َمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا (کهف؛ ۱۱۰). برپایه آیه بالا کردار نیکی که کاملا برای خدا باشد و هیچ شریکی بدان رخنه نکند، به دیدار خداوند می‌انجامد. تفسیر عامیانه آیه آن است که کردار نیکِ بااخلاص، بن‌ماین دیدار خدا را فراهم می‌کند اما این دیدار در آینده و جهان دیگر روی خواهد داد. مانند بذری که اکنون کاشته می‌شود و میوه آن پس از چندسال، به‌بار می‌نشیند. اما آیه شریفه تفسیر ژرف‌تری نیز دارد که برپایه آن دیدار خدا هم‌اکنون و در هنگام کردار نیک رخ می‌دهد. نیکی کردار با فرمان خدا تعین می‌یابد. گرچه فرمان برپایه مصالحی تکوینی صادر می‌شود اما سرانجام این فرمان الهی است که نیکی کردار را تعین می‌بخشد. بنابراین نیکی کردار به فرمانی است که آن‌‌را نورانی کرده است. ازاین‌رو کردار، تنها هنگامی نیک است که به فرمان خدا پشت داده باشد. اکنون، انجام مخلصانه (نامشرکانه) چنین کرداری بدان معناست که تنها انگیزه انجام کار، پی‌روی از فرمان الهی است. پس بنده هنگام فرمان‌برداری تنها فرمان را می‌بیند و از هر انگیزه دیگری چشم می‌پوشد. که این معنای اخلاص است. اما فرمان، کنش فرمان‌ده است و بی اراده او تحققی ندارد. درنتیجه بنده هنگام فرمان‌برداری مخلصانه، تنها فرمان‌ده را می‌بیند و از هر چیزی دیگری ناآگاه است. سرانجام فرمان‌ده در متن فرمان حاضر است، و فرمان در متن فرمان‌برداری حضور دارد. ازاین‌رو بنده در متن فرمان‌برداری، فرمان‌ده را می‌یابد. اکنون روشن می‌شود که کردارِ نیکِ مخلصانه، بسترساز دیدار حق نیست. بل خودِ دیدار است. بنده آن‌گاه که در بندگی غرق است، غرق دیدار است گرچه از این دیدار آگاه نباشد. مرگ طبیعی، دیدار را ایجاد نمی‌کند. بل دیداری که هست را آشکار می‌نماید. آیه یادشده نیز دیدار را به آینده موکول نکرده و به‌روشنی می‌گوید: «هرکه امید دیدار دارد کارِ نیکِ مخلصانه انجام دهد». عطار نیکوکردار چه زیبا سرود: هرکه این‌جا ندید محروم است در قیامت ز لذت دیدار #ر_س #کردار_نیک #دیدار_خدا @sooyesama

امام حسین (ع): «مَا خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَىْ‏ءٍ إِلا وَ لَهُ تَسْبِيحٌ يَحْمَدُ بِهِ رَبّهُ». خدا هيچ موجودى را نيافريد، جز آن‏كه براى او تسبيحى است که با آن پروردگارش را می‌ستاید». (بحار الانوار، ج۶۱، ص۲۹) @sooyesama

#توحید_عرفانی (همه عالم اسم الله است) #امام_خمینی @aqlemonavar

گر بر آب روی، خسی باشی. گر در هوا پری، مگسی باشی. «دل» به دست آور، تا كسی باشی! #خواجه_عبدالله_انصاری «القلب حرم الله؛ دل قرق‌گاه خداست» @sooyesama حالا كه ما ياد گرفته‌ايم در هوا مثل يك پرنده پرواز كنيم، و در دريا مانند يك ماهى شنا كنيم، تنها يك چيز باقى خواهد ماند؛ این‌که بتوانيم مثل يك آدم روى زمين زندگى كنيم! #جرج_برناردشاو @sooyesama

نقل می‌کنند که یزید پس از خطبه امام سجاد ع، اظهار پشمیانی نمود و ابن زیاد را مقصر معرفی کرد. سپس از امام ع راه‌کار توبه خواست. حضرت سجاد ع نماز غفیله را آموزش فرمود. حضرت زینب ع، که تعجب اطرافیان را از این عمل امام دید، پیش‌قدم شد و از سبب این کار پرسید.امام ع فرمود: او توفیق توبه نخواهد یافت. ظاهرا سببش این است که در نماز غفیله داریم: «لا اله الا انت، سبحانک انی کنت من الظالمین». و کسی‌که مملو از «من» است، هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: «کنت من الظالمین». بشر وقتی‌که پر از «من» شد، اشتباهاتش را توجیه می‌کند. و هرگز نمی‌تواند نقص و زشتی «من» را بپذیرد. حضرت یونس ع، در ظلمات ثلاث، ندا داد: «لا اله الا انت، سبحانک انی کنت من الظالمین»، و از غم نجات یافت. آدمی اگر نقص و فقر خود را پذیرفت، راحت می‌شود. وگرنه مدام باخودش درگیر و مغموم است. #استاد_محمود_امامی #ذکر_یونسی @sooyesama

کام، تلخ است و شیر می‌جویم کام تلخ و شکر؟ چه می‌گویم؟ زندگی شوکران تدریجی است راه مرگ است و نیک می‌پویم در بلا غرق و در غم اندودم رفته از دست تاب و نیرویم در شگفتم که در دل این غم ناگهان ازچه شعر می‌گویم؟ از سیاهی و تلخی و پستی چو جوانه با ترانه می‌رویم گرچه تاریک و آلوده‌ام اما نورت از دور کرده سوسویم هاتفی روز اولم می‌گفت: «می‌روم، می‌رسم، تو، می‌جویم» ساقی ار مِیْ نداده بودم نیک نیکویی مر نبود، در کویم من کج و زشت و رذل و رسوایم نام نیک تو کرده نیکویم شب قدری زدم به مویت چنگ عمری از عطر موت خوشبویم چو سلیمان گذشتی از قلبم مورم و راه دور می‌پویم جویم از تو نشان و افکنده قبله را چهرهٔ تو در رویم کام تلخم شکر چو می‌ریزد مشق عشق تو راست می‌گویم #ر_س @sooyesama

بیان خاطره‌ای از آیت‌الله کشمیری، از زبان علامه حسن‌زاده آملی @sooyesama

#غم #بلا #حرکت #عین_صاد @sooyesama

به‌نام خدا برپایه آموزه‌های دینی باید در سخن نگریست، نه سخن‌گو. ازاین‌رو نقل سخنان اندیش‌مندان در کانال «به‌سوی سماء» تنها نشانه درستی سخنی است که نقل می‌شود، نه تایید (یا نفی) اندیشه‌های دیگر ایشان. آن‌چه در این کانال عرضه می‌شود نقاطی است که اگر نیک بنگرید، خط سیر انسان به آسمان حقیقت را روشن کرده و خواننده را با فراز و فرودهای این راه آشنا می‌کند. برخی از این نقاط به‌قلم این کمترین «ر_س» و برخی دیگر به نقل از صاحبان اندیشه و شهود است. اما سامان ویژه‌ای در میان است که ناخودآگاه خواننده را به ژرفای سیر آدمی فرو می‌برد. گاه، به‌ضرورت وظایف اجتماعی و غیره، پیام‌های مناسبتی درج می‌گردد، که پس از چندی پاک خواهد شد. #ر_س @sooyesama

مراقبات ماه صفر: ۱. ده بار دعای «یا شدید القوی...» ۲. صدقه موکد منبع: مفاتیح الجنان @sooyesama

خسته از رنج نبرد، گوشه‌ای افتادم لحظه‌ای در خود خویش، اوفتادی یادم یاد تو همچو نسیم، می‌دهد دلداری می‌زداید ز دلم، هر غم زنگاری پیر روشن دل من، با تو روشن دل من یاد نیکوی تو را کرده بر تن دل من با خودم می‌گویم، با تو ای نیک‌سرشت می‌شدم هم‌خانه، کاش در کنج بهشت بی هیاهوی جهان فارغ از رنج بدن می‌سرودی توحید می‌شنیدم همه فن من و یاران نکو همه در مجلس عشق تو و اسرار مگو که کنی بر ما مشق می‌روی می‌دانم نه ولی از دل تنگ دامنت را دلکم با دو دستش زده چنگ می‌روی تا که بهشت را مهیا بکنی خانه‌ای از دل نور، نیک برپا بکنی تا دوباره ببری ز خودم خویشتنم لب دریای وجود خویش را در فکنم با تو ای نور لطیف، جمله «توحید» شوم کاش با لطف خدا با تو جاوید شوم #ر_س @sooyesama