⛔️ 🇺🇸 🚫
#آمریکا، شاخصۀ انحطاط #تمدن_غرب
1⃣
🔹عجز تمدن غرب از سامان‌دهی جامعه جهانی را با نگاهی منتقدانه به ماهیت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و... ایالات متحده امریکا مورد تعمق بیشتر قرار می‌دهیم، چرا که:
🔸«در میان کشورهایی که نظام اجتماعی به روش بازدارنده ایالات متحده آمریکا از همه مهم‌تر است و سرنوشت همه جامعه‌های باز دیگر به سرنوشت آن بسته است»(1)
🔹با بررسی همه جانبه واقعیت‌های پیدا و پنهان جامعه امریکا که به تعبیر رهبر بصیرمان «دچار بحران شدید هویت فرهنگی و شخصیتی بوده و به علت از بین رفتن پایه‌های اخلاق از درون در حال متلاشی شدن می‌باشد»(2) می‌توان به بیماری تمدن غرب پی برد، چرا که امریکا نه تنها یک کشور غربی بلکه: «آزمایشگاه بارزی از نزول و انحطاط جامعه مدنی و نهادهای شناخته شده آن در تمدن غرب می‌باشد»(3)
🔹افول امپراتوری آمریکا
ایالات متحده آمریکا براساس شهادت واقعیت‌های موجود و اعتراف شخصیت‌های سیاسی، فرهنگی و... آن، به شدت گرفتار مشکلات پیچیده‌ای است که آینده این کشور را تیره و تار نموده است.
🔸اکتاویوپاز، نویسنده معروف غربی و برندة جایزه ادبی نوبل، طی مقاله‌ای با عنوان «#امپراتوری_دموکراسی (امریکا) در سراشیب سقوط»(4) می‌نویسد:
«چشم‌انداز امریکا به هیچ وجه روی نوید و آرامش را نشان نمی‌دهد»
🔹وی تصریح می‌کند: «آمریکایی ها... اطمینانی را که در گذشته نسبت به سرنوشت و آینده ملت‌شان داشته‌اند از دست داده‌اند»(5)
🔸برخی از تحلیل‌گران که نزدیک به چهاردهه از نزدیک نظاره‌گر تحولات درونی ایالات متحده بوده‌اند، بر این اعتقادند که: «از جنگ جهانی دوم تا امروز هیچ‌وقت مشکلات اجتماعی و سیاسی اقتصادی و فرهنگی امریکا جدی‌تر از حال نبوده است.» (6)
🔸البته آنانی که برای اثبات وجود ثبات پایدار در جامعه و نظام سیاسی ایالات متحده به اقتدار نسبی این کشور در عرصه‌های اقتصادی، نظامی و پیشرفت‌های تکنولوژیک استناد می‌جویند، باید به این حقیقت معطوف گردند که:
«افول امپراتوری‌ها ناگهانی و آنی نیست و قدرت‌های بزرگ در تاریخ همیشه به آهستگی سیر قهقرایی خود را طی کرده‌اند و امریکا نیز از این قاعده مستثنی نیست»(7)
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
👈 پی نوشت:
(1) کارل #پوپر، انقلاب یا اصلاح، ترجمه هوشنگ وزیری، ص 36
(2) در دیدار نمایندگان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور با معظم‌له(11/6/76)
(3) پروفسور حمید مولانا، روزنامه کیهان، ستون چشم‌انداز (29/5/77)
(4) پویاز در حاشیه این مقاله چنین نگاشته است
(5) «این مقاله در سال 1980م نوشته شده و از آن موقع تا حال تغییرات زیادی در ایالات متحده رخ داده است، معذلک من نوشته را عیناً حفظ کردم و در آن دست نبردم. زیرا این تغییرات اساسی نظریاتی را که ابراز داشته‌ام عوض نکرده و برعکس وقایع بعدی آنها را مستقیم یا غیرمستقیم تأیید کرده است!»
(6) اطلاعات سیاسی – اقتصادی، ش 63
(7) پروفسور حمید مولانا، در مصاحبه با هفته نامه صبح(۲۲ اسفند۷۴)؛ ش۴۸
2⃣ #ادامه_دارد
#کتاب
#عصر_امام_خمینی ره
#میراحمدرضا_حاجتی
🆔 @rafigha
https://eitaa.com/rafigha
💠 3⃣ 💠
🔸در سال 70 یا 71 بود که برای اولین و آخرین بار به اتفاق حجت الاسلام معلی همکارم در سردبیری #کیهان و آقای #یوسفعلی_میرشکاک به دیدار مرحوم #فردید در منزلش رفتیم. در این دیدار اگر چه خلق و خوی تند آن مرحوم را نپسندیدم اما با چند بحث عمیق و جذابی که مطرح کرد ربط دیدگاه های اساتیدی چون #داوری و #مددپور و #آوینی با اندیشه های او برایم آشکار شد.
فردید در تمام دوران پس از انقلاب تحت تاثیر جوسازی هایی که از سوی دکتر سروش و طرفداران و شاگردانش علیه او صورت گرفته بود و البته در این میان شاید زبان تند فردید در نقدهایش بی تاثیر نبود، در غربتی عجیب زندگی کرد و این از عجایب رخ داده در عرصه فکری و نظری #جمهوری_اسلامی بود.
🔹البته یک دلیل مهم این غربت، دیدگاه های خلاف مشهور فردید بود که در تعارض با انگاره های اسلام شناسی معاصر در باب #علم و #تکنولوژی و وجوه مادی و معیشتی #مدرنیته بود. فردید کلیت مدرنیته را محصول خودبنیادی و بریدن بشر جدید از وحی می دانست و علم و تکنولوژی مدرن را از مبانی فلسفی مادی و #ماتریالیستی و #اومانیستی آن جدا نمی کرد. ضمن آن که تعریض های تندی به یونان گرایی و فلسفه اسلامی و حتی #ملاصدرا داشت.
🔸در هر صورت پارادایم و فضای فکری فردید با اندیشمندانی چون #مطهری و #طباطبایی و #مصباح تفاوت هایی اساسی و بنیادین داشت و همین امر تاکنون مانع از طرح و شناخته شدن فردید در محافل فکری و فرهنگی کشور شده و جمهوری اسلامی را از نگاه عمیق انتقادی وی به #تمدن_غرب و دنیای جدید محروم کرده است.
خاطرات مطبوعاتی #مهدی_نصیری 3⃣
🆔 @rafigha
https://eitaa.com/rafigha