۱. خاک، قبر بدن عنصری است ۲. ملکات نفس، قبر بدن برزخی است ۳. معارف نفس، قبر و جایگاه مرتبه عقلی است ۴. مشاهدات، قبر و جایگاه حقیقت قلبی است و هر کسی زائر مرتبه‌ای است که در افق وجودی اوست؛ «کل فی فلک یسبحون». #ر_س @sooyesama

#ساده_زیستی @sooyesama

هرکس شکست قیمت خود، بر زمین نماند ارزان چو شد متاع، به زر زود می‌رسد... پای شکسته گرچه به جایی نمی‌رسد آه شکستگان به اثر زود می‌رسد #صائب_تبریزی @sooyesama

روزی که شود «اذا السَّمٰاء ُانْفَطَرَت» وانگه که شود «اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت» من دامن تو بگیرم اندر «سُئِلَتْ» گویم صَنَما «بایِّ ذَنْبٍ قُتِلَت» عشق تو مرا «اَلَسْتُ مِنْکُمْ بِبَعید» هجر تو مرا «اِنَّ عَذٰابی لَشَدید» بر کنج لبت نوشته «یُحیِی و َیُمِیت» مَنْ مٰاتَ مِنَ الْعِشقِ فَقَد مٰاتَ شَهید @sooyesama

کسی چه می‌داند شاید قلب قرآن (سوره یاسین) همان «یا حسین» است که بی سر شده است...! #علامه_طباطبایی @sooyesama

اگر استناد این مطلب را به علامه طباطبایی ره بپذیریم این مطلب بیان تاویل آیات بر اساس کشف قلبی است. که نمونه‌های دیگر آن توسط خود اهل بیت ع بیان شده است. «مَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ و الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» (آل عمران: ۷) @sooyesama

من هر وقت هر جا به عکس یک شهید می‌رسم می‌گویم: «السلام علیک یا ولی الله» و به عکس چند شهید می‌رسم می‌گویم: «السلام علیکم یا اولیاء الله». #علامه_حسن‌زاده (سخنرانی صوتی) #مقام_شهید @sooyesama

امام صادق علیه السلام: ما اجْتَمَعَ فِي مَجْلِسٍ قَوْمٌ لَمْ يَذْكُرُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يَذْكُرُونَا إِلَّا كَانَ ذَلِكَ الْمَجْلِسُ حَسْرَةً عَلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَة هیچ گروهی در مجلسی جمع نمی‌شوند که خداوند عز ّو جلّ و ما [اهل بیت] را یاد نکنند، مگر آنکه آن مجلس روز قیامت مایۀ حسرتشان خواهد بود (کافی ج۲، ص۴۹۶) @sooyesama

از عارفی پرسیدند: این حُسن شهرت از کجا آوردی؟ گفت: شبی مادر از من آب خواست، دقایقے طول کشید تا آب آوردم، وقتے به کنارش رفتم، خواب، مادر را ربوده بود. دلم نیامد که بیدارش کنم، به کنارش نشستم تا پگاه. مادر چشمان خویش باز کرد و وقتے کاسه آب را در دستان من دید، به ماجرا پی برد و گفت: «فرزندم، امیدوارم که نامت عالم‌گیر شود» @sooyesama

لو اعلمُ احداً یفهم اسرار الاسفار لشددتُ الیه الرحال للتلمذه علیه و ان کان فی اقصی الدیار اگر کسی را بشناسم که اسرار کتاب اسفار را می‌فهمد، بار سفر به سوی او می‌بندم تا نزد او شاگردی کنم، گرچه در دورترین سرزمین‌ها باشد. #علامه_محمدحسین_اصفهانی (مشهور به کمپانی) به نقل از علامه مظفر، مقدمه اسفار، ص۶ #جایگاه_کتاب_اسفار @sooyesama

هنگامی‌که شبِ دنیا بر ابراهیمِ دلت سایه افکند، قلب تو نیز چون ابراهیم (ع) در پی هر نوری خواهد رفت. در وادی ظلمت، هر ستاره‌ای جذاب است. پس می‌روی تا نور را ملاقات کنی. اما هر ستاره‌ای به زودی افول خواهد کرد و تو را در تاریکی شب، رها خواهد نمود. تا اینکه ماه را می‌بینی، و می‌پنداری ماه، نور پایداری خواهد داشت. اما پاسی از شب نمی‌گذرد که ماه نیز غروب می‌کند و برگ دیگری بر ناکامی‌های تو می‌افزاید. در همین افکار، روز فرا می‌رسد و خورشید، جهان را پر نور می‌نماید. و تو باز می‌پنداری که گمشده خویش را یافته‌ای و به نور مطلق رسیده‌ای؛ زیرا خورشید هم نور بیشتری دارد و هم زمان بیشتری پایدار است. درست، هنگامی‌که مست از ملاقات خورشیدی و شوق او را در سینه می‌پروری، او هم غروب می‌کند تا شکست دیگری بر شکست‌های وجودت بی‌افزاید. حالا بریده‌ای؛ از همه چیز و همه کس. اکنون می‌دانی که هیچ چیزی در این دار فانی، باقی نیست. هر کسی روزی غروب می‌کند و تو را در تاریکی خویش رها می‌سازد. پس پشت می‌کنی به همه رفتنی‌ها، غروب‌ها و افول‌ها. به غروب‌ها که پشت کردی، طلوع را خواهی یافت. طلوع بی‌پایانی که هرگز مرگی ندارد. نور مطلقی که زوال نخواهد یافت. آن‌گاه ابراهیمِ قلبت می‌گوید: به غروب کنندگان میلی ندارم و روی به نوری می‌کنم که آسمان و زمین را شِکُفت و شریکی برایش نخواهم دید. #ر_س #رو_به_نور (برداشتی آزاد از آیات ۷۹-۷۶ سوره انعام) @sooyesama

در مراقبه به دنبال نتیجه‌ها نباش. به دنبال تکرار تجرب‌های پیشین نیز مباش. در مراقبه تنها مراقبه کن. خود را به او بسپار و تسلیم باش. تسلیم تنها دری است که به خدا گشوده می‌شود. تخلیه و خلوت، تنها قایقی است که به سوی او روان می‌گردد. #آداب_مراقبه (ارسالی از اعضا) @sooyesama