✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عاقبت ترک #امربه‌معروف و #نهی‌ازمنکر از منظر دین (بخش دوم) 🔶عاقبت ترک #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر از منظر قرآن بدین شرح است: 💠عذاب فراگیر (۱) 🔷از دیگر پیامدهای ترک #امربه‌معروف و #نهی‌ازمنکر عذابی است که افزون برگناهکاران، شامل #تارکان امر به معروف و نهی از منکر نیز می شود: «واتَقوا فِتنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَموا مِنکُم خَاصَةً واعلَموا أنَّ اللهَ شَدیدُ العِقاب؛ [انفال، ۲۵] و از فتنه ای که تنها به ستمکاران شما نمی رسد، بترسید، و بدانید که خدا سخت کیفر است». ابن عباس در تفسیر این آیه میگوید: عذاب خدا که بیاید، ستمکار را از غیر ستمکار جدا نمی سازد. هم چنین گفته اند که ظالمان به سبب ظلمشان عذاب میشوند، و غیر ظالمان بر اثر #ترک #امربه‌معروف و #نهی‌ازمنکر. [۱] 🔷در روایتی امام باقر (ع) می فرمایند: خداوند به حضرت شعیب (ع) وحی کرد، که من صد هزار نفر از قوم تو را هلاک خواهم کرد: چهل هزار نفر از آنها اهل معصیت و گناه، و شصت هزار هم از #خوبان هستند؛ شعیب نبی (ع) تعجب کرد و گفت: پروردگارا! اشرار مستحق عذاب هستند، ولی چرا اخیار و خوبان عذاب می شوند؟ خداوند فرمود: زیرا آنان با گناهکاران مداهنه و سازش کردند (امر به معروف و نهی از منکر نکردند) و در موردی که من غضب کردم آنها غضب نکردند. [۲] 🔷در اصول کافی روایتی از امام صادق (ع) نقل شده است، که خداوند دو فرشته را برای ویران کردن شهری فرستاد؛ وقتی آن دو فرشته به آن شهر آمدند، مردی را دیدند که مشغول دعا و گریه و تضرع است، از این رو یکی از دو فرشته - با وجود اینکه مرد عابد و این احتمال که شاید او پس از فرمان خدا توبه کرده است - در ویران کردن آن شهر تردید کرد و برای روشن شدن دستور خداوند برگشت و خدا بر اجرای آن دستور و زیر و رو کردن آن شهر، فرمان دوباره داد؛ آنگاه خداوند فرمود: آن مرد هیچگاه رنگ صورتش به خاطر غیظ و غضب برای خدا تغییر نکرده است. [۳] #ادامه‌دارد... پی‌نوشت‌ها [۱] عبدالله سالمی، روض البیان، ج ۹، ص ۹۴ [۲] اصول کافی، ج ۵، ص۵۵، روایت ۱ [۳] همان، ص ۵۸، روایت ۸ نویسنده: فیروزجائی منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت به نقل از راه بهشت #امر_به_معروف #نهی_از_منکر @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄ ☄ ⭕️آیا پذیرش اسلام بعد از #ظهور #امام_زمان (عج) اجباری بوده و هر فردی که اسلام را نپذیرد، کشته خواهد شد؟! 🔷روایاتی که سخن از کشتارهای بی‌رویه‌ بعد از ظهور امام زمان (عج)، به میان آورده‌اند، عموماً توسط افرادی نقل شده‌اند که قابل اطمینان نیستند؛ بلکه مخالف برخی از آیات قرآن و احادیث دیگری هستند که آن‌ حضرت، اهل کتاب را محترم شمرده و طبق کتاب آسمانی آنها، برایشان حکم می‌کند. بلکه #عمده_جنگ‌ها و کشتارها مربوط به #افرادی است که در مقابل #حرکت_الهی #امام_زمان (عج) سد کرده و از هر طریق #مانع این حرکت مبارک می‌شوند. [۱] 🔷در واقع، عمده درگیری‌ها مربوط به #گروه‌ها و تشکل‌هایی است که در تشکیل و پیاده کردن اهداف حکومت مهدوی، #اخلال ایجاد می‌کنند. از سوی دیگر، بسیاری از مردم که با حق و حقیقت دشمنی ندارند، پس از ظهور حقیقت و #حقانیت_اسلام، با #اختیار_خود و با میل و رغبت #مسلمان می‌شوند؛ خصوصاً مسیحیان که با نزول حضرت عیسی (ع) و همراهی ایشان با امام مهدی (عج)، به جمع پیروان آن‌حضرت خواهند گرایید. [۲] 🔷البته چه بسا به تمام افراد، آزادی کامل برای تبلیغ عقاید خود داده شود و اینکه هیچکدامشان از لحاظ #منطقی، تاب مقاومت در برابر پیروان امام عصر (عج) را ندارند، خود دلیلی بر #حقانیت مکتب راستین #اسلام در برابر چشمان جهانیان باشد. بر همین اساس، اگر افرادی به هر دلیل به اسلام گرایش نیافته، اما در مقابل آن نیز صف‌آرایی نکنند و مقررات حکومت اسلامی را محترم بشمارند، برخورد خشونت‌باری با آنها رخ نخواهد داد. پی‌نوشت‌ها [۱] کشتارهای هنگام ظهور ۱۰۱۳۶ [۲] علائم بعد از ظهور ۳۰۰۶ منبع: وبسایت‌اسلام‌کوئست #امام_زمان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💠 #حسینیه_فارس| عبدللّه بن حسن(ع) @Farsna

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ #حضرت_زینب (س) چه مقام و منزلتی در اسلام دارد؟ (بخش اول) 🔷 #حضرت_زینب (س) در روز پنجم جمادی الاول سال ششم هجری در خانه #امیرالمؤمنین و صدیقه طاهره، #حضرت_زهرا علیهم السلام متولد شد. البته این دیدگاه مشهور شیعه درباره تاریخ ولادت آن حضرت است، و درباره روز و سال ولادت ایشان نظرات تاریخی دیگری نیز وجود دارد. [۱]  🔷وقتی #حضرت_زینب به دنیا آمد و این خبر به گوش پیامبر اکرم (ص) رسید، به منزل فاطمه (س) آمد و فرمود: «دخترم، نوزادت را نزد من بیاور»؛ وقتی او را نزد پیامبر اکرم (ص) آوردند، #رسول_اکرم (ص) او را به سینه چسباند، و صورت بر صورت نوزاد نهاد و با صدای بلند و به شدّت گریست، چنانکه اشک از گونه های مبارکش سرازیر شد، و در جواب حضرت زهرا (س) که علت گریه را جویا شد، فرمودند: دخترم فاطمه جان، این دختر به بلاهایی گرفتار آمده و با انواع مصیبت ها و دشواری های جانکاه مواجه خواهد شد... و فرمود: هر که بر مصیبت های این دختر بگرید مانند آن است که بر دو برادرش؛ یعنی حسن و حسین (علیهم السلام) گریسته باشد سپس رسول خدا نام نوزاد را #زینب نامید. [۲] 💠القاب حضرت زینب (س) 🔷 #حضرت_زینب (س)، #القاب_زیادی دارند از جمله: «عقیله بنی هاشم: بانوی خردمند بنی هاشم؛ [۳] کَعبَهُ الرّزایا: قبله رنج‌ها؛ نائِبَهُ الزَهراء (س): جانشین و نماینده حضرت زهرا؛ نائِبَهُ الحُسَین: جانشین و نماینده امام حسین (ع)؛ مَلیکَهُ الدُنیا؛ عالِمَهُ غَیرَ مُعَلِّمَه: دانای بی آموزگار؛ فَهِمَه غَیرَ مُفَهِّمَه: فهمیده بدون فهماننده؛ عَدیلَهُ الخامِس مِن اَهلِ الکَساء: همتای پنجمین نفر از اهل کساء؛ کَفیلَهُ السَجّاد: سرپرست امام سجاد (ع)؛ سِرُّ أبیها: راز پدرش امام علی (ع)؛ الصِدِّیقَهُ الصُغری؛ عابِدهُ آلِ عَلى: پارسای خاندان امام علی (ع)؛ بَطِلَهُ کَربَلاء: قهرمان کربلا؛ عَظیمَهُ بَلواها: بانویی که امتحانش بزرگ بود؛ الباکِیة: بانوی گریان؛ سَلیلهُ الزَهراء: خلاصه حضرت زهرا (س)؛ امینه اللّه: امانت‌ دار الهی؛ آیَهُ مِن آیاتِ اللّه: نشانه ای از نشانه ‌های خدا؛ مَظلُومَهُ وَحِیدَه: ستمدیده تنها؛ صابِرَهُ مُحتَسِبَه: صبور برای خداوند». [۴] 🔷او به دلیل اینکه مصائب فراوان دید، #امّ_المصائب ناميده شد؛ مصيبت درگذشت جدّش رسول اکرم (ص)، مصيبت درگذشت مادرش زهرا (س) و رنج‏هاى او، محنت‏هاى پدرش اميرالمؤمنين امام على (ع)، و مصيبت شهادت ایشان، محنت و شهادت برادرش امام مجتبی (ع)، و مصيبت بزرگ شهادت برادرش امام حسين (ع) را از ابتدا تا انتها، شاهد بود و از كربلا به اسارت برده شد. [۵] #ادامه‌دارد... پی نوشت: [۱] برای اطلاعات رجوع کنید به: زینب الکبری تالیف شیخ جعفر نقدی، ص۱۷، ریاحن الشریعه تالیف محلاتی، ج ۳، ص ۳۳ [۲] الموسوعه الکبرى عن فاطمه الزهراء (س)، انصاری زنجانی خویینی، اسماعیل، دلیل ما، ج ‏۱، ص ۱۴۴ [۳] خصائص زینبیه، جزائری، سید نورالدین، تحقیق: ناصر باقری بیدهندی، ص ۶۵ [۴] زندگانی حضرت زینب، (رسالتی از خون و پیام)، قائمی، علی، ص ۳۱ [۵] دانشنامه اميرالمومنين (ع) بر پايه قرآن و حديث و تاريخ، محمدی ری شهری، محمد، ج‏ ۱، ۱۶۷ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) #حضرت_زینب @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عاقبت ترک #امربه‌معروف و #نهی‌ازمنکر از منظر دین (بخش سوم) 🔶عاقبت ترک #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر از منظر قرآن بدین شرح است: 💠عذاب فراگیر (۲) 🔷داستان #اصحاب_سبت - که در سوره اعراف به تفصیل به آن پرداخته شده است - نمونه روشنی از #عذاب_فراگیر به شمار می رود. بر اساس این آیات، گروهی از بنی اسرائیل که در ساحل دریا زندگی می کردند و به ماهیگیری اشتغال داشتند، فرمان خداوند را مبنی بر حرمت کار در روز شنبه زیر پا گذاشتند؛ به این صورت که کانالی را در کنار دریا حفر می کردند تا ماهیان در روز شنبه وارد آن شوند و در پایان روز جلو کانال را می بستند و به این طریق در روز یکشنبه ماهیان فراوانی را که به این طریق در کانال به دام افتاده بودند صید می کردند. 🔷در مقابل این جمع، گروهی #نهی_از_منکر کرده و آنان را از نافرمانی خدا باز می داشتند، و دسته ای دیگر، در برابر نافرمانی آنان سکوت کرده و حتی به ناهیان از منکر اعتراض می کردند، که چرا تبهکاران را پند می دهید. در پایان این ماجرا قرآن تنها نجات کسانی را گزارش کرده است که نهی از منکر کردند: «فَلََمَّا نَسوا ماذُکِروا بِهِ اَنجَینَا الَّذینَ یَنهُونَ عَنِ السُّوءِ و أخَذنَا الَّذینَ ظَلَموا بِعَذابٍ یَئِسٍ بِما کانوا یَفسُقون؛ پس هنگامی را که آنچه را بدان تذکر داده شده بودند از یاد بردند، کسانی را که از (کار) بد باز می داشتند، نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند به سزای آن که نافرمانی می کردند به عذابی شدید گرفتار کردیم». [اعراف، ۱۶۵] 🔷مفسران از این آیه استفاده کرده اند که خداوند دو گروه #تجاوزگران و #بی‌تفاوتان را به عذابی سخت گرفتار کرد. [۱]‌ از آیه ۱۱۶ سوره هود نیز بر می آید، که تنها نهی کنندگان از فساد از عذاب نجات می یابند: «فَلَولا کَانَ مِنَ القُرونِ مِن قَبلِکُم اولو بَقِیَّةٍ یَنهُونَ عَنِ الفِسادِ فِی الأرضِ إلّا قَلیلاً مِمَّن أنجَینا مِنهُم واتَّبَعَ الَّذینَ ظَلَموا ما اُترِفوا فِیهِ و کانوا مُجرِمین؛ پس چرا از نسل های پیشین از شما خردمندانی نبودند که (مردم را) از فساد در زمین باز دارند؟ جز اندکی از کسانی که از میان آنان نجاتشان دادیم و کسانی که ستم کردند به دنبال ناز و نعمتی که در آن بودند رفتند و آنان بزهکار بودند». 🔷بر پایه روایتی از امام باقر (ع) در ذیل آیات ۷۸ - ۷۹ سوره مائده، آنان که مورد لعن داوود بودند به میمون تبدیل شدند، و آنان که مورد لعن عیسی قرار گرفتند، خوک شدند. [۲] از پیغمبر اکرم (ص) در ذیل این آیه نقل شده است که #امر_به‌_معروف و #نهی_از_منکر کنید، دست نادان را بگیرید و او را به راه حق بیاورید، وگرنه خداوند دلهای شما را مانند یکدیگر و همه‌ی شما را #لعنت می کند؛ همچنان که آنان را لعنت کرد. [۳] بر پایه نقل دیگری از امام صادق (ع)، کسانی که این آیات در نکوهش آنان نازل شده، با اینکه خود اهل معصیت نبوده، و در مجالس گناهکاران شرکت نمی کردند، لعنت شده اند و #جرم آنان این بود که به #معصیت‌کاران #لبخند می زدند و با ایشان انس داشتند. [۴] #ادامه‌دارد... پی نوشت ها [۱] تفسیر المیزان، ج ۸، ص ۳۱۰ [۲] مجمع البیان، ج ۳، ص ۲۸۹ [۳] همان [۴] الصافی، ج ۲، ص ۷۵ نویسنده: فیروزجائی منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت به نقل از راه بهشت #امر_به_معروف #نهی_از_منکر @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عاقبت ترک #امربه‌معروف و #نهی‌ازمنکر از منظر دین (بخش چهارم و پایانی) 🔶عاقبت ترک #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر از منظر قرآن بدین شرح است: 💠شریک شدن در گناه 🔷کسانی که در برابر انجام دادن #منکر، هیچگونه واکنش و عکس العملی نشان ندهند، #مانند_گناهکاران در گناه آنها شریک اند؛ از همین رو از مؤمنان خواسته شده که هرگاه تمسخر آیات قرآن را شنیدند، با کافران همنشین نشوند، در غیر اینصورت در #گناه آنها #شریک خواهند بود: 🔷«و قَد نَزَّلَ عَلَیکُم فِی الکِتابِ أن إذا سَمِعتُم آیاتِ اللهِ یُکفَرُ بِها وَ یُستَهزَءُ بِها تَقعُدوا مَعَهُم حَتّی یَخوضوا فی حَدیثٍ غَیرِهِ إنَّکُم إذًا مِثلُهُم؛ و البته (خدا) در قرآن بر شما نازل کرده که هرگاه شنیدید آیات خدا مورد انکار و ریشخند قرار می گیرد، با آنان منشینید، تا به سخنی غیر از آن درآیند؛ چرا که در این صورت شما هم #مانند_آنان خواهید بود». [نساء، ۱۴۰] 🔷مفسران از این آیه استفاده کرده اند که #سکوت_کردن در برابر #فاسقان و #گناهکاران و همنشینی با آنان، موجب شریک شدن در گناه آن هاست. [۱] همچنین در ذیل آیه ۶۳ سوره مائده گفته اند که #ترک‌_کننده #نهی_از_منکر، مانند کسی است که #مرتکب منکر شود. [۲] پی نوشت ها: [۱] جامع البیان، ج ۵، ص ۴۴۳ [۲] تفسیر قرطبی، ج ۶، ص ۱۵۳ نویسنده: فیروزجائی منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت به نقل از راه بهشت #امر_به_معروف #نهی_از_منکر @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️هدف امام حسین(ع) #نجات_دین بود نه حکومت 🔶شیعه معتقد است هدف #امام_حسین (ع) قیام و خروج بر #یزید و #حفظ_دین و شریعت اسلام بود، و این‌که به مردم بفهماند راه پیامبر اکرم (ص) از راه یزید، که خود را جانشین پیامبر می‌نامد جداست، و مسیری را برای آیندگان باز کند، که هرگاه #دین_خدا نیاز به جان‌فشانی و خون داشت، باید باز با بذل جان و مال خود در راه دین، از دین محافظت کرد. 🔷با این دید #شیعیان در طول تاریخ، مردمی انقلابی بوده‌اند که هیچ‌گاه از بذل جان و مال خود در راه تحقق آرمان‌های خود و حفظ شریعت و مذهب دریغ نکرده‌اند. اما #دشمن برای منحرف کردن این دیدگاه و از بین بردن این الگوی بسیار عالی برای بشریت، و انسان‌های آزاده، دست به #تحریف هدف امام زده، و برخی #هدف_قیام را تشکیل حکومت، و برخی هدف امام را تنها فرار از بیعت معرفی می‌کنند، و به نحوی هدف حضرت را تحلیل می‌کنند که حضرت به هیچ وجه به دنبال جنگ و قیام نبوده است. برای تحلیل این مساله و فهمیدن هدف حضرت باید به سخنان خود امام رجوع کنیم: 1⃣حضرت به محض شنیدن خبر خلافت یزید (لعنه‌ الله‌ علیه) فرمودند: «وَ عَلَى الاِسْلَامِ السّلَامُ اِذْ قَدْ بَلِيَتِ الْاُمَّةُ بِرَاعٍ مِثْل يَزِيد: آن‌گاه كه امت، گرفتار حاکمی چون #يزيد گردد، بايد فاتحه اسلام را خواند». [۱] یعنی مشکل اصلی جامعه اسلامی #یزید است، مشکل بیعت کردن یا نکردن نیست، مشکل وجود شخصیتی مانند یزید است، لذا باید #قیام کرد و او را از اریکه قدرت به زیر آورد و #مسلمین را از شر او نجات داد. حضرت در همان شبی که سفر خود را آغاز و از مدینه به سمت مکه حرکت کرد، نامه‌ای برای برادر خود محمد حنفیه نوشت و در آن نامه، هدف از حرکت خود را توضیح داد و فرمود: 🔷«أَنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّی ص أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع‏» [۲] در این نامه حضرت از کلمه #اخرج استفاده می‌کند، که به معنای #خروج است و در مورد کسی به کار می‌رفته که در مقابل کسی #قیام کرده است. سپس می‌فرماید «لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّی»  یعنی هدف من از این خروج #اصلاح‌امت‌جدم پیامبر است، سپس می‌فرماید اراده و نیت من #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر است. این‌گونه سخنان تنها با #قیام و مبارزه علیه یزید سازگاری دارد؛ چرا که اگر هدف حضرت تنها بیعت نکردن یا تشکیل حکومت بود، از این الفاظ استفاده نمی‌کرد. 3⃣همچنین حضرت در یکی از نامه‌های خود به جمعی از بزرگان بصره می‌نویسد: «و أنا أدعوكم‏ إلى‏ كتاب‏ اللّه‏ و سنّة نبيّه‏ صلّى اللّه عليه [و آله‏] و سلّم فانّ السنّة قد اميتت، و انّ البدعة قد احييت، و إن تسمعوا قولي و تطيعوا أمري اهدكم سبيل الرشاد؛ من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبرش فرا می خوانم؛ چرا که سنت پیامبر (ص) از بین رفته و #بدعت (در دین) زنده شده است. اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت کنم». [۳] اگر هدف قیام و مبارزه نیست، چرا حضرت این سخنان را می‌نویسد؟ چرا دیگران را می‌شوراند تا همراه او باشند؟ 👇👇👇

4⃣حضرت در جمع یاران خود و سپاه حر در صحرای کربلا خطبه خواند و فرمود: «أيها الناس؛ إنّ رسول اللّه قال: «مَن رَأى سُلطاناً جائِراً مُسْتَحِلًّا لِحُرَمِ أو تارِكاً  لِعَهدِ اللَّهِ، ومُخالِفاً لِسُنَّةِ رَسولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله، فَعَمِلَ في عِبادِ اللَّهِ بالإثْمِ والعُدوانِ، ثُمَّ لَم يُغَيِّر عَلَيهِ‏  بِقَولٍ وَلا فِعلٍ، كانَ حَقَّاً  عَلى اللَّهِ أَن يُدخِلَهُ مُدخَلَهُ» وَقَد عَلِمتُم أنَّ هؤلاءِ لَزِموا طاعَةَ الشَّيطانِ، وَتَوَلَّوا عن طاعَةِ الرَّحمنِ، وأظهَروا الفَسادَ، وَعَطَّلُوا الحُدودَ، واسْتأثَروا  بالْفَي‏ء، وَأحَلُّوا حَرَامَ اللَّهِ، وَحَرَّموا حَلالَهُ: 🔷اى مردم، رسول الله فرموده است: «هر كس ببيند #سلطان_ستمكارى #حرام خدا را حلال نموده، #عهد_الهى را شكسته و با سنت رسول الله مخالفت مى‌‏ورزد و در ميان بندگان خدا، به گناه و #ستم رفتار مى‏‌كند، ولى با كردار و گفتار خود بر عليه او قيام نكند، خدا حق دارد او را جايى ببرد كه آن سلطان ستمكار را مى‏‌برد.» آگاه باشيد كه اين‌ها به پيروى از شيطان تن داده‏‌ و اطاعت از خداى رحمان را رها كرده‏‌اند، آشكارا #فساد مى‏‌كنند، و به #حدود_الهى عمل نمى‏‌کنند، فى‏ء را به خود اختصاص داده و #حرام_خدا را حلال و #حلال_خدا را حرام كرده‏‌اند». [۴] 🔷در این خطبه که چند روزی قبل از جنگ ایراد شده، حضرت به صراحت سخن از #قیام علیه #حاکم_ظالم می‌زند، لذا بدون شک حرکت خود حضرت نیز مصداق این سخن پیامبر است و در مقابل حاکم ظالم قیام کرده است. 5⃣اگر هدف حضرت فرار بود، چرا کوفیان برای او نامه نوشتند و ایشان را به کوفه دعوت کرده و با حضرت بیعت کردند و از ایشان خواستند تا قیام کند؟ حضرت می‌توانست در پاسخ نامه‌ها و بزرگان کوفه که بفرماید: من اهل قیام نیستم و سکوت اختیار کند. 6⃣حضرت برای اکثر بزرگان شیعه و اهل سنت نامه نوشت، و آن‌ها را به بیعت با خود و #قیام علیه #یزید دعوت کرد، و بسیاری از آنان به نامه حضرت پاسخ دادند. حال اگر هدف تنها عدم بیعت بود، معنا نداشت برای بزرگان اقوام مختلف نامه بنویسد و آن‌ها به قیام و بیعت با خود دعوت کند. پس حضرت هدفی جز قیام علیه یزید نداشت، حال اگر مردم حمایت می‌کردند که حکومت و خلافت را نیز سرنگون می‌کرد و اگر نه، خودش قیام کرده و سبب بیدار شدن مردم می‌شد. 🔷همچنین نمی‌توان گفت هدف حضرت تنها برای رسیدن به حکومت بود؛ زیرا در بین راه و قبل از رسیدن به سرزمین کربلا، خبر شهادت مسلم و پیمان‌شکنی کوفیان به حضرت رسید، حتی برخی گفته‌اند روز حرکت به سمت کوفه خبر شهادت مسلم آمد. [۵] با این حال اگر هدف حضرت تنها رسیدن به حکومت بود، به هیچ وجه عاقلانه نبود که به حرکت خود ادامه دهد، بهتر بود برگردد و تدبیر دیگری بیاندیشد، مثلا به ایران بیاید که بیشتر شیعیان در ایران سکونت داشتند. البته حکومت کردن جزء اهداف حضرت بود، یعنی اگر واقعا مردم از ایشان حمایت می‌کردند و می‌توانست #یزید را شکست دهد، حکومت را نیز در دست می‌گرفت، 🔷اما سخن این است که #هدف_اصلی حکومت کردن نبود، بلکه هدف اصلی #قیام و #خروج‌برخلیفه بود، به نیت #اصلاح_مردم و جدا کردن خلافت از جانشینی پیامبر اکرم (ص)؛ حال اگر مردم حمایت هم می‌کردند، به حکومت نیز منجر می‌شد، و بهتر بود و اگر هم حمایت نکنند، #قیام بر جای خود باقی است؛ اما یقینا هدف اصلی صرف حکومت نبود، چرا که اصلا معقول نیست با حدود صد نفر به جنگ سی هزار نفر برویم و هدف ما شکست دادن آن‌ها باشد، پس اگر واقعا هدف نهایی حضرت به دست گرفتن حاکمیت بود، باید این‌جا بیعت می‌کرد و مثلا به ایران می‌آمد و سپاهی تدارک می‌دید مانند ابو مسلم خراسانی و سپس مجددا حرکت را آغاز کرده و به جنگ با یزیدیان می‌رفت. 🔴بنابراین بدون شک هدف اولیه و اصلی حرکت حضرت #امام_حسین (ع)، #قیام علیه #حاکم_ظالم و ستمگری بود که حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال کرده بود، و بیت‌المال را صرف عیش و نوش و خوشگذرانی خود می‌کرد، و البته اگر در این مسیر مردم هم حمایت کردند، حضرت حکومت هم تشکیل می‌دادند، اما اگر حمایت نکردند، ایشان حداقل به وظیفه خود عمل کرده و راه را برای آیندگان روشن کرده بودند. پی‌نوشت [۱] اللهوف على قتلى الطفوف، سید ابن طاووس، تحقیق: فهرى زنجانى، احمد، ص ۲۴ [۲] ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، مناقب آل أبي طالب عليهم السلام، ج‏۴، ص ۸۹ [۳] ابو مخنف كوفى، لوط بن يحيى، وقعة الطفّ، ص ۱۰۷ [۴] وقعه الطف، همان، ص ۱۷۲ [۵] لهوف، همان، ص ۶۰-۶۳ نویسنده: محمد فرضی پوریان منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت #امام_حسین @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️علایم و نشانه‌های ظهور #امام_زمان(عج) چیست؟ 🔷در آغاز، چند نکتۀ مقدماتی را تذکر داده و آن‌گاه به بررسی مشروح پاسخ می‌پردازیم: مسئلۀ قیام حضرت #امام_عصر (عج) از مهم‌ترین حوادث جهان است، که عظمت آن موجب شده تا صاحب آن قیام، #موعود_ادیان و #مصلح_جهانی جهانیان لقب گیرد. چون #ظهور_ایشان از اهم وقایع است، باید همراه علایم و نشانه‌هایی گردد که تا آن موقع منعقد نشده؛ هم‌چنان‌ که وقایع مهمی از قبیل ولادت پیامبر اکرم (ص) و اموری از این دست، توأم با نشانه‌هایی مخصوص بود. فواید و ثمرات وجود این علایم در چند نتیجه خلاصه می‌شود: 🔷برخی از آن علائم، چنان با عظمت‌اند که نوعی تجلیل و تعظیم قیام و قیام کننده (عج) محسوب می‌گردد. شماری از آن علائم، به منزلۀ تهدید و ایجاد رعب در دل و سازمان، دشمنان است. بعضی هم، نوعی مژده و بشارت برخی منتظران است. بسیار خوب است که #مؤمنان از این علائم آگاه باشند تا دچار فریب نشده و هر حادثه‌ای را علامت ظهور ندانند که چه بسا امکان سوء استفادۀ #مهدیان_دروغین یا سایر عوامل نیرنگ از این ناآگاهی وجود دارد. در عین حال، غرق شدن در بررسی این نشانه‌ها نیز نکوهیده است که توضیح بیشتر در طی پاسخ بیان می‌شود. 💠تفسیر علایم ظهور 🔷تقسیم بندی‌های گوناگونی پیرامون #علائم_ظهور صورت گرفته، از جمله: علائم حتمی و غیر حتمی است. اشتباه اکثر مردم این‌جا است که می‌پندارند با حتمی شدن برخی علایم، باید موضوع #ظهور را صد در صد وابسته به تحقق آن علایم دانست! واقعیت قضیه - طبق برخی روایات - گویای وابسته بودن امر ظهور به #اراده_الهی است. حال فرقی نمی‌کند که چه علایمی محقق شده یا نشده. با این حساب، مفهوم علائم حتمی آن است که برخی نشانه‌ها احتمال در پی داشتن ظهور را بیشتر به همراه دارند (فقط احتمال بیشتر است، نه وقوع صد در صد). حال روشن می‌شود که علائم غیر حتمی، صرفاً با احتمال وقوع کمتری نسبت به علائم حتمی و ظهور قرار دارند. 🔷با دقت در حدیث زیر، دلیل آن‌گونه معنا کردن علائم حتمی و غیر حتمی را می‌یابید: "داود بن ابی القاسم نقل می‌کند که در حضور امام جواد (ع) بودیم. سخن از #نشانه‌های_ظهور و قیام و خروج شخصی به نام سفیانی به میان آمد و این‌که در برخی روایات گفته شده که این از علائم ظهور است، و حتماً واقع می‌شود. به امام(ع) عرض کردم: آیا خداوند در اصل وقوع یا ویژگی‌های امور حتمی نیز تغییر و دگرگونی (بداء) ایجاد می‌کند، چندان که یا اصلا محقق نمی‌شوند، یا آن‌چنان‌که آن وعده‌های حتمی با آن مشخصات منعقد نمی‌گردند؟ حضرت فرمودند: بله، امکان هرگونه تغییر و تصرف - حتی در امور حتمی - وجود دارد! گفتم: با این حساب می‌ترسیم که خداوند در #اصل_ظهور و فرج قائم (عج) نیز ایجاد تغییر و انصراف (بداء) کند! حضرت پاسخ دادند: این چنین نیست؛ چون #قیام_قائم (عج) از میعاد و #وعده‌های‌تغییرناپذیر خداست. [۱] 👇👇👇