#یادداشت_رسانه
زبان، عشق، فضای مجازی
🔍به بهانه قتل یک دختر نوجوان۱۴ ساله به دست پدرش و در ادامه ارتباط با یک جوان تقریبا۳۰ ساله، بررسی کنیم که چه عواملی #در_سطح_تکنیکال فضای مجازی و رسانه زمینه ساز چنین اتفاقات تلخی می شود.
▫️کاری با تحلیل های اجتماعی و بسترهای شکل گیری این واقعه دردناک فعلا نداریم و در متن مفصل تری می شود به آن پرداخت که عوامل پیدا و پنهان قضیه چه بوده و مقصران دولتی_خانوادگی_شخصیتی چه افراد یا نهادهایی هستند؟
▫️سوال این است که در فضای مجازی و درسطح رسانه چه چارچوب زبانی حاکم است؟ نقش زبان‌رسانه چیست که باعث تفاهم انسان هایی با اختلاف سنی بسیار بالا می شود؟ چگونه با ۱۵سال اختلاف سنی، رسانه می تواند با ادبیات حاکم بر آن، #فهم_متقابل و اقناع کافی برای یک ارتباط ایجاد نماید؟
🔸از این زوایه سوال کنیم که به راستی عشق چیست؟ بقدری اطلاعات فراوانی با سرعت بسیار بالایی در حال رد و بدل شدن است که گاهی باید #مکث و تاملی نمود و بدیهیات را از نو بازدید و بازتعریف نمود.
🔸بلی باید پرسید که #عشق چیست؟ آیا محصول یک لحظه و یک نگاه است یا یک مقوله فرآیندی است و طی سلسله اتفاقات و #کاشت یک سرسری علایم عاطفی_عملی سرکوچه دلی به تدریج به بهمن عشقی بدل می گردد؟
🔸قبل از رواج فضای مجازی که برخی عشق ها سرکوچه ها و دم خیابان ها و مقابل مدرسه ها شکل می گرفت، #عشق_خیابانی و درلحظه و با یک نگاه، خوش عاقبت و فرهیختگانی نبود و معمولا مورد مذمت واقع می شد.
🔸بعد از رواج فضای مجازی که شخصیت ها پشت نقاب های نوشتاری و تصویری سنگر گرفتند و #هویت_های_آواتاری شکل گرفت، این پروفایل و متن و زبان یک شخص بود که به مرور و در طول زمان و نه در یک لحظه لزوما، ارتباطی را رقم بزند و عواطفی را درگیر نماید.
چه اتفاقی در حال رخ دادن است و اساسا در مقوله روابط محبت آمیز، چه عنصر یا عناصری بعنوان #شاه_کلید عمل می نمایند؟
🔹آنچه که از برخی بررسی ها و تحلیل ها به دست می آید، کارکرد زبان بعنوان عنصری جدی در #فرایند_عشقی_سازی_روابط می باشد. استفاده از مقوله شعر و ادبیات خاص و واژگان متفاوت و یونیک در فضای مجازی، هنرِ دوستی و #قدرت_عاطفی_ارتباطی یک شخص را معین می کند.
🔹زبان دیگر عامل انتقال صرفا نیست و فقط برای #برونی_سازی و خودافشایی به کار نمی رود. صرفا این نیست که بیان عواطفی رخ بدهد و دیگری از تمنای درونی واقعی انسان باخبر شود.
زبان بعنوان برچسب هنرمندانه ای استفاده می شود که #خاصیت_درونی_سازی داشته و نفوذ در شخصیت دیگران‌را به مرور به انجام می رساند.
🔹زبان یک مدل کدگذاری حرفه ای است که برای دورزدن تمام گاردهای طرف مقابل استفاده می شود و باعث درونی شدن #فیگورهای_مجازی شخص در دل و ذهن مخاطب خاصش می شود.
🔻امروز اگر عاشق باشی و زبان ضعیفی داشته باشی یا از اول وارد بازی عاطفی نخواهی شد و یا بعد از ورود محکوم به #شکست از رقبای حرفه ای زبان باز و زبان دان خواهی شد که زمان زیادی را صرف یادگیری دلربایی و #تله_گذاری_های_زبانی_عاطفی نموده اند.
🔺مراقب باشیم که در فضای مجازی به راحتی و باهر انسان حتی ظاهرالصلاح و سالمی وارد گفت و گو نشویم که هرگفت و گو و بیانی می تواند سراسر کدگذاری شده باشد و از هرعبارتی ردپاهایی در دل ها و ذهن ها کاشته شود که به مرور منجر به ایجاد یک #بهمن_عاطفی خواهد شد.
☑️پس بایستی حواسمان به عبارات و جملاتی باشد که در فضای مجازی رد و بدل می شود و این فقط مخصوص نوجوانان و جوانان نیست که قربانی نشوند، چه بسا بزرگترها و صاحبان تجربه نیز اسیر #مزمزه_کردن و تجربه نگاری عبارات دیگران شده و به تدریج در قفس زبانی_عاطفی دیگری گرقتار گردند.
⏹ عباراتی مثل دلم خواست، متفاوت بود، متمایز و باشعور بود و این بابقیه فرق دارد و امثال ذلک صرفا می توانند طرح واره های شخصیتی یک انسان باشند که باعث ازبین رفتن #توان_ذهنی مقابله با هجوم عاطفی دیگران گردند.
🖊علیرضامحمدلو نویسنده و محقق سوادرسانه
@andisheengelabi
#یادداشت_رسانه
🔎فقدان رژیم مصرف و تاثیرات دهگانه رسانه بر مدیریت ذهن
💡برای اینکه از حضور روزانه ۴ تا ۶ ساعته نوجوانان و جوانان در فضای رسانه ای اعم از دیدن فیلم و سریال تا بازی های رایانه ای و چت کردن و حضور در شبکه های اجتماعی، ارزیابی دقیقی داشته باشیم و روش حل مساله و خط مشی گذاری درستی در سطح ۱.فرد و ۲.خانواده و ۳.جامعه، اتخاذ نمایبم، ده مورد از #ردپاهای_ذهنی_شناختی_رسانه در افراد را باهم مرور می کنیم.
۱.پایین آمدن سطح تمرکز و توجه ذهنی در اثر مصرف زیاد و متنوع رسانه و بنوعی #بیش_فعالی_ذهنی در برابر حوادث و رویدادها و مسائل زندگی است که بقولی کثرت دریافت اطلاعات رسانه ای، فقرتوجه و تمرکز بدنبال خواهد داشت.
۲.رو به افول نهادن قدرت تفکر و تحلیل و پردازش مسائل بدلیل انباشت بی رویه و بدون دروازبانی اطلاعات که همان عادت به #خام_خوری_اطلاعات می باشد که حاصلش نتیجه گیری های غلط با مقدمات هرجایی و همه جایی رسانه ای بدون دقت در منبع و فرهنگ و موقعیت خاص آن اطلاعات دریافتی است.
۳.خستگی و #فرسودگی_ذهنی و پایین آمدن تاب آوری مغز در برابر حوادث و رویدادهای روزمره که بنوعی ذهن عصبی و افسرده و عجول را منجر می شود که رفتارهای تکانشی خاصی هم بدنبال خواهد آورد.
۴.ساده سازی ذهن و پایین آمدن #ضریب_هوشی بدلیل مواجهه با رسانه بدون رژیم مصرف خاص که ندیدن ابعاد متعدد ماجرا در روش حل مساله یکی از نشانه های آن می باشد.
۵.شرطی شدن ذهن و عادت کردن به سرگرمی رسانه ای _اطلاعاتی و درنتیجه #ایستایی_رشد_و_بلوغ فکری و نداشتن ایده های کلان برای اتفاقات بزرگ زندگی همچون مساله انتخاب رشته و شریک زندگی و شغل و ...
۶.تنبلی ذهنی و #فقدان_خلاقیت و اعتیاد افراطی به محرک بیرونی جهت فعالیت و برنامه ریزی روزانه یا بلندمدت بدلیل عدم مدیریت مصرف رسانه ای
۷.تنزل ذوق معرفتی و درنتیجه افت شدید علمی_شناختی بدلیل خاصیت هیجان زای رسانه ای و فاصله گرفتن از کتاب و درس و #مطالعات_مکتوب
۸.آسیب دیدن هوش بصری بدلیل #انگاره_سازی_های_اجاره_ای و بدون مکث و تحلیل و همچنین انعکاس مستقیم تصاویر از طریق مانیتورها و سبقت گرفتن تخیلاتِ رسانه_ساخته بر تاملات_خودساخته در ذهن
۹.لاغرشدن #تفکرانتقادی و بنوعی ضعیف شدن ذهن انسان در برابر جهان هستی بدلیل عادی شدن مصرف بدون فیلتر رسانه ای و در نتیجه پیدایش اخلاق محافظه کار در زندگی
۱۰. #چالش_خودآگاهی و نداشتن فرصت یا حوصله یا دغدغه برای خلوت فکری و مراقبه و محاسبه شخصیتی بدلیل مصرف حجم بالای رسانه ای که استقلال ذهنی و شخصیتی انسان را نیز زیر سوال برده و به یک موجود وابسته و هراسان از تنهایی و معتاد به تایید و حضور دیگران تبدیل می کند.
#مدیریت_ذهن_یک_ضرورت_اجتناب_ناپذیر_در_عصر_رسانه
🖌 #علیرضامحمدلو پژوهشگر رسانه و علوم اجتماعی
#یادداشت_رسانه
🔎پاشنه آشیل نظریه رسانه!
▫️یکبار بطور صریح و جدی از خودمان سوال کنیم که در قبال امر رسانه چگونه عمل می کنیم و در زمین چه کسی بازی می کنیم؟
◽️نظریه های حاکم بر رسانه های ما در کجا پرورش یافته و به چه سمتی حرکت می کند؟ اساسا نسبت رسانه امروز ما با عدالت و هویت چه می تواند باشد؟چگونه می توان نه در دام #استبدادعوام و هرجایی شدن رسانه افتاد و نه #هژمونیک و رادیکال شدن رسانه ای را برتابید؟مسیرعدالت در رسانه چگونه باید طی شود؟
🔸اگر ماموریت ویژه رسانه دینی را بتوان در دو مفهوم خلاصه کرد می توان گفت که رسانه در حوزه فردی بایستی #هویت ساز باشد و در حوزه اجتماعی بایستی #عدالت گستر عمل کند.
🔸در بخش فردی، هویت زدگی و سردرگمی شخصیتی را در بخشی از نوجوانان و جوانان جامعه شاهد هستیم و در بخش اجتماعی نیز مساله عدالت را با موانع جدی روبرو می بینیم.
🔸سوال صریح تر اینکه چرا در حدفاصلِ #مدرنیسم_محافظه_کار و علم زده و #پست_مدرنیسم_حقیقت_ستیز و بلاتکلیف، هروله می کنیم و طرحی برای فردای اتاق های تولید و حلقه های نقد خودمان دست و پا نمی کنیم؟
🔸آیا با نگاه رادیکال_پوپولیستی(عوام فریبانه و #سرگرم_آموزی در خدمت قدرت) مثل مدرنیست ها یا با نگاه سلطه ستیز و چهل تکه و نامنسجم پست مدرن ها، جایی برای نظریه عدالت دینی باقی میماند؟
🔸چرا تولیدکنندگان ما، با نگاه مدرن فیلم و خبر و محصول رسانه ای می سازند و #اوقات_فراغت_لیبرالی را برای ماندگاری و توجیه بیشتر جریان رانتی قدرت، تئوریزه می کنند و از طرفی ناقدان و مدرسان فرهیخته رسانه ای، از پایگاه روشنفکری پست مدرن، نقد می نمایند و حاصلی جز تعارض و تنازع بقا و #آنارشیسم_رسانه_ای و بلاتکلیفی فرهنگی عایدمان نمی شود؟
🔸هر رویکرد رسانه ای بدون استراتژی، تحقق عینی نخواهد داشت و هر استراتژی بدون نظریه پایایی و مانایی نخواهد داشت و نظریات نیز از موطن فلسفی برمی خیزند و نتیجه این می شود که یا فیلم هایمان، #استراتژیک نیست یا فیلم ها مبنای نظری و فلسفی بومی و دینی ندارد و چه در ساخت و چه در نقد، در حال بازتولید اندیشه های غیربومی و غربی هستیم.
🔸دال مرکزی نظریه و گفتمان عدالت در حوزه فردی، #تقوا و ورع بوده و در حوزه خانواده، #تعهد و مودت و در حوزه اجتماعی #انصاف و مواسات است. بنابراین استراتژی رسانه ای در ساحت انقلاب اسلامی باید بسمت این عناوین در تبیین و تشریح ایده ناظر داستان و همچنین نقدفیلم و جریان خبری حرکت کند و گفتمان غالب فعالیت های رسانه ای در خدمت نظریه عدالت گام بردارد.
🔸باتوجه به اینکه مرگ خدا و بعد مرگ سوژه و در ادامه نیز افول ابَرروایت ها و طلوع نشانه ها در فضای گفتمانی پست مدرن حاکم شده، منطق مستقل انقلاب اسلامی ایجاب می کند که از این نظام مفهومی گذر کرد و با ادبیات بومی و برساخته از دل #متون_ایرانی_اسلامی، به تولید و تحلیل رسانه ای پرداخت.
🔸و حرف آخر اینکه #دلالت_رسانه_ای انقلاب و تمدن اسلامی ایجاب می کند، در ساخت سوژه یا نقد سوژه های رسانه ای، پایگاه فکری خودی و رقیب را نادیده نگیریم و با نقدهای پست مدرن بر تولیدات مدرن، بازتولید اندیشه اومانیستی را رقم نزنیم.
🖌علیرضا محمدلو، پژوهشگر و فعال رسانه
#یادداشت_رسانه
🔎فقدان رژیم مصرف و تاثیرات دهگانه رسانه بر مدیریت ذهن
💡برای اینکه از حضور روزانه ۴ تا ۶ ساعته نوجوانان و جوانان در فضای رسانه ای اعم از دیدن فیلم و سریال تا بازی های رایانه ای و چت کردن و حضور در شبکه های اجتماعی، ارزیابی دقیقی داشته باشیم و روش حل مساله و خط مشی گذاری درستی در سطح ۱.فرد و ۲.خانواده و ۳.جامعه، اتخاذ نمایبم، ده مورد از #ردپاهای_ذهنی_شناختی_رسانه در افراد را باهم مرور می کنیم.
۱.پایین آمدن سطح تمرکز و توجه ذهنی در اثر مصرف زیاد و متنوع رسانه و بنوعی #بیش_فعالی_ذهنی در برابر حوادث و رویدادها و مسائل زندگی است که بقولی کثرت دریافت اطلاعات رسانه ای، فقرتوجه و تمرکز بدنبال خواهد داشت.
۲.رو به افول نهادن قدرت تفکر و تحلیل و پردازش مسائل بدلیل انباشت بی رویه و بدون دروازبانی اطلاعات که همان عادت به #خام_خوری_اطلاعات می باشد که حاصلش نتیجه گیری های غلط با مقدمات هرجایی و همه جایی رسانه ای بدون دقت در منبع و فرهنگ و موقعیت خاص آن اطلاعات دریافتی است.
۳.خستگی و #فرسودگی_ذهنی و پایین آمدن تاب آوری مغز در برابر حوادث و رویدادهای روزمره که بنوعی ذهن عصبی و افسرده و عجول را منجر می شود که رفتارهای تکانشی خاصی هم بدنبال خواهد آورد.
۴.ساده سازی ذهن و پایین آمدن #ضریب_هوشی بدلیل مواجهه با رسانه بدون رژیم مصرف خاص که ندیدن ابعاد متعدد ماجرا در روش حل مساله یکی از نشانه های آن می باشد.
۵.شرطی شدن ذهن و عادت کردن به سرگرمی رسانه ای _اطلاعاتی و درنتیجه #ایستایی_رشد_و_بلوغ فکری و نداشتن ایده های کلان برای اتفاقات بزرگ زندگی همچون مساله انتخاب رشته و شریک زندگی و شغل و ...
۶.تنبلی ذهنی و #فقدان_خلاقیت و اعتیاد افراطی به محرک بیرونی جهت فعالیت و برنامه ریزی روزانه یا بلندمدت بدلیل عدم مدیریت مصرف رسانه ای
۷.تنزل ذوق معرفتی و درنتیجه افت شدید علمی_شناختی بدلیل خاصیت هیجان زای رسانه ای و فاصله گرفتن از کتاب و درس و #مطالعات_مکتوب
۸.آسیب دیدن هوش بصری بدلیل #انگاره_سازی_های_اجاره_ای و بدون مکث و تحلیل و همچنین انعکاس مستقیم تصاویر از طریق مانیتورها و سبقت گرفتن تخیلاتِ رسانه_ساخته بر تاملات_خودساخته در ذهن
۹.لاغرشدن #تفکرانتقادی و بنوعی ضعیف شدن ذهن انسان در برابر جهان هستی بدلیل عادی شدن مصرف بدون فیلتر رسانه ای و در نتیجه پیدایش اخلاق محافظه کار در زندگی
۱۰. #چالش_خودآگاهی و نداشتن فرصت یا حوصله یا دغدغه برای خلوت فکری و مراقبه و محاسبه شخصیتی بدلیل مصرف حجم بالای رسانه ای که استقلال ذهنی و شخصیتی انسان را نیز زیر سوال برده و به یک موجود وابسته و هراسان از تنهایی و معتاد به تایید و حضور دیگران تبدیل می کند.
#مدیریت_ذهن_یک_ضرورت_اجتناب_ناپذیر_در_عصر_رسانه
🖌 #علیرضامحمدلو پژوهشگر رسانه و علوم اجتماعی
#یادداشت_رسانه
🔎پنج ویژگی رسانه برای گفتمان سازی
وقتی با آثار تاک شوی کپی و کم خاصیت با شوآف مجریان سابقا بازیگر در سینما و صداوسیما به بهانه سرگرمی و به بهای بیت المال عمومی مواجه می شویم باید یادآوری نمود که اصل هنر برای هنر و سرگرمی برای سرگرمی برافتاده و دیگر هیچ تولید و کنش رسانه ای بدون جهت و ایدئولوژی در دنیای هنر جدید وجودخارجی ندارد.
به همین بهانه، پنج ویژگی تولید یک اثرهنری یا کنش رسانه ای گفتمان ساز و جریان آفرین در عصری که اگر روایت نکنیم لاجرم روایت خواهیم شد را مروری می نماییم:
۱.اصل تولید در پارادایم بومی
یک اثر هنری باید بومی و خودی بوده تا قابلیت تفاهم و تطبیق داشته باشد. رسانه ای که عطر و رنگ فرهنگ بیگانه دهد مثل بذری است که در زمین دیگری بکارید و هیچ عایدی برای شما نداشته باشد. توجه به واقعیت درونی پررنگ و غنی در امر ارتباطات باعث تولید رشد و آموزش باکیفیت و بازتولیدقدرت و فرهنگ قوی خواهد شد.
۲.اصل خلاقیت در تولید
اثرهنری و تولید رسانه ای باید خلاقانه باشد والا در حاشیه خواهد سوخت. تولیدات تکراری و کلیشه ای، بویی از رشد و راهبرد نخواهند داشت و به تعبیر "والتربنیامین"، بازتولید مکانیکی اثرهنری، قداست آن را از بین خواهد برد و به تبع سطح تاثیر آن را نیز خواهد کاست.
۳.اصل مهارت افزایی
در عصر کم مهارتی و کارنابلدی، بایستی یک اثر هنری مهارت محور عمل کند. رسانه در جهان امروز کارکرد خانه مدرسه و دانشگاه را باهم داراست و بدلیل زمان زیادی که صرف مصرف آن می شود، اگر نتواند مهارت جامعه را ارتقا بخشد، جامعه ای ضعیف در سیاست، گسیخته در فرهنگ و محتاج در اقتصاد را رقم خواهد زد.
لازم به ذکر است که مهارت در عصرجدید، امری فراتر از آموزش های مصطلح و مرسوم بوده و از سوادمالی و سبک زندگی و سوادرسانه و...را شامل می شود.
۴.اصل دفاع از حقیقت
عصری که صنعت و تجارت به بهانه سرگرمی و جذابیت باعث ذبح خیلی از حقایق از جمله عدالت و تربیت شده است باید مدافع حقیقت بود. در دنیایی که به تعبیر "بودریار"، تحریف جای حقیقت را تنگ کرده و #واقعیت_مجهول و اطلاع رسانی مبتذل، آیین رسمی رسانه های جریان اصلی بین المللی شده است، رسانه اصیل و ریشه دار بایستی مُشت اصحاب جعل عمیق(deep fake) را باز کرده و به جنگ با حقیقت ستیزان بشتابد.
۵.اصل روایت غالب و گفتمان ساز
رسانه اثرگذار باید توانایی غلبه روایی داشته باشد. بهترین دفاع از حقیقت در عصرجنگ روایت ها، ارائه گفتمان ساز و جذاب یک روایت و زاویه دید تاثیرگذار از حقیقت به مخاطب می باشد. چگونگی #خوانش_از_واقعیت می تواند باعث امید یا ناامیدی، پیروزی یا شکست شود. رسالت رسانه امروز، روایت هنرمندانه حقیقت است که اگر روایت نکنیم در ریل رسانه ای دیگران روایت می شویم.
🖌علیرضامحمدلو، پژوهشگر سوادرسانه
#یادداشت_رسانه
🔎 رسانه هویت خودآگاهی
آنچه که امروزه در مواجهه با رسانه ها و در مصرف الکترونیکی و دیجیتالی مردم اهمیت دارد سطح خودشناسی و میزان دوری و نزدیکی انسان ها در نسبت با خودآگاهی است. آیا رسانه ها خودآگاهی ما را تقویت می کنند یا ما را از خویشتن خود دور می سازند؟
خودآگاهی یعنی نزدیک شدن به شناخت ضعف ها و قوت ها و آشنایی عمیق با آرزوها و احساسات، عشق ها و نفرت ها و توانمندی ها و نارسایی ها و دریک کلام، پاسخ درست به #هویت_شناسی و سوال "من کیستم؟" می باشد.
جامعه در ادبیات برخی جامعه شناسان، ملجا و معرف هویت افراد می باشد. "چارلز هربرت کولی"، تعبیر #خودآیینه_سان را برای تعریف شخصیت و خودآگاهی انسان به کار می برد و انسان را در قیاس با نظر و نگاه دیگران تعریف می کند.
"اروین گافمن"، کنش های افراد را نقش ها یا انتظاراتی می بیند که دیگران از ما در شرایطی معین دارند و "ما بازیگرانی هستیم که پشت صحنه ای متفاوت از جلوی صحنه تعاملاتمان داریم".
تورستن وبلن از مصرف نمایشی برای کسب شهرت سخن می گوید و گئورک زیمل نیز عامل فرار از گمنامی در کلانشهرها را مصرف زدگی معرفی می نماید که هردو به کسب شهرت و رسیدن به هویت توجه دارند و عامل خودآگاهی را در چیزهایی خارج از درون انسان جست و جو می کنند.
در عصر انفجار اطلاعات و ارتباطات و رسانه زدگیِ مفرط که لایک گرفتن از محیط و زندگی به شرط توجه دیگران و عقلانیت درقفس وابستگی ها، سکه رایج بوده و به تعبیر "بودریار"، حادواقعیت حاکم بلامنازعی گشته و نشانه ها و جعلیات غلبه یافته و "فِیک بودن، جای واقعیت را پر کرده" و به تعبیر دقیق تر، #مرگ_معنا رخ داده است، قربانی اصلی چنین اتمسفری، مساله هویت و خودآگاهی بوده که حاصل فرهنگ مصرف زده، نمایشی و جعلی می باشد.
پدیده های چون ایفلوئنسرها و شاخ های فضای مجازی، در پارادایم خودآیینه سان و جعلی و مصرف زده و شهرت طلب، قابل فهم بوده که اگر ۱. به تقویت فردیت افراد توجه نکنیم و به واقعیت درونی غنی و ریشه دار با کسب مهارت های زندگی اهتمام نورزیم ۲. اگر به خلوت های معنوی و پررنگ، کم اهمیت باشیم ۳. اگر خاطرات شخصی و خانوادگی کمرنگ و هیجانی داشته باشیم ۴. اگر مطالعه و تفکرانتقادی به عادت ثانوی ما در روند زندگی روزمره مان تبدیل نشود، مرگ سوژه و بحران هویت و تعلیق فرهنگ و افول تمدنی را همچون غرب، تجربه خواهیم نمود.
🖌علیرضامحمدلو، پژوهشگر فرهنگ و رسانه