🍀 محفل «شب آرزوهای حاج قاسم» 💌 شما هم دعوتید. 💠 اندیشه + رفتار + جهاد = ارج 💠 http://eitaa.ir/arj_e_ensan

❇️ شرط شهید شدن در کلام شهید سلیمانی #یکی_از_میان_ما ...🌷... / یاد یاران ………………………………… @sad_dar_sad_ziba ─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─

‌‌‍‌‌‎‎「🍃「🌹」🍃」 ▫️ تغیــیـرات کوچک 🌊 #اقیانوس_آرام آقای روان‌شناس 🗞 #مجله‌ی_مجازی «زندگی زیباست» @sad_dar_sad_ziba      ┄┅═══✼🍃🌹🍃✼═══┅┄

🌙 سرخی چشم کبوتر، هیچ می دانی ز چیست؟ نامه ام می‌برد و بر حال دلم خون می‌گریست ☘ #چَکامه «زندگی زیباست» @sad_dar_sad_ziba ╔🌸🍃═══════╗

‌┄═❁✨❈[﷽]❈✨❁═┄   💭 خواب دیدی خیر باشه! 💎  #دُرّ_گران ……………………………………… 🌿 «زندگی زیباست» 🍃 @sad_dar_sad_ziba

「📿」 🌹 خوبِ خوبِ خوب... 🤲🏼 #نیایش 🌳 @sad_dar_sad_ziba

‌‌‍‌‌‎‎「🍃「🌹」🍃」 🔰 درس‌های زندگی 🌊 #اقیانوس_آرام آقای روان‌شناس 🗞 #مجله‌ی_مجازی «زندگی زیباست» @sad_dar_sad_ziba      ┄┅═══✼🍃🌹🍃✼═══┅┄

༺◍⃟☀️჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 🔸 بی‌هویتی و بی‌فرهنگی تا این اندازه؛ قبرستان سگ و گربه! 🌃 #آرمانشهر / اجتماعی 💐 «همه چیز برای زندگی زیبا» ‌ @sad_dar_sad_ziba ╰─┅═ঊঈ💠💠ঊঈ═┅─

🥀 خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد. آرزومند نگاری به نگاری برسد. ༺◍⃟☀️჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ 💠 فرهنگ ما، آفرینند‌ه‌ی انسان‌های باهویت، با‌شرف، باهنر و ایثارگری همچون شهدا بوده و هست. چه فرهنگی والاتر و بالاتر از فرهنگ انسان‌ساز اسلامی‌_ایرانی 🌃 #آرمانشهر / اجتماعی 💐 «همه چیز برای زندگی زیبا» ‌ @sad_dar_sad_ziba ╰─┅═ঊঈ💠💠ঊঈ═┅─

🌿 ☘ #آرزو 🎙 «صابر دیانت» 🕰 ۱۳ دی ماه ۱۴۰۳ هیئت فاطمیون شهرستان قیروکارزین شهر کارزین 💠 اندیشه + رفتار + جهاد = ارج 🔹 http://eitaa.ir/arj_e_ensan ●▬▬▬✨✨▬▬● .

┄┅═🍃🌷🍃═┅┄ 📚 «فرنگیس» ⏪ بخش ۱۳۲: صاحب باغ آن جا بود. تا ما را دید، ناراحت شد و گفت: «چه خبر است؟ کجا تشریف آورده‌اید؟! چرا وارد باغ من شدید؟» از زور ناراحتی و حرص، تمام بدنش می‌لرزید. رو به مرد کردم و گفتم: «برای تفریح نیامده‌ایم. عراقی‌ها نزدیک شده بودند، ما هم مجبور شدیم به این طرف فرار کنیم.» سرش را تکان داد و گفت: «با من شوخی می‌کنید؟ عراقی‌ کجا بود؟ عراق کجا، این جا کجا؟!» همه شروع به پچ پچ کردند. معلوم بود اصلاً از حمله عراقی‌ها خبر ندارد. باور نمی‌کرد که این همه آدم آواره شده باشند و به خاطر آوارگی پناهنده‌ی باغش شدند. از این که او این قدر بی‌خبر و بی‌خیال توی باغش بود، شروع کردیم به خندیدن. وقتی دید داریم می‌خندیم، بیشتر عصبانی شد. دوباره گفت: «چرا مسخره‌ام می‌کنید؟ چرا به من می‌خندید؟ از باغ من بروید بیرون.» خنده روی لبمان خشکید. همه ناراحت شدیم. خواستم جوابش را بدهم که دایی ام اشاره کرد کسی حرفی نزند. جلو رفت و گفت: «برادر، به خدا ما داریم فرار می‌کنیم. کاری به میوه‌های تو نداریم.» مرد سرش را تکان داد و گفت: «آمده‌اید پنجاه نفری میوه بچینید؟!  دیگر چه برای خانواده‌ام می‌ماند؟» دایی ام دستش را به طرف مرد دراز کرد. صاحب باغ به سختی با دایی دست داد. دایی گفت: ما از فلان طایفه‌ایم، روستای گور سفید و آوه زین. مرد کمی آرام شد. دایی ام دست روی شانه او گذاشت و برایش شعر کردی خواند. شعر دایی اثر خودش را کرد. مرد گفت: «صدایت قشنگ بود. شعرت هم قشنگ بود.» لبخندی زد و به ما خیره شد. دایی ام گفت: «می‌خواهی آواره‌ها را راه ندهی؟ کی باور می‌کند مردی از ایل کلهر به آواره‌ها پناه ندهد؟ باور کن برادر، ما روستا به روستا و به سختی تا این جا رسیده‌ایم. این جا کسی فامیل ما نیست. بیا و فامیل ما باش و مهمانمان کن.» مرد، کتری و قوری اش را آورد و شروع کرد به چای‌ ریختن. جلو رفتم و کمکش کردم. کمی که گذشت، دایی ام شروع کرد به خواندن مور. مرد صاحب باغ، همراه با دایی شعر می‌خواند. بعد زن و بچه‌اش را صدا زد. زنش هرچه تعارف کرد برویم خانه، نرفتیم. با شوخی گفتم: «از خانه‌ات سیر شده ای؟! آن هم با این همه آدم.» مرد بلند شد و نزدیک آمد. گفت: «بلند شوید و هرچه دلتان می‌خواهد میوه بچینید. نوش جانتان. امروز میهمان من هستید.» تعارف کردیم که نه. فقط تا شب می‌نشینیم و برمی‌گردیم. مرد گفت: «اگر از میوه‌ها نچینید، به خدا خودم را نمی‌بخشم.» بچه‌ها با خوشحالی از میوه‌ها می‌کندند و می‌خوردند. من هم بلند شدم سهیلا را بلند کردم که خودش از شاخه‌ها میوه بچیند. سهیلا ذوق می‌کرد و می‌خندید. تا غروب همان جا ماندیم. به دایی ام گفتم: «خالو، بیا برگردیم شیان. آن ها شب‌ها می‌ترسند و فکر نکنم داخل روستا بیایند. شاید هم اصلاً تا آن جا نرسیده باشند.» دایی ام سر تکان داد و گفت: «باشد، برمی‌گردیم.» شب دوباره به مدرسه برگشتیم، اما آن چه را دیدیم، باور نمی‌کردیم. تمام مدرسه پر از مردم آواره بود. صدها نفر می‌شدند. توی حیاط و بیرون مدرسه، پر از آواره‌ها بود. همه از روستاهای دور و نزدیک آمده بودند و به آن جا پناهنده شده بودند. ما هم گوشه‌ای پیدا کردیم و خوابیدیم. هوا گرم بود و همه روی زمین خوابیدیم، بدون پتو و بالش. صبح زود، خانواده‌هایی که توی روستا بودند، هر کدام چند خانواده را مهمان کردند. از تمام خانه‌ها بوی دود و نان تازه می‌آمد. ◀️ ادامه دارد ... ................................. 🔺 #توجه: «نشر داستان تنها با ذکر نشانی همین کانال، مجاز است.» 🌳 #بوستان_داستان 💠 «زندگی زیباست» http://eitaa.com/sad_dar_sad_ziba ┄┅══✼☘🌺☘✼══┅┄

🌤 همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی؟! #بوی_پیراهن_یوسف / ولایت و انتظار 🌸 @sad_dar_sad_ziba   🕌 ۩๑▬▬▬✨✨▬▬●