eitaa logo
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
4.7هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
706 ویدیو
70 فایل
ھوﷻ 📩رمانهای عاشقانه ی مذهبی را❣️ با ما بخوانید. 💚 🔔 #رمان انلاین هم داریم روزی دو رمان ظهر #روژان فصل ٣ و شب #فالی‌دراغوش‌فرشته در خدمتتونیم. 🌸کپی رمانها بدون اجازه ادمین جایز نیست وپیگرد دارد 🚫 🆔 @Ad_noor1 👈 تبلیغات و ارتباط
مشاهده در ایتا
دانلود
⚠️چرا زیاد صدقه می دهید؟ ✅ امام علی (ع) بسیار صدقه می دادند. یک روز، شخصی به ایشان گفت: 👈«چقدر زیاد صدقه می دهید، آیا چیزی برای خود نگه می دارید؟» 🔹امام علی در پاسخ فرمودند: «اگر بدانم خداوند یکی از اعمال من را قبول می کند، از زیاده روی در انفاق خود داری می کنم، 🔸ولی نمی دانم که آیا این کارهای من مورد قبول خداوند هست یا نه؟ اکنون که نمیدانم؛ آنقدر صدقه می دهم تا بلکه یکی از آنها مورد قبول واقع گردد.» 📚بحارالانوار ، ج ۴۱ ، ص۱۳۸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔔🔔🔔خبر خوششش😍😍😍😍👏👏👏 💐👏 آوردیم از امروز در بخش ظهرگاهی در خدمتتون.😊💐 🔔🔔طبق معمول 😍😍 هست و _ممنوع می باشد ❌❌ 📕🖇رمان زیبای 😍💓💓 🔔ممنونم از شما همراهان همیشگی کانالمون💐 😍💐😍💐😍💐😍 🔔🔔🔔🔔راستی رمان رو پرسیدین تموم شده یا نه? 💌 خانم فاطمی گفتن فصل سوم هم داره ١٤٠٠ نوشته میشه منتظر باشید 😍😍💐💐💐
💓🔅 ناآرام من داستان قلب ناآروم یه دختره به نام راحیل، دخترے از جنس شبنم، از جنس بارون. قلب ناآروم.!! تا حالا تجربش ڪردے؟!! راحیل با تمام وجودش این قلب ناآروم رو تجربہ ڪرده. روزگار براش سخت گذشتہ.... گلایہ ڪرده اما سجادش همیشہ براے دردودل با خداے مهربونش پهن بوده... گریہ ڪرده اما ناامید نشده.. نق زده اما دوستت دارماے درگوشے داشتہ. راحیل، ریحانہ خلقت خداست. ریحانہ ای ڪہ همیشہ گفتہ: راضی ام بہ رضای تو. 💌راحیل عاشقہ...❤️ عشق بازی رو باید با راحیل تجربہ ڪرد... راحیلے ڪہ هیچ وقت معشوقش رو به باد فراموشے نمیسپاره.... 😍💐همراهمون باشیدبا عاشقانه ای مذهبی ‌قلب‌ناآرام‌من ☺️🌸 به قلم: زینب قهرمانے🐚 ┈٠~•°•🖋🥀🗞🥀✒️•°•~٠┈ رمــ🗞ـــــانکده مذهـ🥀ـــبی 📚 @romankademazhabi ♥️
🌸🍃☔️🌻🍃 🍃☔️🌻🍃 ☔️🌻🍃 🌻🍃 بسم رب عشق🌸🍃 . 🌱 . 💕 🌻 ☔ قد و بالایش را از پشت شیشه تار چشمانم پاییدم، لاغر بود و قد بلند.... اما با همین چهره استخوانے و لاغر در دل همه جا داشت.... اصلا‌‌‌‌‌‌‌‌ مگر میشود محسن را دوست نداشت، محسنے ڪہ عطر یاس میدهد... بعداز تمام شدن عاشقانه مادر و پسر، با قدم هایے آهستہ نزدیڪم شد. مگر میشود خواهر باشے و بی چون و چرا برادرت را راهے میدان جنگ ڪنے؟! چشمانم هوای باریدن داشتند... اما مگر راحیل مغرور اجازه فرود به قطرات ملتمس اشک میدهد؟! با خنده گفت - خب راحیل خانم ما دیگه میریم حلال ڪن یڪے دو بار خیست ڪردم، زدم ڪارای ویترایت رو خراب ڪردم.. نگاه عاقل اندر سفیهانه ای به چهره گندمگونش انداختم و با تمسخر گفتم - فقط یڪے دوبار..؟ خنده اے کرد و گفت: حالا یڪے دو بار بیشتر. خنده اے مخلوط با بغض تحویلش میدهم -فداسرت. بغلم ڪرد، بغلش ڪردم، عمیق نفس ڪشیدم تا شاید عطرش براے همیشه داخل ذهنم ذخیره بشود. آهستہ ڪنار گوشم زمزمہ ڪرد - راحیل مراقب مامان باش، اگہ دلش برام تنگ شد و بدخلقے ڪرد باهات، احترام نگہ دار... سرےتکان دادم و با زبان لبان خشکم را تر کردم و پس از مکثےگفتم -نرےشهیدبشےمن لباس مشکےدرست و حسابےندارم. خنده بلندےکرد و گفت -لباس مشکےپیدا میشه مشکل اینه من شهید نمیشم. بوسه ای روی گونہ ام نشاند و به طرف ماشین محمدعلی رفت، دستی تڪان داد و سوار شد هیچڪدام حال صحبت ڪردن نداشتیم... با حرڪت ماشین بے اختیار آب درون ڪاسه چینی گلدار را پشت سر ماشین ریختم. تو را به آب میسپارم ای زیباترین زیبایے ،زندگے راحیل بہ دیوار تڪیہ دادم و به دور شدن ماشین خیره ماندم، اشڪهایم آرام روی گونہ هایم سرسره بازی میڪردند و لب های خشڪم تند تند آیت الڪرسی را زمزمہ میڪردند، چہ دلنشین بود تمناے خواهرے برای زنده خواستن برادرش. بیحال برگشتم مادر از فشار گریہ قرمز شده بود با ڪمڪ لیلا زن محمدعلے بہ طرف خانہ رفت، سوگل عزیزدردانہ این خانه، لی لی ڪنان به سمتم آمد - عمہ،عمو محسن بازم رفت جنگ غولا؟ همانطور که در مشڪے رنگ حیاط را میبستم به افڪار بچه گانه اش لبخند بی جانی زدم - آره عمه ،رفت جنگ غولا. لبان به رنگ انارش را برچید و گفت - مگہ عموسردار غولارو نڪشت؟! لبخندی میزنم بہ لفظ عمو سردار ڪہ محسن یادش داده بود در خطاب حاج قاسم بگوید. دست سوگل را میگیرم و به طرف خانہ حرڪت میڪنم. -عمو سردار غولا رو ڪشت اما بچہ غولا هنوز زنده ان. با ترس رو به من ڪرد و گفت - عمه بچه غولا یه وقت بزرگ نشن بیان اینجا؟ خنده اے ڪردم و گفتم - عمو محسن و دوستاش میرن به جنگ غولا تا اونا دیگہ اینجا نیان. آرام آرام پله هارا طی ڪردم انگار تحمل خانہ را بدون محسن نداشتم، سوگل چند پله را تند میدوید و صبر میڪرد تا به او برسم. در را باز میکنم مادر گوشه مبل شڪلاتی رنگ آرام و بیصدا گریه میکند، لیلا شانه هایش را ماساژ میدهد و به دل مضطرش مرحم میشود. به یمت اتاق میروم و دستگیره در را فشار میدهم ، چشمانم پر میشود، در را باز میڪنم و قطره ای لجباز روی گونہ ام میچڪد و با خوشحالی به زیر چانه ام سر مےخورد. بار اولی نیست ڪہ محسن به سوریہ میرفت اما اینبار... اینبار همه چیز فرق داشت، محسن وصیت نامه اش را به من داده بود، از همه حلالیت گرفته بود، انگار در پی این رفتن برگشتنی وجود نداشت. با این فڪر آه از نهادم بلند شد و اشڪهایم پشت سر هم جاری شد بالش فیروزه ای روی تختم را مقابل دهانم میگیرم. فڪر نبود محسن زجرآور بود. به قلم زینب قهرمانے🌻 &ادامه دارد ... 🍃☔️🌻🍃🌸🍃🌸🍃🌻☔️🍃 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay
🌸🍃☔️🌻🍃 🍃☔️🌻🍃 ☔️🌻🍃 🌻🍃 بسم رب عشق🌸🍃 . 🌱 . 💕 🌻 ☔ با احساس پریدن نبض سرم از خواب بیدار میشوم، سردرد شدیدے مانند خوره به جانم افتاده بود. تلو تلو خوران بہ سمت پریز برق میروم با روشن شدن چراغ چشمانم بستہ میشود، ڪمے به دیوار تڪیہ میدهم ڪہ صدای خنده ی بلند سوگل و حرف زدن متین به گوشم میخورد، این یعنی خاله زهرا و خانواده اش شام مهمان ما هستند. به سمت ڪمدم میروم، شومیز سفیدم ڪہ خال های ریز مشڪے دارد بیرون مےڪشم دامن مشڪے و جوراب شلوارے مشڪے ڪلفتم را هم ڪنار شومیزم روے تخت مےاندازم ،بین روسرے هاے رنگارنگ، چشمهایم به روسری مشڪے با خال هاے سفید بزرگ مےافتد ڪہ آن هم براے این ست مناسب بود بعد حاضر شدنم در اتاق را میبندم و بہ سمت پذیرایی راه مےافتم سلامی به ڪل جمع میکنم و با تڪ تڪشان دست میدهم به متین ڪہ میرسم دستان ظریفم را محڪم میان دستان بزرگش فشار میدهد ڪہ آخم بلند میشود. به سمت سرویس بهداشتے میروم و بعد وضو گرفتن بدون اینڪہ ڪسے متوجهم بشود بہ سمت اتاقم راه مےافتم. سلام نماز را دادم و در دلم با خدای مهربانم نجوا ڪردم، خواستم....خواستم نابودی داعش را...خواستم سلامتے برادرم را...خواستم حال خوب را برای همہ عالم. چادر نماز سفیدم ڪہ با گل های ریز صورتی زیباتر دیده میشد را تا کردم و روی تخت گذاشتم. ڪنار متین جا میگیرم، فقط پانزده روز از متین بزرگ تر بودم اما همیشه احساس خواهر بزرگتر نسبت به او داشتم، چقدر خوب بود یڪ برادر شیری با فاصله سنی ڪم داشتن. متین سرش را به سمت گوشم ڪج ڪرد و گفت - چرا پڪرے انگار ڪسے براے عقده دل وا ڪردن پیدا ڪرده باشم ڪہ شروع میڪنم و نق میزنم بہ جان متین - حالم خوب نیست دلشوره دارم، انگار یه اتفاق بد قراره بیوفته. لبانش را جمع ڪرد و گفت - اووووو برا چی، مگہ چیشده؟! چشم غره ای به ادا و اصولش میروم - چیشده؟محسن و همین امروز فرستادیم سوریہ، انتظار داری ریلکس باشم؟ نگاه عاقل اندر سفیهانه ای بہ چهره ام میڪند و میگوید -اولا محسن سومین بارشه میره سوریہ دیگہ چم و خم اونجارو بلده، دوما محسن از بچگے تو پایگاه بزرگ شده، خیلے بچگانس ڪہ نگرانش باشے. نگاه جدی ام را بہ چشمان رنگ شبش دوختم - چہ ربطے داره فرماندهاشم تو جنگ شهید میشن. متین تڪیہ اش را بہ مبل داد و با بیخیالی گفت - خوددانے، اما به نظرم زیادی شلوغش میڪنے. دیگر چیزی نگفتم، شاید متین راست میگفت، شاید من زیادی شلوغش ڪردم. اما این رخت های چرڪی ڪہ در دلم تلنبار شدہ بود و به نوبت آنها را میسابیدن چہ میگویند؟!! به قلم زینب قهرمانی🌸 &ادامه دارد ... 🍃☔️🌻🍃🌸🍃🌸🍃🌻☔️🍃 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸🌿🦋🌿 🌿🌸🌿 🦋🌿 🦋 🦋 🌿 🌸نویسنده: میم بانو🌸 🌿 وقته دلتنگی ، وقته ناراحتی ، وقته خستگی ، به که پناه میبرند ؟ درمان درد های بی درمانشان را از که میخواهند ؟ نفس عمیقی میکشم و پشت سر سجاد می ایستم ، با الله اکبر گفتن سجاد من هم به او اقتدا میکنم ، اقتدا به نماز عشق ، نماز شکر ، نماز ......... بعد از پایان نماز از هم جدا میشویم و به سمت ضریح حرکت میکنم . از میان جمعیه به سختی عبور میکنم و خودم را به ضریح میرسانم ، خودم را به ضریح میچسبانم و از ته دل برای خوشبختی ام دعا میکنم ، نه فقط برای خودم ، بلکه برای خیلی های دیگر از جمله عمو محسن و بهاره ، برای آرامش قلب دلشان و تحمل این داغ سنگین دعا میکنم ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ خم میشوم و دستم را در آب استخر فرو میکنم ، +چقدر آبش تمیزه سجاد سر تکان مسدهد _آره ، دوستمم گفت تمیزه ، گفت هر دفعه قبل از اینکه برن آبش رو عوض میکنن که برای دفعه ی بعد تمیز باشه . چون سر پوشیدست مشکلی پیش نمیاد . بلند میشوم و دهان باز میکنم اما قبل از اینکه فرصت پیدا کنم چیزی بگویم سجاد آرام هولم میدهد . همزمان با جیغ زدنم بازویم را میگیرد و میخنذ _نترس بابا گرفتمت . یک هو پایش روی موزاییک های سر میخورد و تعادلش را از دست میدهد . بلند میگوید _نمیتونم تعادلمو حفظ کنم باهم داخل آب پرت میشویم . وقتی روی آب می آیم هوا را میبلعم . نگاهی به لباس های خیس خودمو سجاد می اندازم . سجاد با دیدن قیافه ی بهت زده ام قهقهه میزند _شبه دو تا موش آبکشیده شدیم ، اومدم شوخی ساده کنم ببین به چه روزی افتادیم با خندیدن سجاد بی اختیار بلند بلند میخندم ، موهایم را از جلوی صورتم کنار میزنم لبم را به دندان میگیرم و سعی میکنم نخندم . اخم تصنی تحویل سجاد میدهم +ببین لباسام به چه روزی افتاد ، نو بودن . میخندد و مشتی آب در صورتم میپاشد _بیخیال دنیا بابا ، مال دنیا ارزش غصه خوردن نداره ، خوش باش آرام به بازویش میکوبم +رو نیست که ، سنگه پای قزوینه ، یه چیزیم بهت بدهکار شدم همزمان میخندیم . به قول سجاد بیخیال مال دنیا میشویم و مشت های پر شده از آب را به سمت هم میپاشیم . آمده بودیم فقط سَری به استخر بزنیم که قسمتمان شد در آن شنا کنیم ، آن هم با لباس های نویمان که تازه از نزدیک حرم خریده بوریم &ادامه دارد ... 🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay
هدایت شده از 
💚 🌱حسن شدی که‌ میان مضیفِ‌ چشمانت 🌱تمام شهر‌ به‌ عشقِ‌ شما گدا‌ باشند...
💙🍃🦋 🍃🍁 🦋 ❤️همیشه مهربان باش 💯✍🏻روزے حڪیمی به فرزندش گفت : «از فردا یڪ ڪیسه با خودت بیاور و در آن به تعداد آدم‌هایی ڪه دوست ندارےو از آنان بدت می‌آید پیاز قرار بده» ✨⇇ روز بعد فرزند همین ڪار را انجام داد و حڪیم گفت: «هر جا ڪه می‌روے این ڪیسه را با خود حمل ڪن»فرزندش بعد از چند روز خسته شد و به او شڪایت برد ڪه پیازها گندیده و بوے تعفن گرفته است و این بوے تعفن مرا را اذیت می‌کند. ✨⇇حڪیم پاسخ داد : «این شبیه وضعیتی است ڪه تو ڪینه دیگران را در دل نگه دارے. این ڪینه، قلب و دلت را فاسد می‌کند و بیشتر از همه خودت را اذیت خواهد ڪرد. ♡پس ڪینه ڪسی به دل راه نده، همیشه مهربان باش پر از مهربانی بمان حتی اگر هیچکس قدر مهربانیت را نداند... این ذات و سرشت توست ڪه مهربان باشی... تو خدایی دارے که به جاےهمه برایت جبران میکند♡ 🦋 🍃🍁 💙🍃🦋
✍️ كشف علمی بزرگ! ✔️ دانشمندان کشف کرده اند كه روح و مغز آدمي مانند حباب هاي زوج زوجي است كه در آن حباب ها هر يك از صفات آدمي در كنار هم قرار دارند. 👈 مانند: "كينه - گذشت" ، "خشم - آرامش"، "عشق - نفرت" ، " مهرباني - دشمني" ،" غم - شادي" و ... 🍀 در اين جايگاه هر يك از صفات آدمي رشد بيشتري داشته باشد ، باعث مي گردد كه حباب مقابل آن كمتر رشد نمايد ... ◀️ مثلاً : اگر انساني در وجودش " كينه " رشد نمايد ، طبعاً حباب مجاور آن " گذشت" كوچكتر مي گردد و اگر در وجود انساني " شادي و شعف " رو به رشد گذارد ، حباب "غم " هر روز كوچكتر مي گردد. اين مثال را براي مابقي صفات خود در نظر بگيريد و خوب روي آن فكر كنيد . در وجود شما كدام حباب رشد بيشتری داشته است؟ ❓ ◀️ پس اگر صفت مهرباني و عشق در وجود ما بيدار شود، بقيه صفات ناپسند ما به نسبت ضعيف خواهد شد ، تا جايي كه به مرور از بين مي رود 🌼 چو گيرد خوي تو مردم سرشتي 🌼 هم اينجا وهم آنجا در بهشتي 🌟جبران خليل جبران گويد : 👈"تنفر یک جنازه است . كداميك از شما مايل است قبري باشد ! " ✅ از آنجا كه هيچ كشوري دو پادشاه نخواهد داشت ، اگر كسي در دلش كينه، بخل و حسد باشد، عشق هرگز بر دلش محمل نمی گردد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
🍃🥀 چه چشم ها... که فدای♥️ ایران اسلامی شد... 🇮🇷
قیمت محبت چقدر است؟ از اهالی خراسان بود. راهی طولانی را پیموده بود و رنج فراوانی کشیده بود تا به مقصد برسد؛ چرا که با پای پیاده آمده بود. كفش هايش از بين رفته و پايش ترك خورده و پاشنه آن شكاف زيادى برداشته بود. وقتی وارد مدینه شد، مستقیم به خدمت امام باقر (عليه السلام) شرفیاب شد. وقتی حضرت را دید، خدا را شکر کرد که بالاخره به مقصود خویش رسید. امام باقر (علیه السلام) تا پای مجروح او را دید، فرمود: این چیست؟ مرد گفت: ای پسر رسول خدا براثر طی نمودن مسافت بسيار است. به خدا سوگند، مرا از دیار خویش، جز دوستى شما اهل بيت، بدين جا نياورد. امام باقر (علیه السلام) در جواب مرد خراسانی فرمود: "مژده باد بر تو كه به خدا سوگند، با ما محشور مى‏شوى." آن مرد با تعجب گفت: اى پسر رسول خدا، با شما؟ حضرت فرمود: آرى ! هيچ بنده‏اى ما (اهل بیت) را دوست نمى ‏دارد، جز آن كه خداوند، او را با ما محشور خواهد كرد. مگر دين، چيزى جز محبت است؟ خداوند عزوجل مى‏ فرمايد: «بگو: اگر خدا را دوست مى‏داريد، از من (پیامیر) پيروى كنيد! تا خدا (نيز) شما را دوست بدارد.» 📖 دعائم الاسلام، ج1، ص71 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
✍عصا زنان و آرام نزدیک شد و در حالی که سعی می‌کرد نفسی تازه کند گفت: «پسرم خیر از جوونیت ببینی یه کمکی به من می‌کنی؟» راهش رو کج کرد و زیر لب گفت: من دانشجویم پولم کجا بود؟ پیرزن چند قدم دیگر دنبالش آمد و صدای خواهشش به گوش رسید که: «از صبح هیچی نخوردم، یه کمکی بکن دیگه، منم جای مادرت...» عصبانی برگشت سمت پیرزن، خواست بگوید که پولی برای کمک ندارد اما پیرزن اسکناس 5 هزار تومانی را سمتش گرفت و گفت: «خیر ببینی، من پا ندارم برم اونور، از سوپر اونطرف یه چیزی بخر برام، ثواب داره.ننه !» هیچگاه برای عصبانی شدن زود تصمیم نگیریم! ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄
❌ تو نمیفمی ولی همون جمله ی "خیلی چاق شدی"چقد گنده ای" نترکی یه وقت"بچت چند ماهس شکمت انقد گنده دیده میشه" میتونه گند بزنه به روح و روان یه ادم!🧠🪡 شاید واس تو شوخی باشه شاید واسه تو خنده دار باشه ولی بخدا واس اون ادم راحت نیس!🙅🏻‍♂🧨 •|چگونه انسان باشیم |• ..
°•.🕊💎📿 جُز وصآل تو|🌱 مداوا نَشود زخم دِلم .. چہـ شود گر نَظری|🌱 بر منِ بیچآرھ کنی!(: 💠: ماه رجب هم داره تموم میشه! چقدر استفاده کردی؟
🌸🍃☔️🌻🍃 🍃☔️🌻🍃 ☔️🌻🍃 🌻🍃 بسم رب عشق🌸🍃 . 🌱 . 💕 🌻 ☔ نسیم خنڪ صبح شهریور ماه مثل یڪ مادر مهربان دست نوازشے بر صورتم میڪشد. ڪاش این نسیم خنڪ توانایے آرام ڪردن دلم را داشت. به ڪوچہ نسبتا بزرگ پر دار و درختمان خیره میشوم، ڪاش همہ ی دنیا مثل این ڪوچہ زیبا بود. با ویبره گوشے در دستانم، نگاهی به صفحہ گوشے می اندازم، با نمایان شدن شماره های عجیب و غریب اما آشنا انگار یڪ برق صد ولتے به بدنم وصل میڪنند، ڪہ تند دایره سبز را بہ سمت دایره قرمز میڪشم. صداےشاد محسن در گوشم میپیچد _سلاااااام راحیل بانو. لبخندے با شنیدن صداے محسن روے لبانم مینشیند. _واے سلام محسن خوبے؟ _ نزدیڪ حرم حضرت زینب چرا خوب نباشم. لبخندے میزنم بہ حال خوبش _خوشبحالت نایب الزیاره ما هم باش. - هنوز ڪہ نرفتم حرم اما گنبد عمه جانمونو دارم میبینم. با ذوق میگویم -عه موبایل رو بگیر سمت گنبد... باخنده ادامہ میدهم -نزنے رو بلندگوها خندید و گفت -فقط زود زیاد وقت ندارم. بغض گلویم را میگیرد چقدر دلم حال و هوای زینبیه را میخواست، آرام زمزمه میڪنم -خانم جان خیلے دوست دارم... مڪثے میڪنم -محسن رو بہ خودت میسپارم. صداے محسن داخل گوشے می پیچید -تموم شد؟ لبخندے میزنم و میگویم -آره مکثےکرد و گفت -راحیل دعام کن. نفس عمیقے می ڪشم - چشم فقط مراقب خودت باش، نرے جلو تیر ترقہ ها.. خنده ریزے میکند و میگوید -چشم نمیرم جلو تیر ترقہ، اما تیر ترقہ میاد جلو من... خواست ادامہ بدهد ڪہ از آنطرف خط چیزے به محسن گفتند -راحیل، من دیگہ باید برم دعا یادت نره. -بہ سلامت چشم. ارتباط قطع شد و دلشوره من بیشتر، دوباره و دوباره بہ ڪلمات مانند مسکن آیت الڪرسی پناه میبرم. ❄❄❄ براے صدمین بار جزوه را ورق میزنم اما چیزے متوجہ نمیشوم، با صداے گوشے از خدا خواستہ جزوه هایم را گوشہ ای پرتاب میڪنم و به صفحہ اش نگاهے مے اندازم ڪہ نام الناز روےصفحھ گوشےدیده میشود. بھ قلم زینب قهرمانے🌻 &ادامه دارد ... 🍃☔️🌻🍃🌸🍃🌸🍃🌻☔️🍃 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay
🌸🍃☔️🌻🍃 🍃☔️🌻🍃 ☔️🌻🍃 🌻🍃 بسم رب عشق🌸🍃 . 🌱 . 💕 ☔️ 🌻 به ساعت نگاه میڪنم با یک حساب سر انگشتے میفهمم ۱:۳۰ ساعت دیگر ڪلاس دارم، به سمت ڪمد سفید رنگ ڪنار تختم میروم، در ڪمد را چهارطاق باز میڪنم. پس از حاضر شدنم از اتاق خارج میشوم، آهستہ بہ سمت مامان رعنا ڪہ درحال خواندن ڪتاب بود میروم، همانطور ڪہ ڪتاب های داخل ڪوله ام را چڪ میڪردم خطاب بہ مامان میگویم -مامان من میرم دانشگاه ڪاری نداری؟ نگاهے بہ تیپم مے اندازد و سپس میگوید -نہ برو بہ سلامت. ❄❄❄ با گرداندن چشمانم دور حیاط دانشڪده ،الناز را روی نیمڪت گوشہ حیاط مییابم، بہ سمتش حرڪت میڪنم مثل همیشہ مشغول خواندن دیوان اشعار فروغ بود، ڪنارش جای میگیرم و ڪتاب را از زیر دستانش بیرون میڪشم و بیتے از فروغ برایش میخوانم -کے رفتہ ای ز دل کہ تمنا کنم تو را؟ کے بوده اے نهفتہ کہ پیدا کنم تو را؟ چشمانش برق میزند و با ذوق میگوید -عاشق فروغم تڪیہ ام را بہ نیمڪت میدهم و میگویم -همونطور ڪہ من عاشق مولانام بیتے از مولانای عزیزم را با صداے دلنشینش برایم زمزمہ میڪند -نشود فاش کسے آنچہ میان من و توست تا اشارات نظر نامہ رسان من و توست غرق شیرینے سخن مولانا بودم ڪہ الناز نگاهے به ساعت مچے مشڪےرنگش میڪند و میگوید - بریم الان ڪلاس شروع میشہ. همانطور ڪہ ڪنار الناز بہ سمت ساختمان دانشڪده حرڪت میڪنم یاد اولین دیدارم با الناز می افتم، هردو،سال اولی بودیم براے من زیاد مهم نبود ڪہ دوستے در این دانشڪده داشتہ باشم یا نہ، همانطور ڪہ میدانستم بخاطر چادر روی سرم دختران دانشڪده تمایلے بہ دوستی با من نداشتند و تڪ و توڪ دانشجویان چادرے دیگر، با دوستان دبیرستانشان وارد دانشڪده شده بودند و تمایلے به دوستے با ڪس دیگر نداشتند، اما من نمیخواستم بخاطر دیگران ارزش هایم را ڪنار بگذارم بخاطر همین بہ اینڪہ دوستے نداشتہ باشم راضے بودم. دومین جلسہ حضورم در دانشڪده بود ڪہ دخترے با مانتو نسبتا ڪوتاه و آرایش ملایم ڪنارم نشست، چند دقیقہ ای بہ شروع ڪلاس مانده بود، دختر با چشمان عسلے معصومش نگاهے بہ من ڪرد و با خجالت گفت -سلام،خوب هستین؟ لبخندے به پهناے صورت زدم و گفتم -سلام خیلےممنون. الناز ڪہ لبخندم را دید نیشش باز شد و راحت تر جواب داد -سال اولی هستین؟ خنده ی ریزی بہ سوال ناشیانہ اش ڪردم و گفتم -آره فڪر ڪنم همہ تو این ڪلاس سال اول هستن با زبان لبانش را تر میڪند و میگوید -من النازم و شما؟ -منم راحیلم. و این بود آغاز دوستے من و الناز ڪہ یڪ سالے از این دوستے شاعرانہ میگذرد و هردو دانشجوی سال دوم ادبیات هستیم. روی صندلی جای میگیرم و الناز هم ڪنارم، نگاهے بہ ساعت میڪنم پنج دقیقہ ای بہ شروع ڪلاس مانده است، شماره محسن را روی گوشے تایپ میڪنم و دڪمہ سبز رنگ را لمس میڪنم ، بعداز چندین بوق آن زن خوش صدا ڪہ از نظر من گوش خراش ترین صدا را در جهان داشت گفت -مشترڪ مورد نظر شما در حال حاضر قادر بہ پاسخگویے نیست. ڪلافہ گوشے را خاموش و داخل ڪولہ ام مے اندازم ڪہ همزمان میشود با ورود استاد بہ ڪلاس همہ دانشجویان بہ احترام استاد جوان، با آن موهای مدل دار روی مخش بلند میشوند. استاد پس از حضور غیاب شروع بہ تدریس میڪند و من بیحوصلہ برای اینڪه استاد گمان ڪند درحال نڪتہ برداری هستم با خط های متفاوت شروع میڪنم به حڪ ڪردن نام محسن روی برگہ ڪلاسور، بیتوجہ به سخنان استاد بہ ڪارم ادامہ میدهم ڪہ الناز با آرنجش به پهلویم میڪوبد ڪہ باعث درهم ڪشیدن اخم هایم میشود، نگاهےبه الناز میکنم ڪہ با ابرو بہ استاد اشاره میڪند، نگاهم را بہ گوشہ ڪت خوشدوخت آبے رنگ استاد شمس میخ میڪنم. -خانم سنایی حواستون ڪجاست یڪ ساعتہ دارم صداتون میڪنم. &ادامه دارد ... 🍃☔️🌻🍃🌸🍃🌸🍃🌻☔️🍃 📚 @ROMANKADEMAZHABI ❤️ eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1 ❌❌ کپی رمانهای کانال رمانکده مذهبی بدون اجازه اشکال دارد❌❌ ↪️ کانال رپلای(دسترسی آسان به قسمت اول دیگر رمان ها وpdf رمان های ما)👇🏻👇🏻 @repelay
💚 سلام امام زمانم 💚 همسایہ‌ے قدیمے دلهاے ما سلام اے عابر غریبہ‌ے این ڪوچه‌ها سلام وقتے عبور مےڪنے این بارچندم اسٺ من دید‌ه‌ام تو را، و نگفتم تو را سلام 🥀🤲اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ🤲🥀 علیه السلام 🥀🍂 🥀🍂 🥀🍂
27.83M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
•°🌹🕊°• ڣَقَط دَݦ زَڊَݩ اَز شُـــهَدا اِفٺــخاڔ ڹیســٺـــ🥀 بایَد زِندِگیِماݩ ، حَڔفِمــاݩ ✨ نِگـــاهِماݩ ، لُقمہ هایِماݩ ✨ بوے شُهَدا ڔا بِدَهَد . "🍃
📚 عمر عقاب ۷۰ سال است ولی به ۴۰ که رسید چنگال هایش بلند شده و انعطافِ گرفتن طعمه را دیگر ندارد.. نوک تیزش کند و بلند و خمیده میشود و شهبال های کهنسال بر اثر کلفتی پَر به سینه میچسبد و دیگر پرواز برایش دشوار است. آنگاه عقاب است و دوراهی: --> بمـیرد یـــــا دوباره متولد شود<-- ولی چگونه؟؟ عقاب به قله ای بلند میرود نوک خود را آنقدر بر صخره ها میکوبد تا کنده شود و منتظر میماند تا نوکی جدید بروید. با نوک جدید تک تک چنگال هایش را از جای میکَند تا چنگال نو درآید. و بعد شروع به کندن پَرهای کهنه میکند. این روند دردناک 150 روز طول میکشد ولی پس از 5 ماه عقاب تازه ای متولد میشود که میتواند 30 سال دیگر زندگی کند. برای زیستن باید تغییر کرد. درد کشید... از آنچه دوست داشت گذشت. عادات و خاطرات بد را از یاد برد و دوباره متولد شد. یـــــا بايد مُرد... «انتخاب با خودِ توست...!»
تو تهران یکی می گفت: خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد می‌زنند : 💢 آزادی 💢 آزادی 💢 آزادی 💠 و عابران خسته می‌پرسیدند: آزادی چند؟؟ ✅ من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد: آزادی کجاست ؟؟ و راننده با لحن معنی داری گفت: رد کردی؛ آزادی قبل از انقلاب بود. و من به او گفتم: 💢 آری ⬅️ از "غرب" که به میدان آزادی نگاه کنی، آزادی قبل از انقلاب است؛ ولی ✅ از میدان " امام حسین (ع) " که به آزادی نگاه کنی، می بینی آزادی درست بعد از انقلاب قرار دارد. ⬅️ پس بنگر که در کدام سو ایستاده ای؟ ♥️ طرف امام حسین (علیه السلام) 🔥 یا طرف "غرب"
✍ رجب از نیمه گذشت ... و هنوز بعضی از ما، از این ماه، برای حمام کردنِ روحمان، استفاده نکردیم! و هنوز روحمان، وزن سنگین چرک‌های قبل از رجب را، با خود بدوش می‌کشد ... این رسم همه‌ی مهمانی هاست ؛ برای حضور در مهمانی، اول استحمام می‌کنند، و بعد خود را می‌پیرایند و می‌آرایند ... ✨رجب فصل استحمام است؛ فصل سبک شدن ... باید این تسبیح، به آخر نرسیده، تطهیر شویم.
👌 داستان کوتاه پند آموز 💭 مرد بیسوادی قرآن میخواند ولی معنی قرآن را نمیفهمید. روزی پسرش از او پرسید: چه فایده ای دارد قرآن میخوانی، بدون اینکه معنی آن را بفهمی؟ پدر گفت: پسرم! سبدی بگیر و از آب دریا پرکن و برایم بیاور. پسر گفت: غیر ممکن است که آب در سبد باقی بماند. 💭 پدر گفت: امتحان کن پسرم پسر سبدی که در آن زغال میگذاشتند گرفت و به طرف دریا رفت سبد را زیر آب زد و به سرعت به طرف پدرش دوید ولی همه آبها از سبد ریخت و هیچ آبی در سبد باقی نماند پسر به پدرش گفت؛ که هیچ فایده ای ندارد. پدرش گفت: دوباره امتحان کن پسرم. پسر دوباره امتحان کرد ولی موفق نشد که آب را برای پدر بیاورد. برای بار سوم و چهارم هم امتحان کرد تا اینکه خسته شد و به پدرش گفت؛که غیر ممکن است! 💭 پدر با لبخند به پسرش گفت: سبد قبلا چطور بود؟ پسرک متوجه شد سبد که از باقیمانده های زغال، کثیف و سیاه بود، الان کاملاً پاک و تمیز شده است. پدر گفت: این حداقل کاری است که قرآن برای قلبت انجام میدهد. دنیا و کارهای آن، قلبت را از سیاهی ها و کثافتها پرمیکند؛ خواندن قرآن همچون دریا سینه ات را پاک میکند، حتی اگر معنی آنرا ندانی...!!