✍️ یک شهید؛ یک خاطره... 🌷 کودک شهید #صادق_بوعذارزاده ▫️ سن: 7 سال ▫️ نام پدر: عطاءالله ▫️ محل تولد: روستای شویب (از توابع هویزه) ▫️ تاریخ شهادت: 22 / 7 / 1362 ▫️ محل شهادت: روستای سُمیده (در 5 کیلومتری محل فعلی یادمان شهدای هویزه) ▫️ نحوه شهادت: انفجار مین ▫️ محل آرامگاه: زیارتگاه شهدای هویزه- ردیف دوم- قبر اول 🔹 روایت عاشقی: پسر بچه ها بازیگوشند و کنجکاو. رحیم و صادق، پسران حاج عطاءالله، هم. سال 62 بود، 22 مهر. پسرها اطراف چادرشان می چرخیدند و می خندیدند. بی ترس و دلهره؛ نه آتشی بود، نه گلوله ای. 300، 400 متری که از چادر دور شدند، مین سبز رنگی که از خاک بیرون آمده بود، حواس صادق را بُرد پیش خودش. رفت و از خاک دَرَش آورد. رحیم که عقل رَس تر بود، ترسید! گفت:«بندازش». صادق، اما بی خیال و خیره، نگاهش می کرد. چه می دانست دارد با جانش بازی می کند. رحیم عقب می رفت و همین طور یک بند داد می زد:«بندازش زمین». 10 متری که دور شد، صادق هم انگار بخواهد بیاید دنبالش، بی خیال شد و مین را پرت کرد زمین... یک انفجار شدید؛... گرد و خاک و صادق که رفته بود روی هوا. مین، حسابش را رسیده بود. ترکش های ریز و درشت، تقسیم شده بود توی شکمش؛ جوری که قبل از رسیدن به درمانگاه هویزه، گریه اش قطع شد. خدا، صادق را برای خودش خواسته بود. حالا خیلی از زائرهای هویزه این #کودک را پیش خدا و شهدا واسطه می کنند و دست پُر برمی گردند. 👤 راوی: برادر شهید بوعذارزاده 📕 منبع: کتاب #آیه_های_سرخ_هویزه @shohaday_hoveizeh