💠 3⃣ 💠 🔸در سال 70 یا 71 بود که برای اولین و آخرین بار به اتفاق حجت الاسلام معلی همکارم در سردبیری #کیهان و آقای #یوسفعلی_میرشکاک به دیدار مرحوم #فردید در منزلش رفتیم. در این دیدار اگر چه خلق و خوی تند آن مرحوم را نپسندیدم اما با چند بحث عمیق و جذابی که مطرح کرد ربط دیدگاه های اساتیدی چون #داوری و #مددپور و #آوینی با اندیشه های او برایم آشکار شد. فردید در تمام دوران پس از انقلاب تحت تاثیر جوسازی هایی که از سوی دکتر سروش و طرفداران و شاگردانش علیه او صورت گرفته بود و البته در این میان شاید زبان تند فردید در نقدهایش بی تاثیر نبود، در غربتی عجیب زندگی کرد و این از عجایب رخ داده در عرصه فکری و نظری #جمهوری_اسلامی بود. 🔹البته یک دلیل مهم این غربت، دیدگاه های خلاف مشهور فردید بود که در تعارض با انگاره های اسلام شناسی معاصر در باب #علم و #تکنولوژی و وجوه مادی و معیشتی #مدرنیته بود. فردید کلیت مدرنیته را محصول خودبنیادی و بریدن بشر جدید از وحی می دانست و علم و تکنولوژی مدرن را از مبانی فلسفی مادی و #ماتریالیستی و #اومانیستی آن جدا نمی کرد. ضمن آن که تعریض های تندی به یونان گرایی و فلسفه اسلامی و حتی #ملاصدرا داشت. 🔸در هر صورت پارادایم و فضای فکری فردید با اندیشمندانی چون #مطهری و #طباطبایی و #مصباح تفاوت هایی اساسی و بنیادین داشت و همین امر تاکنون مانع از طرح و شناخته شدن فردید در محافل فکری و فرهنگی کشور شده و جمهوری اسلامی را از نگاه عمیق انتقادی وی به #تمدن_غرب و دنیای جدید محروم کرده است. خاطرات مطبوعاتی #مهدی_نصیری 3⃣ 🆔 @rafigha https://eitaa.com/rafigha