هدایت شده از آموزش عروض و قافیه و...
فراق اربعین.شاعر و ذاکر و آهنگساز.علیرضاصباحی .mp3
6.05M
«فراق کربلا»
شاعر و ذاکر و آهنگساز
جناب علیرضا صباحی
از اعضای کانال آموزش
@arozghafie
(السّلامُ عَلیكَ یا قمر بنی هاشم)
#ماه_عشق
آبرویت بُرد از آب ـ آبرو ، ای ماه عشق!
ایکه بودی از ازل استاد دانشگاه عشق
مَشک را پُر کردی اما خود ننوشیدی از آب
تا گدای عزتت گردید آب، ای شاه عشق!
سر سپردی چون به نزد شاه دشت کربلا
لحظهای غافل نگشتی از مسیر راه عشق
سرفراز از ورطهی دریا برون آید کسی
کِه بوَد در وقت طوفان بلا ، آگاه عشق
چونکه کشتی نجات خلق میباشد حسین
باز بیند ساحل امن آنکه شد همراه عشق
ناخدایان جهان، در پیش او زانو زنند
چون خدا دارد نظر بر کشتی اِسپاه عشق
نوح اگرچه بود کشتیبان ولی فرزند او
غرق در بحر فنا گردید و شد گمراه عشق
گمرهان را میشود شیطان همیشه مقتدا
آگهان را نیست استادی به جز الله عشق
یوسف کنعان اگر افتاد در چاه ستم
سربلند آمد برون از لطف حق از چاه عشق
میدهد جان در صراط مستیقم آنکو که هست
آگه از دیوان و قاضی عدالتخواه عشق
ای علمدار حسین، ای ساقی دشت بلا...!
ایکه نامت هست زیبا واژهی دلخواه عشق
بارگاهت میزند طعنه به فردوس برین
مدفنت در کربلا شد قبله و درگاه عشق
گر گدای عشق معشوقاند خیل عاشقان
بر سریر عشق، هستی خسرو جمجاه عشق
(ساقی) عشاق حق گشتی چو از عشق حسین
ذکر نامت میکند سرمست در افواه عشق
سید محمدرضا شمس (ساقی)
eitaa.com/shamssaghi
#ضربالمثل:
«خری که چاق شد، گوشتش را لای پلو نمیذارن»
یعنی: ثروت، موجب محترم شدن افراد نادان نمیشود.
(حمــار)
مکن حقــوق کسی را به زنـدگـی پامال
برای آنکه کنی کسب مُکنت و زر و مال
الاغ اگرچه شود چـاق، کی شود قُـرمه
که این حِمـار بوَد لایـق خـوراک شغـال
سید محمدرضا شمس (ساقی)
@shamssaghi
هدایت شده از ادبخانه
به یاد چارساله کربلا.mp3
8.09M
به یاد چهار ساله کربلا
امام باقر(علیه السلام)
شعر و خوانش:
🎙دکتر محمدی مبارز
@adabkhane🚩
🏴 استاد محمدعلی بهمنی درگذشت
🔹عباس سجادی سخنگوی ستاد پیگیری وضعیت حال استاد محمدعلی بهمنی دقایقی قبل خبر درگذشت این شاعر بزرگ را تأیید کرد.
🔹زمان آیین تشییع این شاعر بزرگ معاصر در تهران و تدفین او در بندرعباس به اطلاع عموم خواهد رسید.
@shamssaghi
هدایت شده از شمس (ساقی)
#ای_دوست
دیگر نمیگیری چرا از من نشان ای دوست؟!
شاید که افتادم ز چشمت ناگهان ای دوست!
گم میشوم آخر شبی ، از پیش چشمانت...
تا کس نگیرد بعد ازین از من نشان ای دوست
مانند گنجشکی رها ، از دام این دنیا ـ
پر میزنم آخر به سوی آسمان ای دوست
مثل ستاره میروم سوسو زنان در شب
پنهان شوم تا در میان کهکشان ای دوست
یا میروم در کوه و صحرا و بیابان ها
یا میروم در دشت های بیکران ای دوست
یا میروم در جنگل انبوهِ تنهایی ـ
تا گم شوم از چشم های دشمنان ای دوست
یا میشوم چون قطرهی باران دشتستان
یا میشوم مانند یک رنگین کمان ای دوست
یا میکنم چون جغد در ویرانهای مسکن
یا میروم از این مکان تا لامکان ای دوست
یا میشوم کُشته به تیر خشم صیادی
دور از همه چون مرغکی بی آشیان ای دوست
یا میزنم آتش به جانم تا شوم آزاد...
چون دودهای شعلهی آتشفشان ای دوست
یا میکنم دٍق عاقبت از غصه و اندوه
یا میکشم سر ساغری از شوکران ای دوست
دنیا ندارد ارزش ماندن که عمری را
با غم کنم سر در میان کاروان ای دوست
خالی کنم از زیر بار این جهان ، شانه...
زیرا شدم بر شانه ها بار گران ای دوست
طی شد تمام عمر، در ناکامی و حسرت
شاید که گردم بعدٍ رفتن کامران ای دوست
مرده پرستان را نباشد چشم آسایش
بر لشکر امیدوار زندگان، ای دوست
شد شایگان چون قافیه هرگز مکن عیبم
چون واقفم در شعرِ تر بر شایگان ای دوست
(ساقی) در این دنیا اگرچه بی سرانجامیم
آنکو که رفت از این جهان شد جاودان ای دوست
از من مشو دلگیر اگر که حرف دل گفتم
«من دوست دارم حرف دل را بر زبان ای دوست» ۱
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1399/05/05
http://eitaa.com/shamssaghi
۱ـ استاد بهمنی
«در رثای استاد محمدعلی بهمنی»
لیــلای غــزل! رفتی و دلها شد خون
برخیـز و ببین غمت به قلب مجنــون
هـرچنــد که رفتــی از جهــان فــانـی
امــا نــرود مِهــــر تــو از دل بیـــرون.
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1403/06/09
@shamssaghi
(اَلسَّلامُ عَلَیكَ یٰا عَلیّ بْنِ موسَی الرّضاء)
#شاه_خراسان
آنکه در خاک خراسان پادشاهی میکند
طلعتش شام سیه را در تباهی میکند
هرچه میخواهی بخواه از او که با اِذن خدا
درد خلقی را مُداوا ، با نگاهی میکند.
سید محمدرضا شمس (ساقی)
http://eitaa.com/shamssaghi
هدایت شده از آموزش عروض و قافیه و...
#منظومهی_اجمالی_عروض
ایکه خواهی در سخن گویا شوی
شاعری ، شوریده و شیدا شوی
باید آموزی : (فنون وزن) را
که بوَد بسیار ، در آن نکته ها
(وزن) اگر چه ابتدای شاعریست
گوش کن اکنون که گویم (وزن) چیست؟
شش (مُصوّت) هست (کوتاه و بلند)
گر بدانی چیست ، گردی سربلند
( اَ ) ـ ( اِ ) ـ ( اُ ) با هم همه کوتاه هست
( آ ) و (ایـ) و (او) ، بلند و دلکش است
سه (هجا) داریم (کوتاه) و (بلند)
وآن دگر باشد (کشیده) چون کمند
چون (کشیده) ، قابل (تقطیع) نیست!
بگذر از آن تا (هجا) دانی که چیست؟
هر صدایی که رسد بر گوش ما
هست در (تقطیع) ، عنوان هجا
چون (هجاها) را (نمادی) نیز هست
این (ــ) بلند و این یکی (U) کوتاه است
(من) بلند و (ما) بلند و (او) بلند
(بِه) وُ (کِه) کوتاه ، در یادت ببند
تا بدانی (وزن) این اشعار چیست؟
(رکن) آن ، در زیر شعر مولویست
"هرکسی از ظنّ خود شد یار من"
فاعلاتن ، فاعلاتن ، فاعلن
هست وزن (مثنوی) این (رکن) ها
که بوَد (معیار سنجش) ، نزد ما
نام (اوزان عروضی) ، (بحر) هست
که از آنها هرچهات گویم کم است
نام (بحر) مثنوی ، باشد (رَمَل)
که بوَد شیرینتر از قند و عسل
هست ارکانش (مُسدّس) در (شمار)
(رکن آخر) هست ، (محذوف و قصار)
هست (ده بحر) دگر بشنو چه هست؟
که به راحت ، میتوان آری به دست
(مُجتَث) است و (مُنسَرح) وآنگه (خفیف)
هم (بسیط) و هم (سریع) است ای ظریف
هم (تقارب) ، هم (مضارع) ، هم (هَزَج)
هم (رَجَز) هم (مُقتضب) شد رج به رج
(رکن اوزان) نیز باشد در (شمار)
مختلف؛ آن را به گوش جان سپار
هم (مُسَدّس) هم (مُثَمّن) نیز هست
که (زحافاتش) ، ملال انگیز هست
🔲
بعد از اینها ، (اختیار شاعری) است
گر چه گاهی (اضطرار شاعری) است
(آخر مصرع) ، چه (کوتاه) و (بلند)
یا (کشیده) ، آن (هجا) گردد (بلند)
(قافیه) ، تکرار اگر شد ناگزیر
بگذر از تقصیر عذرم ای خبیر
خوانش اشعار را باید درست
اینک آموزید ، از بیت نخست
گاه باید خواند با (تخفیف) نیز
آنچه میباشد (مشدّد) ای عزیز
گاه هم (طبق ضرورت) ، در بیان
خوانده میگردد (مشدّد) ، واژگان
گاه حرف ساکن (ت) مثلِ (چیست)
میشود (ساقط) که گویی هیچ نیست
همچنین (دو) (ساکن) از بعدِ (بلند)
گاه (یک) (ساقط) شود بیچون و چند
میتوان بینی درین مصرع عیان
(کارد) را که گشته ساقط (دال) آن
یا شود (ادغام) ، بعضی واژگان
در تلفظ میشود (در آن) ، (دران)
یا که (خواهر) ، وقت (تقطیع) کلام
طِبق خوانش هست (خاهر) والسلام
اولین رکن (فعلاتن) ، توان ،
(فاعلاتن) گردد ای آرام جان!
طِبق (ضرباهنگ) خاص شعر ها
میشود (تقطیع) هر گونه (هجا)
حرف (نون ساکنه) ، بعد از (بلند)
خارج از (تقطیع) هست ای هوشمند
مثل (جان) و (این) و (آن) و هرچه هست
جمله از (تقطیع) شعری ، (ساقط) است
هست (تسکین)، قاعده که میتوان
(دو هجا) که هست (کوته) همزمان
(دو هجا) را (یک هجا) اِعمال کرد
تا که (دو کوتاه) ، گردد (یک بلند)
(قلب) ، یعنی : (جا به جایی هجا)
که بوَد مخصوص بعضی (رکن ها)
که شود : (مُفتعلن) ، (مفاعلن)
یا شود : (مفاعلن) ، (مفتعَلن)
بعد از آن ، (اِشباع) باشد در زبان
که به شدّت میشود (کوته) ، بیان
مثل حرف (به) ، که بیشک در هجا
هست (کوته) ، دان (بلند)ش مثل (با)
وآن دگر (ابدال) ، نوعی دیگر است
در خصوص ِ (سه هجای) آخر است
که (فَعَلُن) ، میشود (فع لُن) ، عزیز
بیش ازین با خود مکن جنگ و ستیز
زآنکه هرچه بوده لازم ، گفتهام
گوهر (بحر عروضی) ، سفتهام
تا همینجا را اگر خوانی به جِدّ
میشوی در شعرگویی ، مستعد
وزن را (ساقی) به نظم ساده گفت
غنچهی (وزن عروضی) را ، شکفت
گر که هستی طالب شعر وزین
باش ازین خرمن به همت، خوشهچین
سید محمدرضا شمس (ساقی)
✅ کانال آموزش عروض، قافیه و...
https://eitaa.com/arozghafie
#میلاد_امام_صادق
#میلاد_حضرت_رسول
آسمان امشب چراغانی ز ماه و اختر است
چونکه میلاد رسول است و امام جعفر است
مقترن گردیده دو میلاد با مَجد و شکوه
کز شرافت شیعیان را تاج عزت بر سر است
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1365/8/28
@shamssaghi
(کلّه پاچه)
اگــر کــردی هــوای کلّـــه پـاچــه
گـذر کــن در سـرای کلّـــه پـاچــه
بیــا گــویــم بــرایـت راز هـــایـی
کـه گــردی آشــنـای کلـــه پـاچــه
به دریـای کلپـچ و مـرغ و مـاهـی
فقط شـو نـاخــدای کلـــه پـاچــه
چنانچه بنـــدهی پیــتزا شمــایی!
منـم امـا : خــــدای کلـــه پـاچــه
بـه میــدان نبــرد کلـــه خــواران
نمـا جـان را فـــدای کلـــه پـاچــه
اگــر شـاه جهــان بــاشـی ولیکـن
شوی گاهـی گـــدای کلـــه پـاچــه
به صبح جمعه با شوقی مضاعف
بــزن بیـرون بـــرای کلـــه پـاچــه
لــذیـذ و دلپــذیـر است و مقــوّی
دو چشـم دلـــربــای کلـــه پـاچــه
زبــانـش را چــه گــویـم از تلـــذذ
زبـــان بــی صـــدای کلـــه پـاچــه
چـه گـویـم از بنــاگـوش لـذیـذش
چههـا گـویم ز پــای کلـــه پـاچــه
تریتِ مغــزِ چـرب و گــرد دارچین
بــــوَد از اقتـضــــای کلـــه پـاچــه
اطبــا ، گـر چـه میگــوینــد بـایـد
حــذر کـرد از بـــلای کلـــه پـاچــه
بـــلایی نیسـت در آن گـر بــدانـی
چه میبـاشد سـزای کلـــه پـاچــه
کُـلســتر را ، زدایــــد آب ِ لیمـــــو
کـه میبــاشـد دوای کلـــه پـاچــه
چو کردی نـوش جـان در آخـر کار
مشو غـافـل ز چــای کلـــه پـاچــه
که میشـوید گلــو و سیـنه هـا را
پس از صرف غـذای کلـــه پـاچــه
کسی که لقمـــهای از آن نخــورده
نمــیدانــــد بهــــای کلـــه پـاچــه
فقط آنکس کند درک، این مفاهیم
کــه بـاشـد مبـــتلای کلـــه پـاچــه
حقیـقـت را بیــا بشـنو ز (ساقـی)
کــه دارد دکتـــــرای کلـــه پـاچــه
چنــانکـه شــاعــری بهــتر نگفتــه:
چو من مدح و ثنـای کلـــه پـاچــه
نبــاشـد در همــه اقصــای عــالــم
یقیــناً چون غـــذای کلـــه پـاچــه
سيد محمدرضا شمس (ساقی)
1393
eitaa.com/shamssaghi
هدایت شده از شمس (ساقی)
"میلاد حضرت خاتم مبارک باد."
#محمّـــد (ص)
زمین شد روشن از روی محمّـــد
دلــم در بنــــدِ گیـسـوی محمّـــد
نسیمی میوزد خوشـبوتـر از گـل
جهان شد مسـت، از بوی محمّـــد
بـه چــوگــان نبـــوّت گوی سبقت
ربـــوده از همـــه گــــوی محمّـــد
به سجـــده میکشاند عــالمـی را
خــَـم محـــراب ابـــروی محمّـــد
تــَـــراز بنــــدگـی در نــزد ایــــزد
بـــوَد بیشک تــَـــرازوی محمّـــد
بخــواه از او مـَـدد تـا کـه ببــینی
بـــوَد حبلالمتین، مــوی محمّـــد
اگـر کـه نـاامیــدی؛ بـا صــداقـت
تــوسـل کــن بـه بــازوی محمّـــد
نباشد خـُـلق و خــویـی در زمـانه
به خوبی شهره چون خوی محمد
خوشا آن کس که الگو گیرد از او
که قـــرآن اسـت الگــوی محمّـــد
خوشا آن رهــروی که هست دایم
بــه دنیـــا در تکـــاپـــوی محمّـــد
خوشا آن دل کــه آرامـش بگیــرد
ز ذکــــر نــــام دلجــــوی محمّـــد
خوشا چشمی که در هنگام مردن
بـبـیـــنـد روی نیکــــــوی محمّـــد
به غیر از مسلمین باشد به محشر
نگـــــاهِ انبـــــیا ، ســـوی محمّـــد
علی گرچه بوَد (ساقی) کـــوثـــر
بــُــوَد سرمستِ میـــنوی محمّـــد
سيد محمدرضا شمس (ساقی)
http://eitaa.com/shamssaghi