#رسائل_شیخ_انصاری
#فوائد_الأصول
#محقق_میرزای_نائينى
#فیما_یعتبر_في_العمل_بالاحتياط
✅ ۳- #محقق_ميرزاى_نائينى در #فوائد_الأصول (ج۴/ص۲۶۹) در تبیین حُسْنِ عقلىِ احتیاط می‌فرماید:
حُسْن احتیاط از نگاه عقل منوط به این است که مكلّف تمكّن از ازاله‌ی شبهه نداشته باشد؛ از این رو، اگر مکلّف بتواند با فحص در کتاب و سنّت دلیل حکم را بیابد احتیاط -از نگاه عقل- حَسَن نخواهد بود؛ ایشان طریقه‌ی عقلاء را نیز همین می‌داند.
🔷️🔹️ ایشان در توضیح فرمایش خود می‌فرماید: #امتثال چهار مرتبه دارد:
🔸️ ۱- امتثال تفصیلی
🔸️ ۲- امتثال اِجمالی
🔸️ ۳- امتثال ظنّی
🔸️ ۴- امتثال احتمالی
🔷️ انتقال از مرتبه‌ای به مرتبه‌ی بعدی جایز نیست و #اطاعت را متحقّق نمی‌کند، مگر آن که مرتبه‌ی قبلی متعذّر و ناممکن باشد.
🔷️ حقیقت #اطاعت یعنی منبعث‌شدن و برانگیخته‌شدن از امر مولا، و این برانگیختگی جز با یقین و علم به امر و بعث مولا امکان ندارد.
🔷️ مراد از انبعاث یقینی آن است که در حینِ انجامِ عمل بداند که عمل او #امتثال امرِ واقعیِ مولاست؛ از این رو، احتیاط -حتی در اطراف #علم_اجمالی- نیز انبعاث احتمالی است.
🔷️🔹️ در نهایت نیز بیان می‌فرماید: اگر کسی درباره‌ی آن چه گفتیم شکّ و تردید داشته باشد و کار را به اصول عملیه بکشاند نیز در این جا #احتیاط -و نه #برائت- جاری است؛ زیرا در #دوران_بین_تعیین_و_تخییر باید جانب احتیاط را گرفت و فرد معیَّن را انجام داد؛ یعنی وقتی شخص از جهتی احتمال می‌دهد باید متعیّناً اطاعت یقینی تفصیلی انجام دهد و از جهتی احتمال می‌دهد بین تفصیلی و احتمالی مخیّر است باید همان فرد تعیینی را -که قدر متیقّن است- انجام دهد.
✴️@fegh_osoul_rafiee