◀️ اين گونه گنهكار را #ادب كن: امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه اشاره به يكى از طرق مؤثر بازدارنده نسبت به بدكاران مى كند و مى فرمايد: «گنهكار را با پاداش دادن به نيكوكار (تنبيه كن و) از گناه بازدار»; (اُزْجُرِ الْمُسِيءَ بِثَوَابِ الْمُحْسِنِ). به يقين براى بازداشتن بدكاران از كار بد راه هاى مختلفى است كه هر كدام از آنها براى بازداشتن گروهى از بدكاران مفيد است: نخست اين كه بدكار را مجازات كنند كه در كتاب حدود و تعزيرات اسلامى احكام گسترده آن با توجه به سلسله مراتب آمده است و در تمام دنيا اين گونه مجازات ها معمول است كه شامل زندان، جريمه مالى، مجازات بدنى و حتى مجازات روحى از طريق سرزنش و اعلام به اجتماع مى شود. قرآن مجيد نيز درباب قصاص و حد سارق و حد زانى و مجازات قذف اشارات روشنى به اين معنا دارد. نوع دوم آن است كه براى بازداشتن بدكاران از كار بد به آنها نيكى كند، همان گونه كه در آيات شريفه از جمله آيه شريفه 34 سوره «فصلت» مى فرمايد: «(ادْفَعْ بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِى بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِىٌّ حَمِيمٌ); بدى را با نيكى دفع كن ناگهان (خواهى ديد) همان كس كه ميان تو و او دشمنى است گويى دوستى گرم و صميمى است» به اين ترتيب مى توان گروهى از بدكاران را شرمنده ساخت و از كار خود باز گرداند. راه سوم اين است كه نيكوكاران را مورد تشويق قرار دهى هنگامى كه بدكاران آن را ببينند گروهى دست از كار بد مى كشند به اميد اين كه پاداش نيكوكاران نصيب آنها گردد. اين كار در تمام دنيا معمول است كه هر سال گروهى از برترين ها را در مسائل علمى، نوشتن كتاب هاى مفيد، امور كشاورزى و دامدارى و صنايع و اختراعات تشويق مى كنند و جوائز گرانبهايى به آنها مى دهند و نامشان را در رسانه ها اعلام مى دارند تا سبب شود افراد سست و تنبل و بدكار و منحرف آن را ببينند و از كار خود پشيمان شوند و كم كاران نيز به كار بيشتر ترغيب گردند. قرآن مجيد در آيات فراوانى پاداش هاى عظيمى براى مؤمنان صالح در روز قيامت بيان مى كند; پاداش هايى كه فوق تصور انسان هاست. حتى پاداش هاى مادى دنيوى نيز براى آنها در نظر گرفته است. از جمله غنائمى كه به جنگجويان تخصيص داده مى شود و احترامى كه براى مجاهدان راستين در مقابل قائدان و فراركنندگان از جهاد قائل شده مصداق هاى ديگرى از اين اصل كلى است. كلام امام(عليه السلام) در اينجا نيز به روشنى از بهره گيرى از اين روش حكايت مى كند. البته هر يك از اين سه روش مربوط به گروه خاصى است و همه اينها در همه موارد جواب نمى دهند. مديران جامعه بايد كاملاً بيدار باشند و افراد را به خوبى بشناسند و بدانند هر فردى يا هر گروهى را با كدام يك از اين طرق بايد از كار بد بازداشت. ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود در شرح اين گفتار حكيمانه تنها به ذكر يك بيت از ابن هانى مغربى و دو بيت از ابوالعطاهيه قناعت كرده است. دو بيت ابوالعطاهيه كه جالب تر و جامع تر است چنين است: إذا جازَيْتَ بِالاْحْسانِ قَوْماً زَجَرْتَ الْمُظْلِمينَ عَنِ الذُّنُوبِ فَما لَكَ وَالتَّناوُلُ مِنْ بَعيد وَيُمْكِنُكَ التَّناوُلُ مِنْ قَريب هنگامى كه به گروهى از طريق احسان پاداش دادى بدكاران را از گناهشان بازداشتى. لزومى ندارد كه از راه هاى دوردست به مقصد برسى. مى توانى از راه نزديك به هدف خود نايل شوى. #نهج_البلاغه_حكمت_177 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_هفت_74 دعای سیدالساجدین(ع) در روز عرفه: 🔹و سَأَلْتُكَ مَسْأَلَةَ الْحَقِيرِ الذَّلِيلِ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ، وَ مَعَ ذَلِكَ خِيفَةً وَ تَضَرُّعا وَ تَعَوُّذا وَ تَلَوُّذا، لا مُسْتَطِيلا بِتَكَبُّرِ الْمُتَكَبِّرِينَ، وَ لا مُتَعَالِيا بِدَالَّةِ الْمُطِيعِينَ، وَ لا مُسْتَطِيلا بِشَفَاعَةِ الشَّافِعِينَ🔹 🔸و به فروتنى و زارى مستمندانه و درويش وار و ترسان پناه به تو آورده از تو سؤ ال كردم و با دل پربيم و لابه و زارى زنهار خواسته، پناه جستم نه مانند متكبران سركش و نه مانند آنان كه به عبادت مى نازند گستاخ و نه به پايمردى شفيعان مغرور🔸 #چهل_هفت #ادب در دعا ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح مختصر #دعا_چهل_هفت_74 #ادب در دعا وَ سَأَلْتُكَ مَسْأَلَةَ الْحَقِيرِ الذَّلِيلِ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ، وَ مَعَ ذَلِكَ خِيفَةً وَ تَضَرُّعًا وَ تَعَوُّذًا وَ تَلَوُّذًا، لَا مُسْتَطِيلًا بِتَكَبُّرِ الْمُتَكَبِّرِينَ، وَ لَا مُتَعَالِيًا بِدَالَّةِ الْمُطِيعِينَ، وَ لَا مُسْتَطِيلًا بِشَفَاعَةِ الشَّافِعِينَ. و از تو درخواست مى‏نمايم، درخواستِ خُرد، خوار، بدحال، نيازمند، ترسان، پناهنده. و با آن احوال، درخواستم به همراه ترس و زارى و پناه‏خواهى و پناه‏جويى است، نه آنكه چون متكبّران، گردن‏كشى كنم و نه همچون فرمانروايان طلبكار، خود را عالى بدانم و نه آنكه به (اعتماد) شفاعت شفاعت‏كنندگان، گردن‏كشى كنم. «لَا مُسْتَطِيلًا»: يعنى من طالب عُلو و مقام و رفعت جايگاه نيستم. يكى از ادب‏هايى كه بنده بايد به درگاه خداوند داشته باشد، اظهار فروتنى و درماندگى است. در اين فراز امام سجاد عليه السلام، در حالى كه خود را حقير، ذليل و فقير معرفى مى‏نمايد، خواسته خود از خداوند را با تضرّع و پناه‏جويى و پناه‏خواهى طلب مى‏كند و اين كلمات نمايانگر نهايت درماندگى و فروتنى است. خداوند متعال همگان را به دعا و مناجاتى اينگونه دعوت كرده مى‏فرمايد: (ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ): «پروردگار خود را (آشكارا) از روى تضرّع، و در پنهان، بخوانيد؛ (و از تجاوز، دست برداريد كه) او متجاوزان را دوست نمى‏دارد». (اعراف/ 55.). كسى كه در حين مناجات و دعا به درگاه الهى، براى خود شخصيّتى قائل و متكبرّانه و با والامقامى در حالى كه چشم اميد به ديگران دارد خداوند را مى‏خواند، در واقع در محضر خداوند نيست، بلكه در دنيا به امورات دنيايى خود مشغول است و از اين مناجات و دعا هيچ فيضى نخواهد برد. حافظ مى‏گويد: قدم منه به خرابات جز به شرط ادب كه سالكان درش محرمان پادشهند #حافظ_غزل_201 #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#دعا_چهل_هفت_73 خداوندا به سوى تو آمده ام با #حسن_ظن و امید و #دعا می کنم به درگاهت با کمال #ادب و خضوع #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️دیدار سراسر نورانیت دو عارف 🎥دیدار علامه #حسن_زاده_آملی با مرحوم ایت الله شیخ هادی #تالهی از عرفای همدان ... تیرماه سال ۱۳۷۳ چقدر اولیای الهی در مقابل هم با #ادب ، متواضع و خاشعند . قدم منه به خرابات جز به شرط ادب که سالکان درش محرمان پادشهند #حافظ_غزل_201 🎥 #مستند زندگی آیت الله تالهی همدانی ره https://www.aparat.com/v/K0lDy/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF_%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D8%A2%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%87%DB%8C_%D9%87%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C #حدیث_سرو ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#دعا_چهل_هفت_73 خداوندا به سوى تو آمده ام با #حسن_ظن و امید و #دعا می کنم به درگاهت با کمال #ادب و خضوع #چهل_هفت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_365 راه #خودسازی وَ قَالَ (علیه السلام) : الْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ؛ وَ الِاعْتِبَارُ مُنْذِرٌ نَاصِحٌ؛ وَ كَفَى أَدَباً لِنَفْسِكَ، تَجَنُّبُكَ مَا كَرِهْتَهُ لِغَيْرِكَ. حضرت علی که درود خدا بر او باد فرمودند : #فکر و انديشه، آيينه اى شفّاف و عبرت از حوادث، بيم دهنده اى خير انديش است، و تو را در #ادب كردن #نفس همان بس كه از آنچه انجام دادنش را براى ديگران نمى پسندى بپرهيزى. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ بیابان هم که باشی حسین علیه السلام آبادت می کند درست مثل کربلا !! 🌹 یک غزل از مرحوم فیض کاشانی رحمت الله علیه در روز پایانی ختم 40 روزه ی زیارت عاشورا خطاب به آقا امام حسین علیه السلام : 👈 آن ملاحت که تو داری ، گهر حسن آنست ببهایش نرسد هیچ متاع ار همه جانست ما نداریم متاعی که بود در خور وصلت تو گران قیمتی و هر چه ترا هست گرانست با تو سودا نتوانیم مگر لطف کنی تو کانچه ما رابه ازآن نه همه چیزت به از آنست بوسهٔ گر برباید زلبت سوخته جانی شود او زنده و جاوید و لب لعل همانست سهل باشد ز تو سودی ببرد عاشق مسکین کز عطای تو ترا هیچ نه نقصان نه زیانست میزند بر لب من دست #ادب قفل خموشی ورنه بسیار سخن هست که محتاج بیانست حرف سودا سخن سود و زیان هیچ مگو #فیض کاین سخن چون سر سودا زده گوید هذیانست #فیض_خوانی #فیض_کاشانی #فیض_کاشانی_غزل_141 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_8 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #دعا_هشتم_3 #44_مسأله_دعای_هشتم 20 #ناسپاسى_در_برابر_خوبى_ديگران‌ ✳️ #ادب انسانى و اسلامى اقتضا مى‌كند كه انسان در برابر خوبى و احسان ديگران به #تشكر و سپاس برخيزد. آنان كه نيكى‌هاى ديگران را توجهى نمى‌كنند و خوبى‌هاى مردم را نسبت به خود به نظر نمى‌آورند و در برابر احسان ديگران به سپاس و شكر برنمى‌خيزند، انسان‌هايى دور از واقعيت و جداى از حقايق فضايل اخلاقيه‌اند. اسلام از انسان مى‌خواهد خوبى ديگران را به عملى بهتر از عمل آنان يا مثل آن‌ پاسخ گويد: ﴿وَ إذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأحْسَنَ مِنْها أوْ رُدُّوها إنَّ اللَّهَ كانَ عَلى كُلِّ شَىْ‌ءٍ حَسيباً﴾ و هنگامى كه به شما درود گويند، شما درودى نيكوتر از آن، يا همانندش را پاسخ دهيد؛ يقيناً خدا همواره بر همه چيز حسابرس است در روايات بسيار مهم آمده، سپاس در برابر نيكى ديگران در حقيقت سپاس خدا است. امام رضا (عليه السلام) مى‌فرمايد: مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقينَ لَمْ يَشكُرِ اللَّهَ عز و جل. هر كس احسان و انعام و محبّت ديگران را سپاس نگويد، خداوند عز و جل را شكر نگفته است. در روايت آمده: خداوند به بنده‌اى از بندگانش در روز قيامت مى‌فرمايد: آيا فلانى را سپاس گفتى؟ عرضه مى‌دارد: الهى تو را شكر كردم. خطاب مى‌رسد: اگر او را شكر نكردى مرا شكر ننمودى. قرآن مجيد تشكر از خوبى ديگران را سفارش مى‌كند: ﴿وَ وَصَّيْنَا الإْنْسانَ بِوالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ امُّهُ وَهْناً عَلى وَهْنٍ وَ فِصالُهُ فى عامَيْنِ أنِ اشْكُرْلى وَ لِوالِدَيْكَ إلَىَّ الْمَصيرُ﴾ و انسان را درباره پدر و مادرش سفارش كرديم، مادرش به او حامله شد [در حالى كه‌] سستى به روى سستى [به او دست مى‌داد] و باز گرفتنش [از شير] در دو سال است [و سفارش كرديم‌] كه براى من و پدر و مادرت سپاس گزارى كن؛ بازگشت [همه‌] فقط به سوى من است. جوانی سر از رای مادر بتافت دل دردمندش به آذر بتافت چو بیچاره شد پیشش آورد مهد که ای سست مهر فراموش عهد نه گریان و درمانده بودی و خرد که شبها ز دست تو خوابم نبرد؟ نه در مهد نیروی حالت نبود مگس راندن از خود مجالت نبود؟ تو آنی کز آن یک مگس رنجه‌ای که امروز سالار و سرپنجه‌ای به حالی شوی باز در قعر گور که نتوانی از خویشتن دفع مور دگر دیده چون برفروزد چراغ چو کرم لحد خورد پیه دماغ؟ چو پوشیده چشمی ببینی که راه نداند همی وقت رفتن ز چاه تو گر شکر کردی که با دیده‌ای وگر نه تو هم چشم پوشیده‌ای معلم نیاموختت فهم و رای سرشت این صفت در نهادت خدای گرت منع کردی دل حق نیوش حقت عین باطل نبودی به گوش (#سعدى شيرازى) 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 #دعای_هشتم_صحیفه_سجادیه #هشتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️بنده ی من چی آوردی؟!! 👈 خدایا منو با #جهنم #ادب نکن! 👈 تو که هیچی نداری، چطور ببرمت پیش پیغمبر و علی علیهم السلام؟ 👤استاد خسین #انصاریان ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

امام سجاد (علیه السلام) در اين قطعه از دعا قسمتى از گناهان #زبان را از قبيل فحش و هجر و ديگر گناهان نام برده و آنها را به #لسان خود منتسب نموده و در پيشگاه الهى عرض مى‏كند: و ما اجرى على لسانى من لفظه فحش او هجر، مى‏دانيم كه هدف امام در بيان اين قبيل، انسان‏ سازى و تربيت مردم است و اينكه آنها را به زبان خود استناد داده به منظور رعايت #ادب در سخن و حسن #تربيت است وگرنه زبان امام معصوم، منزه و مبرا از اين قبيل كلمات نارواست، به همين جهت وقتى على بن الحسين (علیه السلام) در ايام اسارت، مقابل يزيد بن معاويه‏ ى جنايتكار قرار گرفت و مقتضى ديد كه براى اتمام حجت چند كلمه‏اى با يزيد بگويد، فرمود: اتاذن لى فى الكلام؟ فقال: قل و لا تقل هجرا. قلت و قد وقفت موقفا لا ينبغى بمثلى ان يقول الهجر. ما ظنك برسول‏الله صلى الله عليه و آله لو رآنى فى غل. آيا به من اذن سخن مى‏دهى؟ آن جسور پاسخ داد بگو، اما #لغو و هذيان مگو. امام (علیه السلام) در كمال صراحت فرمود: من در موقع و مقامى قرار دارم كه براى مثل منى شايسته نيست هجر بگويم و بلافاصله فرمود: چه گمان مى‏برى به رسول اكرم (ص) اگر در اين مجلس بيايد و مرا در غل ببيند؟ مقامى را كه امام سجاد و ديگر ائمه ‏ى معصومين عليهم‏السلام در آن قرار دارند مقام امامت و جانشينى بر حق پيمبر اسلام است، مقام رهبرى مردم به امر الهى است. صاحبان چنين مقامى معصوم ‏اند و منزه از سخنان هجر و كلمات ناروا هستند.

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_13 #دعای_سیزدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_سیزدهم_19 #قدرت_بخشش_خدا ‏1 ❇️ از خصلت‏هاى كريمانه خداوند، بخشش‏هاى بزرگ و بدون عوض است مانند عقل و قوّه فهم و شعور كه فرمانده اصلى زندگى انسان و راهنماى جادّه هدايت بشر به سوى خوشبختى و نيك سرانجامى است. خردها از عطاياى الهى هستند ولى كمال #ادب به صورت اكتسابى و تلاش به دست مى‏آيد. در محضر امام رضا عليه السلام سخن از عقل و ادب به ميان آمد، حضرت فرمود: الْعَقْلُ حِباءٌ مِنَ اللَّهِ وَ الْأَدَبُ كُلْفَةٌ، فَمَنْ تَكَلَّفَ الْأَدَبَ قَدَرَ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَكَلَّفَ الْعَقْلَ لَمْ يَزْدَدْ بِذلِكَ إِلَّا جَهْلًا. خرد بخششى از سوى خداست و ادب با زحمت و تلاش به دست مى‏آيد، پس هر كه در راه كسب ادب و تربيت كوشش كند به آن دست يابد و هر كه در راه افزودن خرد، خود را به سختى اندازد بر نادانيش افزوده شود. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: خداوند خرد را از نورى آفريد كه در علم ازلى او اندوخته و نهفته بود و هيچ پيامبرى فرستاده نشده و فرشته بارگاه خداوند از آن آگاهى نداشت. پس پروردگار در اولين زمان آفرينش آدم عليه السلام نعمت عقل را در برترين جاى كالبد آدمى قرار داد و فرمان هدايت فطرى و حركتى را برعهده او گذاشت و با گسترش نسل آدم عقل‏ها گسترده گرديده و از تولّدها، انديشه‏ها پديد آمده است. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: العَقْلُ وِلادَةٌ وَ الْعِلْمُ إِفادَةٌ وَ مُجالَسَةُ الْعُلَماءِ زِيادَةٌ. عقل در سرشت و فطرت و دانش فراگرفتنى است و همنشينى با دانشمندان افزونى است. عقل و علم مانند دو برادر با ريسمانى به هم بسته شده و از يكديگر دور نمى‏شوند؛ زيرا هر دو از جنس نورند كه دو بال پرواز تكامل بشر هستند. در كسب دانش بايد كوشيد ولى اصل آن نورى است كه در ظرف سينه برخى انسان‏ها گذاشته مى‏شود و آن توفيق رسيدن به شناخت و عبادت حق را فراهم مى‏سازد. دانش نور و روشنايى است كه خداوند در دل‏هاى اوليا و دوستان، فضيلت قرار مى‏دهد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7، ص: 70 #سیزدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2