eitaa logo
پاییز
222 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
393 ویدیو
20 فایل
سلام سعی میکنم چیزایی که به ذهنم میرسه و لازمه باهاتون درمیون بگذارم رو اینجا مطرح کنم. خوب و بدشو به بزرگی خودتون ببخشید آیدی اینستاگرام: p_a_eee_z3 گفتگو با پاییز: شناس؛ @pa_eee_z ناشناس؛ https://harfeto.timefriend.net/17140620203928
مشاهده در ایتا
دانلود
🔆 🔆 3⃣3⃣1⃣📌حضور رهبر انقلاب در دیدار اساتید و دانشجویان ۱۳۸۷/۰۲/۱۴ 2⃣ 💢 ب) یکی دیگر از عبارت است از موجود و ، که اینها در ما در آغاز انقلاب بود. شما شاید از و ما در هنگامی که پیروز شد، تصویر درستی نداشته باشید. امروز ما میبینیم که عنوان « » در همه هست. واقعاً هم اگر بگویند آقا شما میتوانید بزنید روی دست پیشروِ دقیق‌ترین و ظریف‌ترین دنیا، شما میگوئید بله؛ اگر کنیم، کنیم، میتوانیم. واقعاً در خودش را قادر بر هر کاری میداند؛ این در اول اینجور نبود. تربیتهای قبلی درست عکس این بود. 💢هر کاری که مطرح میشد، میگفتند آقا ما که نمیتوانیم! آقا فلان چیز را بسازید، میگفتند ما که نمیتوانیم! با فلان شعار غلط در دنیا مقابله کنیم، میگفتند آقا ما که زورمان نمیرسد، ما که نمیتوانیم! « ِ» امروز، آن روز « » بود. این، آن تربیت و بازمانده‌ی از دوران گذشته است. 💢 توسری خوری، شنیدن ، دیدن در کسانی که از آنها توقع و و و دارد، عادت شده بود. یعنی اگر در دوران پیش از میآمدند به مردم میگفتند آقا فلان کشور - حالا شخص اول که خود بود - یا یا فلان عیاشی را کردند، فلان را کردند، فلان عمل زشت و ناهنجار را انجام دادند، مردم تعجب نمیکردند؛ میگفتند خوب، هست دیگر؛ معلوم است! یعنی کرده بودند به اینکه را که باید باشند و باشند، و ببینند. ما تعجب میکردیم از اینکه در صدر چطور یک خلیفه مست رفت برای مردم صبح خواند! هم درباره‌ی خلیفه هست، هم درباره‌ی یکی از امرای منصوب از قِبل یک خلیفه. این در تاریخ هست و معروف و مسلّم هم هست. نماز صبح دو رکعت است؛ اما او چون سرکیف بود، شش رکعت خواند. گفتند آقا نماز صبح را زیادی خواندی؛ گفت بله، حالم خوش است؛ اگر بخواهی، بیشتر هم میخوانم! این در بود. در آن زمان مردم میدیدند که خلیفه یک چنین فسقی را دارد انجام میدهد، اما تحمل میکردند و بیتفاوت از مقابل این قضیه میگذشتند. 💢 زمان ما هم همین‌جور بود. در دوره‌ی - که ماها تا قبل از پیروزی با مواجه بودیم - قضیه همین‌جور بود. تعجب نمیکردند از اینکه فسق کند، فجور کند، باده‌گساری کند، کارهای هرزه انجام دهد. شاید من قبلاً گفته باشم که یکی از علمای بزرگ که مرد بسیار دانشمند و عالمی بود و بنده هم او را دیده بودم - استاد پدر ما بود - پیرمردی بود بسیار عالم، اما بسیار ساده! من یک وقتی رفته بودم ، شاگردان و دوستانِ علاقه‌مند خود ایشان نقل میکردند؛ میگفتند یک وقتی محمدرضا در دوره‌ی جوانیاش آمده بود ، رفته بود سراغ این آقا. احترام کرده بود از این آقا، رفته بود توی آن مدرسه‌ای که این آقا تدریس میکرده. بعد که محمدرضا رفته بود، این آقای - که هم بود، هم بود، منتها بود - شاه شده بود و از او تعریف میکرد. دوستان گفته بودند آقا شما که از این شخص تعریف میکنید، این مرد این کارهای خلاف را انجام میدهد - حالا کارهائی که در نظر آن عالم، خیلی بزرگ باید مینمود؛ مثلاً او شراب میخورد - گفته بود خوب، است دیگر؛ میخواهی نخورد؟! گفته بودند آقا مثلاً قماربازی میکند، گفته بود است دیگر؛ پس میخواهی مثلاً چه بازی کند؟! عرف این بود که چون است، چون است، پس باید بتواند کند، کند، از خودش نشان بدهد. این جزو عاداتی بود که در جامعه‌ی ما وجود داشت. @chekhabarazkoja