#کتاب_با_بابا براساس خاطراتی از #سردار_شهید_حاج_محمد_طاهری و فرزندش#مصطفی #قسمت_سیزدهم #عشق الهی از مهمترین مطالبي که درک کردم این بود: نخستین وظیفه اي که ما داریم، عشق و ابراز محبت نسبت به دیگران است. و اولین کسی که باید به او عشق بورزیم و با ادب در محضر او باشیم، پروردگار خوب و مهربان ماست. بعد فهمیدم که بهترین روش گفتگو و ابراز عشق به این خداي مهربان، توسط پیامبر به ما بیان شده. این همان راز و نیاز و عبادتي است که در دین بیان شده و انجام می دهیم و باید تلاش کنیم کهعاشقانه تر باشد. البته اهمیت این رابطه عاشقانه را تا به آن سوي عالم نرویم متوجه نمی شویم. من آنجا بود که فهمیدم چرا معصومین و بزرگان دین عاشق نماز هستند. کمي که از همنشيني من با این دوستان الهي گذشت، احساس کردم که هیچ علمي در عالم نیست که من از آن بی اطلاع باشما حتي يادم هست در زمینه مسائل پزشکي که سالها درس خوانده بودم، فهمیدم که پرهیز کردن، بیشتر از تمام درمانها ارزش دارد. حتي مي فهمیدم که چرا برخی کارهادر دین حرام یا مکروه اعلام شده. در واقع ما از سوي خداوند به این جهان آمده ایم و به سوي او باز می گردیم، او عاشق ماست و نمي خواهد که از او جدا شویم. لذا از هر مانعي که بخواهد ارتباط ما را با پروردگار عزیزمان کمرنگ کند باید دوري کرد. آنجا درک کردم که کارهاي خوبي که در مورد بندگان خدا در دنیا و با اخلاص انجام داده ام، برخي گناهان مرا از بین برده! (ان الحسنات يذهبن السيئات) با خودم می گفتم اي كاش بیشتر از این به بندگان خداوندخدمت می کردم. من وقتي از آنجا به اهل دنیا نگاه می کردم، احساس می کردم