eitaa logo
روزنه
6.2هزار دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
2.1هزار ویدیو
256 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
روزنه
بازتاب/۱ عذر بدتر از گناه یک رسانه حوزوی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 بعد از انتشار نقد روزنه به مصاحبه ا
بازتاب/۱ 🔹علی شمشیری: روش و رویکرد رسانه ها در گفتگو از زمانی که بوده همین بوده و خواهد بود؛ در هیچ رسانه ای محتوای گفتگو برعهده رسانه نیست. رسانه های تحلیلی محل تبادل افکار است و به از همین روی خیلی اوقات رسانه ها گفتگوهایشان را با افراد مختلفی که نظرات مختلفی دارند، تدارک می بینند. از کانال روزنه که کانالی بسیار عالی و مورد استفاده هست، این پیامی که منتشر کردید بعید بود. ارادت 🔶پاسخ روزنه ضمن تشکر از لطف تان. ۱) همواره رسانه‌ها بر اساس خط فکری خاص خود، لایه های پیام را در قالب های متنوع به مخاطب عرضه می کنند لذا در غرب که مهد رسانه مدرن است، هرگز در حد یک ستون روزنامه یا یک ساعت آنتن تلویزیون به مخالف مطلق داده نمی شود به طوری که آزادانه حرف مختار خود بگویند مگر آنکه مهندسی پیام صورت گرفته و پازل پیش گزیده در میان باشد. ۲)دوستان رسانه‌ای مورد نقد نیز علی رغم تکرار شعارهای نخ نمای تاریخ گذشته غربی ها، در واقع چنین اند که حرف های خاص خود را خیلی حساب شده از زبان دیگران می زنند اگر نه چنین است واقعا آیا حاضرند نظر مخاطبان و مطالب تولیدی مخاطبان را بدون سانسور و ویرایش و‌‌.. بازنشر کنند؟ یا مثلا لیست مصاحبه شوندگان را از دیگران بگیرند؟! اگر چنین باشد حتمن معجزه رخ داده است! ۳) در محافل رسانه‌ای دینی، نمی توان و نباید گرفتار کلیشه های رایج رسانه های سکولار بود؛ لذا باید در تولیدات رسانه‌ای اصل بر نشر مطالب مطابق باشد که لازمه اش، پژوهش محور بودن است و پرسش مستمر از اهل خبره. هرگاه اشتباه رسانه‌ای معلوم شد، عذرخواهی و جبران مافات، کمترین اقدام مورد انتظار است. ۴) تهمت به بزرگان تشیع در انکار سیاست ورزی آنان یا تعلق به آرمان حکومت اسلامی، گناهی نابخشودنی است که گاه با بی دقتی یک معمم مشهور با نقل های غیرصحیح مطرح می شود و با بی دقتی اهل رسانه، مورد سوءاستفاده فتنه طلبان و ضدانقلاب قرار می گیرد. این سیر قهقرایی را پایانی لازم است. مصاحبه های پرغلط حسین را ببینید؛ سالها طول می کشد که دروغ ها و مطالب خلاف واقع منتشر شده در آن به اصطلاح تاریخ شفاهی، از ذهن و زبان مخاطبان پالایش شود. خلاصه آنکه سیره بزرگان تشیع همواره بر راست گویی و تصحیح نقل های ناصحیح ولو در امور غیرمهم بوده است و طبق روایت شریفه، در دروغگویی افراد همین بس که مطلبی را بدون تحقیق و راست آزمایی، بازگو کنند. @rozaneebefarda
تولیت مؤسسه نشر آثار امام و ترویج انگاره‌های شبه پلورالیستی؟! @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 مجله پرحاشیه در شماره 474 به نشر سخنانی از جناب آقای (خمینی) پرداخته که نکات عجیبی در آن به چشم می‌خورد که قطعا برای فضلای حوزه مقدسه قم نیز حساسیت‌برانگیز و جالب توجه خواهد بود. او در بخشی از سخنانش اختلافات کمی در دنیا را بخاطر اختلاف بین ادیان می‌داند امَّا معقتد است ریشه حل «نزاع‌های انسانی» در بین کلمات فلاسفه معاصر وجود دارد و آنهم این است که «مطلق انگاری را کنار بگذاریم و باور کنیم حقیقت یک گوهر دست نیافتنی است». از نظر او اگر این مبنا پذیرفته شود آنوقت «عصبانیت کنار می‌رود» هرچند وی مخاطب این کلمات را بیشتر «پیروان فلاسفه و فقهاء» می‌داند امَّا در مورد پیروان ادیان هم قائل است که « به پیــروان ادیان این را گفت که ســخنی که می‌گویید آنقدر هم بدیهی و روشن نیست. در صورت پذیرش این واقعیت، اگر طرف مقابل دین را نفهمید، معاند نیست؛ بلکه فقط حقیقت را نفهمیده است.» او در انتهای این بحث قائل می‌شود « این برهانها در آن درجه از وضوح نیست که هرکس آن را قبول ندارد لجباز بدانیم و تصور کنیم او آگاهانه سخن درست را نمی‌پذیرد» کلمات گفته شده بسیار و است! منظور از فلاسفه معاصر معلوم نیست؟ آیا ایشان قائلان به«پلورالیسم» و نسبی گرایانی چون پوپر و مترجمانی چون سروش را لحاظ کرده است؟ زیرا در کلمات فیلسوفان بزرگ معاصر چون مرحوم علامه طباطبایی و مرحوم علامه مصباح و آیت‌الله جوادی آملی چنین تعابیری نیست. ثانیا این عبارات از جهات مختلف دچار اشکال و اشتباه است. چراکه: 1- بسیاری از گزاره‌های دینی، مطلق و یقینی‌اند چرا که برگرفته از عقل همگانی‌اند. گزاره‌های اخلاقی چون خوبی عدالت و بدی ظلم، بدی دروغ، بدی قتل بی گناه و... . 2- برخی از گزاره های ادیان تحریف شده هم قطعا باطل اند ، مثل تثلیث و تایید ظلم و غارت به دیگران. 3- استفاده از تعبیر مطلق انگاری برای تمام کلمات فقهاء، دقیق و درست نیست بلکه فقهای شیعه معمولا از تعابیری چون «اقرب» «احوط»، «بعید نیست» و .. استفاده می کنند که حکایت از پیچیدگی‌های فرآیند استنباط دارد و مطلق انگاری نیست. 4- عمل به قول فقهاء از باب حجیَّت در عمل است. لذا اختلاف بین علماء نباید تایید پلورالیسم و نسبی‌گرایی تفسیر شود. 5- در نگاه مکتب شیعه «تصویب» باطل است پس نسبی‌گرایی و پلورالیسم دینی هم باطل خواهد بود. 6-ظاهرا اصل بر این نیست که هر مخالف دینی، مشکل فهم دارد؟ چرا که قرآن کریم با تعابیر مختلف کفَّار را مذمَّت کرده است. هم بخاطر افکار باطل و هم بخاطر کردار غلط. پس طبق فرمایش قرآن اصل بر نسبی گرایی و پلورالیسم نیست! 7-البته همچنانکه قرآن کریم می فرماید و بزرگان فرموده اند ، در گفتگوی با ادیان و حتی کفار باید از نکات مشترک همگانی استفاده کرد و اصل را بر عناد رفتاری نگذاشت بلکه با خوش رفتاری و جدال احسن حق را اثبات کرد و این راهبرد با عقیم کردن تمام ادیان از حقیقت و ترویج تکثرگرایی، فرسنگ‌ها فاصله دارد! در روزگار کنونی که برخی دگراندیشان غربزده ایرانی برای تخریب حق گرایی و غیرت دینی ، بدنبال ترویج نسبی گرایی و پلورالیسم هستند، ترویج انگاره‌های شبه‌پلورالیستی از زبان کسانی خود را در جایگاه مفسر اندیشه‌های متعالی امام خمینی نشانده‌اند، تا چه اندازه می‌تواند خطرناک و خسارتبار باشد؟ حال با این اوصاف، وظیفه حوزه های علمیه در قبال این قبیل تحرکات چیست؟ @rozaneebefarda
هدایت‌الله بهبودی و ارائه چهره‌ای قانون‌مدار از کارگزاران پهلوی || الف‌لام تحریف؛ پرونده ویژه روزنه در نقد / یادداشت ۴ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹نویسنده کتاب تحریف‌آمیز الف لام خمینی با اشاره به اقدام خلاف قانون رژيم در تعطيلی مجلس و اقدام به قانون‌گذاری در هيئت دولت، رئيس وقت ديوان عالی كشور رژيم پهلوی را فردی قانون‌مند معرفی كرده و چنين نوشته است: در نبود قوه مقننه، دولت لوايح خود را در قالب «تصويب‌نامه» طرح كرده، به اجرا می‌گذاشت؛ و با اين شيوه در عمل قانون‌گذاری می‌كرد. مقامات ذی ربط می‌دانستند كه اين كار با قانون اساسی نمی‌خواند. رئيس وقت ديوان عالی كشور، موضوع را خصوصی به نخست وزير گوشزد كرده بود. گفته بود: «مواظب باشيد... اگر اين تصويب‌نامه‌ها را پهلوی من بياوريد من اينها را قبول نمی‌كنم چون اين با قانون اساسی نمی‌خواند... تصويب‌نامه‌ها جوری نباشد كه كسی شكايت كند و كارش برود به ديوان عالی كشور...» به علم گفته بود تا زمانی كه اين شيوه برملا نشود، من هم چشم پوشی می‌كنم ولی اگر اين كار به ديوان عالی كشور بكشد، این قانون‌گذاری در دولت محکوم می‌شود.(الف لام، ص201) 🔹آن‌گونه كه در متن مذكور قابل مشاهده است، نويسنده با تكيه بر برخی نقل‌های شفاهی سست‌ طيفی از كارگزاران پهلوی از جمله خاطرات علينقی عاليخانی، وزير اقتصاد هفت ساله رژيم پهلوی، مطالبی را مطرح كرده كه برآيند آن تطهير كارگزاران پهلوی است. 🔻نويسنده با تكيه بر يک نقل شفاهی بی‌پشتوانه، چنان القا می‌كند كه؛ رئيس وقت ديوان عالی كشور فردی قانون مدار بوده که نسبت به صيانت از قانون اساسی ايران حساسيت داشته، جرأت كرده در مقام صيانت از قانون، نخست وزير كشور را تهديد كند كه در صورت ارجاع پرونده‌های مرتبط با مصوبات غيرقانونی دولت به ديوان عالی، او با آنها مخالفت خواهد كرد و روال غلط دولت را محكوم خواهد كرد! 🔹 اگر رئيس ديوان عالی پهلوی حقیقتا استقلال رأی داشت و مسئله صيانت از حقوق اساسی ملت برايش مهم بود، چرا قبل از شكايات مردمی به ديوان رأسا اقدام نمی‌كرد و در سايه بند و بست با دولت، از رويه غلط آنان چشم پوشی می‌نمود؟! اگر واقعا ریاست دیوان قدرت محکوم کردن اقدام دولت را داشته و از حريت و استقلال رأی نيز برخوردار بوده، چه دليلی داشته كه تا قبل از ارجاع شكايات به ديوان، سكوت و چشم‌پوشی كند؟ ▫️از اين گذشته، در خاطرات رجال حكومت پهلوی، ارتكاز نانوشته‌ای مبنی بر پاسكاری ظلم‌ها به ديگران و تطهير فرد اصلی كشور يعنی شخص محمدرضا شاه، قابل ردیابی و مشاهده است. اساسا استفاده از اين روايت‌های ناصحيح و غيرقابل باور، چهره قانون ستيز كارگزاران پهلوی را تطهير خواهد كرد. جالب آن كه منبع اوليه اين مدعا، كتاب اقتصاد و امنيت؛ خاطرات علينقی عاليخانی است كه توسط گردآوری و بعد از به اصطلاح پژوهش‌های تکمیلی توسط برخی ، مع‌الأسف با بودجه عمومی و توسط «سازمان اسناد و كتابخانه ملی جمهوری اسلامی ايران انتشار يافته و بعد از آن از کتاب تحریف‌آمیز سر درآورده است! 🔘 روزنه؛ دریچه‌ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: https://eitaa.com/joinchat/2032861191C0a0a43a053