eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️ 🌸 ✅آیا (ع) متوقف بر وقوع است و قبل از آن، ظهور نخواهند کرد؟ 🔷یکی از نشانه‌های ظهور حضرت مهدی(عج)، شنیده شدن ندایی آسمانی است. این ندا که در روایات تعبیر به و هم شده، در شب جمعه، مصادف با شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان رخ خواهد داد. همه مردم روی زمین آن ‌را با گوش خود خواهند شنید. صاحب این صدا، حضرت را با اسمش و اسم پدرش نام می‌برد و مردم را به پیروی از او فرا می‌خواند و را به انسان‌ها می‌دهد.  🔷این نشانه، یکی از پنج علامت حتمی ظهور است که در روایات به قطعی بودن وقوعش اشاره شده است. عمر بن حنظله از امام صادق(ع) نقل می‌کند: «قبل از ، وجود دارد که عبارت‌اند از: خروج یمانی، خروج سفیانی، صیحه آسمانی، کشته شدن نفس زکیه و فرو رفتن در سرزمین بَیداء». 🔷تفاوت بین علامات حتمی و غیر حتمی به این است که: اعلام وقوع علائم غیر حتمی، به عنوان نشانه‌ای برای ظهور، بدون در نظر گرفتن ایجاد شدن مانعی یا حاصل نشدن شرطی صورت می‌گیرد؛ یعنی ممکن است که مانعی پیش بیاید یا یکی از شروط لازم برای وقوع آن علامت، حاصل نشود و در نتیجه آن علامت تحقق پیدا نکند. اما در مقابل، حتمی بودن برخی از علائم ظهور، بدین معنا است که برای وقوع آن مانعی پیش نخواهد آمد و شرائط وقوعش نیز به طور کامل حاصل خواهند شد؛ لذا در تحقق آن نشانه، تردیدی وجود نخواهد داشت. ⭕️با این همه، باید حق را برای که هر کاری تحت و خواست او صورت می‌گیرد، محفوظ دانست؛ یعنی است که حتی حاصل شود و بدون وقوع آن، تحقق یابد.  🔷این موضوع را امام جواد(ع) مورد اشاره قرار داده و در نشانه‌های حتمی را ممکن دانسته است: ابو هاشم داود بن قاسم جعفری گوید: ما در محضر امام جواد(ع) بودیم و سخن از سفیانى به میان آمد و آنچه در روایات آمده که کار او از حتمیّات است، من از آن‌حضرت پرسیدم: آیا خدا را در امور حتمى بدائى پدید می‌آید؟ امام(ع) فرمود: «آرى»، به آن‌حضرت گفتم: پس با این ترتیب ما می‌ترسیم که در مورد نیز خدا را حاصل شود، امام(ع) فرمود: «همانا قائم از وعده‌ها است، و خداوند خلاف وعده خود رفتار نمی‌کند». 🔷پس، شایسته است که شیعیان، در همه احوال منتظر ظهور بوده و آن ‌را بسیار نزدیک بدانند؛ چون اصل ظهور امام زمان(عج) قطعی است. |منبع: وبسایت اسلام کوئست/مآخذ در منبع @tabyinchannel
🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️چرا (ع) به رنگ سرخ است؟ 🔶 در ميان همه اقوام و ملل جهان از جمله عرب‌ها بوده است. در ميان اعراب رسم بر اين بوده كسي كه و مظلومانه بر زمين ريخته مي‌شد و انتقام آن به نحو شايسته‌اي گرفته نمي‌شد بر مزار او مي‌گذاشتند. افراشته شده بر (ع) نيز از همين باب مي‌باشد. 🔷در زيارتي كه امام صادق (ع) به «عَطِيّه» آموخت آمده است: «شدت همبستگي و پيوند سيدالشهدا با خدا به نحوي است كه شهادتش همچون ريخته شدن خوني از قبيله خدا مي‌ماند كه جز با انتقام‌گيري و خونخواهي اوليا خدا، تقاص نخواهد شد».[۱] از همين روي است كه امام حسين(ع) را يعني خون خدا مي‌نامند و خونخواهانش را لثارات مي‌نامند. 🔷پس پرچم امام حسين(ع) هم به رنگ سرخ است تا نشان دهنده اين موضوع باشد كه (ع) خود ٫خداوند تبارك و تعالي است و خون آن بزرگوار هرگز فراموش و پايمال نخواهد شد. از طرف ديگر اين رنگ بيدار كننده همه عاشقان و دلباختگان آن حضرت مي‌باشد كه بدانند كه امامشان چگونه و با چه مظلوميتي به شهادت رسيده و همانند آن حضرت هميشه آماده جانفشاني در راه خدا باشند. 🔷 (ع) به است تا به من و شما و اهالي دنيا بفهماند كه كه پرچم سرخ را بر فراز چادر حسين بن علي عليه السلام برافراشتند، تاكنون همچنان آن حضرت ادامه دارد و اين امر تا (عج) كه منتقم خون آن بزرگوار است ادامه خواهد داشت. 🔷از اين‌روست كه در فرازهاي آخر دعاي ندبه مي‌خوانيم: «اين الطالب بدم المقتول بكربلا»؛ كجاست طلب كننده خون كشته كربلا؟ امام زمان(عج) شخصاً طالب خون بناحق ريخته جد مظلومش حسين بن علي عليه السلام است و تا قيام ايشان همچنان پرچم خونخواهي مظلوم كربلا به دست با كفايت ايشان است، اميد است كه انشاء الله ما هم جزو سربازان آن بزرگوار در زمان ظهورش باشيم تا از منتقمان خون سيدالشهداء قرارگيريم. پی نوشت: [۱] بحار الانوار، ج۹۸، ص۱۴۸ و ۱۶۸ |منبع: وبسایت حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا در قیام حسینی و مهدوی بر مساله «امر به معروف» و «نهی از منکر» تاکید شده است؟ 🔹 موجودی اجتماعی است و از انزوا و تنهایی گریزان است. انسان آثار مثبت بسیاری دارد که از جمله آن تعاون و همکاری در رسیدن به اهداف مشترک است؛ اما نباید فراموش کرد که زندگی اجتماعی انسان در کنار مزایای بسیار، با آسیب هایی نیز تهدید میشود. در ، گاهی خطرات فردی تبدیل به خطرات اجتماعی میگردند و اگر چاره اندیشی نگردد، در معرض و تهدید قرار می گیرند. آری، بسیاری از همانند یک بیماری مسری، افراد زیادی را آلوده میکنند. 🔹بنابراین، هیچ یک از نباید نسبت به رفتار هم نوعان خویش بی تفاوت باشد. (ص) میفرماید: «يك ، در ميان مردم همانند كسى است كه با جمعى سوار كشتى شود، و به هنگامى كه در وسط دريا قرار گيرد، تبرى‏ برداشته و به سوراخ كردن موضعى كه در آن نشسته است بپردازد، و هرگاه به او اعتراض كنند، در جواب بگويد من در سهم خود تصرف ميكنم! اگر ديگران او را از اين عمل خطرناك باز ندارند، طولى نمى‏كشد كه آب دريا به داخل كشتى نفوذ كرده و همگى در دريا غرق میشوند». 🔹 (ص) با اين مثال جالب، منطقى بودن وظيفه و را مجسم ساخته است، و حق فرد بر اجتماع را يك حق طبيعى كه ناشى از پيوند سرنوشتهاست، میداند. پس همه نسبت به خویش و مسئول اند. از این رو به این مسأله اهمیت زیادی داده‌اند و بعضی از را به خاطر ترک این کار سرزنش کرده و حتی دلیل نابودی شان را بی تفاوتی نسبت به بیان نموده اند؛ 🔹چنانکه خداوند در میفرماید: «پس چرا از نسلهاى پيش از شما نبودند كه [مردم را] از در زمين باز دارند؛ جز اندكى از كسانى كه از ميان آنان نجاتشان داديم [و بقیه نابود شدند]». [ترجمه آیه۱۱۶ سوره هود] بر اساس این آیه میتوانیم بگوییم: گرچه در هر اجتماعی معمولا و وجود دارد، اما مهم اين است كه هرکس به فراخور توانمندی خویش در طريق بکوشد. اما همين كه از ميان رفت و افراد جامعه بى تفاوت شدند، و به سرعت فراگیر میشود. 🔹(ع) در این زمینه هشدار داده، میفرماید:  «اگر و را ترك كنيد، بر شما مسلط خواهند شد و هر چه كنيد مستجاب نمیگردد». البته طبیعی است! در ملّتی که به ، و نیک منشی، وقعی نهاده نمیشود و در مقابل عکس العملی وجود ندارد، ، ، و بدکاران پیدا میکنند. آنها نیز مردم را به ناپاکی های خود می آلایند و جامعه به مثابه بدنی که به انواع بیماریها و میکروبها گرفتار شده است، به نابودی کشیده میشود. 🔹در چنین زمانی که ترک و سبب تضعیف دین و تسلط اشرار شده است، دعا کردن ثمری ندارد؛ بلکه باید به اقامه دین برخاست. لذا در برهه ای از تاریخ می بینیم که (ع) که پرچمدار آزادی خواهی و عدالت طلبی است، دلیل نهضتش را اینگونه معرفی مینماید: «آيا نمى‏ بينيد به عمل نمیشود و از جلوگيرى نمیگردد، در چنين شرايطى بر لازم است [قيام كند و] شيفته ملاقات پروردگار [و شهادت] باشد». 🔹و از همین رو ایشان شیوه خود را دعوت به سوی و نهی از قرار داده، میفرماید: «من فقط براى در امّت جدّم به پا خاستم، می خواهم و کنم و حرکت من بر اساس سیره جدّم و پدرم علی بن ابیطالب است». این مقابله کماکان ادامه داشته و تا نیز برقرار خواهد بود؛ آخرالزمانی که (ص) درباره آن فرمود: «زمانی خواهد آمد که مردم و نمیکنند؛ و از آن بدتر، زمانی خواهد آمد که مردم امر به بدی و نهی از خوبی میکنند؛ و حتی زمانی خواهد آمد که مردم را منکر و را معروف ببینند». 🔹بنابراین میتوان گفت: راه همان راه است و شیوه همان شیوه؛ یعنی هر انسان شریف و عدالت خواهی باید بداند که اگر در مقابل سکوت شود کار به جایی میرسد که جای و عوض میشود. لذا هرکس نخست باید را با توجه به شرایط و توانمندی هایش بشناسد و بدان عمل کند، سپس دیگران را به و خوبیها دعوت کرده و از باز دارد. این کار از آن جهت ضرورت بیشتری پیدا میکند که جامعه حاضر نه تنها باید در جهت اصلاح خود گام بردارد، بلکه باید افرادی را بپروراند که مقدمات (عج) را فراهم کنند و هسته اولیه انقلاب را تشکیل دهند. منبع: وبسایت‌ آیت‌ الله‌ مکارم‌ شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel