روز پنجشنبه یعنی دقیقا دو روز قبل از شهادتشان مصادف با ۲۷ رجب و عید مبعث بود. هوا داشت تاریک می‌شد و کم مانده بود که چشم ،چشم را نبیند؛ دیدم خیلی دیر کرده‌اند و به مقر برنگشتند. دوتایی زده بودند توی میدان مین و وقتی آمدند دیدیم محمود غلامی چفیه اش را به گردنش بسته و سر دیگرش را گرفته دستش ؛ ده دوازده تا مین منور جمع کرده بود. گفتم اینها چیه؟ گفت: «مین منوره ... امشب جشن عیده می‌خواهیم صفا کنیم. مین‌ها را روشن کردند و محمود حسابی عقده‌های دلش را خالی کرد. آن حالتش را نمی شود توصیف کرد انگار آن چیزی را که از دست داده بود، بدست آورده است. خیلی خوشحالی می‌کرد. وقتی نماز مغرب و عشا را خواندیم ، طبق معمول هر روز یک سوره‌ی واقعه قرائت کردیم و نوبت دعای کمیل‌ شد. هرچی به آقاسعید اصرار کردیم دعای کمیل را بخوان گفت نمی‌خوانم. گفتیم چرا؟ گفت: حالا بعداً بهتان می‌گویم. سربازها که رفتند خوابیدند، هفت هشت نفر خودمانی بودیم. خیلی اصرار کردم که حداقل زیارت عاشورا بخوان. گفت:«می‌خواهم امشب دعای یستشیر بخوانم ، حالا چه سری بود نمی‌دانم. هر کاری کردیم منصرفش کنیم که زیارت عاشورا بخوان گوش نکرد. گفت تا ساعت نه و نیم ، ده شب بیائید در سوله تا یستشیر بخوانیم ، پتو هم روی سرتان بیندازید تا صدا بیرون نرود. (آن شب ، شب یلدا بود) آمدیم نشستیم شروع کرد به خواندن دعای یستشیر و وقتی تمام شد شروع کرد از امام حسین (ع)، از حضرت رقیه(س) همینطور به ترتیب خواندن و زمزمه کردن ، اینقدر خواند که از حال خودش خارج شد ... آن شب با حرفهایی که بین خودش و خدایش زد، حسابی ما را آتش زد. گفت: دیگر خسته‌ شده‌ام و دلم برای رفقایم تنگ شده ، همه را بردی و من ماندم ... می گفت و ضجه می زد و اشک می ریخت ... راوی ؛ آقای #مهدی_رفیعی #خاطرات_سعید   _________ ✍ کانال شلمچه کجا بودی ؟ (خاطرات شهید سعید شاهدی سهی) @shalamchekojaboodi

آسیابت یک طرف افتاده بستر یک طرف چادر تو یک طرف افتاده معجر یک طرف هر چه اینجا هست چشمان مرا خون کرده است رنگ این دیوار خانه یک طرف، در یک طرف گاه دلخون توایم و گاه دلخون پدر وای بابا یک طرف ای وای مادر یک طرف از کنار تو که می آید به خانه ناگهان با سر زانو می افتد مرد خیبر یک طرف من چگونه پیرهن کهنه تن یارم کنم غُصه ي تو یک طرف داغ برادر یک طرف مثل آنروزی که افتادی می افتد بر زمین پیکر من یک طرف او یک طرف سر یک طرف من دو بوسه می زنم جای تو و جای خودم زیر گردن یک طرف رگهای حنجر یک طرف وای از آن لحظه که می ریزند بین خیمه ها گوشواره یک طرف خلخال و معجر یک طرف علي اكبر لطيفيان #مرثیه_حضرت_زهرا سلام الله علیها https://eitaa.com/sobhehoseini