره اش هیچ آثاری نبود. حالا حافظ در مقابل چنین افراد ملامت گر و سرزنش کننده ای این حرف را می زند که طنزآمیز هم می زند.
حافظ می گوید: در سرنوشت ما مقرر نشد و مقدر نبود که از کوچه ی نیک نامی گذر کنیم؛ یعنی ما هم مانند شما خوش نام باشیم و نام ما هم در جملگی عابدان و زاهدان باشد و اگر تو چنین سرنوشتی را برای ما خوش نداری و نمی پسندی، بیا و این مشیت و خواسته ی الهی که برای ما رقم خورده را تغییرش بده؛ یعنی لطف و عنایت حق بود که ما در چنین زمره ای نباشیم و هر چه خدا خواست همان می شود.
#نور_ماه
#غزلیات_حافظ
________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________
