بسم الله الرحمن الرحیم ┄┅•🍃🌸🍃•. #تفسیر #استاد_آل‌مرتضی #سوره_مومنون #بخش_سوم #نوزدهم_آبان 💫آیه ۶۳ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ ✍مجازات مترفین ﺗﺎ زمانی ﻛﻪ ﻋﻴّﺎﺷﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﻓّﻬﺎﻥ (که در جهل و بی خبری ماندند) ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ، ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﺳﺮ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ [ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪ ]ﺍﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﻛﻨﻨﺪ .…. ⬅️ ﺫﻛﺮ ﺧﺼﻮﺹ" ﻣﺘﺮﻓﻴﻦ" ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﮔﻨﻬﻜﺎﺭﺍﻥ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺮﺩﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ ﻭ ﺿﻠﺎﻟﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭﺩﻧﺎﻛﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ⬅️ﺿﻤﻨﺎ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﻧﻴﺎ ﻳﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﺁﺧﺮﺕ ﻳﺎ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺎﺷﺪ، ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻳﺎ ﺁﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺍﻣﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ، ﻧﻌﺮﻩ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎﺭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. 💫ایه ۶۵ لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ [ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ] ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ ﺳﺮ ﻧﺪﻫﻴﺪ ; ﺯﻳﺮﺍ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﻣﺎ ﻳﺎﺭﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺷﺪ .…. ✍عدم نصرت الهی مترفین از نصرت و یاری الهی محرومند. در مقابل مومنان به واسطه اعمال صالح خود و یاری دین خدا، مشمول نصرت و امداد الهی می گردند. يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُرۡكُمۡ وَيُثَبِّتۡ أَقۡدَامَكُمۡ (۷/محمد) 💫 ایه ۶۶ قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ 💫ایه ۶۷ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ ✍علت سرنوشت تلخ مترفین ⬅️۱. اعراض از حق و فرار از مسئولیت (عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ) ✅ در حالی که مومنین با خودسازی و تهذیب نفس، خود را برای مسئولیتهای بزرگ آماده می کنند و در میدان جهاد به عقب بر نمی گردند. ⬅️۲. استکبار در برابر آیات الهی (مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ) ⬅️۳. بدگویی از پیامبر (سَامِرًا تَهْجُرُونَ) 👈واژه (سامراً) ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﺳﻤﺮ" (ﺑﺮ ﻭﺯﻥ ﺛﻤﺮ) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻯ ﺷﺒﺎﺑﻪ ﺍﺳﺖ. 👈ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺩﻩ" ﺳﺎﻳﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺍﺳﺖ" ﻛﻪ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﻭ ﺳﻔﻴﺪﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻯ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ ﻣﺎﻫﺘﺎﺏ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻋﺮﺏ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺒﻬﺎﻯ ﻣﺎﻫﺘﺎﺑﻰ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻛﻌﺒﻪ ﺟﻤﻊ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺿﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺹ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻭﺍژﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ است. ⬅️واژه " ﺗﻬﺠﺮﻭﻥ" ⬅️ﺍﺯ ﻣﺎﺩﻩ" ﻫﺠﺮ" (ﺑﺮ ﻭﺯﻥ ﻓﺠﺮ) ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺩﻭﺭﻯ ﻛﺮﺩﻥ ﻭ ﺟﺪﺍﻳﻰ ﺍﺳﺖ، ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻫﺬﻳﺎﻥ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺮﻳﺾ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺁﻳﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺭ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺰ ﻫﺠﺮ (ﺑﺮ ﻭﺯﻥ ﻛﻔﺮ) ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻓﺤﺶ ﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻳﻪ ﺩﻭﺭﻯ ﻭ ﺟﺪﺍﻳﻰ ﺍﺳﺖ. 👈ﺩﺭ ﺁﻳﻪ ﻓﻮﻕ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﺧﻴﺮ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻳﻌﻨﻰ ﺷﺒﻬﺎ ﺗﺎ ﻣﺪﺕ ﻃﻮﻟﺎﻧﻰ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﻴﺪ ﻭ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﻫﺬﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﻭ ﻓﺤﺶ ﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ. ❌ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﺳﻢ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻰ ﻣﻨﻄﻖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﺿﻌﻴﻒ ﻭ ﺯﺑﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﺠﺎﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺑﺮ ﻣﻨﻄﻖ ﻭ ﺩﻟﻴﻞ ﺗﻜﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪ، ﺷﺒﻬﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﺭﺍ ﻛﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﺩم ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﻴﺸﺒﺮﺩ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﺷﻮم ﻳﺎ ﺗﺴﻜﻴﻦ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻴﻬﺎﻯ ﺩﺭﻭﻥ ﻭ ﮔﺸﻮﺩﻥ ﻋﻘﺪﻩ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺎﺳﺰﺍﮔﻮﻳﻰ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﺎﻳﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﺷﻤﺎ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻪ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺣﻖ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ، ﻧﻪ ﻣﺘﻮﺍﺿﻌﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﻳﺎﺕ ﺧﺪﺍ ﺯﺍﻧﻮ ﻣﻰ ﺯﺩﻳﺪ، ﻭ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻳﻚ ﺑﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﻣﻨﻄﻘﻰ ﻭ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰ پیمودید. ┄┅••🌸✻🌸••┅ مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآن @moassese_nooralyaghin