#شرح #دعا_دوازدهم_15 🔹 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِى مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَكَ، وَ عَافِنِى مِمَّا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ،.... 🔹 🔸 خدايا! بر محمد و آلش درود فرست، و حقوقى كه بر عهده من دارى بر من ببخش، و از عذابى كه از جانب تو سزاروار آنم، مرا به سلامت دار، و از امورى كه بدكاران از آن مىترسند پناهم ده. مسلماً به گذشت از گنهكار قدرت دارى و براى آمرزش، مورد اميدى، به بخشيدن معصيت معروفى، براى حاجتم محلّطلبى جز تو نيست، و براى گناهم آمرزندهاى غير تو وجود ندارد. حاشا كه چنين نباشى، من بر خود به غير تو نمىترسم. تو اهل تقوا و آمرزشى. بر محمّد و آل محمّد درود فرست.🔸 🔹 #اميدوارى به خدا 🔹 #اميد و #رجا در كلام نراقى 🔹 مدعيان دروغين اميدوارى #دوازدهم 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_شانزدهم_17 بند 17 و 18 🔸 خداى من! بر محمّد و آلش درود فرست، در حالى كه به تو روى آورده‏ام، از من روى مگردان و اكنون كه به تو رغبت كرده‏ام، مرا از لطف و رحمتت محروم مكن. اينك كه در برابرت قرار گرفته‏ام، دست ردّ به سينه‏ام مزن، و با من برخورد تلخ و بد نداشته باش؛ تويى كه وجود مقدّست را به رحمت وصف كرده‏اى، بر محمّد و آلش درود فرست، و به من رحم كن، و تويى كه خود را خطابخش ناميده‏اى؛ بنابراين مرا ببخش‏ . ♦️ امام سجاد علیه السلام به ما یاد می دهد که حتی الامکان و تا حدّی که در توان داریم چگونگی و نحوه و ادبیات دعای مان را از #قرآن بگیریم و #دعا را بر اساس اصولی که قرآن در خداشناسی و انسان شناسی بیان کرده است مبتنی کنیم. صحیفۀ سجادیّه را #الگو و امام سجاد علیه السلام را #اسوه ی خود در دعا، قرار دهیم. ♦️ رابطۀ انسان با خداوند باید بر اساس «بین الخوف و الرّجاء» باشد. #مرجئه به « #رجا » غلبه می دهند، امام سجاد علیه السلام در این بخش از دعا سخن را به محور عفو قرار داده و نامی از مغفرت نمی برد تا به ما تذکر دهد که دو کفه ترازوی رابطه با خدا باید هم وزن باشند؛ #خوف و ترس از خدا فراموش نشود. ♦️ متن کامل در ادامه 👇 ❇️ اقتباس از قرآن، و تمسک به قرآن در دعا ❇️ فرق میان عفو و مغفرت ❇️ فرقۀ ملامتیّه و مرجئه ❇️ مذهب توارثی و خطرش ❇️ مرجئه و روح فطرت ❇️ رابطۀ انسان با خدا 🔹 #شرح آیت الله مرتضوی #رضوی 👇 ♦️ ytre.ir/tpw ♦️ دعا #شانزدهم 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ فقيه كامل قسمت دوم 📋 دو بال #خوف و #رجا هميشه براى رسيدن به مقصد بايد از دو نيرو استفاده كرد: نيروى محرك و نيروى باز دارنده; به كمك نيروى محرك، حركت آغاز مى شود و هرچه قوى تر باشد سرعت بيشترى به خود مى گيرد; اما نيروى باز دارنده براى حفظ تعادل و پيشگيرى از خطرات مخصوصاً در مسيرهاى پرخطر ضرورت دارد. آنچه به طور ساده در اتومبيل ها مى بينيم در وجود پيچيده انسان نيز حاكم است. انسان براى كمال و قرب الى الله آفريده شده و انگيزه هاى لازم در درون و بيرون وجودش به وسيله انبيا و اوليا و تعليمان آسمانى آماده شده است. از سوى ديگر هواى نفس و وسوسه هاى شيطانى او را پيوسته به خود مشغول مى دارد تا از مسير منحرف گردد يا در پرتگاه سقوط كند. نيروى بازدارنده براى يپشگيرى از اين خطرات است. همه پيامبران بشير و نذير بودند و همه كسانى كه خط آنها را ادامه مى دهند نيز از اين دو امر برخوردارند. اين همان مسئله خوف و رجاست كه به عنوان دو بال براى پرواز در آسمان سعادت و قرب الى الله معرفى شده و حتى در روايات تصريح شده است كه هيچ يك از اين دو نبايد بر ديگرى فزونى يابد، زيرا اگر خوف، فزونى يابد انسان به سوى يأس كشيده مى شود و آدم مأيوس گرفتار انواع گناهان خواهد شد، زيرا فكر مى كند كار از كار گذشته و پرهيز از گناه و انجام طاعات نتيجه اى ندارد. به عكس، اگر اميد او فزونى يابد نسبت به ارتكاب گناهان بى تفاوت مى گردد. در روايتى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «لَوْ تَعْلَمُونَ قَدْرَ رَحْمَةَ اللهِ لاتَكِلْتُمْ عَلَيْها وَما عَمِلْتُمْ إلاّ قَليلاً وَلَوْ تَعْلَمُونَ قَدْرَ غَضَبِ اللّهِ لِظَنَنْتُمْ بِأنْ لا تَنْجُوا; اگر اندازه رحمت الهى را مى دانستيد چنان بر آن تكيه مى كرديد كه هيچ عمل خوبى جز به مقدار كم انجام نمى داديد و اگر اندازه غضب الهى را مى دانستيد گمان مى كرديد كه هرگز راه نجاتى براى شما نيست». در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم که مى فرمود: پدرم مى گفت: «إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ عَبْد مُؤْمِن إِلاَّ وَفِی قَلْبِهِ نُورَانِ نُورُ خِیفَة وَنُورُ رَجَاء لَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ یَزِدْ عَلَى هَذَا وَلَوْ وُزِنَ هَذَا لَمْ یَزِدْ عَلَى هَذَا; هیچ بنده مؤمنى نیست مگر این که در قلب او دو نور است: نور خوف و نور رجا; اگر این را وزن کنند چیزى فزون بر آن ندارد و اگر آن را وزن کنند چیزى فزون بر این ندارد». در حدیث دیگرى که در غررالحکم از امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل شده است مى خوانیم: «خَفْ رَبَّکَ خَوْفاً یَشْغَلُکَ عَنْ رَجَائِهِ وَارْجُهْ رَجَاءَ مَنْ لاَ یَأْمَنُ خَوْفَهُ; چنان از پروردگارت خائف باش که تو را از رجا باز دارد و چنان به او امیدوار باش که تو را از خوف باز ندارد». به همین دلیل در تمام جوانب بشرى در کنار تشویق تنبیه و در کنار تنبیه تشویق است. بر همین اساس در کلام حکمت آمیز بالا فقیه واقعى و کامل کسى شمرده شده که نه مردم را از رحمت خدا مأیوس دارد و نه آنها را از مجازات الهى ایمن سازد. #نهج_البلاغه_حكمت_90 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_نه_12 ✳️ #خوف بر #رجا قسمت اول امام سجاد علیه السلام می فرمایند : «تَفْعَلْ ذَلِكَ يَا إِلَهِي بِمَنْ خَوْفُهُ مِنْكَ أَكْثَرُ مِنْ طَمَعِهِ فِيكَ، وَ بِمَنْ يَأْسُهُ مِنَ النَّجَاةِ أَوْكَدُ مِنْ رَجَائِهِ لِلْخَلَاصِ»، اگر تو مرا ببخشی، کسی را مورد عفو خودت قرار داده‌ای که وقتی اعمالش را محاسبه می‌کند، در محاسبه وارد فضای بسیار سنگینی از خوف می‌شود. به عبارت دیگر، اگر مرا ببخشی، کسی را بخشیده‌ای که خوف و ترسش از تو، از امیدش به گذشت تو بیشتر است. مطلب مهمی که اعجاب‌برانگیز نیز است. یک جمله‌ی تکمیلی هم دارد که همین مطلب با یک بیان دیگر است: «وَ بِمَنْ يَأْسُهُ مِنَ النَّجَاةِ أَوْكَدُ مِنْ رَجَائِهِ لِلْخَلَاصِ»، کسی را بخشیده‌ای که یأسش از نجات بیشتر و شدیدتر است. این هم عجیب است! البتّه امام (عَلَیهِ السَّلام) سریع یک اصلاحیه می‌زند تا ذهن‌های ضعیف ما از این عبارت حضرت برداشت غلط نداشته باشند. اوّل صورت مسئله را توضیح می‌دهیم، بعد آن تبصره را عرض کنیم. مطلب این است: چیزی که مؤمن در مقام محاسبه و در سلوک به سوی منازل انسانیّت به آن فوق‌العاده نیازمند است، خوف است. نیاز مؤمن در مقام اصلاح نفْس به خوف، بیشتر است از نیاز او به رجا. چرا؟ ما تا به حال این‌طور شنیده‌ایم که خوف(ترس) و رجا(امید) همانند دو بال پرواز برای انسان مؤمن است. حتّی در بعض از تعابیر روایی داریم که این دو، در وجود انسان مؤمن مثل دو کفّه‌ی ترازو هستند که زبانه‌ی این میزان، کاملاً با همدیگر هماهنگ است. بنابراین این دو عنصر در پیش‌برد، تکامل و سیر و سلوک انسان خیلی نقش دارد. امّا اینجا نکته‌ی دیگری را می‌گوییم. آن نکته این است که انسان مؤمن در سیر اِلَی الله، به خوف بیشتر از رجا نیاز دارد. امام صادق (عَلَیهِ الصَّلاةُ وَ السَّلام) در بیانی دقیق و هشداردهنده فرمودند: «المؤمن بين مخافتين: ذنب قد مضي لا يدري ما يصنع الله فيه، و عمر قد بقي لا يدري ما يکتسب فيه من المهالک؛ فهو لا يصبح الا خائفا و لا يمسي الا خائفا و لا يصلحه الا الخوف؛[۳] مؤمن ميان دو ترس قرار دارد: گناه گذشته که نمي‏داند خدا درباره‏ي آن با او چه مي‏کند، و عمر باقي‌مانده که نمي‏داند چه گناهاني از او سر خواهد زد و در چه مهلکه‏هايي خواهد افتاد. به همين جهت شب را به روز نمي‏آورد، مگر با ترس و روز را به شب نمي‏رساند مگر با ترس، و چيزي جز همين خوف [از خدا] او را اصلاح نمي‏کند». پس مؤمن بین دو خوف و دو ترس گرفتار است: یکی ترس از گذشته که من با خودم چه کردم؟! پرونده‌ی قبلی را که نگاه می‌کند، تمام وجودش غرق خوف و نگرانی می‌شود که من با این پرونده تکلیفم چه خواهد شد؟! این خوف اوّل است. خوف دوم خوف از آینده است، من در آینده چه خواهم کرد؟! گذشته‌ی من گذشته‌ی خوبی نیست، در آینده چه به روز خودم خواهم آورد؟! اصطلاحاً خوف دوم را خوف خاتمه می‌گویند ‌که ترس از سوء عاقبت است. مؤمن با خود می‌گوید: تا الان که این‌همه خدای متعال به من فرصت داد، فقط خراب‌کاری کردم. اگر از این به بعد هم به من وقت بدهد، چه خواهم کرد؟ باز هم خراب‌کاری؟ آیا من خراب‌کاری‌های بزرگ‌تری در آینده خواهم کرد؟ چه به روز خودم خواهم آورد؟ این می‌شود «خوف مَا مَضَی؛ ترس از آنچه که گذشته بر او» و «خوف مَا یَأتِی؛ ترس از چیزی که در پیش است». مؤمن بین دو خوف در تردّد است. وقتی که به گذشته‌ی خودش نگاه می‌کند، مملو از نگرانی می‌شود. بعد در عالم تفکّر، آینده را برای خودش تصویر می‌کند، نسبت به آینده هم نگران می‌شود. امام صادق (عَلَیهِ الصَّلاةُ وَ السَّلام) در پایان این روایت یک جمع‌بندی هم دارند: چیزی که گذشته‌ی مؤمن را اصلاح می‌کند و آینده‌اش را هم بیمه می‌کند، خوف است: «وَ لَا یُصْلِحُهُ إلَّا الخَوف» چیزی که مؤمن را اصلاح می‌کند و می‌سازد، خوف است؛ چون اگر این خوف در وجود ما به منتها و درجه‌ی مناسب و لازم خود برسد، انسان را به عفوخواهی و جبران جدّی گذشته وارد می‌کند. به این ترتیب که انسان شروع می‌کند به اصلاح گذشته‌ی خودش، پای هر نوع توبه‌ای می‌ایستد و لوازمش را ملتزم می‌شود تا گذشته‌اش درست شود. از التماس و خواهش و تمنّا و سوختن و گداختن و گریه و عجز و لابه و تضرّع به درگاه پروردگار متعال تا انجام دادن هر کاری که لازم است. از کسی باید حلالیّت بخواهد، جایی را باید اصلاح کند، به کسی باید مراجعه کند، از حقوق الهی چیز جاافتاده‌ای دارد که باید آنها را جبران کند، همه را انجام می‌دهد. چه عاملی باعث می‌شود که انسان وارد چنین میدانی در اصلاح بشود؟ خوف. اگر این آتش مقدّس در دل ما شعله نگیرد، نمی‌تواند این آسیب‌ها را ذوب کند و بسوزاند و زلالی فطرت و جان ما را از پس ظلمات تو در تو و حجاب‌های گناه که قلب ما را پوشش داده، آشکار کند. پس ما به این خوف خیلی نیازمند هستیم. 👈 ادامه دارد ... 👤استاد #حاج_علی_اکبری #سی_نه 🆔 @sahife2

◀️ نه نيكوكاران در امانند نه بدكاران مأيوس: #خوف_رجا 2 ⏺ آنگاه در دومين جمله مى فرمايد: «براى بدترين افراد اين امت نيز نبايد از رحمت خداوند مأيوس شد ( #رجا ) زيرا خداوند متعال مى فرمايد: از رحمت خدا جز كافران مأيوس نمى شوند»; (وَلاَ تَيْأَسَنَّ لِشَرِّ هذِهِ الاُْمَّةِ مِنْ رَوْحِ اللّهِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى: «إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ»). دليل آن هم روشن است. چون بدترين افراد ممكن است روزى متنبه شوند و در مقام توبه و انابه برآيند و مشمول رحمت الهى گردند. همان گونه كه در جمله دوم منظور امام(عليه السلام) اين نيست كه بدترين افراد در حالى كه توبه نكرده اند و تغيير مسير نداده اند مشمول رحمت حق مى شوند، در جمله اول نيز به قرينه مقابله همين است كه بهترين افراد ممكن است تغيير مسير دهند و گرفتار عذاب الهى شوند. در تاريخ اسلام نيز افراد زيادى را سراغ داريم كه روزى در صف كفار و بدكاران و سارقان و مانند آن بودند اما ناگهان بيدار شدند و به راه حق برگشتند و عاقبت به خير شدند. «مكر» در فارسىِ امروز به معناى توطئه مخفيانه براى انجام كارهاى خلاف است و جنبه ضد ارزش دارد در حالى كه در لغت عرب به معناى هرنوع چاره انديشى براى بازداشتن ديگرى از كار يا از چيزى است خواه خوب باشد يا بد. بنابراين هنگامى كه مكر به خداوند نسبت داده مى شود به معناى چاره انديشى براى بازداشتن است كه گاه درمورد گنهكاران به كار مى رود و مفهومش همان مجازات هاى الهى است و گاه درمورد نيكوكاران به كار مى رود كه مفهومش بازداشتن از خطرهاست. در آيه مورد بحث، مكر به همان معناى اول يعنى مجازات الهى است و مى دانيم هيچ كس ـ حتى نيكوكارترين شخص ـ نبايد ترس از مجازات را از خود دور سازد چراكه خوف و رجا به صورت متعادل رمز پيشرفت و پيروزى است. تنها جمعيت زيان كاران هستند كه خود را در امن و امان از مجازات الهى مى بينند و هر كارى را براى خود روا مى دارند. ولى مؤمنان و صالحان همواره در بيم و اميدند; مبادا لغزشى كنند و حسنات آن ها بر باد رود، و همواره به لطف خدا اميدوارند. در حديثى از امام اميرمؤمنان(عليه السلام) كه در غررالحكم آمده مى خوانيم: «مَنْ أمِنَ مَكرَ اللهِ هَلَك; كسى كه خود را از عذاب الهى در امان ببيند هلاك مى شود». در حديث ديگرى از امام صادق(عليه السلام) آمده است كه مى فرمايد: «إِذَا رَأَيتُمُ الْعَبْدَ يتَفَقَّدُ الذُّنُوبَ مِنَ النَّاسِ نَاسِياً لِذَنْبِهِ فَاعْلَمُوا أَنَّهُ قَدْ مُكِرَ بِهِ; هنگامى كه ببينيد كسى از بندگان خدا گناهان مردم را مورد توجه قرار مى دهد و گناه خود را فراموش مى كند بدانيد فريب خورده (و خود را از عذاب الهى مصون دانسته است)» #نهج_البلاغه_حكمت_377 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

🙏الهی خودت فرمودی: " فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ" من هم به سوی تو #فرار کرده ام با وجود #خوف و #ترس از تو!!! #رجا و امیدم فقط به تو است و بس!!! آخر من که غیر تو، کسی را ندارم!! "إِلَهِي وَ رَبِّي مَنْ لِي غَيْرُكَ" تو را میخوانم به تو پناه آورده ام اعتمادم به تو است و قلبم لبریز از #ایمان به تو بر قدرت تو #توکل کرده ام چرا که کرم و لطف تو همیشه با من بوده است از کودکی و قبل از آن تا حال مرا همیشه سرمست این کرم و لطفت باقی بدار و بر همین حال بمیران به حق عظمت امشب #شب_جمعه و خصوصا #شب_زیارتی ارباب بی کفن حسین علیه السلام و به حق مقام #شهید ان مان خصوصا شهدای راه #انقلاب اسلامی #ایران الهی آمین #پنجاه_دو #دعا_پنجاه_دو_11 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_15 #امید_به_خدا‏ 1 ❇️ حيات ابدى و زندگانى جاودانه و حقيقىِ سراى باقى در گرو اميد به رحمت و مغفرت خداوند است؛ زيرا اميدوارى بر دو گونه است: 1- اميد به امور مادى و ابزارى؛ مانند شغل، زن، فرزند، علم، پول و ... كه هر يك‏ در موقعيت زمانى و مكانى ويژه‏اى در خدمت انسان هستند. 2- اميد به امور معنوى و اعتقادى؛ مانند رحمت، مغفرت، لطف، كرامت، شفاعت، ... و اين اميدوارى را كافر هم دارد چون موجود بى‏اميد و آرزو مرده است. گرچه اميد مشرك و كافر به سنگ و چوب و بت و مال دنياست؛ ولى تنها اميد به رحمت و آمرزش پروردگار، پديده‏اى ابدى است كه سلامتى حيات باقى انسان را تأمين مى‏نمايد و ابديت حقيقتى است كه روح آن اميد و اطمينان نفس است و خداوند متعال اين صفت را از ويژگى‏هاى مؤمنان و مهاجران و مجاهدان راه حق برمى‏شمرد و مى‏فرمايد: إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجهَدُواْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» «بقره 218» يقيناً كسانى كه ايمان آورده، و آنان كه هجرت كرده و در راه خدا به جهاد برخاستند، به رحمت خدا اميد دارند؛ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. اين گروه رزمنده و فرمانبر رسول اللّه صلى الله عليه و آله به خاطر داشتن استوارى در ايمان و هجرت و جهاد مشمول عنايت‏ها و آمرزش الهى مى‏گردند و اگر مرتكب خطاهايى بشوند به خاطر ارزش‏هايشان مورد بخشش قرار مى‏گيرند. پس هدف اميد را بايد به سوى خداى منّان قرار داد كه نجات در آن است. حضرت على عليه السلام در اين باره مى‏فرمايد: إِجْعَلُوا كُلَّ رَجائِكُم لِلَّهِ سُبْحانَهُ وَ لاتَرْجُو أَحَداً سِواهُ، فَإِنَّهُ ما رَجا أَحَدٌ غَيْرَ اللَّهِ تَعالى‏ الَّا خابَ. هر چه #رجا و #اميد داريد به خداى سبحان داشته باشيد و به كسى جز او اميد مبنديد؛ زيرا هيچ كس به غير خداى متعال اميد نبست مگر آن كه ناكام ماند. زيرا اميدهاى دروغين انسان را گرفتار ترس حقيقى مى‏كند و به درهاى بسته‏اى برمى‏خورد كه چاره‏اى غير از بازگشت به سوى حق ندارد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 434 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 فإِنَّكَ مَلِي‏ءٌ بِالْعَفْوِ مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ خداوندا تو مسلماً به #عفو و گذشت از گنهكار قدرت داشته و براى آمرزش ، مورد #رجا و#اميد و به بخشيدن معصيت معروف هستی ‏🍀‏« حضرت على عليه السلام مى ‏فرمايد: هر چه رجا و اميد داريد به خداى سبحان داشته باشيد و به كسى جز او اميد مبنديد؛ زيرا هيچ كس به غير خداى متعال اميد نبست مگر آن كه ناكام ماند. زيرا اميدهاى دروغين انسان را گرفتار ترس حقيقى مى‏كند و به درهاى بسته‏ اى برمى‏خورد كه چاره ‏اى غير از بازگشت به سوى حق ندارد.» 👤استاد حسین #انصاریان #دوازدهم #دعا_دوازدهم_15 #امید_به_خدا ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌺دعای امام حسین(ع) در روز #عاشورا 🙏اللّٰهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كُرْبَةٍ ، وَأَنْتَ رَجائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ ، وَأَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ ، كَمْ مِنْ كَرْبٍ يَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ ... خدایا تویی مورد اطمینان من در هر اندوه شدید و تویی #رجا و #امید من در هر سختی و تویی مورد اطمینان و ذخیره ‌ام در هر امری که بر من فرود آمد،... 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

🌺دعای امام حسین(ع) در روز عاشورا 🍀از سیدالساجدین حضرت زین العابدین علیه السلام نقل شده است، حضرت امام حسین (علیه السلام) در روز #عاشورا دستان مبارک خود را به سوی آسمان بلند کرد و این دعا را قرائت فرمود: 🙏اللّٰهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كُرْبَةٍ ، وَأَنْتَ رَجائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ ، وَأَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْرٍ نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ ، كَمْ مِنْ كَرْبٍ يَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ ، وَتَقِلُّ فِيهِ الْحِيلَةُ ، وَيَخْذُلُ عَنْهُ الْقَرِيبُ وَالْبَعِيدُ ، وَيَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ ، وَتُعْيِينِي فِيهِ الْأُمُورُ أَ نْزَلْتُهُ بِكَ ، وَشَكَوْتُهُ إِلَيْكَ راغِباً فِيهِ عَمَّنْ سِوَاكَ فَفَرَّجْتَهُ وَكَشَفْتَهُ وَكَفَيْتَنِيهِ ، فَأَنْتَ وَ لِيُّ كُلِّ نِعْمَةٍ ، وَصاحِبُ كُلِّ حاجَةٍ ، وَمُنْتَهَىٰ كُلِّ رَغْبَةٍ ، فَلَكَ الْحَمْدُ كَثِيراً ، وَلَكَ الْمَنُّ فاضِلاً. 🙏خدایا تویی مورد اطمینان من در هر اندوه شدید و تویی #رجا و #امید من در هر سختی و تویی مورد اطمینان و ذخیره‌ام در هر امری که بر من فرود آمد، چه بسیار اندوه شدیدی که دل از آن ناتوان می‌شود و چاره در آن کم می‌گردد و خویش و بیگانه به آن کمک نمی‌دهد و دشمن به خاطر آن زخم‌زبان می‌زند و کارها در آن خسته‌ام می‌کند، آن را به درگاه تو آوردم و از آن به تو شکایت نمودم، از غیر تو در آن رو گرداندم، پس آن را گشودی و برطرف کردی و مرا از آن کفایت نمودی، پس تویی سرپرست هر نعمت و صاحب هر حاجت و نهایت هر رغبت، ستایش بسیار تو راست و احسان فزون تو راست. گفته می شود این دعا، همان دعاى رسول خدا(صلى‌اللّه‌علیه‌و‌آله) در روز بدر و احزاب، و دعاى حضرت سیدالشهدا (علیه‌ السلام) در روز عاشورا است. ( بیشتر بدانید ) 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_15 #امید_به_خدا‏ 2 ❇️ مرحوم ملا احمد نراقى در فصل بيان صفت #رجا مى‏نويسد: «ضد يأس از رحمت خدا اميدوارى به اوست كه آن را صفت رجا گويند و رجا عبارت است از انبساط سرور در دل به جهت انتظار امر محبوبى و اين سرور و انبساط را وقتى رجا و اميدوارى گويند كه آدمى بسيارى از اسباب رسيدن به محبوب را تحصيل كرده باشد ... و اگر كسى بعضى اسباب را تحصيل نكرده كه حصول محبوب مشكوك فيه باشد آن را آرزو و تمنى گويند، مثل آن كه تخم را به زمين قابلى افكنند اما در آب دادن كوتاهى و تقصير نمايند ... طريقه تحصيل آن اين است كه در اسباب اميدوارى تأمل كند و آنها را بر دل خود نقش كند و تكرار كند و پيوسته متذكر آنها بوده باشد، پس ملاحظه نمايد در نعمت‏هاى فراوان و كرامت‏هاى بى‏پايان كه در دنيا به بندگان خود نموده ...» « معراج السّعادة: 149، فصل در بيان صفت رجا.» در نكوهش صفت نااميدى همين بس كه آدم را از دوستى خدا كه سرآمد همه فضايل و بالاترين آنهاست، باز مى‏دارد؛ زيرا تا كسى به كسى اميدوار نباشد او را دوست نمى‏دارد. پس گمان نيك به خدا موجب فراگيرى رحمت خداوند مى‏گردد. در روايت آمده است: «مردى در بنى اسرائيل مردم را از رحمت و لطف خداوند نااميد مى‏كرد و آنان را مى‏ترساند؛ در روز قيامت خدا به او خواهد فرمود: امروز من تو را از رحمت خود محروم مى‏كنم همچنان كه بندگان مرا از من نااميد ساختى.» « معراج السّعادة: 148، صفت سوم يأس از روح اللّه و نااميدى از رحمت خدا.» 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 434 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 فإِنَّكَ مَلِي‏ءٌ بِالْعَفْوِ مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ خداوندا تو مسلماً به #عفو و گذشت از گنهكار قدرت داشته و براى آمرزش ، مورد #رجا و#اميد و به بخشيدن معصيت معروف هستی ‏🍀‏« مرحوم ملا احمد #نراقى در فصل بيان صفت رجا مى‏نويسد: طريقه تحصيل آن اين است كه در اسباب اميدوارى تأمل كند و آنها را بر دل خود نقش كند و تكرار كند و پيوسته متذكر آنها بوده باشد، پس ملاحظه نمايد در نعمت‏هاى فراوان و كرامت‏هاى بى‏پايان كه در دنيا به بندگان خود نموده.» 👤استاد حسین #انصاریان #دوازدهم #دعا_دوازدهم_15 #امید_به_خدا ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 #دعای_دوازدهم_صحیفه_سجادیه #دعا_دوازدهم_15 #امید_به_خدا‏ 3 ❇️ حضرت على عليه السلام درباره مدعيان دروغين اميدوارى مى‏فرمايد: يَدَّعِى بِزَعْمِهِ أَنَّهُ يَرْجُو اللَّهَ، كَذَبَ وَ الْعَظيمِ! ما بالُهُ لايَتَبَيَّنُ رَجاؤُهُ فى‏ عَمَلِهِ؟ فَكُلُّ مَنْ رَجَا عُرِفَ رَجاؤُهُ فى‏ عَمَلِهِ إلَّا رَجاءَ اللَّهِ تَعالى‏ فَإِنَّهُ مَدْخولٌ وَ كُلُّ خَوْفٍ مُحَقَّقٌ إِلَّا خَوْفَ اللَّهِ فَإِنَّهُ مَعْلولٌ. يَرْجُو اللَّهَ فِى الْكَبيرِ وَ يَرْجُو الْعِبادَ فِى الصَّغيرِ، فَيُعْطِى الْعَبْدَ مالا يُعْطى‏ الرَّبَّ فَما بالُ اللَّهِ جَلَّ ثَناؤُهُ يُقَصَّرُ بِهِ عَمَّا يُصْنَعُ بِهِ لِعبادِهِ؟ أَتَخافُ انْ تَكُونَ فى‏ رَجائِكَ لَهُ كاذِباً اوْ تَكُونَ لاترَاهُ لِلرَّجاءِ مَوضِعاً وَ كَذلِكَ انْ هُوَ خافَ عَبْداً مِنْ عَبيدِهِ اعْطاهُ مِنْ خَوْفِهِ ما لايُعْطى‏ رَبَّهُ، فَجَعَلَ خَوْفَهُ مِنَ الْعِبادِ نَقْداً وَ خَوْفَهُ مِنْ خالِقِه ضِماراً وَ وَعْداً. وَ كَذلِكَ مَنْ عَظُمَتِ الدُّنْيا فى‏ عَيْنِهِ وَ كَبُرَ مَوْقِعُها مِنْ قَلْبِهِ، آثَرَها عَلَى اللَّهِ تَعالى‏ فَانْقَطَعَ الَيْها وَ صارَ عَبْداً لَها. بر اساس گمانش مدّعى #رجا و #اميد به خداست. به خداى بزرگ قسم دروغ گفته، چرا حالت اميدواريش در كردارش پيدا نيست؟! زيرا هركه را به چيزى اميد است اثر اميدش در عملش ديده مى‏شود مگر اميدى كه مردم به خدا بسته‏اند كه داراى عيب است و هر بيمى در امورى مادى محقق و ثابت است مگر بيم از حق كه در اغلب مردم بى‏پايه است! در كارهاى بزرگ به خدا اميد دارند و در كارهاى كوچك به بندگان اميد مى‏بندند، اما آن چنان كه حقِ بندگان را رعايت مى‏كنند حق خدا را مراعات نمى‏نمايند. چه شده كه حق خداوند كمتر از حق بندگان رعايت مى‏شود؟! آيا مى‏ترسى در اميدى كه به حق دارى‏ دروغگو باشى؟ يا او را آن چنان كه بايد سزاوار اميد نمى‏دانى؟! اگر از يكى از مردم بترسند تا حدى از او حساب مى‏برند كه در آن حد از خدا حساب نمى‏برند. بنابراين ترس از بندگان را نقد و ترس از خدا را نسيه و وعده غيرقابل عمل قرار داده‏اند. همچنين كسى كه دنيا در نظرش عظيم جلوه كند و موقعيّت آن در دلش وانمودى بزرگ داشته باشد، دنيا را بر خدا مقدم دارد و از هر چه غير دنياست بريده و نهايتاً برده دنيا گردد. به هر حال هر اميدوارى جوينده دستگيره نجات است تا در پرتو آن به رحمت حق برسد و هر ترسانى از آنچه هراسان است مى‏گريزد و سرانجام به دره هلاكت سقوط مى‏كند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 434 #دوازدهم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 فإِنَّكَ مَلِي‏ءٌ بِالْعَفْوِ مَرْجُوٌّ لِلْمَغْفِرَةِ مَعْرُوفٌ بِالتَّجَاوُزِ خداوندا تو مسلماً به #عفو و گذشت از گنهكار قدرت داشته و براى آمرزش ، مورد #رجا و#اميد و به بخشيدن معصيت معروف هستی ‏🍀‏« هر اميدوارى جوينده دستگيره نجات است تا در پرتو آن به رحمت حق برسد و هر ناامید و ترسانى از آنچه هراسان است مى‏گريزد و سرانجام به دره هلاكت سقوط مى‏كند.» 👤استاد حسین #انصاریان #دوازدهم #دعا_دوازدهم_15 #امید_به_خدا ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

اراده‏ ى خداوند به مغفرت گناهكاران مايه ‏ى اميدوارى آنان است و از خطر ياس كه منشاء بسيارى از بدبختيها و محروميت هاست مصونشان مى‏دارد. تعليق مغفرت به مشيت ، سد راه غرور آنان است و نمى‏گذارد گناهكاران ، فكر ايمنى از عذاب الهى در سر بپرورند و در نتيجه، گناهكار همواره خويشتن را بين #خوف و #رجا احساس مى‏كند و اين خود يكى از تعاليم دينى است : *امام صادق (ع) فرموده: بنده‏ ى خداوند به مقام ايمان نمى‏رسد تا آنكه واجد خوف و رجا گردد *و در حديث ديگر فرموده: به خداوند اميدوار باش تا حدى كه تو را در گناه، جرى و جسور نكند، و از خداوند بترس به اندازه‏اى كه تو را از رحمت او مايوس ننمايد. *حضرت موسى بن جعفر عليهماالسلام فرمود: اى هشام! مرد مسلمان به مقام ايمان نمى‏رسد تا آنكه خائف و اميدوار باشد و به مقام خوف و رجا نايل نمى‏گردد تا آنكه بر وفق ترس و اميدش عمل نمايد. *على (ع) فرموده: براى بهترين افراد اين امت از عذاب خداوند ايمن مباشيد كه در قرآن شريف فرموده: از مكر خداوند ايمنى ندارند مگر گروه زيانكاران، و براى بدترين فرد اين امت از رحمت خداوند مايوس نباشيد كه در قرآن شريف فرموده: از رحمت خداوند مايوس نيستند مگر گروه كفار.

مغفرت گناهكاران براى خداوند الزامى نيست بلكه معلق به مشيت و اراده‏ى ذات مقدس اوست و نتيجه‏ ى مهم وعده‏ى مغفرت خداوند از يك طرف و تعليق آن به مشيت او از طرف ديگر آن است كه مسلمانان همواره بين خوف و رجا باشند، نه از رحمت حق مايوس شدند و نه خويشتن را ايمن از عذاب او بدانند و اين حالت روانى نه تنها در شان دين لازم و ضرورى است بلكه سعادت مردم جهان در جميع شئون زندگى وابسته به اين است كه همواره بين بيم و اميد باشند، مريض بايد به درمان خويش اميدوار باشد تا از پى طبيب و دارو برود و بايد از شدت مرض و مزمن شدن آن بترسد تا از آنچه مضر است پرهيز نمايد، كشاورز بايد اميدوار به برداشت محصول باشد و بذر خود را در زمين بيفشاند و بايد از آفتهاى گوناگون بترسد و كمال مراقبت را معمول دارد، و همچنين ساير امور مربوط به زندگى تمام انسانها بايد همواره بين #خوف و #رجا باشد.

برنامه ی #امام_سجاد_شناسی 4 #امام_سجاد_مطهری 5 #عبادت_امام_سجاد علیه السلام 3 ✳️ شما می بینید آن پاک ترین پاکان لذتشان در این بوده که بیایند با خدای خودشان سخن بگویند، همه اش از تقصیر خودشان، از کوتاهی خودشان، از گناه - که گناه به نسبت ما ترک اولی است، از ترک اولی هم یک درجه بالاتر است - سخن بگویند . حسنات الابرار سیئات المقربین . #دعای_ابوحمزه_ثمالی را بخوانید، ببینید حضرت علی بن الحسین علیه السلام با خدای خودش چگونه حرف می زند؟ چه جور ناله می کند؟ انین المذنبین احب الی من تسبیح المسبحین، این دعای ابوحمزه، ناله حضرت علی بن الحسین علیه السلام است، یک خورده با این ناله آشنا بشویم، ناله این بنده پاک خدا، اینها #لذت شان در این بود که با خدای خودشان که #انس داشته و حرف می زنند، همه اش از نیستی خودشان، از فقر خودشان، از احتیاج و نیاز خودشان، از کوتاهی کردنهای خودشان، بگویند . همه اش می گویند: خدایا! آنچه از من است، کوتاهی است و آنچه از توست، رحمت و لطف است . «مولای مولای اذ رایت ذنوبی فزعت و اذ رایت کرمک فنعت » خدای من، مولای من، آقای من! چشمم که به گناهان خودم می افتد، خوف و فزع و ترس مرا فرامی گیرد، اما یک نظر که به تو می کنم، رحمت تو را که می بینم، رجاء و امید در دل من پیدا می شود . من همیشه در میان #خوف و #رجا هستم، به یک چشم به خودم نگاه می کنم، خوف مرا می گیرد، به چشم دیگر به تو نگاه می کنم، رجاء بر من غالب می شود ... بله آنها چنین بودند . (گفتارهای معنوی، انتشارات صدرا، ص 125 .) 👤 شهید مرتضی#مطهری ره 👈 ادامه دارد .... #امام_سجاد علیه السلام ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_خطبه_160 *️⃣ از خطبه هاى امام عليه السلام است (كه مطالب متنوعى را در آن مطرح فرموده). (در شهر كوفه در سال 37 هجرى به هنگام حركت دادن مردم بسوى صفّين و جنگ با شاميان ايراد كرد). 👈 این خطبه نورانی در هفت بخش می آید : ✳️ بخش سوم: #امید فقط به خدا *️⃣ يَدَّعِي بِزَعْمِهِ أَنَّهُ يَرْجُو اللَّهَ، كَذَبَ وَ الْعَظِيمِ، مَا بَالُهُ لَا يَتَبَيَّنُ رَجَاؤُهُ فِي عَمَلِهِ، فَكُلُّ مَنْ رَجَا عُرِفَ رَجَاؤُهُ فِي عَمَلِهِ، وَ كُلُ رَجَاءٍ إِلَّا رَجَاءَ اللَّهِ تَعَالَى فَإِنَّهُ مَدْخُولٌ، وَ كُلُّ خَوْفٍ مُحَقَّقٌ إِلَّا خَوْفَ اللَّهِ فَإِنَّهُ مَعْلُولٌ، يَرْجُو اللَّهَ فِي الْكَبِيرِ وَ يَرْجُو الْعِبَادَ فِي الصَّغِيرِ، فَيُعْطِي الْعَبْدَ مَا لَا يُعْطِي الرَّبَّ؛ فَمَا بَالُ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ يُقَصَّرُ بِهِ عَمَّا يُصْنَعُ بِهِ لِعِبَادِهِ، أَ تَخَافُ أَنْ تَكُونَ فِي رَجَائِكَ لَهُ كَاذِباً، أَوْ تَكُونَ لَا تَرَاهُ لِلرَّجَاءِ مَوْضِعاً؟ وَ كَذَلِكَ إِنْ هُوَ خَافَ عَبْداً مِنْ عَبِيدِهِ أَعْطَاهُ مِنْ خَوْفِهِ مَا لَا يُعْطِي رَبَّهُ، فَجَعَلَ خَوْفَهُ مِنَ الْعِبَادِ نَقْداً، وَ خَوْفَهُ مِنْ خَالِقِهِ ضِمَاراً وَ وَعْداً؛ وَ كَذَلِكَ مَنْ عَظُمَتِ الدُّنْيَا فِي عَيْنِهِ وَ كَبُرَ مَوْقِعُهَا مِنْ قَلْبِهِ آثَرَهَا عَلَى اللَّهِ تَعَالَى، فَانْقَطَعَ إِلَيْهَا وَ صَارَ عَبْداً لَهَا. ✳️ 3. وصف اميدوارى به خدا: *️⃣ به گمان خود ادّعا دارد كه به خدا اميدوار است به خداى بزرگ سوگند كه دروغ مى گويد، چه مى شود او را كه اميدوارى در كردارش پيدا نيست پس هر كس به خدا اميدوار باشد بايد، اميد او در كردارش آشكار شود، هر اميدوارى جز اميد به خداى تعالى ناخالص است، و هر ترسى جز ترس از خدا نادرست است. گروهى در كارهاى بزرگ به خدا اميد بسته و در كارهاى كوچك به بندگان خدا روى مى آورند، پس حق بنده را ادا مى كنند و حق خدا را بر زمين مى گذارند، چرا در حق خداى متعال كوتاهى مى شود و كمتر از حق بندگان رعايت مى گردد. آيا مى ترسى در اميدى كه به خدا دارى دروغگو باشى يا او را در خور اميد بستن نمى پندارى؟ اميدوار دروغين اگر از بنده خدا ترسناك باشد، حق او را چنان رعايت كند كه حق پروردگار خود را آنگونه رعايت نمى كند، پس ترس خود را از بندگان آماده، و ترس از خداوند را وعده اى انجام نشدنى مى شمارد، و اينگونه است كسى كه دنيا در ديده اش بزرگ جلوه كند، و ارزش و اعتبار دنيا در دلش فراوان گردد، كه دنيا را بر خدا مقدّم شمارد، و جز دنيا به چيز ديگرى نپردازد و بنده دنيا گردد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح این خطبه ی نورانی را (با عناوین زیر) " اینجا " بخوانید: 👇 👈 #خوف و #رجا ، دو بال براى پرواز به سوى خدا! * بيم از كيفر و اميد به لطف و رحمت خدا، قوى ترين انگيزه حركت به سوى تقوا و پاكيزگى هاست * امام اميرالمؤمنين عليه السلام در خطبه مذكور تعجب مى كنند كه چگونه بعضى از مردم در مقابل خوف اندكى از انسان ها عكس العمل سريع و قوى نشان مى دهند، ولى در برابر خوف خدا چنين نيستند! 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#خوف و #رجا يا بيم و اميد، دو عامل مهم عقلانى است كه چرخهاى اجتماع را می‏گردانند و زندگى مردم را در شئون مختلف اداره می‏كنند و هر كارى كه فاقد يكى از اين دو عامل باشد، اختلال و بى ‏نظمی در آن آشكار می‏گردد

چند مثال ساده (#خوف و #رجا : * محصل بايد به فراگرفتن دانش و نيل به مدارج علمی اميدوار باشد تا به مدرسه برود، و بايد از بيسوادى و عقب افتادگى بترسد تا مباحثه و مطالعه را ترك نگويد. * مريض بايد به درمان خويش اميدوار باشد تا به مطب پزشك برود و بايد از مزمن شدن بيمارى بترسد تا از خوردن غذاها و ميوه‏ها ى مضر پرهيز نمايد. * كشاورز بايد به برداشت محصول اميدوار باشد تا بذر موجود خود را در خاك بيفشاند و بايد از آفتها ى گوناگون بترسد تا مراقبتها ى لازم را معمول دارد. * بازرگان بايد به نفع تجارت اميدوار باشد تا نقد خود را به كشور صادركننده بفرستد و درخواست كالا نمايد، بايد از خطرات و زيانهاى گوناگون بترسد تا متاع خود را بيمه كند. ***در اسلام نيز افراد باايمان بايد در زمينه‏ ى پاداش و كيفر الهى همواره بين خوف و رجاء باشند، نه هرگز خويشتن را مايوس از رحمت الهى بدانند و نه خود را از مكر بارى تعالى در ايمنى پندارند كه اين هر دو از #گناهان_كبيره است.

#اعتدال و #میانه_روی بين #خوف و #رجا

*امام صادق (علیه السلام) : ارج الله تعالى رجاء لا يجرئك على معصيته و خف الله تعالى خوفا لا يويسك عن رحمته. #رجا و اميدت به رحمت خداوند در حدى باشد كه تو را در معصيت جرى و جسور نكند، و #خوف و ترست از خداوند به حدى باشد كه تو را از رحمت الهى مايوس و نااميد ننمايد.

*امام باقر (علیه السلام) به جابر جعفى فرمود: اياك و الرجاء الكاذب فانه يوقعك فى الخوف الصادق. بپرهيز از #رجا و اميد غيرواقعى و كاذب كه تو را در #خوف واقعى و صادق قرار خواهد داد.

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_نامه_27 *️⃣ و من عهد له (علیه السلام) إلى محمد بن أبي بكر (رضي الله عنه) حين قلَّدَه مصرَ : از نامه هاى على(عليه السلام) است که به #محمد_بن_ابى_بکر رضى الله عنه هنگامى که او را به فرماندارى مصر منصوب کرد، نگاشت. 👈 این نامه در 5 بخش می آید : ✳️ بخش سوم: ترس از عذاب و امید به رحمت : فَاحْذَرُوا عِبَادَ اللَّهِ الْمَوْتَ وَ قُرْبَهُ وَ أَعِدُّوا لَهُ عُدَّتَهُ، فَإِنَّهُ يَأْتِي بِأَمْرٍ عَظِيمٍ وَ خَطْبٍ جَلِيلٍ، بِخَيْرٍ لَا يَكُونُ مَعَهُ شَرٌّ أَبَداً أَوْ شَرٍّ لَا يَكُونُ مَعَهُ خَيْرٌ أَبَداً؛ فَمَنْ أَقْرَبُ إِلَى الْجَنَّةِ مِنْ عَامِلِهَا وَ مَنْ أَقْرَبُ إِلَى النَّارِ مِنْ عَامِلِهَا؟ وَ أَنْتُمْ طُرَدَاءُ الْمَوْتِ، إِنْ أَقَمْتُمْ لَهُ أَخَذَكُمْ وَ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنْهُ أَدْرَكَكُمْ وَ هُوَ أَلْزَمُ لَكُمْ مِنْ ظِلِّكُمْ، الْمَوْتُ مَعْقُودٌ بِنَوَاصِيكُمْ وَ الدُّنْيَا تُطْوَى مِنْ خَلْفِكُمْ. فَاحْذَرُوا نَاراً قَعْرُهَا بَعِيدٌ وَ حَرُّهَا شَدِيدٌ وَ عَذَابُهَا جَدِيدٌ، دَارٌ لَيْسَ فِيهَا رَحْمَةٌ وَ لَا تُسْمَعُ فِيهَا دَعْوَةٌ وَ لَا تُفَرَّجُ فِيهَا كُرْبَةٌ. وَ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ يَشْتَدَّ خَوْفُكُمْ مِنَ اللَّهِ وَ أَنْ يَحْسُنَ ظَنُّكُمْ بِهِ فَاجْمَعُوا بَيْنَهُمَا، فَإِنَّ الْعَبْدَ إِنَّمَا يَكُونُ حُسْنُ ظَنِّهِ بِرَبِّهِ عَلَى قَدْرِ خَوْفِهِ مِنْ رَبِّهِ، وَ إِنَّ أَحْسَنَ النَّاسِ ظَنّاً بِاللَّهِ أَشَدُّهُمْ خَوْفاً لِلَّهِ. ✳️ 3. ضرورت #ياد_مرگ : *️⃣ اى بندگان خدا از #مرگ و نزديك بودنش بترسيد، و آمادگى هاى لازم را براى مرگ فراهم كنيد، كه مرگ جريانى بزرگ و مشكلى سنگين به همراه خواهد آورد: يا خيرى كه پس از آن شرّى وجود نخواهد داشت، و يا شرّى كه هرگز نيكى با آن نخواهد بود پس چه كسى از عمل كننده براى بهشت، به بهشت نزديك تر و چه كسى از عمل كننده براى آتش، به آتش نزديك تر است? شما همه شكار آماده مرگ مى باشيد: اگر توقّف كنيد شما را مى گيرد، و اگر فرار كنيد به شما مى رسد. مرگ از سايه شما به شما نزديك تر است، نشانه مرگ بر پيشانى شما زده شد، دنيا پشت سر شما در حال درهم پيچيده شدن است. پس بترسيد از آتشى كه ژرفاى آن زياد، و حرارتش شديد، و عذابش نو به نو وارد مى شود، در جايگاهى كه رحمت در آن وجود ندارد، و سخن كسى را نمى شنوند، و نا راحتى ها در آن پايان ندارد. اگر مى توانيد كه ترس از خدا را فراوان، و خوش بينى خود را به خدا نيكو گردانيد، چنين كنيد، هر دو را جمع كنيد، زيرا بنده خدا خوش بينى او به پروردگار بايد به اندازه ترسيدن او باشد، و آن كس كه به خدا خوش بين تر است، بايد بيشتر از ديگران از كيفر الهى بترسد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * هشدارهاى پى در پى * تعادل دو بال #خوف و #رجا 🆔 @sahife2