🔴 فرزند من چه تصویری از دین داره؟!
همین اول بحث بگم، می‌دونم روی موضوعی دست گذاشتم که شاید به مذاق خیلی‌ها خوش نیاد، اما مگه راهی غیر از این داریم که باید جلوی کار غلط ایستاد؟ مگه برای اصلاح، سلاحی بهتر از اندیشه و فکر تو این عرصه وجود داره؟
اما بعد؛
تا حالا با مفهومی به نام #فشردگی_دینی برخورد داشتید؟ من در طول سالیان گذشته آدم‌های بسیاری رو دیدم که به واسطه فشردگی‌های دینی، #دین_زده، #ضد_دین، #دین_گریز و ... شدند و اصلاً تصویر سالمی از دین نداشتن! بعداً مفصل توضیح میدم ...
یادمه پارسال سر کلاس #تاریخ_ادبیات-کودکان بودم و موضوع جلسه #ادبیات_دینی بود. استاد حدوداً پنجاه ساله کلاس، تصویری رو از بچگی خودش ترسیم کرد که اون تصویر توی ذهنش در مورد دین حک شده بود. بخشی از اون تصویر این بود:
«بابابزرگم وقتی صدای اذان میومد عباشو می‌انداخت روی دوشش، دست منو می‌گرفت و می‌گفت بریم مسجد. دستای بزرگش یه جور گرمای خاصی داشت که تو تمام مسیر حِسِش میکردم. از دور مناره‌ها معلوم بودن و منو می‌کشیدن سمت خودشون. تو حیاط مسجدم یه حوض بزرگ بود که همه دورش وضو می‌گرفتن و صحنه‌ی خیلی دیدنی‌ای بود، ما هم دستامونو می‌کردیم توی آب و کِیف می‌کردیم.
اون زمانا خونه‌ها اینقدر چراغ و لامپ نداشتن ولی در عوض مساجد خیلی پر نور بودن. یعنی همین که وارد #مسجد می‌شدیم کلی نور میزد توی صورت‌مون و هیچ جای دیگه اینجوری نبود. شیشه‌های مسجدم رنگی بود. وقتی نور میزد توی شیشه‌ها؛ رنگ‌های قرمز، آبی، زرد و سبز رو روی دیوارا می‌دیدیم که واقعاً دیدنی بود.»
استادمون آخرش گفت: «من از #بچگی این تصویر رو از نماز، مسجد و دین دارم. همیشه یاد اون شیشه‌های رنگی هستم»
صحبت استاد که تموم شد دیدم جو کلاس خیلی سنگین شده و واقعیتش چهره تعداد زیادی از بچه‌ها دَر همه! همونجا بود که یکی، دو نفر که جسورتر بودن گفتن: «اما ما اصلاً یه همچین تصویری از #کودکی به همراه نداریم. ما باید نماز می‌خوندیم، ساکت می‌شدیم و ... وگرنه فحش و کتک و این چیزا رو داشتیم برای اینکه خدا ناراحت نشه!! »
دو تا موضوع که حتماً بهش فکر کنیم؛
1️⃣ مگه این روزا همه جا نمیگن کودکی خیلی مهمه و هر چیزی که در کودکی ثبت بشه تا آخر عمر همراه آدم می‌مونه. با این وضعیت ما چقدر به تصویری که از دین داریم توی ذهن بچه‌هامون حک می‌کنیم توجه داریم؟
2️⃣ خود ما چه تصویری از #دین توی ذهن‌مون حک شده؟ تصویر بیشتر خشن هست یا دلنشین‌تر از هر تصویر دیگه و یا خنثی است؟
💌 #دوستت_دارم_مولا
همسری مهربان بود و
پدری دلسوز و خوش‌رفتار 💫
.
او از همان اولین روزهای زندگیِ
مشترک، بنا را بر آن گذاشته بود
که آرام قلب فاطمه (س) باشد :
.
«به خدا سوگند،
هیچ‌گاه #فاطمه (س) را به‌اکراه
به کاری وانداشتم و او را ناراحت نکردم
... هرگاه به او نگاه میکردم همه‌ی
ناراحتی‌ها و غم‌هایم را از
یاد می‌بردم» 🌙
.
درمورد #فرزندان هم
با تمام مقام و بزرگی‌اش،
عقیده داشت هر کس کودکی دارد،
باید با او #کودکی کند
.
علی (ع)
مرد نمونه‌ای بود که
نه تنها حکومتداری‌اش، حتی
#خانواده‌داری اش ❤ ، الگوی
واقعی قلب‌ها بود ...
یه مادر پرسیده بود: «اگر یک بچه‌ای از پدر و مادرش بپرسه چرا ما به اندازه بقیه پول نداریم؟ چرا ما نمی‌تونیم از این ماشینا بخریم؟ چرا ما فلان چیز رو نداریم ولی بقیه دارند؟ چرا پول بابا کمه؟ چرا بابا بیشتر کار نمیکنه؟ چرا بابا نمیره اونجایی که بابای فلانی کار می‌کنه، کار کنه که پول داشته باشه و.... چه جوابی باید داد؟»
از ایشون پرسیدم بچه چند سالشه که گفت چهار ساله است!
قبل از اینکه پست رو بخونید، شما بودید چه پاسخی به این بچه‌ها می‌دادید؟!
حالا بریم تو بحث؛
ببینید ما یک #نیاز_اصیل داریم داریم و یک نیاز کاذب! نیازهای اصیل اون چیزهایی هستن که عدم تأمین‌شون مانع جدی در #کیفیت_زندگی ما ایجاد می‌کنه و حتی ممکنه عامل مرگ باشه! ولی نیازهای کاذب وقتی تأمین نشن، هیچ مشکلی در زندگی ما ایجاد نمیشه الّا اضطراب و نگرانی، یعنی ممکنه به لحاظ روانی زندگی رو تحت تأثیر قرار بده. مثلاً لباس پوشیدن یه نیاز اصیله و اگه لباس نداشته باشیم، طبیعتاً مشکل برامون ایجاد میشه و حداقلش اینه که بدن ما در برابر طبیعت ممکنه آسیب ببینه اما مثلا هر روز بستنی خوردن یه #نیاز_کاذب هست و اگه نتونیم این کار رو بکنیم هیچ مشکلی در جریان زندگی‌مون ایجاد نمیشه.
حالا چند تا نکته؛
1️⃣ نیازهای اصیل با تعریفی که کردیم تابع هوا و هوس نیستن، چون نبودشون باعث تعطیل شدن زندگی میشه یا دیگه زندگی‌مون اون کیفیت مطلوب رو نداره.
2️⃣ خواسته‌های ما باید با نیازهای واقعی‌مون تطبیق داشته باشه، یعنی در یه زندگی اصیل و آرمانی، نیازها و خواسته‌ها منطبق هستن. یعنی من فقط چیزهایی رو می‌خوام که دارن یه نیاز اساسی رو از من تأمین میکنن. مثلا من میل به دانستن دارم و کتاب می‌خوام بخونم و این دقیقا یه نیاز اصیل هست چون همه میل به دانستن دارن.
3️⃣ هر چی به #کودکی نزدیک بشیم فاصله نیاز و خواسته از همدیگه بیشتر میشه. در اکثر اوقات نیاز و خواسته در دو سوی متعارض هستن که متأسفانه در اکثر موارد با بالا رفتن سن هم این‌ها همسو نمیشن! (یعنی مثلاً بچه دو ساله فکر می‌کنه اگه الان این توپ رو نداشته باشه، زندگی به پایان میرسه. برای همین مثل یه گودزیلا گریه می‌کنه تا به توپش برسه 😂)
4️⃣ نیاز همه آدم‌ها یه چیز نیست. جدا از اینکه هر سنی اقتصائات خودش رو داره، هر کسی هم با شأنیتِ متفاوت اجتماعی، نیازهای متفاوتی داره. اصلا برای همینه توی ازدواج میگن باید زندگی‌ای که درست می‌کنی متناسب با شأن همسرت باشه. (البته طبیعی هست که در هر حالتی؛ تجمل یک نیاز کاذب هست و حرکت به سمت اون زندگی رو از اصالت می‌اندازه)
(شرمنده که یه خورده پیچیده شد 😩😩 اگه متوجه نشدید، این تیکه‌ها رو چند بار بخونید اما حتما مهمه که بخونیدشون!)
حالا برگردیم به سوال ابتدای بحث؛
ببینید بچه‌ها ذاتاً اینطورین که اگه نیازهای اصلی‌شون به درستی تأمین بشه، به ندرت به سمت نیازهای کاذب حرکت میکنن. من این مثال رو بارها سر کلاس‌هام زدم؛ بچه‌ای که توی سوپرمارکت میگه اینو می‌خوام و بهش میگی الآن نه، اونم سوپرمارکتو میزاره رو سرش؛ قطعا نیازهاش به درستی تأمین نشده و به والدینش اعتماد نداره وگرنه بچه خیلی راحت این حرف رو می‌پذیره. پس نکته اول تأمین نیازهای بچه‌ها از جمله نیازهای فیزیولوژیک، نیاز به محبت و خصوصا بازی هست.
اما نکته بعدی اینه که امکان نداره بچه‌ها با درک وفور بزرگ بشن ولی یه همچین سوالایی بپرسن. وقتی توی خونه مدام میگیم ما کم داریم و فلانی زیاد داره، وقتی داشته‌های زندگی‌مون رو نمی‌بینیم و بلد نیستیم ببینیم، وقتی نمی‌تونیم چیزی رو تهیه کنیم و به جای خلاقیت به خرج دادن، به بچه میگیم پول نداریم و بعد هم بابا رو مقصر می‌دونیم که کار درست و حسابی نداره و ... این سوالا درست میشه.
جسارتا امکان نداره ما جلوی بچه‌ها اظهار نداری نکنیم، نیازهاشون رو هم تأمین بکنیم بعد بچه‌ها از این سوالا داشته باشن! وقتی ما بلد نباشیم داشته‌های زندگی‌مون رو ببینیم، طبیعی هست که بچه‌هامون هم یاد نمی‌گیرن داشته‌هاشون رو ببینن! وقتی توجه و تأیید رو از بیرون میگیریم، خب طبیعی هست که بچه‌هام همین مسیر رو برن
این بحث رو ادامه میدم، چون باید خیلی بازتر بشه ...
اما زندگی شما چه داشته‌هایی داره که می‌تونید اونا رو به بچه‌هاتون بگید؟!
⭕️ فرق نیاز و خواسته چیه؟!
ببینید ما یک سری #نیاز_اصیل داریم و یک سری نیازهای کاذب یا همون خواسته‌هامون! نیازهای اصیل اون چیزهایی هستن که اگه تأمین نشن #کیفیت_زندگی ما به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیره و حتی ممکنه جون‌مون رو از دست بدیم، مثل خوراک، نوشاک، پوشاک، سرپناه، اکسیژن و ...! اما نیازهای کاذب اگه تأمین نشن، هیچ مشکلی در زندگی ما ایجاد نمیشه و فقط در مواقع حاد ممکنه فرد دچار آسیب بشه، مثل اینکه من همیشه آرزو داشته باشم موهام رو تا پشت کمرم بلند کنم، اما چون مامانم دوست نداره یا مثلاً توی یه سری جمع‌ها نمی‌تونم برم این کار رو نکنم. خب طبیعیه که برآورده نکردن این موضوع تأثیر عمیق توی زندگی من نمی‌گذاره.
حالا چند تا نکته؛
1️⃣ نیازهای اصیل با تعریفی که کردیم تابع هوا و هوس نیستن، چون نبودشون باعث تعطیل شدن زندگی میشه یا دیگه زندگی‌مون اون کیفیت مطلوب رو نداره.
2️⃣ خواسته‌های ما باید با نیازهای واقعی‌مون تطبیق داشته باشه، یعنی در یه زندگی اصیل و آرمانی، نیازها و خواسته‌ها منطبق هستن. یعنی من فقط چیزهایی رو می‌خوام که دارن یه نیاز اساسی رو از من تأمین میکنن. مثلا من میل به دانستن دارم و کتاب می‌خوام بخونم و این دقیقا یه نیاز اصیل هست چون همه میل به دانستن دارن.
3️⃣ هر چی به #کودکی نزدیک‌تر بشیم فاصله نیاز و خواسته از همدیگه بیشتر میشه. در اکثر اوقات نیاز و خواسته در دو سوی متعارض هستن که متأسفانه در اکثر موارد با بالا رفتن سن هم این‌ها همسو نمیشن! (یعنی مثلاً بچه سه ساله سرماخورده و وضع گلوش داغونه اما می‌خواد با زور و گریه بستنی بخوره 😭)
4️⃣ نیاز همه آدم‌ها یه چیز نیست. جدا از اینکه هر سنی اقتصائات خودش رو داره، هر کسی هم با شأنیتِ متفاوت اجتماعی، نیازهای متفاوتی داره. اصلا برای همینه توی ازدواج میگن باید زندگی‌ای که درست می‌کنی متناسب با شأن همسرت باشه. (البته طبیعی هست که در هر حالتی؛ تجمل یک نیاز کاذب هست و حرکت به سمت اون زندگی رو از اصالت می‌اندازه)
حالا برگردیم به سوال ابتدای بحث؛
ببینید بچه‌ها ذاتاً اینطورین که اگه نیازهای اصلی‌شون به درستی تأمین بشه، به ندرت به سمت نیازهای کاذب حرکت میکنن. من این مثال رو بارها سر کلاس‌ها زدم؛ بچه‌ای که توی سوپرمارکت میگه اینو می‌خوام و بهش میگی الآن نه، اونم سوپرمارکتو میزاره رو سرش؛ قطعا نیازهاش به درستی تأمین نشده و به والدینش اعتماد نداره وگرنه بچه خیلی راحت این حرف رو می‌پذیره. پس نکته اول تأمین نیازهای بچه‌ها از جمله نیازهای فیزیولوژیک، نیاز به محبت، احترام و خصوصا #بازی هست.