eitaa logo
به سوی سماء
935 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
508 ویدیو
40 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از به سوی سماء
شخصی در مکاشفه دید امام حسین علیه السلام مشغول جمع کردن خارهای بیابان هستند. از ایشان می‌پرسند شما چه می‌کنید؟ می‌فرمایند: راه سالکان خدا را هموار می‌کنم. @sooyesama
به‌راستی ما چه هستیم؟ گاه سپیدجامه‌ای در فراز آسمان. گاه سیاه‌رویی در چاهی عمیق. گاه پیکری روی زمین و گاه اندیشه‌ای بر روبنده از عرش. همه این‌ها ما هستیم. افرادی گوناگون، در عالم‌هایی گوناگون. در هر عالمی، بی‌خبر از عالم دیگر، مشغول به دنیای خویش. این‌ها همه مائیم، اما چگونه با هم مرتبطیم. کی و کجا به‌هم می‌پیوندیم؟ آیا اصلا به‌هم می‌پیوندیم یا تا همیشه جدا از هم مشغول خودیم؟ آن اندیشه که در عرش، گام بر می‌دارد، گاه می‌ایستد؛ زیرا این پیکر زمینی، به حوادثی دچار آمده است. اما اندیشه را می‌بینم که به‌ظاهر نمی‌داند چرا بازایستاد. و هنگامی که پیکر زمینی، از ابتلاء درآمد، دوباره اندیشه در عرش روان می‌شود. آن سپیدجامه بهشتی ناگاه ناپدید می‌شود، گویی که از آغاز نبوده است؛ زیرا سیاه‌جامه در چاهی خلیده است. و دوباره سیاه‌جامه ناپدید، و سپیدجامه آشکارا می‌شود. و این‌دو به‌ظاهر از هم بی‌خبرند. این‌ها همه می‌آیند و می‌روند، و من هستم که فرایند را می‌بینم. اکنون پرسش مهم آن است: این بیننده فرایند، کیست؟ آن‌که آمد و شد افراد را می‌بیند و خود توسط افراد، دیده نمی‌شود، او کیست؟ @sooyesama
جهان پرسش‌ها، پایانی ندارد؛ زیرا هر پرسشی که پاسخ یابد، چندین پرسش جدید را می‌زاید. گروهی در پرسش "چیستی" غرق می‌شوند و هرگز به "چرایی" نمی‌پردازند. اما جهان، بیش‌تر از آن‌که چیست؟ چرا هست؟ دانستن غایت، مسئله مهمی است که به زندگی دانندگانش، معنا می‌بخشد. برای نمونه جسم‌های پیرامون چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از مولکول‌ها. مولکول‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از اتم‌ها. اتم‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از الکترون‌ها. الکترون‌ها چیستند؟ مجموعه انباشته‌ای از کوارک‌ها و... دانستن چیستی‌ها، پایانی ندارد. اما مسئله مهم دیگری هست که نباید از آن چشم پوشید: جسم و جهان جسمانی، چرا هستند؟ پاسخ این پرسش، الگوی ویژه‌ای از زیستن را برای بشر به‌ارمغان می‌آورد. @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
گم کرده رَهانیم در این وادی حیرت بیهوده و بی‌راحله در راه محبت سرگشته در این بازی ایام، رسیدیم ناگه به حسینیه‌‌ای از جنس عنایت در بیرق این شاه چنان توشه گرفتیم کز شور دریدیم همه جامه کثرت با پای برهنه به سوی مرگ دویدیم گویا نچشیدیم دگر درد و ملامت رمزی که شنیدیم شب واقعه از شاه مستانه برستیم ز خودخواهی و نخوت گلگون کفنان لب دریای فناییم بگذشته ز فرزند و زن و مال و ز ملت ما دل‌شدگان غم جوشان حسینیم هفتاد و دو پروانه جانانه جنت روزی که گرفتار به غم، آل عبا بود ما نیز گرفتیم سر علقه الفت با تیغ قدر گردن بی‌گانه بریدیم تا محو شود باطل از این خانه وحدت پیروز شدیم و دل از اغیار تکاندیم پیروز شود خون شهیدان حقیقت @sooyesama
شبی او [امام محمد باقر] را کسی گفت: یا سیدی چند گریی؟! گفت: ای دوست یعقوب را یک یوسف گم شده چنان بگریست که چشم‌هایش سپید شد. من ده کس از اجداد خود یعنی حسین (علیه السلام) و قبیله او را در کربلا گم کرده‌ام، کم از آن کی در فراق ایشان دیده‌ها سپید کنم. (تذکرة ﺍﻷﻭﻟﯿﺎﺀ، ذکر امام محمد باقر) @sooyesama
به‌مثل اگر مانند قرآن، کتابی درباره "شهادت" نازل شود سوره فاتحه آن، شهادتِ جناب سیدالشهدا (ع) است. @sooyesama
سلام بر دردانه وجود؛ شش‌ماهه فانی در حضرت معبود. سلام بر حسین (ع) هنگامی که در نور بی‌کرانه غرق شد. نوری که از پیکر پریشان اصغر برخاست و عالم را در خود فرو برد. @sooyesama
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست وین چه شمعی است که دل‌ها همه پروانه اوست @sooyesama
از نماز جز ایستادگی تن، و از روزه جز گرسنگی ندیدم. آن‌چه مراست از فضل اوست، نه از فعل من. (تذکره الاولیاء، ذکر )                         @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام از هركس تمجيد نمايد، به لحاظ كمالات و معنويتى است كه در اوست، و اگر غير از اين باشد، با مقام عصمت امام سازگار نيست... بنابراين مقام و بزرگى اشخاص را مى‏‌توان در نحوه رفتار و سخنان معصوم با آن‏ها تشخيص داد... كلام حضرت سیدالشهداء (ع) نسبت به على اکبر (ع) كه مى‌‏فرمايد: «أَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ» سخن كمى نيست. مگر نه اين است كه خداوند درباره رسول الله (ص) فرمود: «إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِيمٍ‏» (قلم: ۴) و آيا خُلق عظيم غير از اتّصاف به صفات الهى، چيز ديگرى است؟! (فروغ شهادت) @sooyesama