سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 تقواى الهى پیشه کنید؛ تقواى کسى که براى اطاعت خدا دامن به کمر زده در حالى که خود را ا
✅ شرح و تفسیر حکمت ۲۱۰ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
✨مى‌دانیم #تقوا و #پرهیزگارى
🔸بهترین زاد و توشه سفر آخرت
🔸و والاترین نشانه شخصیت انسان و قرب او در درگاه خدا
🔸و جواز عبور از دروازه‌هاى بهشت است.
💠ولى تقوا مراحلى دارد که بستگى زیادى به #انگیزه‌هاى آن و نشانه‌هایى در #آثار آن دارد و امام (علیه السلام) در اینجا #بالاترین مرحله تقوا را پیشنهاد مى‌کند که پنج وصف در آن موجود است.
1⃣نخست به شخص #باایمانى اشاره مى‌کند که دامن همت به کمر زده و خود را از #علایق_مادى جدا ساخته است.
2⃣دومین وصف این است که بعد از آمادگى کامل با جدیت تمام در این مسیر گام برمى‌دارد.
3⃣سومین وصف این که در عین #جدیت، #با بصیرت و #دقت حرکت مى‌کند و چالاکى را با #فکر و #اندیشه مى‌آمیزد.
4⃣چهارمین توصیف این که انگیزه او ترس از مجازات الهى به علّت گناهان و یا ترس از پایان یافتن عمر پیش از اندوختن زاد و توشه براى سفر آخرت است.
5⃣پنجمین وصف این که او دائماً درباره #سعادت_جاویدن و جایگاهش در آخرت و سرانجامِ این حرکت و منزلگاه اصلى که به آن منتهى مى‌شود مى‌اندیشد.
❇️به یقین کسى که با این انگیزه‌هاى بسیار قوى و مؤثر و با آمادگى کامل و تلاش توأم با بصیرت در این راه گام بردارد به #عالى‌ترین درجه #تقوا رسیده است.
✨در تفسیر آیه شریفه «اى کسانى که ایمان آورده‌اید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزکارى است، از (مخالفتِ فرمانِ) خدا بپرهیزید، و جز بر آیین اسلام از دنیا نروید»
🔺از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) نقل شده که منظور از به جا آوردن حق تقوا این است که: «که خدا (هرگز) معصیت نشود و به یاد خدا باشند و هرگز او را فراموش نکنند».
🔺در تفسیر همین آیه از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «حق تقوا این است که خدا اطاعت شود و معصیت نشود و به یاد او باشند و فراموش نکنند و شکر نعمت‌هایش به‌جا آورند و کفران نکنند».
@syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠 اختلاف، تصمیم‌گیرى و تدبیر را نابود مى‌کند. 📒 #نهج_البلاغه #حکمت215 @syed213 🎇🌹🕊
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۱۵ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
✨همه مى‌دانیم #اختلاف سرچشمه همه بدبختى‌هاست.
🔺هیچ قوم و ملتى #نابود نشدند مگر بر اثر #اختلاف و هیچ جمعیتى #پیروز و #کامیاب نگشتند مگر در سایه #اتفاق.
💠کلام حکیمانه بالا دو تفسیر مى‌تواند داشته باشد:
1⃣نخست این که گاه مى‌شود عده‌اى مى‌نشینند و بر سر موضوع مهمى تصمیم‌گیرى مى‌کنند؛ ولى ناگهان فرد یا افرادى نظر مخالفى ابراز مى‌کنند و تصمیم‌گیرىِ پیش‌گفته را به‌هم‌مى‌زنند و کار #ابتر مى‌ماند.
👆🏻همان‌گونه که در داستان جنگ صفین، على (علیه السلام) و جمعى از دوستان خبیر و آگاه اصرار داشتند که جنگ به مراحل نهایى رسیده و آن را تا پیروزى ادامه دهند و غائله را ختم کنند، ولى مخالفت افرادى ناآگاه و جاهل و بى‌خبر این تصمیم را بر هم زد و مسلمانان با عواقب بسیار دردناک آن روبرو شدند.
2⃣تفسیر دیگر این که اختلاف سبب مى‌شود که رأى گیرى هیچ گاه به جایى نرسد و تدبیرها #عقیم بماند.
🔸جمع میان این دو تفسیر نیز مانعى ندارد که اختلاف هم مانع از تصمیم و تدبیر باشد و هم اگر تدبیر و تصمیم صحیحى منعقد شد، آن را بر هم بزند.
❇️روشن است براى انجام هر کار مهمى احتیاج به #فکر و #اندیشه و #تدبیر و #تصمیم‌گیرى_صحیح است و این کار تنها در فضایى ممکن است که اختلاف در آن نباشد، بلکه تمام کسانى که در آن تصمیم‌گیرى شرکت دارند هدفشان رسیدن به #نقطه_واحد و حتى‌الامکان دور از هر گونه خطا و اشتباه باشد.
🔺اما گاه یک نغمه مخالف که یا بدون مطالعه اظهار شده و یا از غرض و مرضى ناشى گشته، مى‌تواند تمام تصمیم‌ها و تدبیرها را به هم بریزد.
✨گاهى نیز رئیس جمعیت بر حسب تدبیر خود تصمیمى مى گیرد، اما مخالفت بعضى از پیروان آن را عقیم مى‌کند؛ چنان که در داستان قلم و دوات که پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله) در آخرین لحظات عمرش درخواست کرد آن را بیاورند و فرمانى درباره جانشین خود که #قطعاً على بن ابى طالب (علیه السلام) بود بنویسد و آنچه را قبلاً گفته بود تأکید کند، مخالفت یک نفر (خلیفه دوم) سبب شد که گروه دیگرى نیز نغمه خلاف سر دهند و جلوى این کار گرفته و حتى به ساحت قدس پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) اهانت زشتى شود.
🔺در جنگ احد نیز همین حادثه شوم اتفاق افتاد؛ پیامبر (صلى الله علیه وآله) و جمعى از یاران اصرار داشتند مسلمانان در مدینه بمانند و در برابر دشمن از خود دفاع کنند، زیرا در آنجا بهتر مى‌شد دشمن را زمین گیر کرد، ولى گروهى از جوانان پرشور مخالفت کردند. پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) به احترام نظرات آنها لشکر اسلام را به بیرون و در کنار کوه احد آورد و سرانجام به سبب این موضوع و پاره‌اى از اسباب دیگر ضربه سختى بر پیکر لشکر اسلام وارد شد.
@syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠کسى که براى دنیا غمگین باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است و آن کس که از مصیبتى که
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۸ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻
#قسمت_دوم
3⃣امام در سومین گفتار حکیمانه مى‌افزاید: «کسى که در برابر ثروتمندى به علّت ثروتش تواضع کند، دو سوم دین خود را از دست داده است»
✨ایمان داراى سه رکن است:
🍃معرفت قلبى،
🍃اقرار زبانى
🍃و عمل به ارکان دین
🔺کسى که در برابر چنین ثروتمندى خضوع مى‌کند در واقع #اقرار_زبانى به توحید را با کلمات تملق آمیزش در هم شکسته و همچنین خضوعى که باید در برابر ذات پاک پروردگار داشته باشد به وسیله خضوع در مقابل این ثروتمند، به #شرک آلوده کرده است، بنابراین دو رکن از ارکان ایمان را بر باد داده، هر چند ایمان قلبی او محفوظ مانده باشد.
🔹تواضع در برابر ثروتمندان براى ثروتشان هم موجب #ذلت تواضع‌کننده است و هم #طغیان ثروتمندى که به او تواضع شده تا آنجا که گویى خود را روزى‌رسان مى‌داند و دیگران را روزى‌خوار خودش و متأسفانه این رذیله اخلاقى در افراد بسیارى دیده مى شود،
✅اما در هر حال نباید احترام ثروتمندان مؤمن و صالح را به سبب خدماتشان به #نیازمندان و #جامعه_اسلامى را مصداق این حدیث دانست، آن در واقع #فضیلتى است و #اداى_حقى.
3⃣آن‌گاه امام (علیه السلام) در چهارمین نکته حکیمانه مى‌فرماید: «کسى که قرآن بخواند و پس از مرگ وارد آتش دوزخ گردد از کسانى بوده که آیات خدا را استهزا مى‌کرده است»
❇️قرائت قرآن چندگونه است:
🔸گاه انسان مؤمن قرآن را تلاوت مى‌کند و گوش جان به آیاتش مى‌سپارد تا پیام خدا را از لابه‌لاى آن بشنود و زندگى خود را با آن هماهنگ سازد و به گفته امیرمؤمنان على (علیه السلام) در خطبه متقیان: «پرهیزگاران در دل شب برپا مى‌خیزند و قرآن را با تدبر قرائت مى‌کنند و جان خود را با آن محزون مى‌سازند و داروى درد خود را از آن مى‌گیرند، هرگاه به آیه‌اى برسند که در آن تشویق (به پاداش‌هاى الهى) است با علاقه فراوان به آن روى مى‌آورند و روح و جانشان با شوق بسیار به آن مى‌اندیشد و آن را نصب العین خود قرار مى‌دهند و هرگاه به آیه‌اى برخورد کنند که بیم‌دهنده است گوش دل را براى شنیدن پیام آن باز مى‌کنند و گویى صداى زبانه‌هاى آتش دوزخ با آن وضع مهیبش در گوششان طنین انداز است». نیز به فرموده امام صادق (علیه السلام) در دعایى که قبل از تلاوت قرآن خوانده مى‌شود: «خداوندا! نگاه مرا به آیات قرآن #عبادت و قرائتم را توأم با #اندیشه و تفکرم را در آن مایه #عبرت قرار ده و مرا از کسانى قرار ده که از مواعظ تو در آن #پند مى‌گیرد و از #گناهانت پرهیز مى‌کند».
🔸گروه دیگرى آیات قرآن را تنها براى #ثواب قرائت مى‌خوانند بى‌آنکه به پیام‌هایش گوش فرا دهند.
🔸گروه سومى نیز اضافه بر این به استهزاى آیات مى‌پردازند و اگر در سخن استهزا نکنند، عملاً استهزا دارند، آیات تحریم ربا را مى‌خوانند ولى رباخوارى مى کنند، آیه تحریم غیبت را تلاوت مى‌کنند ولى غیبت کردن کار همه روزه آنهاست و همچنین در برابر سایر پیام‌هاى قرآن.
🔺این گونه تلاوت نه تنها سبب #نجات نیست، بلکه به فرموده امیرمؤمنان(علیه السلام) سبب دخول در آتش #جهنم است، چون قرآن را به صورت استهزا #قولاً یا #عملاً خوانده است و کسى که آیات قرآن را با استهزا بخواند مستحق آتش دوزخ است.
💠این سخن را با حدیثی از پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) پایان مى‌دهیم، فرمود: «تو تا آن زمان قرآن مى‌خوانى که تو را از #معصیت_الهى باز دارد و اگر باز نداشت قرآن نخوانده‌اى».
✨...ادامه دارد
@syed213