برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی
#نهج_البلاغه_حكمت_235
◀️ نشانه #عاقل و #جاهل
وَ قِيلَ لَهُ صِفْ لَنَا الْعَاقِلَ، فَقَالَ (علیه السلام): هُوَ الَّذِي يَضَعُ الشَّيْءَ مَوَاضِعَهُ؛ فَقِيلَ فَصِفْ لَنَا الْجَاهِلَ، فَقَالَ قَدْ فَعَلْتُ.
به امام علی علیه السلام گفتند، عاقل را به ما بشناسان، پاسخ داد: خردمند آن است كه هر چيزى را در جاى خود مى نهد. (گفتند پس جاهل را تعريف كن فرمود) با معرّفى خردمند، جاهل را نيز شناساندم.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ #عاقل كيست؟
📜 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به وصف عاقل مى پردازد به اين صورت كه خدمتش عرض شد: عاقل را براى ما توصيف كن. فرمود: عاقل كسى است كه هر چيز را در جاى خود قرار مى دهد. گفته شد: #جاهل را توصيف بفرما. فرمود: توصيف كردم»; (وَ قِيلَ لَهُ صِفْ لَنَا الْعَاقِلَ فَقال(عليه السلام): هُوَ الَّذِي يَضَعُ الشَّيْءَ مَوَاضِعَهُ فَقِيلَ: فَصِفْ لَنَا الْجَاهِلَ، فَقَالَ: قَدْ فَعَلْتُ).
مرحوم سيد رضى در ذيل اين كلام مى گويد: «منظور امام(عليه السلام) اين است كه جاهل كسى است كه هرچيزى را در جاى خود قرار نمى دهد، بنابراين ترك وصف جاهل خود صفت او محسوب مى شود، زيرا بر خلاف وصف عاقل است»; (قالَ الرَّضِىُ يَعْني أنَّ الْجاهِلَ هُوَ الَّذي لا يَضَعُ الشَّىْءَ مَواضِعَهُ فَكانَ تَرْكُ صِفَتِهِ صَفَةٌ لَهُ إذْ كانَ بِخَلافِ وَصْفِ الْعاقِلِ).
امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه در عبارتى كوتاه و پرمعنا در واقع تمام اوصاف عاقل و جاهل را خلاصه كرده است; عاقل كسى است كه درباره هرچيز مى انديشد و محل مناسب آن را بررسى مى كند و سپس آن را در محل مناسب قرار مى دهد; مثلاً اگر رئيس اداره يا رئيس حكومت است شايستگى هاى افراد را در نظر مى گيرد و هر كدام را در محل لايق خود قرار مى دهد يا اگر مى خواهد مثلاً سخنرانى كند، مطالب را چنان تنظيم مى كند كه مقدمه در جايگاه خود، شرح مطالب در جاى خود و نتيجه گيرى پايانى سخن نيز در جاى خود باشد. اگر عبادتى انجام مى دهد، اجزا و شرايط و واجبات و مستحبات آن را هر كدام در جاى خود به جا مى آورد. اگر طبيب است و مى خواهد بيمارى را درمان كند مراحل مختلف درمان را دقيقا در نظر مى گيرد و هر دارو و درمانى را در جاى خود قرار مى دهد و اگر مى خواهد اموال زكات و بيت المال را تقسيم كند نياز افراد و گروه ها را در نظر مى گيرد و به هر كدام به اندازه نيازش مى پردازد. حتى اگر مى خواهد مجازات كند، مجازات نيز درجات و مراحلى دارد. او هر مرحله را در جايگاه خود قرار مى دهد تا نتيجه مطلوب عائد شود. آرى عاقل مى انديشد و اندازه گيرى مى كند و تدبير مى نمايد و نظم هر كار را رعايت مى كند.
تعبير به «رُشد» در قرآن مجيد در مورد دادن اموال يتيمان به آنان نيز مى تواند اشاره اى به همين معنا باشد; يعنى يتيم به مرحله اى برسد كه بتواند در مسائل مالى هرچيز را در جايگاه مناسب انجام دهد. به عكس جاهل، كه هيچ يك از اين امور را رعايت نمى كند; در جايى كه بايد نرمش انجام دهد شدت عمل به كار مى گيرد و به عكس در جاى شدت عمل نرمش، افراد را در جايگاه خود قرار نمى دهد، حقوق را متناسب تقسيم نمى كند، واجبات و مستحبات شرع را به طور صحيح در جايگاه اصلى قرار نمى دهد و همين امر باعث شكست او در همه زمينه هاست.
روایات دیگرى در زمینه توصیف عقل یا عاقل از معصومان(علیهم السلام) نقل شده که با آنچه در این کلام نورانى آمده هماهنگ است; از جمله در حدیثى از امام امیرمؤمنان(علیه السلام) مى خوانیم: «الْعَقْلُ أنَّکَ تَقْتَصِدُ فَلا تَسْرِفَ وَتَعِدَ فَلا تُخْلِفَ وَإذا غَضِبْتَ حَلِمْتَ; عقل آن است که میانه روى را انتخاب کنى و اسراف ننمایى و هرگاه وعده مى دهى تخلف ننمایى و به هنگام غضب، حلم کنى».
در حدیث دیگرى در همان کتاب از آن حضرت مى خوانیم: «النُّفُوسُ طَلِقَةٌ لکِنْ أیْدِى الْعُقُولِ تَمْسِکُ أعْنَتَها عَنِ النُّحُوسِ; نفوس آدمیان آزاد است; ولى دست هاى عقل زمام آن را گرفته و از چموشى و سرکشى باز مى دارد».
نیز در حدیث دیگرى از همان حضرت آمده است: «إنَّمَا الْعَقْلُ التَّجَنُّبُ مِنَ الاْثْمِ وَالنَّظَرِ فِی الْعَواقِبِ وَالاْخْذِ بِالْحَزْمِ; عقل تنها پرهیز از گناه و نگاه کردن در عواقب امور و رعایت احتیاط در کارهاست».
جالب این که امام(علیه السلام) در کلام #نهج_البلاغه_حكمت_437 عدالت را نیز به چیزى شبیه آنچه در بالا درباره عقل فرمود وصف کرده است، مى فرماید: «الْعَدْلُ یَضَعُ الاْمُورَ مَواضِعَهَا; عدل هر چیزى را در جایگاه خود قرار مى دهد». و به یقین هر عاقلى عادل است و هر عادلى باید عاقل باشد.
در عهدنامه مالک اشتر نیز آمده است که امام(علیه السلام) به او دستور مى دهد «فَضَعْ کُلَّ أمْر مَوْضِعَهُ وَأوْقِعْ کُلَّ أمْر مَوْقِعَهُ; هر چیز را در جایگاه خود قرار ده و هر امرى را در محل مناسب آن». و این هم امر به عدالت است و هم رعایت عقل و تدبیر.
ابن ابى الحدید در اینجا ضرب المثلى نقل مى کند که به پندار خودش شبیه کلام امام(علیه السلام) است در این جهت که از بیان مطلبى، مطلب دیگرى فهمیده مى شود ولى ضرب المثل گفته شده بسیار نامناسب نسبت به گفتار حکیمانه امام(علیه السلام) است(
#نهج_البلاغه_حكمت_235
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_114
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَّنَعَ مَسَجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فى خَرَابِهَا اُؤلَئِكَ مَا كَانَ لَهُمُ أَنْ يَدْخُلُوهَآ إلّاَ خَآئِفِينَ لَهُمْ فِى الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِى الأَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
كیست ستمكارتر از آنكه نگذاشت نام خدا در مساجد الهى برده شود و سعى در خرابى آنها داشت؟ آنان جز با ترس و خوف، حقّ ورود به مساجد را ندارند. بهرهى آنان در دنیا، رسوایى و خوارى و در آخرت عذاب بزرگ است.
🔴 آیه دربارهى كسانى نازل شده است كه درصدد تخریب #مساجد برآمده بودند. در طول تاریخ، تخریب مساجد ویا جلوگیرى از رونق آنان بارها به دست افراد منحرف و طاغوتها صورت گرفته است.
🔴 خرابى #مسجد تنها با بیل و كلنگ نیست، بلكه هر برنامهاى كه از رونق مسجد بكاهد، تلاش در خرابى آن است. «منع مساجد اللَّه»
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
یا #امام_کاظم علیه السلام
یا وجیها عند الله اشفع لنا عند الله
✳️ ای که در کوی خرابات مقامی داری
جَم وقت خودی ار دست به جامی داری
ای که با زلف و رخ یار گذاری شب و روز
فرصتت باد که خوش صبحی و شامی داری
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفرکرده پیامی داری
خال سرسبز تو خوش دانه عیشیست ولی
بر کنار چمنش وه که چه دامی داری
بوی جان از لب خندان قدح میشنوم
بشنو ای خواجه اگر زان که مشامی داری
چون به هنگام وفا هیچ ثباتیت نبود
میکنم شکر که بر جور دوامی داری
نام نیک ار طلبد از تو غریبی چه شود
تویی امروز در این شهر که نامی داری
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون #حافظ شبخیز غلامی داری
🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی
#حافظ_غزل_448
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
ای که در کوی خرابات مقامی داری
جَم وقت خودی اَر دست به جامی داری
معنی بیت: ای آنکه درکوی خرابات مسکن گزیده و(باخلاص شدن ازبند تعلّقات دینی ودنیوی) برای خود در عرصه ی رندی جایگاهی پیداکرده ای ، اگردرکوی خرابات هستی ودسترسی به جام داری خوشا به حالت که سلطان مقتدر وخوش اقبال مملکت وجود خویش هستی.
ای صبا سوختگان بر سر ره منتظرند
گر از آن یار سفرکرده پیامی داری
معنی بیت: ای نسیم صبا عاشقانِ دلسوخته ازسوزوگدازعشق، برسرراه انتظارمی کشند اگرپیامی ازمعشوق داری بیا که وقتِ وقت است.
روی بنما ووجود خودم ازیادببر
خرمن سوختگان را همه گوبادببر
نام نیک اَر طلبد از تو غریبی چه شود؟
تویی امروز در این شهر که نامی داری
معنی بیت: ای حبیب، اگرغریبی چون من، ازتو انتظارلطف ومرحمت داشته باشد چه اتّفاقی می افتد؟ مگرچه چیزی ازتو کم می شود؟ امروز دراین شهرتوصاحب نام هستی وغریبان ازتو انتظار عنایت ومساعدت دارند.
گرآمدم به کوی توچندان غریب نیست
چون من درآن دیارهزاران غریب هست
بس دعای سحرت مونس جان خواهد بود
تو که چون حافظ شبخیز غلامی داری
معنی بیت: ای محبوب، توکه همانند حافظِ شب زنده دار ارادتمند وهوادار داری بی تردید چه بسیاردعاهای #سحر ی که مونس جانت خواهد بود.
دل گفت وصالش به دعابازتوان یافت
عمریست که کارم همه برکاردعارفت
ترجمه ی #حافظ_غزل_448
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#صلوات_خاصه #امام_کاظم علیه السلام
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَمِينِ الْمُؤْتَمَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْبَرِّ الْوَفِيِّ الطَّاهِرِ الزَّكِيِ
پروردگارا درود فرست بر امام امين و معتمد خلق حضرت موسى بن جعفر كه نيكوكار و وفادار و پاك و مهذب است
النُّورِ الْمُبِينِ (الْمُنِيرِ) الْمُجْتَهِدِ الْمُحْتَسِبِ الصَّابِرِ عَلَى الْأَذَى فِيكَ
نور علمش مبين احكام الهى آنكس كه همه عمر با كمال كوشش و اجتهاد در انجام وظايف امامت بر آزار امت در راه رضاى تو صبور و شكيبا بود
اللَّهُمَّ وَ كَمَا بَلَّغَ عَنْ آبَائِهِ مَا اسْتُودِعَ مِنْ أَمْرِكَ وَ نَهْيِكَ وَ حَمَلَ عَلَى الْمَحَجَّةِ
اى خدا چنانكه از پدران آن امام آنچه نزد او وديعه بود از امر و نهى دين تو همه را بخلق رسانيد و بار فرمان الهى را به راه شرع و طريق مستقيم برد
وَ كَابَدَ أَهْلَ الْعِزَّةِ وَ الشِّدَّةِ فِيمَا كَانَ يَلْقَى مِنْ جُهَّالِ قَوْمِهِ
و با اهل غرور و سختگيران و در آنچه از جهال قومش ميكشيد مقاومت كرد و رنج برد
رَبِّ فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ وَ أَكْمَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِمَّنْ أَطَاعَكَ وَ نَصَحَ لِعِبَادِكَ إِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
پس اى خدا تو بر آن بزرگوار درودى فرست بهتر و كاملتر از هر درود و رحمت كه بر احدى از بندگان مطيع خود و ناصحان بندگانت فرستى كه البته تو خداى آمرزنده گناه خلق و مهربان در حق بندگانى.
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4
#دعا_چهارم_18
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ...
دعا برای #اصحاب_محمد
قسمت 24
تبیین لینک زیر
https://eitaa.com/sahife2/39635
#امتحان الهی 1
🔴 6- به سلامت بيرون آمدن از آزمايشهاى سخت
#فتنه در حقيقت به معناى وسيله آزمودن و آزمايش كردن است كه در اصل به گداختن طلا و زر در آتش براى امتحان ناخالصى آن گويند. اين به جهت تجربه و آزمايش حسى است.
اين واژه هنگامى كه در آيات و روايات استفاده مىشود، مقصود، گمراهى كفر و عذاب و خلاف و رسوايى است. و بيشتر در زمينهاى طرح مىشود كه امرى سخت يا ناپسند مورد آزمايش قرار گيرد.
علامه #طباطبايى در اين زمينه مىفرمايد:
« فتنه عبارت است از وسيله آزمايش و امتحان و مراد از قرار دادن مؤمنان به عنوان وسيله براى آزمايش كفار، مسلط كردن كافران بر ايشان است. تا بدين وسيله خداوند آنان را در بوته آزمايش گذارد تا هر تباهى و فسادى كه در خود دارند بيرون بريزند. آنان مؤمنان را به خاطر اين كه ايمان آورده بودند انواع آزارها مىدادند.
در جاى ديگر مىفرمايد:
«تفاوت ميان امتحان الهى و امتحانى كه ما بشر مىكنيم اين است كه ما غالباً از باطن و درون اشيا بىخبريم و لذا آن را امتحان مىكنيم تا بدين وسيله وضعيت ناشناخته آن بر ما معلوم شود، در حالى كه جهل و نادانى نسبت به خداى سبحان معنا ندارد و كليدهاى غيب در اختيار اوست، بنابراين تربيت و هدايت عامه الهى نسبت به انسان كه به منظور فراخواندن او به نيك فرجامى و سعادت صورت مىگيرد، امتحان است؛ زيرا با اين كار وضعيت موجود كه آيا اهل سراى ثواب است يا سراى عقاب و كيفر به منصّه ظهور و تعين مىرسد. به همين دليل است كه خداوند متعال اين عملكرد خود يعنى تشريع و جهت بخشيدن به حوادث را به نام بلا و ابتلا و فتنه نامبرده است. و به طور كلى و عام مىفرمايد:
«ما آنچه را بر روى زمين است زيور آن قرار داديم تا مردم را بيازماييم كه كدام يك بهتر عمل مىكنند.» «1» و چنانكه ملاحظه مىشود آيات امتحان، بلا را به كليه امور مربوط به انسان تعميم مىدهد چه آنهايى كه به وجود او و اعضاى وجود او مربوط مىشود مانند گوش و چشم و زندگى و چه آنهايى كه از حيطه وجود او خارج است اما به نحوى با او ارتباط دارد، مانند فرزند و همسر و ايل و تبار و دوست و مال و مقام و هر آنچه به نوعى از آن بهرهمند مىشود. نيز نقطه مقابل اين امور مانند مرگ و ديگر مصيبتهايى كه به انسان مىرسد. خلاصه آن كه اين آيات هر جزئى از اجزاى عالم و هر حالتى از حالات انسان را كه با انسان ارتباط پيدا مىكند، وسيله امتحان و آزمايش خداوند از انسان برمى شمارد.
بر اساس آيات قرآن مجيد، انسان در همه مراحل زندگى مورد آزمايش گوناگون قرار مىگيرد. خداوند براى تربيت انسان هميشه او را در كورههاى داغ امتحان قرار مىدهد تا جاذبههاى روحى و قلبى او را بيازمايد.
مال و فرزند دو عامل مهم نزد خداوند است كه مىفرمايد:
وَاعْلَمُواْ أَنَّمَآ أَمْوَ لُكُمْ وَأَوْلدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
و بدانيد كه اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شماست، وخداست كه پاداشى بزرگ نزد اوست.
فتنه گاه آزمون خير و گاه آزمايش شر است. تا جوهره باطن در دو وضعيت مشخص شود كه مىفرمايد:
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوكُم بِالشَّرّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ
هر كسى چشنده مرگ است و ما شما را [چنانكه سزاوار است] به نوعى خير و شر [كه تهيدستى، ثروت، سلامت، بيمارى، امنيت و بلاست] آزمايش مىكنيم، و به سوى ما بازگردانده مىشويد.
امّا مردم از اين آزمايشها خبر ندارند كه تا سختى مىبينند از جاده حقيقت بيرون مىروند و خويشتن را گم مىكنند. خداوند در اين زمينه مىفرمايد:
فَإِذَا مَسَّ الْإِنسنَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنهُ نِعْمَةً مّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَايَعْلَمُونَ
پس چون انسان را آسيبى رسد، ما را [براى برطرف كردنش] بخواند، سپس هنگامى كه [براى برطرف شدن آسيب] از سوى خود نعمتى به او مىدهيم، مىگويد: فقط آن را بر پايه دانش و كاردانى خود يافتهام! [چنين نيست كه مىپندارد] بلكه آن نعمت آزمايشى است [كه آيا به خاطر آن سپاس گزارى مىكند يا به طغيان برمىخيزد؟] ولى بيشتر آنان [به اين واقعيت] معرفت و آگاهى ندارند.
👈 ادامه دارد ....
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 4 ، ص: 117
دعای #چهارم
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4
#دعا_چهارم_18
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ...
دعا برای #اصحاب_محمد
قسمت 24
#امتحان الهی 2
🔴 ويژگى امتحان الهى
دو نكته اساسى در امتحانهاى الهى است:
1- امتحان خداوند براى آزمايش قوى از ضعيف است و همچنين پرورش برترىهاى عملى و فكرى انسانهاست تا پاداش و كيفر عمل نيك و بد مشخص شود.
2- خداوند با امتحانها؛ حجت و دليل را بر همه انسانها تمام مىكند تا امتياز و ارزشهاى آدميان معلوم گردد.
بنابراين انسانها در برابر بلاها و حوادث چهار گروه مىشوند:
الف- عدهاى در برابر بلا فرياد كنندهاند و هميشه از روزگار شكايت مىكنند.
مانند: انسانهاى دنيا دوست و مال پرست كه ترس از دست دادن مال، آنها را گلهمند مىكند.
ب- عدهاى در بلاها صبور و شاكرند. مانند: حضرت ايوب عليه السلام كه هر چه بيشتر بلا مىديد شاكرتر بود.
ج- عدهاى بلا را هديه آسمانى مىدانند. مانند: رزمندگان راه حق كه شهادت را پاداش آسمانى مىدانند.
د- عدهاى هم به استقبال بلا مىروند. مانند: جوانانى كه عازم جبهههاى جنگ حق عليه باطل مىشوند و از حق دفاع مىكنند.
پس در اين گرداب و سراب دنيا، گروهى سرافراز از امتحان بيرون مىآيند و گروهى سرافكنده در آزمايشها مردود مىشوند.
👈 ادامه دارد ....
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 4 ، ص: 117
دعای #چهارم
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_4
#دعا_چهارم_18
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ...
دعا برای #اصحاب_محمد
قسمت 24
#امتحان الهی 3
🔴 امتحان در روايات
در روايات آمده است كه: دين و ايمان انسانها مورد سنجش قرار مىگيرد، آيا در آسايش و امنيت ديندارند و در مشكلات هم پايبند به اصول اعتقادى هستند.
حضرت على عليه السلام اصل آزمايش را از مسلمات امر خداوند مىداند و مىفرمايد:
ايُّهَا النَّاسُ سَيَأْتى عَلَيْكُم زَمانٌ يُكْفَأُ فيهِ الْاسلامُ كَما يُكْفَأُ الإِناءُ بِما فيهِ.
ايُّهَا النَّاسُ، إنَّ اللَّهَ قَدْ اعاذَكُمْ مِنْ انْ يَجُورَ عَليْكُمْ وَلَمْ يُعِذْكُمْ مِنْ انْ يَبْتَلِيَكُم، وَ قَدْ قالَ جَلَّ مِنْ قائِلٍ: إِنَّ فِى ذَ لِكَ لَأَيتٍ وَ إِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ
اى مردم! به همين زودى زمانى بر شما مىرسد كه اسلام واژگون شود همچون ظرفى كه با محتوياتش واژگون گردد. اى مردم! خدا شما را پناه داده از اين كه بر شما ستم روا دارد، ولى به شما اين تأمين را نداده كه در معرض آزمايش قرارتان ندهد، آن بزرگترين گوينده در قرآن فرمود: «در اين برنامه نشانههايى است و ما آزمايش كنندهايم».
آرى، امتحان الهى از برنامههاى حتمى است كه هيچ گذشت و جدا كردنى براى هيچ كسى وجود ندارد حتى پيامبران و اولياى خدا با درجات بالاتر آزمايش مىشوند. و حتى شيطان هم در اطاعت از حق آزموده شد.
شخصى به حضرت على عليه السلام گفت: آيا امكان دارد خداوند ما را امتحان نكند؟!
حضرت فرمود:
لايَقُولَنَّ احَدُكُمْ: «اللَّهُمَّ إِنّى اعُوذُ بِكَ مِنَ الفِتْنَةِ» لِانَّه لَيْسَ احَدٌ الَّا وَ هُو مُشْتَمِلٌ عَلى فِتْنَةٍ وَلكِنْ مَنِ اسْتَعاذَ فَلْيَسْتَعِذْ مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ.
كسى از شما نگويد: «الهى، از امتحان به تو پناه مىبرم» چه اين كه كسى نيست مگر اين كه مشمول امتحان است. اما اگر كسى خواست از خدا پناه جويد بايد از فتنههاى گمراه كننده پناه جويد.
مقصود حضرت اين است كه از خدا نخواهيد كه شما را امتحان نكند چرا كه امتحان يقينى و همگانى است بلكه از او سرافرازى و موفقيت در امتحان را بخواهيد. محذورات فتنه در دعاى امام سجاد عليه السلام همان مضلّات فتن است كه به معناى سختىها و ترسها و امور گمراه كننده و فريبنده دنيا است.
حضرت صادق عليه السلام فرموده كه حضرت على عليه السلام به عبداللّه بن يحيى فرمود:
الْحَمْدُللّه الَّذى جَعَلَ تَمْحيصَ ذُنُوبِ شِيعَتِنا فى الدُّنْيا بِمِحْنَتِهِمْ لِتَسْلَمَ بِها طاعاتُهُمْ وَ يَسْتَحِقُّوا عَلَيْها ثَوَابَهَا.
ستايش از براى خدايى است كه زدودن گناهان پيروان ما را به سبب سختىها و مشكلات در دنيا قرار داد. تا به اين رنجها و بلاها طاعات آنان؛ سلامت بماند و پاداشى سزاوار نصيبشان گردد.
به هر حال اهل حق و ايمان در فشار و شدت قرار مىگيرند؛ كه مدت آن اندك است و عافيت آن زياد است. يعنى زمان بلا و صبر به مدت عمر انسان كوتاه و گذراست ولى زمان آسايش و راحتى آن بلند و هميشگى است كه آن در آخرت است.
اگر در پى راهى اساسى مىگردى پس به فرمايش مولا بنگر كه راه چاره را چه پيشنهاد فرموده است:
وَ اعْلَمُوا انَّهُ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً مِنَ الْفِتَنِ وَ نُوراً مِنَ الظُّلَمِ وَ يُخَلِّدُهُ فِيما اشْتَهَتْ نَفْسُهُ.
بدانيد آن كه تقواى الهى را رعايت كند خداوند راه خروج از فتنهها را برايش باز كند، و به او نورى بنماياند كه از تاريكى برهد، و او را در آنچه كه ميل و آرزوى اوست جاويدان كند.
بنابراين از درگاه حق تعالى طلب كنيم كه در دوران آزمايشهاى سخت و آسان كه همگان در خواب غفلت به سر مىبريم به سلامت گذر كنيم و به سوى بهشت عنبر سرشت فرود آييم.
رسول اللّه صلى الله عليه و آله فرمود:
در بهشت منزلهايى است كه بندگان با اعمال و كردارشان به آنها نمىرسند، نه بر فراز آن منزلها آويزهاى و نه در زير آن ستونى وجود دارد بلكه در آسمان معلّقند. عرض شد: اى رسول خدا! اهل اين منازل كيانند؟ فرمود: بلا كشيدگان اندوه ديده.
👈 ادامه دارد ....
✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 4 ، ص: 117
دعای #چهارم
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#دعا_چهارم_18
وَتُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا وَكَبَّةِ النَّارِ وَطُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
خداوندا آنان ( #اصحاب_محمد از ابتدا تا قیامت هرکه آمد ) را از امورى كه به سبب آن ، #فتنه واقع مىشود... سلامت همه جانبه ده
دعای #چهارم
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
هدایت شده از انس با صحیفه سجادیه
#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای
#صفحه_300
🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز #عرفه "
👌 دعای #چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند
#دعا_چهل_هفت_92
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه:
🔹و خُذْ بِقَلْبِى إِلَى مَا اسْتَعْمَلْتَ بِهِ الْقَانِتِينَ، وَ اسْتَعْبَدْتَ بِهِ الْمُتَعَبِّدِينَ، وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ الْمُتَهَاوِنِينَ🔹
🔸و دل مرا به كارى برگمار كه پرستندگان را بدان گماشته اى، و بندگان را بدان به عبادت واداشتى، و كاهلان را بدان نجات بخشيدى🔸
#چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند
#دعا_چهل_هفت_93
دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه:
🔹و أَعِذْنِى مِمَّا يُبَاعِدُنِى عَنْكَ، وَ يَحُولُ بَيْنِى وَ بَيْنَ حَظِّى مِنْكَ، وَ يَصُدُّنِى عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ🔹
🔸و مرا پناه ده از هر چه مرا از تو دور مى كند و ميان من و بهره من از تو حائل شود و بدان چه اميدوارم نائل نشوم🔸
#چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح مختصر
#دعا_چهل_هفت_92
نيايش گران
وَ خُذْ بِقَلْبِي إِلَى مَا اسْتَعْمَلْتَ بِهِ الْقَانِتِينَ، وَ اسْتَعْبَدْتَ بِهِ الْمُتَعَبِّدِينَ، وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ الْمُتَهَاوِنِينَ.
و دلم را به سوى آنچه نيايشگران را به آن گماشتهاى و پرستشكنندگان را با آن به بندگى گرفتهاى و سهلانگاران را با آن نجات دادهاى، متوجّه ساز.
«الْقَانِتِين»: از ماده «قنوت» و به معنى كسانى كه خاضعانه خداوند را نيايش نموده، در راه خدا ايستادگى كرده، بر شهادت به وحدانيّت او ثابت قدم هستند و به عبادت خدا مشغول و از غير او دل كندهاند، مىباشد.
«الْمُتَهَاوِنِين»: كسانى كه عبادتها را خُرد و سبك مىشمارند و در عبادت خداوند سهلانگارى مىكنند. اصل اين كلمه از ماده «هون» گرفته شده كه به معنى آسان شدن، سكون، نرمش، آرامش و تواضع است كه ويژگىهاى بندگان خدا مىباشد: (وَ عِبَادُ الرَّحْمنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجهِلُونَ قَالُواْ سَلماً): «بندگان (خاص خداوند) رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بىتكبّر بر زمين راه مىروند، و هنگامى كه جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گويند)، به آنها سلام مىگويند (و با بىاعتنايى و بزرگوارى مىگذرند)». (فرقان/ 63.).
#چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح مختصر
#دعا_چهل_هفت_93
دورى از خداوند
وَ أَعِذْنِي مِمَّا يُبَاعِدُنِي عَنْكَ، وَ يَحُولُ بَيْنِي وَ بَيْنَ حَظِّي مِنْكَ، وَ يَصُدُّنِي عَمَّا أُحَاوِلُ لَدَيْكَ.
و از چيزى كه مرا از تو دور مىكند و ميان من و بهرهام از تو، مانع مىشود، و از آنچه نزد تو مىخواهم، بازم مىدارد، مرا نگهدار.
در روايات اسلامى، مؤمنين به سوى تقرّب و نزديكى هر چه بيشتر به خداوند منّان، سوق داده شده و از امورى كه انسان را از خداوند دور مىكند، برحذر داشته شدهاند.
هر چه انسان به مادّيت دنيايى نزديكتر شود و همت خود را امور پيش پا افتاده مادّى قرار دهد، از خداوند فاصله گرفته و دور مىشود.
امكانات مادّى و ثروتهاى دنيوى، دوركننده انسان از خدا نيست، بلكه دلبستگى به دنيا، انسان را از خداوند دور مىسازد. در اينجا براى نمونه به دو خصلت و خلق و خوى كه بيشترين اثر را در دورى از خدا دارد، اشاره مىشود:
الف) تكبّر و غرور: تكبّر، انسان را از خداوند دور مىكند. كما اينكه شيطان را از درگاهِ الهى راند.
پيشواى بزرگ شيعيان، امام صادق عليه السلام مىفرمايند: «اَبْعَدَ النَّاسِ مِنَ اللَّهِ المُتَكَبِّرين»: «دورترين مردم از خداوند، تكبر پيشهكنندگانند». (كافى 124 /2.).
ب) همّت بستن در ارضاى شكم و شهوت: كسانى كه همّت آنان شكمها و سعى آنها بر شهوات جنسى است، از خداوند فاصله گرفته، از فيض او دور مىشوند.
حضرت امام صادق عليه السلام فرمودهاند: «اَبْعَدَ ما يَكُوُن الْعَبْدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِذا لَمْ يَهِمُّهُ اِلّا بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ»: «عبد، زمانى از خداوند دورترين است كه همّتش شكم و شهوت باشد». (كافى 319 /2.).
#چهل_هفت
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
🙏 خدايا
توجه قلبم را به آن جانب كن كه دل مطيعان و فرمانبردارانت را بدان سوى متوجه ساختى
و چنانكه خداپرستان كامل ( همچون #امام_کاظم علیه السلام) را به عبادتت (مشتاقانه) برگماشتى
و متهاونان (سهلانگار سست پيمان) را هم به كرم از هلاكت نجات دادى (يا آنانكه در نظر خلق ذليل و خوار و نزد تو عزيز و مقرب بودند از مهالك دو عالم نجات بخشيدى)
مرا را هم دست گیری کن
و از آنچه مرا از حضرتت دور مىگرداند
و ميان من و ميان حظ و بهره ام از لقاى تو جدائى مىافكند
و از آن مقصود نهائيم نزد تو (كه رضا و خشنودى و شهود جمال تست) مرا منع مىكند
(كرم كن و) از همهى اينها پناهم ده
(يعنى از هر چه مرا از تو دور مىكند يا ميان من و تو حائل مىشود يا مرا از مشاهده جمالت منع مىكند از آن مرا در پناه خود آور)
#چهل_هفت #دعا_چهل_هفت_92
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
⏺ #عبادت #امام_کاظم علیه السلام در زندان
⚫️در مدّتی که امام موسی کاظم علیه السلام در زندان هارون به سر میبرد، همهی سربازان و اطرافیان متوجه شخصیّت فوق العاده او شده بودند.
لحظه ای از عمر امام به بیهودگی و بطالت نمی گذشت.
او غالب اوقات خود را با عبادت و خلوتهای عاشقانه با خدای بزرگ سپری میکرد و در فرصت های مناسب به پاسخ سؤالات مراجعین و روشنگری آنان می پرداخت. تأثیر رفتار امام در زندان بر دوست و دشمن و حتی خود هارون انکارناپذیر و دیدنی است.
احمد بن عبدالله از پدرش نقل نمود که گفت:
به دیدن فضل بن ربیع ( زندانبان امام موسی کاظم ) رفتم و دیدم بالای بام زندان نشسته است. به من گفت:
تو هم بیا بالا. وقتی بالا رفتم، گفت:به درون زندان نگاه کن و بگو چه می بینی. من هم نگاهی کردم و گفتم: تکهپارچه ای روی زمین افتاده است.
گفت:«دقیقتر نگاه کن.»
من مدتی با دقت و تأمل بیشتر نگاه کردم و گفتم:مردی در حال سجده است.گفت: او را می شناسی؟ موسی بن جعفر است.
هر ساعت از شبانهروز که ناگهانی به سراغش میآیم، او را در همین حال میبینم. نماز صبحش را میخواند و تا طلوع آفتاب به ذکر می نشیند. سپس سر به سجده می گذارد و تا ظهر بر سجده است. آنگاه بدون تجدید وضو به نماز ظهر می ایستد. شب نیز پس از نماز عشا افطار می کند. تجدید وضو می کند و در دل شب، تا طلوع فجر به سجده و خواندن نافله می پردازد.
با این نحوه عبادت است که خورد و خوراک بسیار اندکی دارد. بعضی جاسوسان من خبر دادهاند که گاهی در دعاهایش چنین میگوید:
« اللهم انک تعلم انی کنت اسالک ان تفرغنی لعبادتک اللهم و قد فعلت فلک الحمد.»
(خداوندا! تو می دانی که همواره از تو فرصتی برای عبادت می خواستم که اکنون عطایم کردهای. بر این نعمت سپاسگزار توأم.)
ثوبانی گوید:
امام موسی کاظم علیه السلام مدت ده سال و اندی در زندان بود و در تمام این مدت، به سجده های طولانی می پرداخت؛ او پس از طلوع آفتاب سر به سجده می نهاد و تا زوال ظهر سر از سجده برنمیداشت. این حال امام را هارون بارها از بالای بام زندان مشاهده کرده بود.
هارون سرانجام روزی زبان به اعتراف گشود و گفت: او از راهبان بنی هاشم است.
ربیع حاجب گفت:«پس چرا او را در زندان افکنده ای و چنین بر او سخت می گیری؟»
هارون گفت:او باید در چنین وضعیتی به سر ببرد (و نباید از خطر او غافل شد).
#چهل_هفت #دعا_چهل_هفت_92
◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2