eitaa logo
روز نوشت‌های من
55 دنبال‌کننده
318 عکس
107 ویدیو
13 فایل
زندگی پر از اتفاقات روزانه است. روز نوشت های من بیان این اتفاقات شخصی از زاویه دید جدیدی است. @Azizollahey
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از وصال۳۱۳ | VESAL
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 فیلم گرفته شده توسط پهپاد از اغتشاشات به اصطلاح و گردانی در محیط دانشگاه ! اگر اعتقادی ندارید که خداوند ما و شما را میبیند، پس بدانید که ریزپرنده ها و پهپادها شما را میبینند. پس وقت آن رسیده است که از این لودگی ها دست بردارید و دانشگاه را به لجن نکشانید. گرچه برخی با دیدن چند روحانی فاسد حکم به فساد کل طلبه ها میکنند ولی ما همچین اعتقادی نداریم و با فساد چند دانشجو، بقیه را فاسد نمیدانیم و منتظر برخورد جدی خود دانشجوها با این نخاله ها هستیم. 🇮🇷@noori699701
💠 شما را به کانال نویسندگان حوزوی دعوت می‌کنیم 💬 نوشتن، اکسیژن است و نویسندگی نان شب. 📢 جامعه امروز چه مقدار از دیدگاه حوزویان در عرصه ادبیات، فرهنگ، سیاست و اجتماع باخبر است؟ 🌻نویسندگان حوزوی، محفلی با حضور نخبگان حوزه و دانشگاه و فرصتی برای حضور نوقلمان در عرصه رسانه و یادداشت‌نویسی👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6 📢 با نخبگان و نویسندگان جوان حوزوی همراه شوید
کاربران شبکه‌های اجتماعی در اعتراض به رفتارهای وحشیانه و عملیات‌ تروریستی حرم حضرت احمدبن‌موسی علیه‌السلام، با هشتگ‌های به میدان آمدند کاربران با دعوت از مردم برای حضور غیرتمندانه در راهپیمایی روز جمعه ۱۳ آبان و پایان مماشات با هرگونه عاملان اختلال در امنیت ملی را خواستار شدند 🇮🇷✊
هدایت شده از نویسندگان حوزوی
ماجرای داعشی های وطنی در اتوبان کرج_ قزوین ✍ مشاهدات الناز رحمت نژاد، عضو تحریریه بانو مجتهده امین ⏺ ظهر امروز به بهانه رفتن سر مزار پدربزرگم راهی بهشت سکینه شدم. تا وارد اتوبان کرج_ قزوین شدم در هر دو خط اتوبان کوهی از ترافیک را جلوی چشمانم دیدم. اغتشاشگران همه مسلح به انواع سلاح گرم و سرد بودند،  تند و تند هم فیلم می گرفتند و سعی داشتند مسیر تردد ماشین ها را مسدود کنند. یکی از اغتشاشگرها فیلم می گرفت و می گفت:" تمامِ راه ها به سمت بهشت سکینه کرج پر از ماشینِ ، مردم دارن برای چهلم کشته ها و حدیث نجفی پای پیاده می یان!" من اغتشاشگر پیاده می دیدم اما مردم نه! ماشین ها کم کم جلو می رفتند و کسی با افرادی که ظاهرا قصد داشتند جو را به هم بریزند کاری نداشت. اما برهم زنندگان نظم و امنیت با شعار "حمایت، حمایت" شروع کردند پرتاب کردن سنگ به سمت ماشین ها تا حرکت نکنند، بایستند و هر دوخط اتوبان قفل بشود. که متاسفانه با این اقدام و پرتاب سنگ به سمت ماشین ها اتوبان را قفل کردند. عده ای ریختند روی یک نفر و کتکش زدند! من ندیدم که بود! اما دختری که داشت با گوشی فیلم می گرفت، گفت:" امروز ۱۲ آبان، چهلم حدیث نجفی، اتوبان کرج_ قزوین، بزنیدش، بزنیدش این لباس شخصی رو" تا حد مرگ لباس شخصی را می زدند و فیلم می گرفتند تا برای رسانه های معاند بفرستند. کاش فقط همین لباس شخصی بود، اغتشاشگران آن طرف تر یک نفر را که لباس چریکی سبز رنگ تنش بود را ریختند روی سرش و با چاقو و قمه زدند، نیروهای انتظامی برای دفاع از این لباس شخصی و مردم عادی و متفرق کردن اغتشاشگران راهی جز استفاده از گاز اشک آور نداشتند، گاز اشک آور زدند و آن دختر که همچنان فیلم ضبط می کرد، گفت:" ماموران نظام تیراندازی می کنن" در صورتیکه تیراندازی نبود و گاز اشک آور بود! کار از زدن با قمه و چاقو گذشته و به آتش کشیدن کانکس پلیس و ون کشیده بود، زنان هم سهم به‌سزایی در این اقدامات داشتند. یکی لباس سیاه تنش بود که پشتش نوشته شده بود:" می جنگیم، می میریم، ایران پس می گیریم" ایران را قرار بود از که پس بگیرند؟ نمی دانم! اتفاقا ما باید نظم و امنیت این روزهای ایران را از اینان پس بگیریم. با همان سلاح های سرد و گرم غیر از لباس شخصی و لباس چریکی سبز رنگ به ماموران نیروی انتظامی هم حمله کردند، جوی خون راه افتاده بود،  همه چیز تلخ و دردناک بود همه چیز. ناگهان یکی از اغتشاش گران فریاد زد:" هلی کوپترها دارن تیراندازی می کنن" نگاهی به هلی کوپتر ها کردم، هلی کوپتر هلال احمر بود و آن یکی هلی کوپترهای رنگی۲ نفره هلی کوپترهای آزمایشی شرکت هلی کوپترسازی ایران در محدوده کمال شهر بود که دائما برای آزمایش در همین منطقه به پرواز در می آیند و برای مردم این منطقه این امر کاملا عادی است. احتمالا بااین جو سازی می خواستند باز هم روایتی دروغ سَرِ هَم کنند تا رسانه های ضد انقلاب سوء استفاده کنند. هم ناراحت بودم هم خوشحال. ناراحت از این همه جنایت و دروغی که علم کرده اند تا بگویند وضعِ ایران همینی است که می بینید . خوشحال از اینکه با شعارِ" حمایت، حمایت" اغتشاشگران مردمِ عادی کاملا عادی پشت فرمان نشسته بودند و از این جماعت قصد حمایت نداشتند، این جماعت تا دیدند کسی حمایتشان نمی کند، نمی ایستد تا اتوبان قفل شود شروع کردند پرتاب سنگ. من که به خاطر این اقدامات وحشیانه به بهشت سکینه و مزار پدربزرگم نرسیدم اینان هم آنقدر مشغول جنایت و آشوب بودند که یادشان رفته بود برای یادبود چهلم حدیث نجفی فراخوان زده اند، باید سرمزار و در حال سوگواری باشند نه کفِ خیابان و آشوب و کُشتار. @HOWZAVIAN
هدایت شده از وصال۳۱۳ | VESAL
امروز همه باهم می‌آییم...✌️✌️✌️ می آییم؛ بخاطر حاج قاسم... بخاطر آرمان عزیز... بخاطر آرشام... بخاطر همه شهیدان مظلوم کشورم... بخاطر شهدای مدافع حرم... بخاطر شهدای شاهچراغ... بخاطر همه خون هایی که آمریکا و مزدورانش به ناحق ریختند... امروز همه می آییم🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🆔 @noori699701
شهر قم داغدار بانویی است که شفاعتش کل مردم جهان را کافی است. بانویی که وجودش، مقامش، کراماتش، مریدانش، حرم و بارگاهش، همه همه نشان دهنده: جریان شعار " زن، زندگی، آزادی" در سیره بزرگان تشیع است. در کدامین مذهب این چنین از یک بانو تکریم صورت می گیرد؟ چه در زمان حیات و چه در زمان مماتش. او کسی است که نیازی به ادب و احترام ما ندارد؛ بلکه این ما هستیم که محتاج نگاه پر کرامت و پر محبت او داریم. دختران و زنان ما بگردند در دنیا و مانند این بانو پیدا کنند، در حالی که مخالف و دشمن این بانو و خط فکری ایشان باشد، به من معرفی کند تا او را تحفه ای گهربار مهمان کنم. @roozneveshthayeman
نور علی نور سکوتی که شکست. سرها خمیده و غرق در کلمات کتاب. چشمان دوان دوان کلمات را دنبال می کردند تا با سخنان استاد تطبیقشان دهد. یک لحظه سرم را بالا آوردم. کودکی به همراه پدر در جلسه درس شرکت کرده بود و سرش را روی بهترین مکان ها، روی پای بابا قرار داده بود و در خوابی ناز فرو رفته بود. بعضی از روزها مادرش منزل نیست و پسر کوچیکه وقتی از خواب بیدار می شود، احساس تنهایی می کند و بهانه می گیرد و این شد که همراه پدر شده و از این همراهی لذت هم می برد. نورانیت او مضاف شده است با نورانیت آفتاب و سرمای در آغوش گرفته ما را، کنار زده و صفا و عشق به وجود پدر را برای خود برگزیده است. ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
برای آرمان یکسال گذشت. شام وفات بی بی جانم حضرت فاطمه معصومه (س) بود که سیدحسین به من گفت: شیخ، جلسه حضرت معصومه (س) را به نام شما نوشتیم. از آن روز، یک سال قمری به انتظار ماندم تا شبی دیگر فرا رسد و عشقم را به بی بی دو عالم نشان دهم با این تفاوت که این بار نام رفیقم در کنار من بود. این بار برای آرمان جلسه ابراز عشق به عمه سادات را گرفتیم و او مامور ابلاغ سلام ما و عرض ارادت ما به عوالم بالا گشت. ای آنکه آرمان را زدی، بدان! هرآنکس که تو در این تصویر میبینی آرمان هایی هستند که فردای این انقلاب را بهتر از پیش خواهند ساخت. پس بچرخ تا بچرخیم. والعاقبة للمتقین. ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
ده هزار نفر در غدیر ده هزار نفر در دولت مهدوی دوستی با استناد به احادیث آخرالزمانی، معتقد هست، در آن برهه زمانی، کار برای خیلی ها، بالخصوص مدعیان دین داری، سخت خواهد شد. نتیجه ای را که می گیرد، در روایت دیگری تاکید می کند که نگه داشتن دین در آخرالزمان مثل نگه داشتن آتش در کف دست است و در روایتی دیگر می فرماید: از فتنه های آخرالزمان نترسید و نگران نباشید که منافقان نفاقشان رو خواهد شد. اما ایشان با استناد به روایت امام صادق(ع) که می فرمایند یاران امام عصر(عج) ده هزار نفر هستند، معتقدند که این تعداد به نسبت نیروهای مدعی امروزی بسیار کم است و این جواب که این اعداد دال بر کثرت است را قبول نمی کند. تحقیقی که انجام دادم، نتوانستم تعداد جمعیت مردم مدینه در زمان امام صادق(ع) و زمان صدور حدیث را بیابم. جمعیت کنونی شهر مدینه یک میلیون نفر است و همین گواه است که جمعیت مردم مدینه در آن زمان خیلی کمتر از این عدد کنونی است. چرا که پیشرفت ها و توسعه هایی که امروز وجود دارد در آن زمان نبوده است. و چنانکه در تحقیقات محققین ثبت شده است در آن زمان یثرب(مدینه) دهستانی بزرگ بوده که شامل محله ها یا بهتر است بگوییم دهات های کوچکی بوده است. در برخورد با اعداد موجود در روایات باید زمان صدور حدیث نیز در نظر گرفته شود. عدد ده هزار در آن زمان عدد بالایی بوده است، چنانکه در حدیث دیگری امام صادق(ع) تعداد افراد حاضر در غدیر خم را ده هزار نفر اعلام کرده اند که با امیرالمؤمنین بیعت نموده اند.
اما نکات: نکته اول برای برداشت از روایات، باید زمان صدور، علت بیان و مخاطب حدیث بررسی شود والا دچار اشتباه و تفسیر به رأی خواهیم شد. نکته دوم شاید عدد ده هزار کدی باشد برای یادآوری بیعت کنندگان به غدیر و با این عدد کنایه ای به عباسیان زند که شما مدعی برپایی پرچم ولایت هستید، پس چرا فراموش کرده اید بیعت کنندگان غدیر را؟ نکته سوم شاید امام صادق(ع) با بیان این عدد، بدنبال این مطلب باشند که برای تحقق دولت مهدوی تعداد زیادی نیرو لازم است؛ یعنی بسیاری باید آماده شوند و خواهان ظهور امام عصر(عج) شوند و ایشان فقط رهبری این جمعیت را بر عهده بگیرند و این متفاوت است از برداشت دوست ما که معتقد است این ده هزار نفر نشان دهنده گلچین بودن یاران امام عصر(عج) هست و همین اخطاری است به مدعیان! والله العالم ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
شعار هواداران یادداشت را تا انتها بخوانید. تبیین وقایع اخیر با تمثیل به میدان مسابقات ورزشی.
شعار هواداران هر تیم هر چقدر هم قوی باشد نیاز به هوادار دارد. یکی از اصلی‌ترین ‌فعالیت‌های هواداران در صحنه و بازی، تشویق کردن بازیکنان و مربیان تیم، و شعار دادن به نفع خودی و برعلیه تیم حریف است. هرچقدر این شعارها حماسی‌تر، هماهنگ‌تر، دسته جمعی باشد؛ اثرگذاری و شور انگیزی آن بین یاران را افزایش و استرس و ترس در بین تیم حریف را بیشتر می‌کند. امروز نبرد بین جبهه حق و باطل نظاره‌گر حضور پرشمار و پرشور جوانان، نوجوانان، کودک و پیر، مرد و زن هست، اما آنچه که کمتر دیده و شنیده می‌شود، است. مثلا در همین راهپیمایی اخیر در ۱۳ آبان مشاهدات خود بنده این بود که با وجود حضور پرشمار و کم‌نظیر و و ولی اکثریت، کمتر جواب شعارگو را می‌دادند. اکثریت پرچم ایران همراهشان نبود. اکثریت پلاکارد حاوی شعار همراهشان نبود. الآن یک بین‌المللی بین تیم انقلاب و مقاومت و کل استکبارجهانی صورت گرفته و ما هواداران حالا که در حضور داریم باید تیم خودمان را هم بلند فریاد بزنیم. اگر امروز به و به که دین رسول الله (ص) هست، برخی تماشاگرنماهای داخلی حمله و جسارت می‌کنند، اگر امروز به و هرکسی که بر تن دارد که و هست، اهانت و جسارت می‌کنند، اگر امروز به هرآنکس که چهره مذهبی دارد که و است، حمله می‌کنند، اگر امروز به و با که شعار بزرگ بانوی اسلام، بانوی جوان شهید که قبرش مخفی است، بی‌احترامی می‌کنند و از سر او می‌کشند، اگر امروز دست جانباز رهبرمان را تمسخر می‌کنند، هواداران تیم و و باید بیشتر از قبل با ، با ، با ، با و با تیپ مذهبی، با چفیه در سطح شهر و جامعه حضور پیدا کنند؛ تا هم مایه تشویق و انگیزه تیم خودی شود، هم موجب یأس و ناامیدی تیم حریف گردد. با امثال کارهای ، ، به و ایده‌های نو دیگر، تاکتیک‌ها و نقشه‌های تیم حریف را تار و مار کرده و نتیجه نهایی را به نفع خودمان رقم خواهیم زد. ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
روز نوشت‌های من
شعار هواداران هر تیم هر چقدر هم قوی باشد نیاز به هوادار دارد. یکی از اصلی‌ترین ‌فعالیت‌های هوادار
چند خط خودمونی بگم برای توضیح مطلب: ببینید اونایی که اهل ورزش و فوتبال هستند وقتی مسابقه دربی بین استقلال و پرسپولیس میشه، میرن ورزشگاه آزادی و با حضور خودشون هواداری خودشون از تیمشون رو نشون میدن و بیشتر هوادارها با لباس تیمشون، با پرچم تیمشون، میرن و شعارها و سرود تیمشون رو میگن و بعضیا هم هستن که فقط میرن بازی رو نگاه کنن دقیقا الآن امروز وضعیت کشور ما اینطوری هست که هوادارای انقلاب میان وسط میدون و حضور خودشون رو نشون میدن ولی باید شعارهایی مثل چادر و چفیه و عمامه و تیپ مذهبی و هر کاری که نشون میده ما انقلابی هستیم، ما تو تیم انقلاب هستیم رو نشون بدیم. هم به خودیا که تشویق بشن هم به نخودیا که مأيوس بشن.
سرود ملّیت🇮🇷 را بخوان! ⛔️ بی‌غیرتی 🚫 قرارگرفتن در جوّ مجازی 🔴 ترس از در خطر افتادن موقعیّت اجتماعی ⭕️ ترس از ریزش فالوورها این‌ها از مهم‌ترین دلایل همخوانی نکردن سرود ملّی🇮🇷 توسّط ورزشکاران در عرصه بین‌الملل است. با این وجود برخی از ورزشکارانی که مَرام پهلوانی در آنان زنده است، بر خلاف جریان موّاج و طوفانیِ مجازی، سرود ملّی را با افتخار و با سربلندی و اقتدار زمزمه کردند که نشان از: ✅ غیرتی بودن ✅ تعصب روی ایران داشتن ✅ آگاه بودن ✅ بصیرت داشتن ✅ شجاع بودن (ترسو نبودن) ✅ وفادار بودن و...این افراد هست. ⁉️ چه باید کرد که گروه اوّل تبدیل به گروه دوّم شوند؟ ⁉️چه باید کرد که گروه دوّم تبدیل به گروه اوّل نشوند؟ ⚠️ تهدید ⚠️ تعلیق ⚠️ توبیخ 🆗 تکریم 🆗 تشویق 🆗 ترفیع سه راهکار اصلی ✅《تفهیم》و 《بصیرت افزایی》 ✅ انتخاب مدیران لایق و کارآمد و شجاع ✅ عزل و حذف مدیران خاطی بدون مماشات ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
روز نوشت‌های من
سرود ملّیت🇮🇷 را بخوان! ⛔️ بی‌غیرتی 🚫 قرارگرفتن در جوّ مجازی 🔴 ترس از در خطر افتادن موقعیّت اجتماعی
من تریبونی جز این فضاهای مجازی ندارم و انتظار دارم ✅ اگر شما دستت به مسئول می‌رسد این پیام ملّت انقلابی را به گوش او برسانی ✅ اگر دستت به آن بازیکن غافل می‌‌رسد به او پیام ملّت را گوشزد کنی ✅ اگر دستت به آن بازیکن باشرف می‌رسد از طرف ما او را ببوسی و تشکر ما را به او برسانی ✅ اگر دستت به مسئول در خواب می‌رسد سیلی محکمی بزنی که از خواب بیدار شود ✅ اگر هم دستت به جایی نمی‌رسد پیام ملّت انقلابی را در گروه‌ها و کانال‌هایت پخش کنید.
بسمه تعالی وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ  در جریان اغتشاشات روز سه‌شنبه (۲۴ آبان ماه) طلبه بسیجی "حجت‌الاسلام والمسلمین محمد مویدی" به دلیل پرتاب کوکتل مولوتف توسط اغتشاشگران به فیض عظیم شهادت نائل شد خبر شهادت مظلومانه ی این مبلغ ارجمند در راه دفاع از امنیت و به دست اغتشاشگران باعث تأسف و تأثر است. شهادت این شهید والامقام را به ملت شریف ایران و خانواده معظم شهدا خصوصا برادر بزرگوارشان جناب حجت‌الاسلام عبدالرحیم مؤیدی تبریک و تسلیت عرض می‌کنیم و از درگاه الهی می خواهیم تا روح پاک این شهید عزیز را با ارواح طیبه اولیا طاهرین (سلام الله اجمعین) محشور بفرماید و همه ما را در مسیر پیمودن راه نورانی شهیدان سرافراز، موفق و ثابت قدم بدارد. از همه شما گرامیان می‌خواهیم تا از طریق لینک زیر وارد صفحه مراسم ترحیم مجازی شده وبا درج مشخصات خود ونوشتن پیام تسلیت با قرائت فاتحه و صلوات ضمن تکریم مقام بلند شهدا ،شهادت این شهید عزیز را گرامی بدارید. همچنین با انتشار لینک زیر در پر شورتر شدن این مراسم یاری کنیم. لینک ورود به مجلس ترحیم مجازی https://iporse.ir/6219123
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 صبح پائیزی و آزمایشگاه با یکی از دوستام قرار گذاشتم که فردا برویم پارچه چادری‌هایمان را به خیاط بدهیم تا برایمان چادر بدوزد. صبح گوشیم پیام آمد که بچه‌ها مریض هستند و بزاریم برای شنبه. شنبه ساعت ۷و۴۰ دقیقه صبح گوشیم زنگ خورد. دوستم بود، گفت: " من دم در خونتون هستم. بدو بیا بریم" فوری گفتم: "همین الآن میام دم در" خیلی سریع در عرض چند ثانیه وسایل و مدارک و پارچه چادرم را برداشتم و وارد کوچه شدم. سوار ماشین دوستم شدم. احوالپرسی گرمی داشتیم و تا خود آزمایشگاه با هم حرف زدیم بیشتر هم درباره مسائل سیاسی روز. خدا را شکر نزدیک آزمایشگاه یک جای پارک خوب پیدا کردیم. مسیر نسبتاً کوتاه را با هم تا آزمایشگاه پیاده آمدیم. از اینکه این وقت صبح پیاده روی می‌کردم احساس خوبی داشتم. وارد آزمایشگاه شدیم. نوبت ۱۳ ! چهار نفر جلوی من بودند. تعجب کردم که این ساعت صبح ۱۲ نفر زودتر آمدند و نمونه‌گیری کردند و رفتند سراغ کار و بارشان. با خودم گفته بودم حتما ما جزو نفرات اول می‌شویم. نشستیم تا نوبتمان را صدا زد. به سرعت وارد اتاق نمونه‌گیری شدم. همه جوره فضا و محیط آرامش خاصی داشت. برخورد خوب کارکنان آزمایشگاه واقعاً حس خوب و آرامش‌بخشی را به آدم تزریق می‌کرد. با مهربانی از من خون گرفت. چند قطره خون از روی سوزن پرتاب شد و من با تعجب از خانم نمونه گیری پرسیدم: "چرا خون ریخت؟" با مهربانی و ادب جواب داد: "به نظرم خون خوبی داری" من هم گفتم: "آره چون قبلاً خونم خیلی غلیظ بود. الآن احساس می‌کنم خون رقیق و تمیزتری دارم" بعد با مهربانی چسب را روی دستم زد. دوشنبه گفتند برای جواب آزمایش می‌توانید هم حضوری و هم مجازی اقدام کنید. همراه دوستم از آزمایشگاه خارج شدیم و در هوای پاییزی قدم‌زنان تا ماشین پیاده رفتیم و سوار ماشین شدیم. مقصد بعدی ما پارکینگ حرم بود. صحبت‌های زیادی بین من و دوستم رد و بدل شد اما می‌توانم به جرأت بگویم اکثر صحبت‌های ما درباره مسائل سیاسی روز بود. مدت زیادی بود که در فضای مجازی فعالیت می‌کردم. از هر کلیپ و مطلبی درباره اغتشاشات و اتفاق‌های این روزها مطالعه داشتم. اطلاعاتم هم به نسبت بالا رفته بود و حتی خودم احساس می‌کردم که باید مطالعات زیادتری داشته باشم. در حال رفتن به سمت گیت گشت بودیم که یک برخورد و رفتار بدی سبب شد دوستم عصبانی بشه. ادامه دارد ... (س) ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 عصبانیت حلما وارد حریم مطهر حضرت معصومه(س) شدیم. در لحظه ورود به گیت، دختر خانمی را دیدم که در حال پوشیدن چادر بود و در حین پوشیدن خیلی بلند با خادمان حرم بد صحبت کرد. در حال قدم زدن در لحظه اول چند کلمه که شنیدم این بود که "چرا باید اول کاری که دارم وارد حرم میشم به من بگید چادرم رو بپوشم و ازم درخواست پوشش کنید. اول کیفم را بگردین بعد دنبال چادر باشید" همون لحظه دوستم برگشت و با عصبانیت گفت: "هر جایی قانون خودش رو داره. وارد حریم حضرت معصومه داری میشی نمیتونی بدون چادر باشی. چادرت رو اول بپوش بعد وارد شو" بعد هم رو من کرد و گفت: " الهام جون بیا بریم" اون دختر نگاهی به من کرد و از این لحظه به بعد ساکت شد. بعد با هم به سمت بازار حرکت کردیم. در حین حرکت از این برخورد دوستم تشکر کردم و گفتم: "واقعاً چرا به قانون پایبند نیستند. حتی در کنار ضریح حضرت معصومه هم حاضر نیست یک چادر معمولی روی سرش بزاره. چرا باید این حجم بی‌ادبی و توهین از جوونامون ببینیم" اون دختر، حجاب بدی نداشت ولی به خاطر پوشیدن چادر ناراحت بود و اصرار داشت که چرا اول کیفم رو نمی‌گردی بعد از من نمی‌خوای چادر بپوشم. نفهمیدیم کی به پاساژ رسیدیم. اینقدر که گرم حرف زدن بودیم. چون تازه اول صبح بود همچنان پاساژ بسته بود. نگهبان درب پاساژ را کمی باز کرده بود. داخل پاساژ تاریک بود. دوستم به نگهبان گفت: "ما می‌تونیم وارد پاساژ بشیم؟" نگهبان، پیرمرد مهربانی بود. اون هم قبول کرد و گفت: "بفرمایید" اما من ترس شدید داشتم و گفتم: "حلما جون هیچکس داخل پاساژ به این بزرگی نیست ما نمی‌تونیم وارد بشیم به نظرم خیلی ترسناکه" اما حلما گفت: "من چندین بار اینجا اومدم اصلا نترس هیچ اتفاقی نمی‌افته" ولی من اصلاً قبول نکردم گفتم: "نه به هیچ وجه نمی‌تونم بیام داخل. تو برو من اینجا هستم اگر اتفاقی افتاد حداقل یکیمون بیرون باشه" همان لحظه نگهبان پاساژ میان حرفمان آمد و گفت: "دخترای گلم داخل پاساژ هیچکس نیست می‌خواید بیرون پاساژ منتظر بمونید تا یکی یکی مغازه‌ها باز بشه" من هم گفتم: "بیا حلما جان یکم صبر کنیم تا مغازه دارها مغازه‌هاشون رو باز کنن" خلاصه کمی در بازار حرکت کردیم تا اینکه یادمان آمد هنوز صبحانه نخورده‌ایم و به‌خاطر آزمایش ناشتا بودیم، تصمیم گرفتیم یک صبحانه خوشمزه بخوریم. بین موارد مختلف تصمیم گرفتیم یک اشترودل پیتزایی سفارش بدیم. به فضای آرام بازار نگاه می‌کردم. رفت و آمدهای زیادی بود. همه به ظاهر آرام حرکت می‌کردند. مغازه‌دارها یکی یکی مغازه‌هاشون را باز می‌کردند. آقای فروشنده صدایمان زد و اشترودل‌های داغ را به دستمان داد. کمی جلوتر از مغازه اشترودل فروشی، کنار یک مجسمه که تمثال آقایی را داشت که در حال تعمیر کفش بود، روی یک صندلی نشستیم و به مجسمه نگاه می‌کردم و مشغول خوردن اشترودل شدیم. احساس خوب و لذت بخشی بود. توی این هوای پاییزی آرامش خاصی به من می‌داد. چشمم را برگرداندم و نگاهم افتاد به پیرمرد مهاجری که نگاهش به زمین خیره شده بود. همان لحظه خانمی به سمتش حرکت کرد. این خانم تیپ خاص و عجیبی داشت. سه کیف روی دوشش بود. نوع لباس و پوشش نشان می‌داد که از قشر ضعیف جامعه هست. یک شال مشکی یک کلاه یک کاپشن یک لباس سفید تنگ و کوتاه و یک شلوار معمولی پوشیده بود. خودش سعی می‌کرد با شال جلوی بدنش را بپوشاند. همان لحظه به سمت پیرمرد رفت و گفت: "به چی زل زدی؟! چشات رو درویش کن" ادامه دارد... ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 "چشات رو درویش کن" پیرمرد سرش را پایین انداخت و گفت: "من به هیچی نگاه نمی‌کردم" در واقع از پیرمرد می‌خواست که بهش نگاه هیز نداشته باشد. بعد هم شروع کرد با پیرمرد صحبت کردن. من هم مشغول خوردن اشترودل شدم و دیگر هیچ صدایی از آنها نشنیدم. چند لحظه گذشت و سرم را بالا گرفتم. یک لحظه متوجه شدم یک جمله به پیرمرد گفت. تنها چیزی که شنیدم فحش بدی به روحانیت داد. با ناراحتی سرم را پایین انداختم و فکر کردم اینکه چرا یک زنی با این سنّ باید اینطور فحش بده و علت این فحش رو متوجه نشدم. به خانمِ نگاه کردم. خیلی عجیب بود. به سمت ما آمد و از حلما پرسید: "این چه مجسمه‌ای هست؟" حلما گفت: "نمی‌دونم. تا به حال بهش فکر نکردم" خانمِ گفت: "مگر در شهر قم زندگی نمی‌کنید؟" حلما گفت: "چرا اما تا به حال توجهی بهش نداشتیم" مجسمه به رنگ سیاه بود. روی سر مجسمه کلاهی که کاملاً شبیه کلاه اون خانمِ بود. خانمِ به مجسمه اشاره کرد و گفت: "قیافش شبیه آخوندهاست" اینجا بود که نتوانستم آرام بگیرم. بهش گفتم: "اتفاقا شبیه خودت هست" با عصبانیت به من نگاه کرد و گفت: "شبیه من؟ کجاش شبیه منه؟" حلما گفت: "کلاهش رو نگاه کن" پیرزن کمی با اخم و عصبانیت به من نگاه می‌کرد. باید تصمیمم را می‌گرفتم. با مهربانی بهش نگاه کردم و گفتم: "چرا به آخوندها فحش می‌دهی؟ مگر جز این که اکثرشان قشر مظلوم و آرامی هستند؟ چه ظلمی در حق شما انجام داده‌اند؟ جز این بوده که هر وقت بهشان نیاز داشتیم دستگیریمان می‌کردند و هوایمان را داشته‌اند؟" پیرزن به سمتم آمد. به من گفت: "این کثافتا فقط بلدن صیغه بخونن" یک لحظه می‌خواستم بگویم خُب صیغه چه اشکالی دارد؟! اما فوراً به ذهنم رسید شاید مسلمان نباشد و به خاطر همین از صیغه بدش میاد. گفتم: "کی گفته آخوندها فقط صیغه میخونن؟ همون آخوندا شما رو محرمه همسرت کردن" گفت: "همسرم به من خیانت کرده" گفتم: "همسرت مگه آخونده؟" گفت: "نه ولی همه میگن این‌ها آدم‌های بدی هستند" گفتم: کی میگه؟ گفت: همه گفتم: "اگر منظورت شبکه‌های اینترنتی خارجی هست، خُب آنها که دشمن ما هستند. هیچ وقت حقیقت رو نمیگن" نگاهی به من کرد و گفت: "نمی‌دانم" بعد هم شروع کرد به درد و دل کردن. گفت: "من از شیراز اومدم. دوتا پسر دارم و پول زیادی هم دارم. همسرم ولم کرده و رفته. پدرم روسی هست. مادرم شیعه" پرسیدم: "چطور؟ در دین شیعه اجازه ازدواج با یک کافر رو نداریم!" گفت: "توی اوضاعی بودند که مجبور شدند با هم ازدواج کنند" گفتم: "خانم شما چه دینی داری؟" گفت: "خودم هم نمی‌دونم شاید مسیحی باشم البته پدرم مرد با ایمان شد و در سن ۴۰ سالگی مسلمان شد" از خانمِ خواستم کمی روسی برایمان صحبت کند. جملاتی گفت که اصلاً متوجه نشدم. خیلی شک کردم. گفتم: "من هیچی نفهمیدم و شک زیادی دارم که اصلاً به زبان دیگه‌ای صحبت کرده یا فقط صدا و آوایی از دهانش خارج شده" دوباره شروع کرد به درد و دل کردن که یکدفعه یک خانم چادری به جمع ما اضافه شد که داشت پاکت پول می‌فروخت. به سمتم گرفت. گفتم: "فقط کارت دارم قیمتش چنده؟" گفت: "کارتخوان ندارم" گفتم: "چقدر قشنگه" یک دفعه خانم کلاه پوش گفت: "کارت می‌خواهیم چیکار؟ به چه درد ما میخوره؟" خانم چادری عصبانی شد و گفت: "اینکه دارم با عزت و شرف کارت می‌فروشم و هزینه‌هام رو در میارم بده؟ یا اینکه برم تن فروشی کنم؟" به سرعت از پیش ما رفت. خانم کلاه پوش فحش‌های رکیک و زشتی بهش داد که خیلی من را ناراحت کرد. شروع کرد به ادامه درد و دل طوری که حتی اجازه نمی‌داد ما صحبت کنیم. مثلاً می‌گفت: "دوتا پسر دارم به قد و قواره نوجوان. تنها دستشون گوشی هست و از تو شبکه‌ها عکس‌های بدی می‌بینند" یکدفعه به ذهنم رسید و گفتم خانم عزیز! شما که دوست نداری پسرت از این شبکه‌‌ها عکس‌های بد ببینه چرا اطلاعاتت رو از این شبکه‌ها می‌گیری؟ چرا فکر می‌کنی دشمن اطلاعات درستی در اختیار ما می‌زاره؟ قطعاً از این شبکه‌ها اطلاعات گرفتی و فکر می‌کنی طلبه‌ها آدم‌ های بدی هستند" نگاهم کرد و گفت: "پسرم وقتی عکس زن‌های برهنه رو میبینه و به من نشون میده. بهش میگم پسرم اینا رو نگاه نکن. حالم بهم میخوره یا پسرم وقتی من میام خونه بغلم میکنه میگم بغلم نکن خوشم نمیاد میگه مامان من به تو حس مادری دارم و دوست دارم من بهت حس بدی ندارم" به حرفهای خانمِ فکر می‌کردم که یک دفعه چشمم به مرد پشت سرمان افتاد. یکی از مغازه دارها یک پسر جوانی بود که در حال سیگار کشیدن و به حرفهای ما تا آن لحظه داشت گوش می‌داد. خانمِ بین حرفهاش صحبت‌هایی داشت که من خجالت می‌کشیدم اون پسر بشنوه. مثلاً از نحوه و مدل اندام‌های جنسی خانم‌ها صحبت می‌کرد که متأسفانه تو شبکه‌ها پسرهای جوان در حال دیدن آن هستند. من هم گفتم نیازی نیست تو شبکه‌ها این‌ها را ببینند، بلکه توی خیابان هم میاد.
متأسفانه امروز چنین صحنه‌هایی را می‌بینند و تحریک میشوند. همان لحظه به ذهنم رسید و دوباره تأکید کردم که چرا اسلام دوست دارد خانم‌ها با حجاب بیان. شما به عنوان مادر طاقت نداری که پسرت صحنه‌های مستهجن را از شبکه‌های مجازی مشاهده کند این خانم به حرف‌های من گوش می‌کرد و هیچ جوابی نمی‌داد. حلما هم این وسط صحبت‌های خوبی داشت و کمکم می‌کرد. خانمِ گفت: "با اینکه پدرم روسیه‌ای بود و خیلی خوشگل بود، ولی من به مادرم رفتم. سبزه و زشت شدم" من نگاهی بهش انداختم و به لطف خدا به ذهنم رسید و گفتم شاید صورت جذابی داشته باشی. چون سنّت بالا رفته ولی اندام‌های زیبایی داری. "شالت را روی سینت بذار که پیدا نشه" فوراً شالش رو باز کرد و روی سینش انداخت. "هر خانمی یه جذابیتی داره. به نظرم شما سینه قشنگی داری پس بهتره بپوشونید" توجه خوبی به این حرفم نداشت و دوباره شروع کرد به صحبت از خانوادش. از ارث و میراث و اموال. از پسرانش. از مادر مهربانش. از خواهراش. همون لحظه به حلما اشاره کردم و گفتم: "شاید بهایی باشه" حلما نگاهی کرد و گفت: "نمی‌دانم" دوباره به حرفاش گوش دادم و بین این حرف‌ها به مردم و اطراف نگاه می‌کردم. چند نفری مرد به ما نگاه می‌کردند و حرف‌های ما را کم و بیش می‌شنیدند. طلبه‌های زیادی از کنار ما رد می‌شدند. دوباره صحبت را کشاند به سمت آخوندها. گفتم: "خانم لطفاً توهین نکنید به این طلبه‌ها" "ما باید بریم و دیرمون شده ولی خواهش می‌کنم این‌ها اکثرا آدم‌های خوبی هستند" برگشت و گفت: "آره راست میگی من اشتباه کردم این‌ها بدبخت‌ترین آدم‌های جامعه هستند و بی‌پول‌ترین آدم‌های جامعه هستند. می‌دانم حقوق‌ کمی دارند. من اشتباه کردم" گفتم: "واقعاً شهریه یک طلبه اندازه یک کارگر هم نیست. اگر برخی از بزرگانشون اشتباه کردند. اگر برخی از این طلبه‌نماها، زندگی مجلل دارند، دلیل بر این نیست که به این لباس پیامبر توهین بشه. اینها خادم مردم هستند" سرش را تکان داد و گفت: "ممنونم" حلما چند جمله محبت آمیز به خانمِ گفت. بهش گفت: "خدا حفظت کنه" منم گفتم: "برو پیش حضرت معصومه زیارتی کن. دلت آروم می‌گیره و از خانم کمک بگیر تا تمام مشکلاتت حل بشه. ما هم برات دعا می‌کنیم" با هم خداحافظی گرمی کردیم و به سمت پاساژ برای دوختن چادر حرکت کردیم... ادامه دارد... ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
هدایت شده از بیداری ملت
31.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نماهنگ 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸تهیه‌کننده: مجتبی میرزایی 🔸ترانه‌سرا: محمدجواد الهی پور 🔸خواننده: حسین جعفری 🔸آهنگساز: محمد پورفرخی/حامدجهانبخش 🔸صدابردار: حامد داوری 🔸تنظیم : استودیو کارو 🔴 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 زَنِ سنّ بالا در خیّاطی به سمت پاساژ برای دوختن چادر حرکت کردیم. توی مسیر دوباره با حلما صحبت کردم و کلی درد و دل کردیم. حلما گفت: "کاش فیلمبرداری می‌کردیم" گفتم: "به ذهنم رسید اما انجام ندادیم دیگه" توی مسیر به این فکر می‌کردم که من همیشه از امر به معروف و نهی از منکر دیگران می‌ترسیدم. همیشه خودم را پایین‌تر از این می‌دانستم که با دیگران به صورت دوستانه گفت‌وگو داشته باشم. هیچ وقت توانایی جهاد تبیین را نداشتم اما اینجا خیلی قشنگ و خوب همراه با دوستم توانستم یک خانم را امر به معروف کنم. با یک خانم دوستانه صحبت کنم. درد دل کنیم و حرفها بشنویم و حرف‌های زیادی بین ما رد و بدل شد. احساس خیلی خیلی خوبی داشتم از اینکه فکر کردم بالاخره من هم توانستم برای دینم برای چادرم برای لباس پیامبرم کاری کنم. به سمت پاساژ حرکت کردیم. وارد پاساژ شدیم چند طبقه را به سمت زیر زمین رفتیم. فضای پاساژ شیک و تمیز بود. قبل از اینکه وارد خیاطی بشویم وارد یکی از مغازه‌های لوکس لباس فروشی شدیم. لباس‌های خیلی شیک و گران قیمتی داشت. لباسهایی با طرح اسلامی داشت. فروشنده یک خانم محجبه‌ای بود که چادر نداشت‌. باید یکبار همسرم را بیاورم و با هم لباس‌ها را ببینم و حسابی جیبش را خالی کنم. البته قیمت‌هاش فوق العاده بالا هست. با مهربانی از همدیگه خداحافظی کردیم و بعد وارد خیاطی شدم. به محض ورود به خیاطی روی صندلی نشستیم و به لباس‌های دوخته شده نگاه می‌کردیم و نظر می‌دادیم. تعداد زیادی خیاط در کارگاه مشغول خیاطی بودند. مدیر اصلی خیاطی اسمشون زیبا خانم بود. شخصی مهربان و با ادب. به ما گفت چند لحظه‌ای منتظر بمانید چون هنوز چادرها آماده نشده خلاصه ما هم نشستیم و منتظر آماده شدن چادر هایمان بودیم. بعد از چند دقیقه خانم چادری و محجبه وارد فضای خیاطی شد. دوتا روسری بلند آورده بود که کوتاه کند. برگشتم بهش گفتم: "چرا روسری‌ها رو کوتاه می‌کنی؟ اینا که خیلی خوشگلن" گفت: "زیر چادر اذیتم میکنه" سنّ بالایی داشت و در کنار ما نشست. گاهی به حرف‌های ما توجه می‌کرد و اظهار نظر می‌کرد. نمی‌دانم یهو چی شد که به ذهنم رسید و به حلما گفتم زندگی در حال گذر هست. خانم‌ها در حال خیاطی هستند. رفت و آمدها، هوای به این خوبی و آرامشی که داریم. چرا یکسری جوان، با کارهای احمقانه ریختن و اغتشاش کردن؟ چرا این حجم وحشی‌گری را دارند؟ اینها که بدون روسری تو خیابان‌ها می‌گردند، ما هم کاری به آنها نداریم. پس چرا چادر از سر ما می‌کشند؟ شاید دلشان می‌خواهد داعش، آمریکا یا اسرائیل بیاید و به ما حکومت کند. ولی واقعاً حضور این‌ها چه فایده‌ای به حال ما دارد؟ دشمنان ما که خوبی ما را نمی‌خواهند. خودمان باید برای خودمان کاری کنیم. در حال حرص خوردن و غُر زدن بودم که یهو خانم سن بالا برگشت و با اَخم به من نگاه کرد و گفت: "این تعداد زیادی که ریختن توی خیابون‌ها مردم هستند. اعتراض دارند. اغتشاشگر نیستند" گفتم: "اگر اعتراض دارند چرا آتیش می‌زنند؟ چرا نابود می‌کنند؟" گفت: "این کار آنها نبوده. کار خود پلیس‌ها بوده" حلما هم به کمک من آمد و جواب خانم سن بالا را داد و گفت: "چطور ممکنه کار پلیس‌ها باشه؟ همین دیشب یک پلیس را لخت کردند. چند وقت پیش پلیس رو آتیش زدن. بسیجی‌ها رو با تفنگ می‌کشند. آیا این کار خود پلیس هست؟" خانم سن بالا گفت: " آره آره" با حرص و عصبانیت گفت: " زدید دختر جوون مردم رو کشتید حالا توقع دارید نمی‌رید؟" با ناراحتی برگشتم و گفتم: " از شما خانم چادری توقع نداشتم. چرا این حرفو میزنی؟" بلند شد و با عصبانیت به من گفت: " چه وضع مملکت شده. گرانی، فساد" گفت: "در زمان شاه این حجم فساد نبود. این حجم کاباره، شراب خوری نبود" با تعجب بهش نگاه کردم و گفتم: " چطوری حرف میزنی در حالی که همه می‌دونیم در زمان شاه انواع و اقسام فسادها در جامعه زیاد بود" گفت: "موسی به دین خود عیسی به دین خود" گفتم: "یعنی شما حاضری پسری بیاد بگه آزادی هست و به دختر شما تجاوز کنه؟" گفتم: "در کشور انگلیس و آمریکا هم یک حدی از پوشش وجود داره" شروع کرد به گفتن یکسری جملات تکراری مثل اینکه در کشور ما دزدی زیاد هست و ... حلما وسط این بحث‌ها خیلی به من کمک می‌کرد. گفت: "در همه جای دنیا دزدی وجود داره" زن سن بالا: "هیچ پیشرفتی نداشتیم. در حالی که در زمان شاه زندگی خوبی داشتیم" بهش گفتم: "مادر من می‌گفت ما در زمان شاه گاهی ناهار چای شیرین همراه با نون می‌خوردیم در صورتی که پدرم یک بازاری بزرگ و پولدار بود اما آنقدر اوضاع اقتصادی خراب بود که حتی نمی‌تونستیم برنج بخوریم. الان شما روزانه اگر مرغ یا گوشت نخورید روزت نمی‌گذره" حرفهایم را قبول نداشت. همان لحظه زیبا خانم از اتاق خیاطی به سمتم آمد. خانم بسیار فهمیده و با اطلاعات بالا بود.
گفت: " خانم چی میگی؟ تو این کشور حتی یک فقیر هم وجود نداره. تصمیم داشتم دستِ یک فقیر رو بگیرم ولی آنقدر توی همین قم گشتم اما یک نفر محتاج نون شب پیدا نکردم. هرکس بود گداهایی بودند که توانایی کار رو داشتند اما از روی تنبلی مشغول گدایی بودند. اکثر خانواده‌ها خوب می‌خورند و خوب می‌پوشند. ولی فقط غُر میزنن و قدردانِ کشور نیستند" گفت: " یک کتاب قطور خوندم از فسادهای شاه و تجاوزهایی که به دختران داشت. چطور می‌گید هیچ تجاوزی نبوده؟" من هم گفتم: " در تمام سال‌هایی که شاه ایران بود، برای خودش و همسر و خانوادش تولدهای آنچنانی با پول ملت فقیر و بدبخت می‌گرفتند. کجا رهبر عزیزمون برای خودشون تولد گرفتن؟" گفت: "مگه چی کار می‌کردند؟ چند تا چراغ وصل می‌کردند" گفتم: "نخیر جشن می‌گرفتند که توش میلیونها تومن خرج می‌شده. شراب میخوردند" زیبا خانم و حلما مشغول پُروِّ چادر شدند. خانم سن بالا برگشت به سمت من. من تا می‌خواستم باهاش حرف بزنم، یهو گفت: "دیگه هیچ حرفی نزن ما به نتیجه نمی‌رسیم" خدای مهربان همان لحظه توی قلبم آرامش خاصی داد. برگشتم و گفتم: " نه من دوست دارم با شما حرف بزنم. دلم می‌خواهد حرف بزنیم تا اطلاعاتمون بالا بره" یهو برگشت و گفت: " باشه بیا حرف بزنیم. زیر همین بوستان علوی یک کاخ بزرگی ساختن و تمام فرزندان مسئولین آنجا در حال شراب خوردن هستند" زیبا خانم با صدای بلند خندید و گفت: " این چه حرفیه که میزنی؟ خودت از حرفت خندت نمیگیره؟" گفت: "شماها خبر ندارید" گفتم: "خانم عزیز نزار دشمن گولت بزنه. اخبار رو از شبکه‌های من و تو و اینترنشنال نگیر. اخبار رو از مردم خودت بگیر" گفت: "همش دروغه" گفتم: "من رسانه خوندم. ممکنه بین اخبار، دروغ هم گذاشته بشه. ولی ما اخبار رو از مردم، از خودمون بگیریم. چون می‌دونیم مردم خودمون اگر گوشت همو بخورند استخوانش رو دور نمی‌ریزن ولی کجا دشمن خیرخواه ما بوده؟" با ناراحتی و عصبانیت گفت: " من هیچ شبکه ماهواره‌ای رو دنبال نمی‌کنم. من دارم کشورم رو نگاه می‌کنم" گفتم: "پیشرفت‌ها رو نمیبینی؟" گفت: "من خواهر شهید هستم. برادرم خلبان بوده و شهید شده" گفتم: "باید دست خواهر شهید رو بوسید ولی شما چرا با اینکه برادرتون به خاطر این مملکت رفته و شهید شده برای حفظ دین رفته و شهید شده اینطور مخالفت می‌کنید؟" زیبا خانم وارد حرف ما شد و گفت: " وصیت‌نامه برادر شهیدت رو خوندی؟ برادرت به خاطر حفظ حجاب رفت. اما جوانان حجاب را رعایت نمی‌کنند و به خاطر حجاب ریختن بیرون" خانم سن بالا گفت: " به خاطر گرونی ریختن بیرون" زیبا خانم گفت: "ولی خودشون میگن به خاطر حجاب و آزادی ریختیم بیرون" خانم سن بالا ساکت شد و به فکر فرو رفت. گفتم: "خانم عزیز خواهش می‌کنم منطقی فکر کنید. نزارید دشمن از ما سواری بگیره. اگر طرفداری کنید اینجا هم مثل سوریه میشه و داعش روی سر ما می‌ریزه" گفت: "چرا ایران داره به روسیه کمک مالی میکنه؟" گفتم: "روسیه آنقدر تجهیزات داره که نیاز به کمک ما نداشته باشه. شما نگران نباشید. هیچ کمکی نمی‌کنه" زیبا خانم به سمت خانم معترض حرکت کرد و گفت: "این‌هایی که ریختن توی شاهچراغ و کشتن کی بودند؟" به سرعت برگشت و گفت: "اینها اطرافیان حاج قاسم سلیمانی بودند" زیبا خانم باز هم بلند خندید و گفت: " این خبر که خیلی وقته باطل شده" بهش گفتم: "خانم عزیز اینها داعش بودند" نگاهم کرد و گفت: " باور نمی‌کنم" گفتم: "از کجا بشنوی باور می کنی؟ من حافظ قرآن هستم. من معلم قرآن هستم. دروغ نمیگم" گفت: "من باور نمی‌کنم" گفتم: "تمام خبرگزاری‌های دنیا گفتند کسی که مردم رو توی شاهچراغ کشت داعشی‌ها بودند" دوباره سکوت کرد. گفتم: "خود داعش اعلام کرد و گفته نه اخبار ما" ولی باز هم به فکر فرو رفت. از اینکه می‌دیدم یکی از خانم‌های چادری اینجور مورد هجمه دشمن قرار گرفته غصه می‌خوردم. زیبا خانم کمی با آن خانم صحبت کرد و اطلاعات زیادی در اختیارش قرار داد. مثلاً می‌گفت زیر بوستان علوی هیچ خبری نیست. به این حرفها توجه نکن. گفت: "خانم! دوست داری محمدرضا شاه بیاد پادشاه مملکت بشه؟" در زمان شاه امام خمینی(ره) به شاه گفت اگر می‌خواهی بالای سر این مملکت حکومت کنی بیا و حکومت کن ولی تمام اموال را برگردان و واقعاً نوکر مردم باش. اما شاه تمام اموال و دارایی‌ها، پول‌ها و طلاها را برداشت و از کشور خارج شد. خانم سن بالا گفت: "گور بابای شاه و مرده شور هر چی شاه دوست هست ببرند" خانم خیاط گفت پس میخوای فرزندانش بیان بر ما حکومت کنند؟ شروع کرد به فحش و بد و بیراه گفتن. گفت غلط کردن کثافت‌های بیشعور. بیان توی این مملکت و حکومت کنند. احساس کردم بعد از این حرف کمی توانسته بودیم روی خانم سن بالا تأثیر بگذاریم. همه آروم شدیم و دیگر کسی حرفی نزد. خانم سن بالت لباسش را از خیاط گرفت و چادرش را پوشید و آماده رفتن شد. موقع رفتن از خانم خیاط خداحافظی کرد.
برگشت به من و حلما نگاه کرد و گفت: " خانم‌ها خداحافظ" گفتم: "ببخشید اگه اذیتتون کردیم حلال کنید. ان شاء الله که تونسته باشیم حرف حقیقت رو به شما گفته باشیم" گفت: "شما هم ببخشید" با عذرخواهی و مهربانی از در خارج شد. بلند داد زدم و گفتم: "خدا حفظت کنه ان شاء الله زیر سایه حضرت معصومه(س) زندگی خوبی داشته باشی و مشکلاتت حل بشه" گفت: "خیلی ممنون" و از خیاطی خارج شد. ادامه دارد... ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman
زیبا خانم گفت: "برای یک خانم که همسر هم داره روزی صد تومن کافیه! دیگه بیشتر از این چقدر میخوای خرج کنی؟ به اندازه نیاز خودت هم هست" زیبا خانم حرف من را قبول نداشت ولی من گفتم: " درسته مشکلات زیادی توی کشورمون هست. کمبودها و اشتباهات زیادی هست. ولی ما باید با تلاش همدیگه، دست به دست هم بدیم و درستش کنیم. همش به کشورهای خارجی مربوط نمیشه" خانم جوان و زیبا گفت: "بله درست میگید. من هم موافقم" من هم در ادامه گفتم: "عزیزم در تمام کشورهای دنیا اگر خوب درس بخونی خوب کار کنی شغل خوبی داری و خوبی هم نصیبت میشه" خانم جوان قبول کرد و گفتم: " البته منظورم این نیست که شما درس نخوندی و حقوق کمی داری نمیخوام ناراحتت کنم اما می‌خوام بگم که در تمام دنیا اینطور هست که باید کار کنی و پول در بیاری تا بتونی زندگی خوبی داشته باشی. هیچ جای دنیا با بخور و بخواب نمیشه به موفقیت رسید" خانم چادری جوان حرف من را قبول کرد و مورد تأیید قرار داد. هر دو نفر از خانم‌های چادری که یکی‌‌شان همراه با نوزاد بود و دیگری حجابش کمتر بود از همه خداحافظی کردند و از خیاطی خارج شدند. من و حلما دوباره شروع به صحبت کردیم و درد و دل می‌کردیم. بحث می‌کردیم و مسائل جامعه را همراه با خانم خیاط بررسی می‌کردیم. احساس خوبی داشتم از اینکه این چندمین موردی بوده که در این روز باهاش صحبت کردم. ادامه دارد... ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman