eitaa logo
⸤ شاهِدان اُسوه‍ ⸣
300 دنبال‌کننده
28.7هزار عکس
4هزار ویدیو
31 فایل
• ما را بُکُش و مُثله کن و خوب بسوزان • لایق که‍ نبودیم در آن جنگ بمیریم...(: و اینجا می‌خوانیم از سرگذشت، از جان گذشتگان جبهه های حق!-♥️ محلِ ارتباط با ما ☜︎︎︎ @shahidgomnam70 ﴿صلوات بفرست مؤمن🌱﴾
مشاهده در ایتا
دانلود
🍂پشت دیوار بلنـد زندگی مانده ایم چشم انتظار یک خبر یک انا المهـدی بگو یابن الحسن.... ما همچنان منتظریم.. سلام بر امام مهربانم.. صبحت بخیر آقا🌸🍃 @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
✅رو به شش گوشه ترین قبله عالم هر صبح بردن نام حسین بن علی می چسبد ✨اَلسلام علَی الْحسَیْن ✨و علی علی بْن الْحسین ✨وعلی اولاد الحسین ✨وعلی اصحاب الحسین @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
صبحتــان متبرکـــ و منـــور به لبخنـــد شهـــدا @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
🔰فــــرازی از وصیتنــامه ای مـــردم، دنيــا پركاهی ارزش ندارد زياد سنگ دنيــا را بـہ دل نزنيد، زياد حرص دنيا را نخوريد، فڪر آخـــرت باشيم، اعمال خــود را در نظر بگيريم ببينيم آيــا با اين اعمال می‌تــوانيم در روز قيامت روبرروی پيغمبر بايستيم روبـــروی ائمه اطهار و شهدا بايستيم. 🌷شهید سلمان‌ ایزدیار🌷 ●تاريخ شهادٺ: ۱۳۶۵/۰۴/۱۱ ●محل شهـادٺ: مهــران @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سرگذشت شگفت‌انگیز مترجم اسرای ایرانی در عراق @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
🌷 اللّهم فُکَّ کُلَّ أسير 🕊 🔴 خاطرات آزاده ی عزیز قسمت 1⃣7⃣ « ...گیج بودم و بی حال. نمی دانستم این مرد جوان، لاغر و تکیده اندام که آثار جنگ زدگی از سرتاپایش می بارید و صدایم می کند، کیست. مات و مبهوت با تعجب نگاهش می کردم، مرد جوان به طرفم آمد: - « حمیده! منم برادرت حبیب! » هاج و واج نگاهش کردم. وقتی شناختمش بغضم ترکید. او واقعا حبیب بود که مثل همه ی مردم جنگ زده ی آبادان و خرمشهر از دیارش مهاجرت کرده بود. با دیدن برادرم زارزار گریه کردم. انگار می خواستم با گریه ام همه ی سختی ها و لحظات انتظار نیامدنت و ندیدنت را در آغوشش پیدا کنم. همراه حبیب به جایی که زندگی می کرد، رفتیم باورم نمی شد خانواده ام را پیدا کرده ام. خوشحال بودم از اینکه پس از مدت ها در جمع آن ها به سر می برم. به اطرافم نگاه کردم. غم آوارگی در چهره ی پیر و جوان دیده می شد و انتظار که هر روز صبح با بیداری مردم فلک زده بیدار می شد و شب با نگاه رو به آسمان و خوابیدن چشم ها تمام می شد و این قصه ی هر روز مردم جنگ زده ی دور افتاده از دیار بود. مدتی در کنارشان بودم تا اینکه خانواده ی برادرم حبیب، قصد رفتن به بهبهان داشتند. همسرش پرستار بود و می خواست به محل کارش به بیمارستان برگردد. به من پیشنهاد کرد با آن ها به بهبهان بروم و آنجا زایمان کنم. حالم چندان مساعد نبود. این بود که بی مخالفت،، با خانواده به بهبهان کوچ کردیم. به آنجا که رسیدیم به مسجدی نیمه ساز رفتیم و آنجا اتراق کردیم. مردها آستین بالا زدند و بعد از اینکه آب و برق مسجد را راه انداختند، مسجد، آباد و قابل سکونت شد. من هم درگوشه ای با کشیدن پرده، محدوده ی خودم را مشخص کردم تا در آن جای کوچک استراحت کنم و با آتش منقل، خیمه ی برپاشده ام را گرم نگه دارم. تا اینکه در نیمه ی شبی سرد، دور از خانه و چشم به راه، نوزادم فؤاد با صدای گریه اعلام حضور کرد. » اگر همسرم اتفاقات را برایم نمی گفت، هرگز از حال و احوالشان باخبر نمی شدم؛ زیرا من مثل هر رزمنده ی دیگری به عشق پاسداری از آرمان های امام و انقلاب و شهرم که به آن حمله شده بود، در شرایط سخت آن دوران برای انجام تکلیف مانده بودم. اصلا نمی دانستم خانواده ام یا بستگانم و همسایگانم در چه شرایطی به سر می برند؛ شرایطی که علاوه بر آوارگی خانواده و دوران سخت بارداری همسرم، دوری از خانه و بی خبری از من، درد دیگر آن ها بود. 📝 نویسنده: رضیه غبیشی ⬅️ ادامه دارد.... ارسال فقط با ذکر لینک کانال مجاز و شرعی است. 🌸🌸🌸🌸🕊🕊🕊🕊🌸🌸🌸🌸 @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
🌷 اللّهم فُکَّ کُلَّ أسير 🕊 🔴 خاطرات آزاده ی عزیز ◀️6⃣ فصل ششم 🔺خرمافروش مبارز قسمت 2⃣7⃣ پر شور و پر انرژی بودم و یک جا بند نمی شدم. مثل آچار فرانسه هر کاری که می توانستم، انجام می دادم. می خواستم هر کار می توانم، برای انقلاب و امام عزیزم انجام بدهم. با خود می گفتم کاش می شد همه جای دنیا می رفتم و به همه حقیقت انقلاب را می گفتم؛ اما خبر نداشتم که خداوند تقدیرم را به گونه ای رقم زده بود که به موقع و در زمان خودش همه چیز به وقوع می پیوست. دلم می خواست در کنار فعالیت های فرهنگی، این امر مهم را به شکلی دیگر، در قالب رفتن به کشورهای هم جوار و رساندن جزوات و نوارهای سخنرانی و رساله ی امام به دوستداران انقلاب انجام دهم. تصمیم گرفته بودم و به دنبال مقدماتش رفتم. تا اینکه در جلسه ای لزوم این مسئله مطرح شد و من آمادگی خود را برای انجام این ماموریت اعلام کردم. مدتی گذشت و با چند نفر از بچه های عرب سپاه ماموریت های برون مرزی ام کلید خورد . روز موعود رسید. با همراهان برای انجام مقدمات به اهواز رفتم. در آنجا فرمانده سپاه پاسداران، آقای شمخانی، از این اقدام جسورانه ی من و گروه همراهم ابراز خوشحالی کرد و ما را به استاندار خوزستان معرفی کرد. آقای فروزنده، استاندار، با نامه ای ما را به فرماندار ماهشهر، آقای ملک زاده معرفی کرد و از او خواست که با اقدامات لازم، اعم از تهیه ی پاسپورت و آماده کردن قایق و اقلامی که به ظاهر برای فروش با خود می بردیم، همکاری کند. بدین ترتیب ماموریت های برون مرزی ما آغاز شد. بیشتر ماموریت ها به کشورهای حاشیه ی خلیج فارس و آشنایی با گروه های اسلامی انقلابی مستقر در آنجا بود که در پوشش تجارت میوه و تره بار انجام می شد و در واقع ارتباط گیری با انقلابیون دیگر کشورهای اسلامی عراق و یمن و لبنان بود. ماموریت ما، نشر اهداف انقلاب و رهنمودهای امام برای بیداری دیگر ملل مسلمان بود تا از سلطه ی استعمار و دیکتاتورها نجات بیابند. این ماموریت ها در شرایطی انجام می شد که شهرهای مرزی همچنان در تیررس بمب های روزانه ی بعثی می سوختند. جای خوشحالی بود که لِنج داران دوستدار انقلاب، لنج هایشان را برای این ماموریت ها در اختیار من و دوستانم قرار می دادند. در عوض ما در بازگشت برایشان اجناس مختلفی می آوردیم. بدین ترتیب سفر من و گروه همراهم چندین بار به کشورهای حاشیه ی خلیج فارس انجام می شد و هر بار دو سه ماه در آن کشورها می ماندیم. 📝 نویسنده: رضیه غبیشی ⬅️ ادامه دارد.... ارسال فقط با ذکر لینک کانال مجاز و شرعی است. 🌸🌸🌸🌸🕊🕊🕊🕊🌸🌸🌸🌸 @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
🌷 اللّهم فُکَّ کُلَّ أسير 🕊 🔴 خاطرات آزاده ی عزیز قسمت 3⃣7⃣ لنج بارگیری شده مان از بندر امام راه افتاد. امواج با وزش بادی ملایم لنج را با حرکتی آرام بر پهنه ی آب به جلو می راند. ناخدا و جاشوها در موتورخانه بودند و قسمت زیرین هم انباشته از تره بار و میوه و خرما بود. زیر آن تره بار جعبه هایی پر از کتاب دینی، رساله و اعلامیه های امام و نوارهای مذهبی، همه به زبان عربی، قرار داشت. خورشید داشت در دل افق و انتهای آب های نیلگون خلیج فارس پایین می رفت و شب بر پهنه ی آب سایه می انداخت. بر سینه ی پهناور آب، لِنجمان چون پر کاه، به ماموریتی می رفت که صدای انقلاب و مظلومیت مردم ایران را از زبان رهبرشان به گوش جهانیان و دوستداران انقلاب برساند. به روی عرشه آمدم تا سیگاری بکشم. نگاهی به اطراف انداختم، همه جا تاریک بود. صدای موتور لنج در سکوت شنیده می شد. ناخدا پشت سکانش ایستاده بود و صدای عبدالحکیم حافظ از رادیوی ترانزیستوری اش شنیده می شد. « ابقا افتكرنى حاول حاول ... بليالى عشناهه ، ابدا مش هنساهه ... على بالى يا حبيبى ... على بالى ليل و نهار و انت على بالى » (١) خواننده با صدایش ناخدا را سرگرم کرده بود و من به دل آسمان خیره بودم و با خالقم حرف می زدم تا در سختی ها و انجام این ماموریت تنهایم نگذارد. صبح از راه رسید. روی عرشه آمدم و به اطرافم نگاهی انداختم. بندر و ساحل از دور دیده می شد. با رسیدن به بندر، لنج پهلو گرفت و پس از پیاده شدن و تخلیه ی بار همراهمان، به سفارت ایران درکویت رفتیم و نامه ی محرمانه را به سفیر دادیم. شخصی آمد و ما را همراه خود برد. به خانه ی تیمی رفتیم. آنجا با دیگر انقلابیون و گروه های حزب اللهی و گروه حزب الدعوه و اَمَل اسلامی که با صدام‌ مخالف بودند، آشنا شدیم. این آغاز همکاری و اقامتی بود که مدتی طول کشید. پس از مدتی بازگشت دوباره به آبادان، همچنان در بخش عربی رادیو آبادان مشغول بودم که با اسرایی که تازه اسیر شده بودند، مصاحبه می کردم. آن ها می گفتند: « ما با بخش عربی رادیوی شما متوجه شدیم که جنگ بین ما و شما بیهوده و به خواست آمریکاست . ما همه مسلمان و برادریم و برای همین تصمیم به تسلیم شدن گرفتیم. » با ارتباطی که با مجاهدین مبارز عراقی برقرار کرده بودیم، از راه خورموسی و خورعبدالله، با لنج و در پوشش خرما فروش برای این مجاهدان آذوقه می بردیم. زیر مواد غذایی ای مثل خرما، اطلاعیه های امام و کتاب های مذهبی و نوار مخفی می کردیم. ______________________________ ۱. به یاد شب هایی که به سر بردیم می مانم. آن شب ها را هیچ گاه فراموش نمی کنم... علی ( ع ) در خاطرم هستی. علی ( ع ) حبیب منی... علی ( ع ) در ذهن منی شب و روز در ذهن منی علی ( ع ) 📝 نویسنده: رضیه غبیشی ⬅️ ادامه دارد.... ارسال فقط با ذکر لینک کانال مجاز و شرعی است. 🌸🌸🌸🌸🕊🕊🕊🕊🌸🌸🌸🌸 @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
🌷 اللّهم فُکَّ کُلَّ أسير 🕊 🔴 خاطرات آزاده ی عزیز قسمت 4⃣7⃣ چهار ماه پس از بازگشت از ماموریتی دیگر، برای دیدار دوباره نزد خانواده رفتم. هیچ کس حتی همسرم خبر نداشت که من به ماموریت های برون مرزی می روم. همه من را رزمنده و فعال فرهنگی در جبهه و مجری بخش عربی رادیو آبادان می شناختند. به شیراز که رسیدم، آسمان بارانی و پوشیده از ابرهای خاکستری بود. باران به شدت می بارید و هوای سردی که جنوبی ها به آن عادت نداشتند، محسوس بود. در خوابگاهی که زیر زمین بزرگی داشت، خانواده ی من با دیگر جنگ زدگان زندگی می کردند. دیدن خانواده و در آغوش کشیدن فرزندم خستگی را از تنم به در کرد. پس از چند شب اقامت نزد آن ها، برای هماهنگی ماموریت برون مرزی دیگری خداحافظی کردم و به تهران راه افتادم. در تهران خبر فوت پسرم مجاهد را شنیدم و فوری به شیراز برگشتم. نزدیک صبح بود که رسیدم. در خیمه ی کوچک زندگی ام عزا به پا شده بود. همسرم بی حال در رختخواب افتاده بود. داغ از دست دادن فرزندم او را بیمار کرده بود. می دانستم که اگر با این اوضاع او را تنها بگذارم، ممکن است او را هم از دست بدهم؛ چون نه تنها بیمار شده بود، بلکه به نوزادش هم رسیدگی نمی کرد. ناچار در کنارش ماندم تا داغش سبک شود. حبیب، برادر خانمم تعریف کرد: « پس از رفتنت، بعداز ظهری بود و هر کس در حریم خود استراحت می کرد. حمیده داشت نوزادش را می خواباند. صدای تنها تلویزیونی که در گوشه ای از زیرزمین روشن بود، شنیده می شد. جنگ زده ها اخبار و فیلم ها را با آن تلویزیون در کنار هم پیگیری می کردند. صدای گوینده ی خبر ساعت دو بعدازظهر در خوابگاه شنیده می شد. اخبار به ظاهر از پیروزی ها می گفت، اما همه می دانستند کا دشمن به این زودی قصد بیرون رفتن ندارد و به طمع آمده و چیزی جز ویرانی برجا نمی گذارد . ناگهان در میان سروصدای بچه ها و تلویزیون، صدای دیگری توجه حمیده را جلب کرد. سر برگرداند و متوجه مجاهد شد که استفراغ می کند. به طرفش رفت. صورتش از تب قرمز و خیس عرق شده بود. با وحشت من را صدا کرد که خیمه ام در کنارش بود. سراسیمه آمدم و با دیدن حال به هم ریخته ی مجاهد کوچولو، دست پاچه شدم. نوزادش فؤاد را به همسرم سپرد و مجاهد را در آغوش گرفت و به سرعت با هم از خوابگاه راهی بیمارستان شدیم... . » 📝 نویسنده: رضیه غبیشی ⬅️ ادامه دارد.... ارسال فقط با ذکر لینک کانال مجاز و شرعی است. 🌸🌸🌸🌸🕊🕊🕊🕊🌸🌸🌸🌸 @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم
🌷 اللّهم فُکَّ کُلَّ أسير 🕊 🔴 خاطرات آزاده ی عزیز قسمت 5⃣7⃣ « ...بیمارستان نمازی درست آن طرف خیابان و روبه روی خوابگاه بود. هوا سرد و بارانی بود و چشم های حمیده مثل ابر بهاری می بارید و گریان می دوید. بیمارستان مثل همیشه از بیماران اورژانسی و سرپایی شلوغ بود. وقتی نوبتمان رسید و بچه بر تخت معاینه قرار گرفت، دکتر پس از معاینه نگاهی به ما کرد و گفت: « نمی توانم کاری براش بکنم ؛ ببرید یک بیمارستان دیگر. » به همین سادگی ما را جواب کرد. حمیده بی تاب و بی قرار بود. حال بچه هرلحظه بدتر می شد؛ چشمانش بسته بود. بدنش در تبی بالا می سوخت و ناله می کرد. خیابان پر از آب باران بود. چند دقیقه گذشت و با تاکسی به سمت بیمارستان دیگری رفتیم که با بیمارستان نمازی بیست دقیقه فاصله داشت. دست های تب دار فرزندش را می بوسید و دعا می کرد. همان چند دقیقه ای که در راه بودیم، حال مجاهد بدتر شد. نفسش بریده بریده بیرون می آمد. به بیمارستان رسیدیم و به اورژانس رفتیم و منتظر آمدن دکتر شدیم. من هم از بیمارستان به سرعت بیرون آمدم تا به تو خبر دهم. وقتی به بیمارستان برگشتم بچه تمام کرده بود. حمیده به صورت بچه ی خوابیده اش دست می کشید و بوسه می زد و اشک می ریخت؛ اما او دیگر نفس نمی کشید. انگار سال هاست خوابیده. حتی دکتر هم علت فوت بچه را تشخیص نداد‌. » با شنیدن حرف های حبیب، بغض نشسته در گلویم ترکید و نتوانستم جلوی گریه ام را بگیرم. دلم شکسته بود و به تقدیری که خداوند برای من و خانواده ام رقم زده بود فکر می کردم. دور از چشم همسرم گریه می کردم. روزها می گذشتند و من به همسر داغ دیده ام دلداری می دادم. مدتی بعد که سنگ قبر بچه را نصب کردم و حال روحی همسرم کمی بهتر شد، با اهل و عیال خداحافظی کردم و به سوی آبادان راه افتادم. 📝 نویسنده: رضیه غبیشی ⬅️ ادامه دارد.... ارسال فقط با ذکر لینک کانال مجاز و شرعی است. 🌸🌸🌸🌸🕊🕊🕊🕊🌸🌸🌸🌸 @shahedaneosve شاهدان اسوه، زندگینامه شهدای دفاع مقدس و مدافعان حرم