(السلامُ عَلَیكَ يا عَلی بِن الحُسَيِن السَجّاد) ا࿐❈❁❈❁࿐✿࿐❈❁❈❁࿐ا #مدح #میلاد #امام_سجاد #اعیاد_شعبانیه "بهـــاری دیگـــر" شـب میـــلاد زيــن العــابــديــن است ز لطـف حضرت جـــان آفــريــن است گلـی روييــده در بســتان احمـد (ص) کــه رشـکِ گــل‌عِـــذاران زميــن است ز مــاهِ طـلعـتـش ، بنگـــر کــه امشـب زمين تابنده چون عـرش بــريـن است مَهــی رخشــان‌‌تــر از مــاه سمـــاوات که مـاه از ماهِ رويش شرمگيـن است بخـــوان بلبـــل! بهــــاری ديگـــر آمـد زمسـتان گرچـه مـا را در كميـن است بـــزن مطـــرب! بــه آهنــگِ حجـــازت كه غم عمری‌ست با ما همنشين است بـــزن بــر دف ، نمـــا اعجـــاز امشـب که نـای و نغمه‌‌ات سِحـرآفـریـن است بـــزن پــا بر زميــن امشب كـه گیــتی مصفـــــا از يســار و از يـمـیـــن است چه خـوش تــابیـــده‌ای مــاه چهــارم! که انــوار سجــودت بــر جبــین است ولایــت پــایــدار از هســتی تــوســت ولایــت بـرتـریـن حصن حصـین است الا (ساقی) قــدح ‌نـوشـم کـن امشـب که میـــلاد امــام الســاجــديــن است مبـــارک بــاشـد ایــن مــولــود فـــرّخ که شـادی‌‌بخش دل‌هـای حـزیـن است سيد محمدرضا شمس (ساقی) 1378 eitaa.com/shamssaghi

#بندگان_شیطان نفــرین به‌دستی که به‌ خــون آغشـته باشد بـــذر شقــــاوت ، در زمـیـــنی کِشــته باشد نفـــریـن بـه آن اندیشــه‌ای کــه ظـــالمـــانه جز قتـــل و غـــارت نیست او را در زمـــانه اکنون "یمــن" گـردیده جــولانگــاه نــاپــاک خـون مسلمـان می‌خورد چون مــارِ ضحـاک بیچــاره‌مــردم در "یمــن" در خـون نشستند در خــون به ‌دست دولـت صِهیــون نشستند مُسلِــم کشی‌هـای "میــانمــار" و "فلسطیـن" بـاشـد ز خبـث ذات صِهیـون‌هــای بـی‌دیــن سـیری ندارد در جنــایت ، غــرب ِ شیطــان از بس‌که خـون خورده‌ست از خلق مسلمان خــار دوچشـم غـــرب می‌بـاشد چو احمــد گویی ربــوده خــواب از آنان محمـــد (ص) ای ظـــالمیـن غـــرب! بــر انســان نتـــازیـد هرچند قومی بی اسـاس و حقـــه بـــازیــد بــویــی از انســانیـت و مــــردی نبــــردیــد نـامــردمـی کردید و خــون خلـق خـوردیــد حیــو‌ان نــریــزد خــون همنــوعـان خـود را دارد تفــــاوت نــزد او ، هــم‌جنـس و همتــا شد مشت‌تـان وا ، بس کنید این کیــنه‌ها را ای ســنگ‌دل‌هـــــا...! نـشـکنـــید آییــنه‌ها را هــی بـر مسلمـــانــان ایـن عــالــم نتــازیــد گــویـی ز نسـل نطفـــه‌هــای بــی‌جــوازیــد اســـلام ، دیــن همـــدلـی و مهـــربــانی‌ست اســـلام ، آیـیــــن خــــــدای آسمــــانی‌ست اســـلام با ظــلم و تبـــاهـی در ستـیز است بر سیــنه‌های ظــالمــان شمشــیر تیـز است ظـــالـــم_تبـــاران یهــــودی در فـلسـطیــن ایــن تشنگـــان خـــون انسـانیـت از کیــــن بــا کشــتن فــــرزنــدگــــان دیـــن ِ اســـلام غصـب فلسطیـن کــرده‌اند از ظــلم مــادام "قـــدس" شریف افتــاده در چنـگ ستمکـار گشـته اسـیرِ غــاصـبان پست و خـونخــوار مـــرگـــا بـر این حکـّــام جهــل و روسـیاهی نفــریــن بــر ایــن انـدیشـه_‌ورزان ِ تبـــاهی (ساقی) رسد روزی که با وحــدت، مسلمان غـالـب شود بر صِهیونیسم و غـربِ شیطان تا ریشـه‌کـن گردد به عـالـم ظــلم و بیـــداد تا کـس نبـیــند تـا قیــامـت ، جـــور جـــلاد سید محمدرضا شمس (ساقی) 1399 eitaa.com/shamssaghi

(خراب آباد) بیــا و نقشه‌ی این شهـــر را ـ خـــراب بکش به گوشه گوشه‌ی این شهر ، اضطراب بکش ریـــا و ریــوْ در ایــن شهـــر می‌کند بیـــداد ز روی چهـــره‌ی اهـــل ریـــا ، نقـــاب بکش از آن که دم زنـد از فعـل نیک و کـار ثــواب فقـط خیــانــت و کــــردار نــاصــواب بکش از آن که روزی خود را ز خــون پـاک شهیـد کُنـَـد به حیــله و تــرفنــــد ، اکتـساب بکش بکـش تمــــامـــی دزدان شهــــر را ، بیــــدار ولیک شحنه‌ی این شهـر را به خــواب بکش بکـش کــویــر عطشـناک، پهنــه‌ی این شهــر‌ تمــام وسعــت این شهـــر را ، ســراب بکش گــروه انــدکی از شهـــر را به عیش مـــدام بقیـــه را همــگی غـــــرق در عــــذاب بکش اگرچه نیست تـوان خــریـد نـــان و کبـــاب ولــی پـــدرهـــا را ـ بــا دلــی کبــــاب بکش نبـین که فقـــر سبـب شد به آنچـه می‌دانی ولــی تو بـر سر زن‌هــا فقط حجـــاب بکش اگرچــه تلــخ شــده کــــام ملـت این شهـــر ولــی تــو از نمـک و شـــور انقـــــلاب بکش به پیش چشم خــردمنــدِ این خـــراب آبــاد عــــلامتـی ز ســـؤالاتِ بــی‌جـــــواب بکش به پــــای هـــر کــه بــــزد دم ز نـــــام آزادی به قعـــرِ محبس‌هــا رشـته‌ی طنــــاب بکش اگرچه کـرکـس نـاکـس گشوده بـــال مـــراد ز نــامــــرادی‌هــا در قفــس ـ عقــــاب بکش تمـام معتـــرضــان را بـه نـــام شــورشـــیان به بنـــدِ دارِ جفــا ، گـرمِ پیــچ و تــاب بکش اگـرچــه رنــگ پــریــده ز چهــــره‌هـــا امـــا ز خــونِ دل همه را غــرق در خضــاب بکش اگـر که خـواسـتی آینـــده را کنی تــرســیم بیــا و بــا قـلمـت نقـشی از حبــــــاب بکش خـلاصه چونکه شدم خسـته از جفــای فلک بـــــرای راحـتـــی‌ام ، راهِ انتخـــــــاب بکش نمی‌رسد اجـــل ـ این ســنگدل که منــتظرم بــــرای رفتــن مــن حــالــت شــــتاب بکش چو کـوه اگرچه سِـتادم به روی پــای خودم ولــی تـو پـــای مــرا ، آهــــن مــــذاب بکش نشد چو راحت و خـوابـی مرا به روی زمین تـو خــوابگـــاهِ مـــرا ، در دلِ تـــــراب بکش اگــرچــه سـایــه‌ی غــــم بـود دایمــم بر سر ولــی تـو قبــــر مـــرا ، زیـــر آفتــــاب بکش بــرای آنکــه نخـــوانَـــد کسی مـــرا از مـــن بـه سنگ قبـــر ـ مرا عکسی از شــباب بکش گلــی نشد که بچیـــنم اگـــر ؛ کنـــار مــــزار بــرای دلخــوشی‌ام شـیـشه‌ی گــــلاب بکش به روی سـنگِ مـــزارم ، نمــــاد‌ی از (ساقی) بــرای رهگـــذران ، جــامـی از شــراب بکش سید محمدرضا شمس (ساقی) eitaa.com/shamssaghi

(میــلاد امـام زمـان "عج" مبـارک باد) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا #مدح #میلاد #امام_زمان #شعر_انتظار #مهدی_موعود #اعیاد_شعبانیه (همیشه بهار) امـيــــر قـــافلــــــه ـ آن شـهســوار می‌آيد قــــرار ِ خـــاطـــر ِ هـــر بـی‌قــــرار می‌آيد خـــزان اگرچه گـرفتــه فضــای عــالــم را گلـــی كــه هسـت هميـشـه بهـــــار می‌آيد چو هست قحط تراوت درين كوير عطش بــه كـــام تشـــنه لـبــــان ، آبشـــار می‌آيد سحــاب رحمـت حق آن بهـــار جــاویـدان بـــه آبـیــــــارى ايــــن شــــوره‌ زار می‌آيد نسـيم مِهـــر ، وزيـــدن گــرفتــه بر عــالـم نشــــاط و خـــــرّمـــی پــــایــــدار می‌آيد مَهی كه هست ز پشت و قبيله‌ی خورشید بـه دفـــع ظـلمـت اين شــام تـــــار می‌آيد غبـــار گام به گامش دواى ديــده‌ی ماست طبـيـبِ عشــق چــه نيكـــوعِــــذار می‌آيد بگو به يوسـفِ كنعــان بساط خود برچيـن كــه يــوســف دگــــری، از قـــــــرار می‌آيد هـلا، كه خفته به غـاريـد وقت بيداريست! خبـــر رســيده كــه آن یــــارِ غــــار می‌آيد شكسته‌كشتی دل‌هاى مــوج حـــادثـــه را بَـــرَد ز بحـــر بــــلا ، تـــا كنـــــار ، می‌آيد بـــراى آنکـــه بسـوزد بـــه آهِ ســوتــه‌دلان رداى كفــــر و ســـتم ، شعــــلـه‌‌وار می‌آيد بـــراى آنكـــه بگيـــرد تـقــــاصِ کـــرببـــلا يگــانــه منـتـــقم هشــت و چـــــار می‌آيد بـــراى آنكـــه كنــد قلــع و قمــع دجـّــالان عَلــم به دوش ِ بـه كــف ذوالفـــقار می‌آيد بــراى آنكــه بـه خـاک افكنــد شقـــاوت را ز شـــاهـــــراه عـــــدالــت ، ســوار می‌آيد بــراى آنكــه كنـــد شهــــر عشــق را آبــــاد خبــــر دهيـــد كــه آن شهــــريــــار می‌آيد بگــو به مطــرب عرفان تـــرانــه‌ای سر کن کــه از کـــرانــه ی غیـبـت ، نگــــار می‌آید بـــزن بــه چـنــگ تـــرنـــم ، نـت نکیـسا را که عشق و شـادی و شـور و وقــار می‌آید چو هست (ساقی) عشّـاقِ دردمنــد جهـان دواى دل‌شـــــدگـــــان ِ خمـــــــــار می‌آيد . سيد محمدرضا شمس (ساقی) 1392 eitaa.com/shamssaghi

(یـا ابـاصـــالــح المهـــدی ادرکنی) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا #مدح #امام_زمان #شعر_انتظار #مهدی_موعود #نیمه_شعبان (طبیب دردمندان) بیا پایان بده صبح امید این شام ظلمانی میفشان پردهٔ زلف و مکن رخسار، پنهانی چو سیمای دل افروزت ، بُوَد ماهِ شبستانم چرا پنهان کنی خورشیدِ رخ ای يوسف ثانی به چاه عشقت افتادیم اما بی‌چراغ دل حجاب ما، بُوَد اعمال ما ای ماهِ کنعانی نوشتم نامه‌ها تا که شوی آگاه از رازم اگرچه نا‌نوشته قصه‌ی مارا تو می‌خوانی شدم بیمار هجرانت، بیا ای مونس جانم! تویی دارو تویی درمان، طبیب دردمندانی پی لیلای حسنت گشته‌ام مجنونِ سرگردان بیا ما را رها گردان از این وادی حیرانی بیا و یک نظر بر این دلِ شوریده‌ی ما کن که تا شاید بگیری از دل این اندوه طولانی بیا معنی بده بر زندگانی با ظهور خود که از سرگشتگی حاصل نگردد جز پریشانی بیا و این دل غمدیده را لختی مداوا کن که بی‌‌تو این جهان با وسعتش ماند به زندانی جهان از ظلم استبدادیان آشفته بازار است رها کی می‌کنی ما را ، ازین سر درگریبانی دلم می‌گیرد از این فرقه‌های بی سر و سامان سَرت گردم که در سرتاسر عالم، تو سامانی بیا با ذوالفقار حیدری، ای منجی عالم! جهان را پاک کن از شرّ استعمار شیطانی ز جام دلکشت (ساقی) به یمن روز میلادت خماران را بنوشان ز آن شرابِ لعل رُمّانی . سید محمدرضا شمس (ساقی) 1376 eitaa.com/shamssaghi

🏴 در رثای مرجع عالیقدر حضرت آیةالله‌ العظمی حاج سید محمدعلی علوی گرگانی ‌(ره) ا─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─ا عالِمی از حــوزه‌ی روحـانیت کوچید و رفت از جهان ناگه بساط خویش را برچید و رفت چشم دل را بــاز کرد و دیـده بر دنیــا ببست هرچه بُـد نـادیدنی را با بصیرت دیـد و رفت سید محمدرضا شمس (ساقی) 1400/12/26 eitaa.com/shamssaghi

(یــا ابــا صـالـح المهــدی ادرکنـی) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا #مدح #میلاد #امام_زمان #شعر_انتظار #مهدی_موعود (میعادگاه عاشقان) امشب که (قـــم) ، میعــادگــاهِ عاشقــان است شـور و شعـف بـر پــا بـه مُلـکِ جمکــران است این مسجــد عظمـــا کـه در قــــم گشته بنــیان رشـک کــلیــسا و کـنِـشـت و بــوســــتان است بــر شـیعیــــان تبـریک می‌گــویــم کــه امشب ميـلاد مهـــدی، حضرت صـاحـب زمـــان است اکنــون که عصر غیبـت و چشم انتظــاری‌ست دل‌هــــا ز سـوز فـــرقتـش آتشـفــشـــان است از پــــرده ی غیـبـت ، اگــر بـیـــرون بـیــــایــد احیـــاگـــر فصــل بهـــــاران در خـــــزان است بــرخیــز و بشــتاب و بـــزن از پـــرده بیــرون هرچنــد عصر غیـبـت اسـت و امتحـــان است از ظـــلم و بیـــداد و چپــاول ، خلــق عـــالــم بیچـــاره‌ی حکّـــام و ظـــالـــم پیشگــان است از بـــار سـنگیـن ریــــا و جهــــل و حـــرمـــان دل‌هـا پر از خون‌است و قامت‌ها کمــان است هر کس که خورد از مــال ملـت ، گشـت آبـــاد وآنکس که خورد از رنج خود بی آشیان است ظـالـم همیشه سفــره‌اش خوشرنگ و خوشـبو مظــلوم ، دسـتـش از فلاکت، بــر دهــان است حــق ضعـیفـــان می‌شـود پـــامـــال ، هـــر دم رونـــق ‌فـــزا سـرمـــایــه ی مستکبـــران است یــارب! رسـان آن مظهــــر عــــدل و کــــرم را دنیـــای بــی او از عـــدالــت بــی نشـان است گـَــرد فــراقــش گرچــه بــر عـــالـم نشــســته خــاک قـــدومـش تــوتیــــای دیــدگـــان است شـد شـایگــان گــر قــافیــه غــــم نیست زیـرا آزادگـــی ، در شعر ، امــــری شــایگــــان است (ساقی) بــده بر مـا دریـــن فرخنـــده میـــلاد آن سـاغــری که راح روح افــزای جـــان است. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1391 eitaa.com/shamssaghi

(ألسّلامُ عَلَيكَ يا بقيةاللهِ فی أرضه) #مدح #میلاد #امام_زمان #شعر_انتظار #مهدی_موعود (شهسوار معدلت) در سماوات ولایت ، اختری شد جلوه گر کز فروغش شد مشعشع، اختر و شمس و قمر عرشيان ، مات رخ خورشید آن فرخنده روی فرشیان ، در حسرت دیدار آن نیکو سیَر عامل حکم الهی ، مصدر احکام حق کز عدالت نیست مانندش به عالم سر به سر کیست این مولود کز فرّ جمالش کائنات در تب و تابند تا بینند او را یک نظر ؟ نوگل نرجس بُوَد ، کز گلسِتان حیدری عِطر جانبخش‌اش کند سرمست، اَبنای بشر وارثِ دیهیم احمد ، شهسوار معدلت خاتم انگشتری عدل ـ امامِ دادگر مَهدی آل محمّد ، حجة بن العسکری منجی خلق جهان ـ آن پادشاه منتظَر شد تولّد نیمه‌ی شعبان که تا کامل شود آسمان شیعه ، با منظومه‌ی ثانی عشَر لیک پنهان است پشت ابر هجران آن امام هست عصر غیبت و عالم فتاده در خطر شد مسلمانی شعاری و نباشد عدل و داد پیکر اسلام ، از ریب و ریا شد محتضر زیر بار غصه ، خم گردیده پشت عالمی تا به کِی باید تحمل ، بار غم را بر کمر سینه‌ها آتشفشان گردیده از ظلم و ستم شعله‌ی تبعیض و غارت می‌زند بر دل شرر ای امید شیعیان! جان‌ها ز غم بر لب رسید رفته طاقت ، از تن درماندگان خونجگر خیز و بشتاب و بزن از پرده‌ی غیبت برون با فروغ روی خود کن شام هجران را سحر (ساقی) میخانه‌ی مهری و احسان و کرم می‌کنی سرمست، عالم را چو گردی جلوه‌گر سید محمدرضا شمس (ساقی) 1388 eitaa.com/shamssaghi

«یا اباصالح المهدی ادرکنی» #مدح #امام_زمان #شعر_انتظار #مهدی_موعود (صبح وصال) بهارِ عشق به فصل خزان رسید بیا نهال عاطفه از شوق ‌، بشکفید بیا بیا که وقت وصال ا‌ست کز طلیعهٔ صبح قمر به خواب گران رفت و آرمید بیا شب فراق گذشت و رسید صبح وصال ستاره خفت و فلَق ، از افق دمید بیا بیا که گوش محبانت ای امام زمان! ز منکران ظهورت ، چه‌ ها شنید بیا بیا که نخل دیانت ، درین زمانهٔ شوم ز تندبادِ مخالف ، قدش خمید بیا بیا که ای شجر عدل! بهر میوه ی تو ببین که عالمی از شوق صف کشید بیا چه روز و هفته و ماه و چه سالها که گذشت چه موی‌ها که شد از فرقتت سپید بیا به شوق دیدن رویت به بوستانِ جهان نهالِ یکشبه چون سرو ، قد کشید بیا دهان ز بغض فراقت خموش گشته ولی تویی به قفل خموشی ما کلید بیا پرنده ی دلم از اشتیاقِ دیدن تو چه جمعه ‌ها به هوای تو پر کشید بیا دلی که در همهٔ عمر در غیاب تو سوخت نیامدی و به شوق تو می‌تپید بیا ز بس‌که در غم هجرت گریستم چون ابر ز گریه ، پای تماشا به گِل خَلید بیا دم از دعا بگرفتیم تا به عرش خدا بیا که ابر اجابت ، به سر چکید بیا چقدر خیره در این انتظار بنشینیم ؟ که وصل روی تو از دل، امان برید بیا نگاه منتظرانِ ظهور در همه عمر به جز مذلت دورانِ غم ندید بیا بیا نگار فروزان! که از فروغ رخت سیاهی از دل شب‌های غم پرید بیا «بيا که سير غزالان دشت خاطره‌‏ها هزار شور غزل ، در من آفريد بيا» ۱ در افتراق تو (ساقی) ز ساغر هجران شراب محنت و رنج و تعب چشید بیا سيد محمدرضا شمس (ساقی) 1380 eitaa.com/shamssaghi ۱ـ استاد مجاهدی

یَا مُقَـلِّبَ الْقـُــلُوبِ وَالْأَبْصَــارِ یَا مُـــدَبِّـــرَ اللَّیْـــلِ وَ النَّهَــــارِ یَا مُحَــوِّلَ‏ الْحَــوْلِ‏ وَالْأَحْـوَال حَـوِّلْ حَالَنَـا إِلَى أَحْسَنِ الْحَالِ ا࿐❁❈❁࿐✿✿✿࿐❁❈❁࿐ا (بهـــاريه) مژده ـ ای‌دوست! که از راه، بهــار آمده است فصــل سرمستی و پـایـان خمــار آمده است چشــم دل ، بــاز نمـا کز قلــم صــنع خـــدای بین که بر بوم زمین نقش و نگـار آمده است بر تـن شاخ درختـــان شـده پیــراهــنِ ســبز موسـم سـیرِ گل و گشت و گــذار آمده است دامــن دشـت ، بســاط چمـــن آراســته است قُمــری از شـوق ، بـه آواز هــَــزار آمده است غنچــه از پــرده بـرون آمده با عشـوه و نــاز تــا ز بلبــل ببــَـرد صــبر و قــــرار آمده است ژالـه بر لالـه زنــد بـوسـه ی مسـتانه ی مهـــر تــا بشــویَد ز رُخش، داغِ عِــــذار آمده است وقت تحـویـل و تحــوّل، شده بر اهـل زمیـن مَرکـبِ سِــیر ، به دلخــواهِ ســوار آمده است سـال‌هـــا در فــرجِ یــار ، دعــــا می‌خوانیـم غـافــلانیم کـه بـر دیــده ، غبـــار آمده است ای خوش آنکو که به تحویل : تحــوّل جوید شـایـد آن‌گــاه ببـیـند کـه : نگـــار آمده است (ساقیا)! عشرتِ امـــروز ، به فــــردا مگــذار جــام تـوفیـق عطـا کـن که بهـــار آمده است سید محمدرضا شمس (ساقی) 1384 eitaa.com/shamssaghi

(اَللّٰهـْـمّ عَجـّـِـل لِوَلٖیّـكَ الْفـَــرَج) #مدح #امام_زمان #شعر_انتظار #مهدی_موعود عیـــد آمد و ما بــدون تو غــــم داریم در سـیـنه‌ی انتظــــار ، مـــاتـــم داریم گـل کـرده اگرچـه دشـت و بسـتان اما ای رونــق بـوسـتان! تـو را کـــم داریم. سید محمدرضا شمس (ساقی) eitaa.com/shamssaghi

( اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلٖیِّكَ الْفَرَج ) #مدح #امام_زمان #شعر_انتظار #مهدی_موعود (سؤال بی‌جواب) بیـا که خــانـه‌ی جهان ، خــراب شد نیامدی! جهــان، بــدون روی تو ، عــذاب شد نیامدی نشـسـتـه‌‌ام بــه انتـظـــــار روی دل‌نـــواز تو کـه جــاده‌ی نگــاهِ مــا ، ســراب شد نیامدی شده‌ست گرگ و میش آسمـــان زنـدگـی‌مان سـتاره خفت و مـاه ، در نقـــاب شد نیامدی نقــابِ چهــره را فکن که طــاق شد تـوان ما اگرچـه کـــرده‌های مــا حجـــاب شد نیامدی به مــاهِ آسمــان نظـــر ـ نهـــاده‌ام به‌ یـاد تو که کــاســه‌ی نگـــاه ، غـــرق آب شد نیامدی چه می‌شـود اگر دمی نظــر کنـی به سائلـی؟ سـؤالِ مــا ، سـؤالِ بـی‌ جـــواب شد نیامدی چه جمعه‌‌ها ورق ورق به‌سر رسید و عاقبت در انتظــــار روی تــو ، کـتــــاب شد نیامدی شـرار بـی‌قـــراری‌‌ام زبــــانه می‌کشد ز جـان کــه دل در آتـش غمـت کـبــــاب شد نیامدی خمـــارِ بـــاده‌‌ام ولــی، ز ســاغــــر نگــــاهِ تو خمـــارِ مـــا خمـــارِ بـی‌حـســاب شد نیامدی بیـا کــه (ساقی) از شــرارِ انـتـظــــارِ روی تو به‌سان شمــع سـوختــه ، مـــذاب شد نیامدی سید محمدرضا شمس (ساقی) 1384 eitaa.com/shamssaghi