eitaa logo
صبح شهرضا
930 دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
27 فایل
کانال رسمی پایگاه خبری‌ و فرهنگی «صبح شهرضا» دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سردبیر: معین پایدار ارسال مطلب و تبلیغات: @moeenpaydar
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام و عرض ادب خدمت جناب آقای احسان یارمحمدی چندی پیش متن استعفای شما را از معاونت فرهنگی‌اجتماعی شهرداری شهرضا خواندم و متأسف شدم؛ اما به‌خاطر کسالت نتوانستم متنی بنویسم و تقدیر و سپاسی از شما به عمل آورم. شوربختانه در شهرستان شهرضا کار فرهنگی بسیار سخت است. عاقلانْ خاموش و سفیهانْ در خروشند. جهلِ مقدسْ فرهیختگان، هنرمندان، بزرگان و نخبگان فرهنگی را منزوی و خانه‌نشین نموده است. آن‌که می‌خواند جغد شوم است و آن‌که در قفس است بلبل محزون. امید است به‌مدد تحولات اخیر، شهرستان شهرضا از «مزارآباد» به درآید و نشاط اجتماعی پدیدار گردد. ارادتمند شما، محمدعلی اباذری پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
گزارش اجرای کنسرت موسیقی تانیش کنسرت موسیقی «تانیش» به‌ سرپرستی و خوانندگی حمید طاهری و هنرمندی انوشیروان هاشمی شبانکاره، عابد رضایی، عذرا کهن دره‌شوری، عوض رضایی، امیرحسین باغستانی، جلیل افشاری ابوالکرلو، شاهرخ سلیمان‌نژاد و اسحاق نادری دره‌شوری در ۲۰ دی ۱۴۰۳، در سالن سینما سرو ادارۀ فرهنگ شهرضا برگزار شد. متن کامل گزارش را از این‌جا بخوانید. پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
معنای این اصطلاح شهرضایی چیست؟ نون دن‌گیر پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
صبح شهرضا
معنای این اصطلاح شهرضایی چیست؟ نون دن‌گیر #فرهنگ #گویش #لهجه #شهرضا پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرض
نون‌دَن‌گیر «نون‌دن‌گیر» یا همان «نون دن‌گیر» اصطلاحی قمشه‌ای است برای اطلاق به وعده‌ای غذایی که صرفاً به‌عنوانِ شکم‌سیرکن مصرف می‌شود؛ همان که در اصطلاحِ عامیانه «ته‌بندی» خوانده می‌شود. اکنون می‌خواهم از قِبلِ این اصطلاح، به دو پدیدۀ زبان‌شناختی بپردازم. نخست آن‌که نون‌دن‌گیر نوعی صفت است، البته اسمی است که صفت شده. مثلاً می‌گویند «اینی که الان داری می‌خوری، نون‌دن‌گیره؟» و منظور این است که «اینی را که الان داری می‌خوری به‌عنوانِ وعدۀ نون‌دن‌گیر داری می‌خوری؟» اما اصلِ این اصطلاح یک عبارت است که در اصل از «اسم + کسرۀ اضافه + صفت» تشکیل شده است، یعنی «نون + ــِ + دن‌گیر». لابد می‌پرسید پس چرا در تلفظ‌های گویشِ قمشه‌ای خبری از کسرۀ اضافه نیست. علت این است که در گویشِ قمشه‌ای اصولاً کسرۀ اضافه تلفظ نمی‌شود و نقشِ کسرۀ اضافه را یک مکثِ کوتاه بازی می‌کند. البته گاه‌گاه در برخی از عبارات، کسرۀ اضافه به‌مانندِ گویشِ اصفهانی با تلفظِ «ای» نمود می‌یابد؛ اما در همان عبارات هم می‌توان صرفاً از همان مکثِ کوتاه بهره گرفت و منظور را با صحت و دقت رساند؛ مثلاً در عبارتِ «ماشینی مشدی‌ممدلی» آوای «ای» پایانیِ واژۀ «ماشینی» در نقشِ کسرۀ اضافه نمود یافته است؛ اما می‌توان به‌جای تلفظِ این «ای»، با یک مکثِ کوتاه همان منظور را با صحت و دقت رساند. برای این‌که موضوع روشن‌تر شود، چند نمونۀ مشابهِ دیگر می‌آورم: کتابْ مَ: کتابِ من غِذاوا مادِرُم: غذاهای مادرم بونه بنی‌اسرائیلی: بهونۀ بنی‌اسرائیلی کاراکاسبی پررونقْ او روزا: کاروکاسبیِ پررونقِ اون روزا سوبو گِلیه: همان سبوی گلِی (توجه: «ــه» در «گلیه» معرفه‌ می‌کند) و اما توضیح پدیدۀ زبان‌شناختیِ دوم با توضیحِ معنای «دن‌گیر». دن‌گیر همان «دَهَن‌گیر» است؛ ولی مگر چه تغییری می‌کند که این‌چنین تلفظ می‌شود؟ در میانِ فرایندهای واجی، فرایندی هست موسوم به «کِشش جبرانی»؛ بدین معنا که یک صامت تلفظ نمی‌شود و در عوضْ معادلِ زمانی که لازم بوده تا آن صامت تلفظ شود، به طولِ تلفظِ مصوتِ قبلش اضافه می‌شود. این فرایند در فارسیِ معیارِ گفتاری هم وجود دارد؛ البته غالباً برای صامت‌های معیّن و محدود. در واژۀ «شعر» که تشکیل شده است از «ش + ــِ + ع + ر»، صامت «ع» تلفظ نمی‌شود و در عوضْ معادلِ زمانی که لازم است تا تلفظ شود، به طولِ تلفظِ مصوتِ «ــِ» اضافه می‌شود؛ بنابراین شعر در فارسیِ معیارِ گفتاری «شِر» تلفظ می‌شود، ولی با کسره‌ای که دوبرابرِ معمول کشیده شده است. در واژۀ «شهر» هم چنین است. در شهر که تشکیل شده است از «ش + ــَ + ه + ر»، صامتِ «ه» تلفظ نمی‌شود و در عوضْ معادلِ زمانی که لازم است تا تلفظ شود، به طولِ تلفظِ مصوت «ــِ» اضافه می‌شود؛ بنابراین شهر در فارسیِ معیارِ گفتاری «شَر» تلفظ می‌شود، ولی با فتحه‌ای که دوبرابرِ معمول کشیده شده است. این فرایندِ واجی در واژۀ «دهن» هم رخ داده و سبب شده است که «ه» حذف شود و معادلِ زمانی که برای تلفظِ آن لازم بوده، به طولِ «ــَ» اضافه گردد؛ از این رو «دهن» در گویشِ قمشه‌ای «دَن» تلفظ می‌شود، ولی با فتحه‌ای دوبرابرِ معمول. نویسنده: پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
محمدسجاد شیرعلی جایزۀ ملی را بُرد! محمدسجاد شیرعلی، عکاس حیاط وحش شهرضایی در نخستین دورۀ جایزۀ ملی استاد فرشچیان در حوزۀ محیطِ‌زیست که با حضور معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیطِ‌زیست کشور، استاندار اصفهان، مدیرکل حفاظت از محیطِ‌زیست استان و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان برگزار شد، حائز رتبۀ برتر و جایزۀ ملی و لوح تقدیر شد. ادامه و مشروح خبر را از این‌جا بخوانید. پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
زبان فارسی، زبان رسمی، زبان مادری در سال ۱۹۹۹، یونسکو ۲۱ فوریه را «روز جهانی زبان مادری» نامید. مناسبتش کشته‌شدن ۵ دانش‌جو در ۲۱ فوریهٔ ۱۹۵۲ بود که خواهان به‌رسمیت‌شناختن زبان بنگالی به‌عنوان زبان رسمی یکی از ایالت‌های پاکستان (بنگلادش کنونی) بودند. هدف از این نام‌گذاری حمایت از گوناگونی زبان‌ها و رواج‌دادن آموزش زبان‌های مختلف بود. متن زیر به‌مناسبت این روز نوشته شده است. یکی از ستون‌های بنیادین هویت هر کشور زبان آن کشور است. برخورداری از زبان زایا و پویا برای هر ملت، نشانهٔ برخورداری آن از فرهنگ زایا و پویاست؛ زیرا بخش عمدهٔ فرهنگ هر ملت در زبانش نهفته‌ است. مردمی که زبان خود را فراموش کنند، خواسته یا ناخواسته و آگاهانه یا ناآگاهانه، قالب و غالب فرهنگ خود را فراموش‌ کرده‌اند. هر مَثل، هر اصطلاح، هر نوا و نغمه و سُروده، گوشه‌ای از فرهنگ آن مردم را در خود جای داده ‌است. این فرهنگ که درون زبان جا خوش ‌کرده‌، طی سال‌ها هم‌چنان درونش انباشته ‌می‌شود و روز‌به‌روز پربارتر ‌می‌گردد؛ بنابراین زبان گنجینه‌ای می‌شود بسیار غنی از فرهنگ آن ملت. هم‌چنین در هر جامعه، زبان از یک سو یکی از مشخصه‌های وحدت‌بخش و از دیگر سو یکی از مؤلفه‌های تمایزبخش به آن جامعه است؛ یعنی از یک‌‌ طرف به مردم درون آن اجتماع وحدت‌ ‌می‌بخشد و از طرف دیگر به همان مردم در تقابل ‌با مردمان جامعه‌های دیگر تمایز ‌می‌‌دهد؛ مثلاً زبان فارسی که زبان رسمی ایران است، برای ایرانیان درون این کشور با وجود این‌که از دین و مذهب و قومیت یک‌سانی نیستند، وسیلهٔ مشترکِ ارتباط است و همین اشتراکِ همگانی وحدت را به‌‌ ارمغان ‌می‌آورَد. حال، همین زبان که درون مرزهای کشور ایران به مردمش وحدت‌ می‌بخشد، ایرانیان را از مردم کشورهای دیگر تمایز می‌دهد؛ مثلاً ایرانی‌ها را از روس‌ها، چینی‌ها، فرانسوی‌ها، آلمانی‌ها و... متمایز می‌کند. پس زبان فارسی ضمن این‌که به‌عنوان وسیلهٔ مشترکِ ارتباط به ما ایرانیان وحدت ‌می‌دهد، ما را از مردم کشورهای دیگر متمایز ‌می‌کند و به ما هویت منحصربه‌فرد می‌بخشد. لهجه هم در سطح محدودتر و با نقش کم‌رنگ‌تر، همین اهمیت را برای شهرها و روستاها و به‌‌طور کلی برای خُرده‌فرهنگ‌های درون هر کشور دارد. لهجهٔ مردم هر منطقه، ابزار مشترک و خاص‌تر ارتباط مردم آن با هم‌دیگر است و ضمن این‌که به آن‌ها وحدت دو چندان می‌دهد، آن مردم را از مردم دیگر خُرده‌فرهنگ‌ها متمایز کرده، بر هویت خاص و منحصربه‌فرد آنان تأکید می‌کند. اگر مردم اهل شهر یا روستایی، چه بر سر بهره‌مندیِ حداکثری از موقعیتِ پیرامون چه بر اثر آمیختگیِ زیاده‌ازحد با شهرها و روستاهای دیگر لهجهٔ خود را ببازند، در عملْ بخش مهم و عمدهٔ فرهنگ بومی خود و به‌دنبال آن، هویت منحصربه‌فرد خود را باخته‌اند؛ هویتی که دست‌آورد قرن‌ها تعامل با اقلیم بومی و صدها سال تجربهٔ اجتماعی است. در این همهمهٔ جهانی‌شدن که فرهنگ غالبْ خواه‌ناخواه فرهنگ‌های دیگر را می‌بلعد و در خود حل‌ می‌کند، نه‌تنها نباید‌ در حفظ فرهنگ بومی تردید و سستی کرد، بلکه می‌باید با قدرت و جدیت به گسترش آن همت ‌گماشت؛ البته این نکته را هم باید همواره در نظر داشت که حفظ و گسترش فرهنگ بومی که بخش درخور توجه آن هم لهجهٔ بومی است، باید کاملاً آگاهانه و هوش‌مندانه باشد؛ وگرنه هر اقدام ناسنجیده‌ای چه‌بسا نتیجهٔ عکس بدهد. نویسنده: پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
حجم‌های رهاشده نمایشگاه نقاشی‌ها و حجم‌های علیرضا متقی زمان: از ۱۵ تا ۲۲ اسفند ۱۴۰۳ هر روز، ساعت ۱۶ تا ۱۹ مکان: خیابان شهید بهشتی، فرعی ۱۰، نگارخانۀ «سکوت» ایدۀ این نمایشگاه بر این دو اصل استوار است: ۱. مشاهدۀ عملکرد گروهی در اجتماع در خصوص محیط پیرامون و زیبانگه‌داشتن آن. عنصر موردتوجه در نمایشگاه به‌عنوان نماد موردنظر، بطری‌های آب‌معدنی یا نوشابه است که به‌راحتی در دسترس قرار دارند و معمولاً در فضاهایی مثل پارک و جنگل و کوه و خیابان و... رها می‌شوند. ۲. نقاشی‌های ذهنی طبیعت. البته وقتی از تصورات ذهنی حرف می‌زنیم، منظورمان واقعیت‌هایی است که مشاهده کرده‌ایم و اکنون در قالب برداشت‌های متفاوت ذهنی به تصویر کشیده‌ شده‌اند. این برداشت‌ها، هم می‌توانند در آتلیه شکل بگیرند و هم در طبیعت. پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
20.65M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
نسخۀ کم‌حجمِ پویانمایی «در سایۀ سرو» نویسنده و کارگردان: شیرین سوهانی و حسین ملایمی این اثر دیشب برندۀ اسکار ۲۰۲۵ در بخش «پویانمایی کوتاه» شد و داستان زندگی ناخدایی است که از اختلال اضطرابِ پس از سانحه رنج می‌برد. پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
نگهبانان گئوکرن بازآفرینی نقش‌ماهی سفالینه‌های قمشه زمان: ۰۳ تا ۱۶ فروردین ۱۴۰۴ هر روز، ساعت ۱۷ تا ۲۰ مکان: خیابان شهید بهشتی، فرعی ۱۰، مجموعۀ فرهنگی‌هنری الهی قمشه‌ای، نگارخانۀ سکوت پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
گزارش نمایشگاه تخصصی «نقش ماهی در سفال شهرضا» هم‌زمان با برگزاری نمایشگاه تخصصی «نقش ماهی در سفال شهرضا»، فیلم مستند کوتاه «ماهی، درخت زندگی» با نگاه مردم‌شناسانه به نقش اسطوره‌ای ماهیِ چرخان، در نگارخانۀ «سکوت» شهرضا به نمایش درآمد. این مستند که به‌همت هنرجویان هنرستان هنرهای زیبا شهرضا و زیر نظر علی‌اکبر سیاح ساخته‌ شده است، روایتی کوتاه از تاریخ چهارهزارسالۀ نقش ماهی سفال شهرضا است. علی‌اکبر سیاح، طراح و کارگردان این مستند، در حاشیۀ اکران گفت: «سرزمین ایران از اولین و مهم‌ترین مراکز تولید ظروف سفالی متنوع است و نقاشی روی سفال قدمتی طولانی دارد. هنرمند سفالگر در طول تاریخ شکل‌گیری سفال از شیوه‌های مختلف نقش‌اندازی و نقوش متفاوت استفاده کرده است. بعضی از نقوشْ جنبهٔ مقدس و آیینی دارند و از اعتقادات و باورهای مردم سرچشمه گرفته‌اند. این نقوش به‌صورت طبیعی یا تجریدی، زینت‌بخش سفال‌ها شده‌اند.» سیاح یکی از نقوشی که در آثار هنری ایران از دیرباز تا کنون به کار رفته را نقش‌مایۀ ماهی دانست که از بن‌مایه‌های بسیار ماندگار در هنر ایران است و گفت: «هنرمندان ایرانی آرزوی آب و تقدس آب را با نماد ماهی بر سفال نقش بستند، نقشی که یادآور برکت و روزی است.» مدیر هنری نگارخانۀ سکوت در ادامه گفت: «نقش‌ ماهی به‌علت فرم انعطاف‌پذیر و متنوعش، هم از لحاظ بصری و هم از لحاظ نمادین و مفهومی، مورد توجه هنرمندان سفالگر ایرانی بوده و به‌صورت انتزاعی و نزدیک به طبیعت نقش‌اندازی شده است.» برای خواندن مشروح خبر، از این لینک وارد شوید: پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا» 🆔 @sobhshahreza
مؤسسهٔ فرهنگی‌هنریِ «توانمندسازان عصر امید» برگزار می‌کند: ‌ ‌ جلوه: آیین بزرگداشت استادان برتر خوشنویسی شهرضا و رونمایی از پوستر «حکمت‌های نهج‌البلاغه» ‌ ‌ زمان: چهارشنبه، ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۲۰:۰۰ ‌ مکان: پاسداران، خیابان فرهنگ، تالار سرو ‌ ‌ ‌ پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا»
آموزشگاه سینمایی کارگردان برگزار می‌کند: کارگاه نقد و تحلیل فیلم فیلم: هفت (Se7en) زمان: سه‌شنبه، ۱۷ تیر ۱۴۰۴، ساعت ۱۸ نشانی: چهارراه مدرس، ابتدای بلوار مطهری، فرعی ۱۸، بن‌بست اول، دست راست لطفاً جهت آمادگی و شرکت در مباحث، فیلم را قبلاً تماشا بفرمایید. پایگاه خبری‌فرهنگی «صبح شهرضا»