💔


✨ انتشار برای اولین بار✨

#رمان_آنلاین #حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_سی_و_شش



پاسگاه زید


سال شصت و چهار، بعد از عملیات بدر، در پاسگاه زید بودیم. همه ی شناسایی ها در هور انجام می شد، به همین دلیل تمام زندگی مان روی آب بود. 

یک شب که دو نفر از بچه ها برای شناسایی رفته بودند، دیگر برنگشتند. محمدحسین طبق معمول بچه ها را تا نزدیک معبر همراهی کرد و بعد همان جا منتظر ماند تا برگدند. 


آن شب خیلی دیر کرد، همه نگران شده بودیم، معمولا ساعت حرکت و بازگشت بچه ها مشخص بود، اما این بار از ساعت مقرر خیلی گذشته بود، معلوم بود که حتما اتفاقی افتاده است.

اواخر شب دیدیم محمدحسین آمد، ناراحت و افسرده و با حالی خراب توی خودش بود. زیر لب اشعاری را زمزمه می کرد.
 بغضی گلویش را گرفته بود، اما گریه نمی کرد.

شاید ملاحظه ی نیرو ها را می کرد. گویا در طول مسیر بچه ها، خمپاره ای به بلمشان اصابت کرده بود و هر دو شهید شده بودند و محمدحسین که ابتدای محور منتظرشان بود، زودتر از همه با خبر شد.

حالا دست خالی آمده بود و غم رفتن بچه ها بر دلش سنگینی می کرد. از ته دل آه می کشید و می گفت :«آقا اینها رسیدند، به مقصد خودشان، اما ما هنوز مانده ایم. آن ها هم رفتند.»
حسرت می خورد که چرا خودش مانده است.


#ادامه_دارد... 
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء


💞 @aah3noghte💞


#فقط‌فرواردکنید 
#کپےپیگردالهےدارد

💔


✨ انتشار برای اولین بار✨


#رمان_آنلاین #حسین_پسر_غلامحسین 
#قسمت_سی_و_هفت



حسرت می خورد که چرا خودش مانده است...

 به من گفت :« مرتضی من لیاقت شهادت ندارم.» گفتم :«این حرف ها چیه که می زنی؟»
گفت :«باور کن من لیاقت ندارم. من همیشه قبل از عملیات زخمی می شوم، می دانی علتش چیست؟»

گفتم :«خب اتفاقی است، مثل اینکه فراموش کردی برای شما بیشتر خطرات، قبل از عملیات ها و در شناسایی منطقه است.»

گفت :« نه! علتش این است که من طاق مقاومت در عملیات را ندارم، خدواند زودتر مرا زخمی می کند که بروم و از منطقه خارج شوم.»

گفتم :«آخه چرا این فکر را می کنی؟»
گفت :«خودم از خدا خواسته ام تا در هر عملیاتی که می داند توان و تحمل ندارم، مرا مجروح کند.»

این حرف را محمدحسین به چند نفر دیگر هم گفته بود. بالاخره خداوند او را طلبید.
 سماجتش برای حضور در آخرین عملیات نشانه ی پروازش بود.


یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود