eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️علل ناسازگاری و اختلافات همسران (بخش اول) 🔹هر چند به قول معروف دعوای زن و شوهر نمک زندگی است و بروز اختلافات خانوادگی تا حدودی عادی و طبيعى است، اما اگر اين به صورت صحيح نشده و به ناسازگاری و تنش تبديل شود، آسايش و آرامش از دست رفته و زندگی به جهنم تبديل می شود. اساساً هيچ زن و شوهری را نمی توان يافت که به دنبال شادکامی و شيرينی زندگی نباشند؛ اما عوامل بسيارى دست به دست هم مى دهند و اختلافات و ناسازگاری ها را به وجود می آورند که با و به موقع از آن ها، می توان لذت زندگی مشترک و خوشبختی را بيش از پيش احساس کرد. 💠برخی از آن علل و عوامل عبارتند از: 🔹 ۱) «ازدواج تحميلی»؛ ازدواج هايى که با فشار و اصرار والدين صورت ميگيرد، به دليل نبود عشق و علاقه لازم بين زوجين دوامی نخواهد داشت و اختلافات و ناسازگاری های زيادى را در پی خواهد داشت. ۲) «فریبکاری ها و وعدهای دروغ پيش از ازدواج». ۳) «هم کفو نبودن و عدم سنخيت فرهنگی»؛ زن و شوهری که از نظر سطح فرهنگ، اقتصاد، تحصيلات، دينداری، ميزان سن، علاقه ها و سليقه ها، نوع زندگی خانوادگی و... با هم تناسب نداشته و هماهنگ نباشند، غالباً با مشکلات و تنش های زيادى مواجه خواهند شد. ۴) «عدم درک متقابل و آشنايى با خصوصيات يکديگر»؛ عدم شناخت روحيات، علايق، طرز بينش و تفکر، خصلت ها و ويژگی های خاص هريک از همسران توسط ديگرى، يکی از عوامل بسيار جدی در ناسازگاری ها مى باشد. ۵) «عدم آشنايى با آئين همسرداری و توجه نکردن به وظايف و حقوق يکديگر». 🔹 ۶) «بداخلاقی و بدرفتاری»؛ بداخلاقی و پرخاشگری زن و شوهر به يکديگر، بدزبانی نسبت به هم و احترام نگذاشتن آنها به يکديگر، روابط حسنه آنها را تبديل به نزاع، درگيری و مشاجره و در نهايت جدايى ميکند. ۷) «ضعف ايمان، بی تقوايی و بی‌عفتی»؛ ضعف ايمان و بی تقوايی موجب مسئوليت ناپذيری، گناه و بی بندوباری، رعايت نکردن عفاف و پاکدامنی و در نهايت از هم گسيختگی خانواده ميشود. هوسرانی، نگاه های آلوده، بی حجابی و بدحجابی، زندگی مختلط و فسادانگيز علاوه بر حرمت شرعی، حس وفاداری به همسر را تضعيف و در نتيجه باعث بروز اختلاف و کشمکش بين زن و شوهر ميگردد. ۸) «بدبينی و سوء‌ظن»؛ ابتلا به بيماری بدگمانى، قلب انسان را تيره و تار ميکند و باعث ميشود بی جهت نسبت به اعمال و رفتار همسرش بی اعتماد شده و درباره او احتمال خيانت دهد. اين بدبينی زندگی را تلخ و موجب ناسازگاری ميشود. ۹) «توقعات و انتظارات بيجا»؛ انتظار اين که همسرمان همانگونه که ما می انديشيم و رفتار ميکنيم باشد. ... منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
⭕️حضرت بقیّةالله (عج) وسیله‌ای است برای عرض عبودیّت به درگاه خداوند 🔹در مورد (عج) نکته‌ی اوّل این [است] که این بزرگوار داعی‌الله است. نگاه به آن بزرگوار وسیله‌ای است برای عرض ارادت و عبودیّت به درگاه حضرت حقّ متعال. اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا داعیَ ‌اللهِ وَ رَبّانیَّ آیاتِه؛ همه‌چیز، همه‌ی انبیا، همه‌ی اولیا، همه‌ی مقدّسات، همه‌ی ارواح طیّبه که نورافشانی میکنند بر زندگی ما، بر عالم ما، بر همه‌ی عالم وجود، آیات حقّند، جلوه‌های حضرت پروردگارند؛ این نکته‌ای است که باید توجّه داشت. به (عج) توجّه میکنیم، توسّل میکنیم، در مقابل آن بزرگوار عرض خاکساری میکنیم، برای اینکه این خاکساری به ذات احدیّت برسد و پیش خدای متعال اظهار عبودیّت کرده باشیم. بیانات مقام معظم رهبری ۹۶/۰۲/۲۰ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا امام حسین (ع) قیام کرد؟ اگر قیام کرده بود چرا فرزندانش را با خود برد؟! (بخش هشتم) 🔸برای دستیابی به فهم صحیحی از انگیزه (ع) باید چهار مؤلفه اساسی را در تحلیل درست این واقعه تاریخی مدنظر قرار داد: 4⃣ اصرار بر بیعت نکردن با یزید به عنوان راهبردی اصولی در نهضت اصلاحگرانه امام حسین (ع) و ارتباط آن با حرکت به طرف کوفه (۲) 🔹در فاصله ماه شعبان تا ذیحجه که (ع) در مکه بود، نامه های مکرّری از عراق به دست ایشان رسید. این نامه ها به شکلی بود که بعدها به صورت دلیل عمده امام (ع) برای رفتن به عراق شد. در بسیاری از موارد وقتی اعتراض به رفتن می شد، امام مساله نامه‌ها را مطرح می‌کرد. [۱] هنگامی که (ع) در برابر حرّ رسید، همین نامه‌ها را دلیل آمدن خود ذکر کرد. زمانی که عمر بن سعد علّت آمدن امام را به عراق جویا شد، پاسخ، همان نامه ها بود. امام (ع) در برابر این نامه چه می توانست بکند؟ او تا مسلم را نفرستاده بود، اطمینان کافی نداشت، امّا اکنون نامه نماینده اش رسیده بود که بهترین دلیل بر بیعت مردم کوفه با امام (ع) بود. از این رو در برابر اعتراض ابن عباس در آخرین مرحله، (ع) به او فرمود: «من می دانم که تو اهل نصیحت کردن هستی، امّا مسلم به من نامه نوشته که مردم بر بیعت و یاری من اجتماع کرده و من نیز تصمیم به رفتن گرفته ام». [۲] 🔹در پایان، با توجه به آنچه گفته شد و به عنوان جمع بندی می گوییم که همانطور که گفته شد (ع) نمی خواست به هیچ وجه موافقتی با و حاکمیّت او داشته باشد، حتی اگر این مخالفت منجر به شهادت حضرتش بشود. در عین حال در پی چاره بود تا در صورت امکان، انقلابی را علیه یزید برپا کرده و خود بر جامعه حاکمیّت پیدا کند. این چهار چوب، خواست (ع) بود. جهان اسلام همانطور که دیدیم از نظر سیاسی در آن شرایط ویژگی های خاصی داشت که عموما مساعد با اهداف و خواست های اصلاحگرانه ایشان نبود؛ بنابراین باید به گونه ای رفتار می کردند که بتوانند با توجه به آن شرایط به اهداف خویش در جهت دفاع از اسلام و اقامه حکومتی عادلانه با موفقیت دست یابند. طبیعی است که (ع) به تناسب، اهدافی در چند سطح را در نظر داشت. تشکیل حکومت (بعنوان زمینه ای برای اجرای احکام و فرامین الهی، بسط عدالت و...) می توانست بالاترین موفقیتی باشد که حضرت به آن می اندیشد. اما اینگونه نبود که با منتفی شدن زمینه های این هدف حداکثری، ایشان و انقلابی خود را ناکام و تمام شده تلقی کنند و از میانه راه بازگردند. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] جمل من انساب الأشراف، همان، ج۳، ص۱۶۳ تا ۱۶۵ [۲] مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، دارالاندلس، بیروت، ج۳، ص۵۴ و ۵۵ منبع: مقاله «ارزیابی حرکت امام حسین(ع)»، ابو علم، توفیق، ترجمه: امینی، عبدالله، نشریه علمی تخصصی حکومت اسلامی، ش ۲۵، ص ۲۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️تربیت دینی خانواده (بخش هجدهم و پایانی) 🔸عوامل مؤثر در تربیت دینی خانواده 🔴والدین (۵) 💠 یک نظام کوچک اجتماعی است که اعضای آن ارتباط متقابل با یکدیگر دارند. اگرچه افراد خانواده روابط گوناگونی با هم دارند، ولی آنچه بیش از همه مؤثر به نظر می رسد است؛ زیرا بایدها و نبایدهای دینی و دیگر معارف اسلامی معمولاً در قالب گفت‌وگو و دستورات توسط پدر و مادر به فرزندان القا می شود. نقش اساسی در دارد و آنها می توانند با ارائه رهنمودهای درست به فرزند خود، پایه های فکری او را به شکل کاملاً مطلوب بنیان نهند. در این زمینه، نکات چندی به نظر می رسد که ذیلاً بدان ها اشاره می شود: 🔹«تأیید رفتار نیک فرزند»: عامل دیگری که در در محیط خانه بسیار مؤثر است، او به وسیله است. کارهای درستی که از کودک مشاهده می شود - اگرچه غیر دینی و معمولی باشد - اگر با تأیید و تحسین والدین مواجه شود، تداوم می یابد. تأیید رفتار کودک از سوی والدین ممکن است به شیوه های زبانی یا عملی صورت گیرد، که هر کدام به نوبه خود، در تکرار آن تأثیر فراوان دارد. اگرچه تأیید عملی از کارهای مثبت، در تربیت او تأثیر دارد، ولی از او مانند گفتن «آفرین، بسیار خوب» بیشتر مؤثر است؛ زیرا کودک در دوره کودکی، برای جلب توجه والدین به خود، به دستورات آنان بیشتر عمل می کند. [۱] اساساً یکی از «شیوه‌های تربیتی قرآن مجید» و رغبت در افراد صالح و برقراری موازنه میان عمل و پاداش است. عوامل ایجاد انگیزه در قرآن متعدد است؛ گاه از طریق وعده پاداش فراوان و چندین برابر عمل، فرد را به انجام کار نیک تحریک می کند، و گاه از طریق تعلیمات عمیق دینی و اسلامی انسان را چنان صالح و متقی بار می آورد که خود به دنبال کارهای با ارزش می رود و جز به کسب رضایت خدا نمی اندیشد. 🔹در زمینه پاداش های اخروی اعمال نیک انسان، لسان آیات متفاوت است. برخی آیات می گویند: «هر که عمل نیکی انجام دهد، ده برابر پاداش می گیرد»، برخی دیگر از آیات تعبیر «أَضْعَافًا كَثِيرَةً» [بقره، ۲۴۵] دارد، یعنی چندین برابر، برخی نیز پاداش هفتصد برابر و بی حساب را ذکر می کنند. این تفاوت ها در میزان پاداش الهی بیانگر آن است که اجر و جزای اعمال بر اساس درجه اخلاص و نیت انسان تعیین می شود؛ یعنی هر اندازه کیفیت اعمال بالاتر باشد، پاداش بیشتر خواهد بود. بر این اساس، و به منظور در افراد از روش هایی است که از آیات و روایات استفاده می شود و نقش اساسی در دارد. وظیفه و است که در تربیت دینی کودکان و نوجوانان از این روش بهره گیرند. پدران و مادران به جای سختگیری، تحمیل کارهای ناخواسته، تهدید و تنبیه کودک، بجاست از شیوه متعادل همراه با ابراز عواطف و تأیید و تشویق در تربیت فرزند استفاده کنند. 💠جمع بندی 🔹بر اساس آنچه گفته شد، روشن گردید که در نهاد هر انسانی، حس دینی و میل به خداجویی وجود دارد. در قرآن کریم، از این گرایش ذاتی به «فِطْرَتَ الله» [روم، ۳۰] تعبیر شده که از آغاز زندگی، به تدریج نمایان میشود و در رشد و شکوفایی آن، نقش اساسی دارد. به همین دلیل، تربیت درست و هماهنگ در محیط خانه و مدرسه زمینه رشد و شکوفایی سریع آن را فراهم می سازد. استفاده از در محیط خانه و عرضه درست معارف دینی و مذهبی به کودک در تربیت دینی او تأثیر فراوان دارد. بنابراین بر پدران و مادران لازم است که تمام تلاش خود را نسبت به تربیت مطلوب دینی فرزندان خویش به کار گیرند؛ از جمله اقدامات تربیتی در جهت تحقق یافتن عوامل اصلی تربیت دینی خانواده فعالیت های دینی و فرهنگی والدین است که به منظور تأمین شرایط مساعد تربیتی صورت می گیرد. به طور کلی، از نظر اسلام، تربیت یافته کسی است که در محور شناخت، ایمان و عمل به احکام کاملاً فعال باشد. پی نوشت؛ [۱] محمد پارسا، روانشناسی تربیتی، انتشارات سخن، ۱۳۷۴، ص ۱۷۶ برگرفته از فصلنامه معرفت، شماره ۳۲، محمد احسانی منبع: حوزه نت @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️علل ناسازگاری و اختلافات همسران (بخش دوم و پایانی) 🔹اساساً هيچ زن و شوهری را نمیتوان يافت که به دنبال شادکامی و شيرينی زندگی نباشند؛ اما عوامل بسيارى دست به دست هم میدهند و اختلافات و ناسازگاری ها را به وجود می آورند که با و به موقع از آن ها، می توان لذت زندگی مشترک و خوشبختی را بيش از پيش احساس کرد. 💠برخی از آن علل و عوامل عبارتند از: 🔹 ۱۰) «عدم راستی و صداقت»؛ صداقت از مهم‌ترين سرمايه های زندگی است، که اگر نباشد پايه های آن لرزان است. ۱۱) «عيب‌جويی و مقايسه کردن همسر با ديگرى»؛ مقايسه کردن مرد همسرش را با زنان ديگر، باعث میشود که امتيازات و زيبايی های زن خودش را نبيند، و اين کار موجب حساسيت های منفی نسبت به همسر و سرزنش يا تحقير وی شده و تضعيف روابط، کدورت ها، عداوت ها و اختلافات را در پی خواهد داشت. ۱۲) «عدم تأمين نيازهای غريزی و جنسی»؛ ناخرسندی از روابط جنسی (نحوه يا ميزان) نارضايتی از زندگی زناشويی را در پی دارد. در بسيارى از موارد ناسازگاری همسران، ريشه در عدم رضايت ایشان از رابطه جنسی با همسر دارد؛ چرا که در سايه ارضای ميل جنسی و تأمين نياز جسمانی است که فرد از لحاظ اخلاقی، فکری و روانی نیز به آرامش ميرسد، و همین آرامش خاطر است که موجب میگردد همسران در طول زندگی مشترک به راحتی از بعضی ناهماهنگی‌ها که در زندگی رخ ميدهد، چشم بپوشند. 🔹 ۱۳) «عدم توجه به آراستگی و زيبايی ظاهری و وضع لباس و آرايش نکردن زن برای همسرش». ۱۴) «بی مهری و ابراز نکردن محبت»؛ ملاط زندگی، عشق و محبت است. اگر مهر و محبت در خانواده کمرنگ شود، انگيزه زندگی نيز از بين ميرود. ۱۵) «دخالتهای بيجا و ناروا از طرف خانواده های زن و مرد و وابستگی شديد آنها به والدينشان». ۱۶) «خودخواهی و انحصارطلبی»؛ برخی از همسران، به خصوص زنان ميخواهند تمام اوقات، فکر و کار همسرشان را به تصاحب خود درآورند، آن چنان که دوست دارند بخشی از وقت خود را به مطالعه يا ارتباط با دوستان و بستگانشان اختصاص دهند. ۱۷) «عدم توجه زن به نقش مديريتی مرد و عدم تبعيت و نافرمانی زن از شوهر». ۱۸) «خسيس بودن مرد»؛ بعضی از مردان با وجود داشتن مال و ثروت، مى ترسند که مبادا پولی از آن ها کم شود و برای راحتی همسر و فرزندانشان پول خرج کنند. 🔹 ۱۹) «عدم احترام به خويشاوندان به خصوص پدر و مادر يکديگر». ۲۰) «بيکاری، فقر و مشکلات اقتصادی و عدم قناعت در زندگی». ۲۱) «عدم رعايت حال همسر به خصوص در دو زمان، الف) انعقاد نطفه تا پايان شيردهی؛ ب) عادت زنانگی (رگل)». ۲۲) «عدم توجه زن به نقش خانه داری و فرزندپروری خود در خانه، و اشتغال آنها در بيرون از خانه، به نحوی که به مسئولیت همسری آنان لطمه وارد کند». ۲۳) «پايين بودن سطح تحمل و عدم گذشت در زندگی»؛ اگر زن و شوهری سختگير باشند و از خطاهای يکديگر چشم پوشی نکنند، زندگی به جهنم تبديل خواهد شد. ۲۴) «عدم مديريت صحيح و نبود نظم و برنامه در زندگی، عدم توجه به مشاوره، مشارکت و سهيم بودن در زندگی، انعطاف ناپذير بودن و خودرأيی». ۲۵) «معاشرت های نامناسب و چشم و هم‌چشمی ها». ۲۶) «رفتارها و صفات اخلاقی زشت»؛ رفتارهایی همچون سخن چينی، توهين، و تحقير يکديگر، طعنه و زخم زبان، لجاجت، حسادت و عادات نامناسب مثل وسواس. منابع كمكی؛ ۱ - محمود اکبری، زندگی شيرين، رهنمودها و داستانهاي آموزنده برای زوج های جوان، قم، گلستان ادب، ۱۳۸۳؛ ۲ - باقر شريف قرشی، نظام خانواده در اسلام، ترجمه لطيف راشدی، تهران، امير کبير، ۱۳۸۲؛ ابراهيم امينی، آئين همسرداری، قم، شفق، ۱۳۸۰ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم (با اندکی تصرف) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ نگاه حرام (بخش اول) 🔹در مكتب انسان ساز اسلام، از ارزش های والاى انسانی به حساب می آيد و در مقابل، بی عفّتي و بی بندوباری جنسی محكوم شده است. نخست با راهنمايی و هدايت،‌ مسائل جنسی و شهوانی را كنترل و تعديل می كند، مسلمانان را به  و پاكدامنی فرا می خواند، سپس با تدابير حكمت آميز و اصولى زمينه هاى انحراف را از ميان بر می دارد. هم به پيروان خويش دستور می دهد، بی‌عفتی نكنند و هم از آنان می خواهد كه اسباب لغزش و گناه ديگران را فراهم نسازند. 💠چشم چرانی، اولين قدم انحراف 🔹گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسی و نگاه به نامحرم است. نگاه های آلوده، تخم شهوت را در دل بارور ساخته، صاحبش را به فتنه و انحراف مبتلا می كند. امام صادق (ع) فرمودند: «اَلنَّظرَةُ بَعْدَ النًّظرَةِ تَزرِعُ في الْقَلبِ الشَّهْوَةَ وَ كَفي بِها لِصاحِبِها فِتْنَة؛ [۱] ، تخم شهوت را در دل می كارد و چنين كارى برای نگاه كننده كافى است كه منشأ فتنه گردد». نگاه كردن به ناموس ديگران،‌ خواست شيطان است. چشمی كه تيرهای آلوده نگاه را به نامحرمان پرتاب می كند، محل كمين است. شيطان از كمان چشم های او ناموس ديگران را نشانه می گيرد. پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «النَّظَرُ سَهمٌ مَسْموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبليسَ... ؛ [۲] نگاه (به نامحرم) تيز زهرآلودی از تيرهای شيطانی است...». اميرالمؤمنين (ع) فرمودند: «الْعُيونُ مَصائِدُ الشَّيطانَ؛ [۳] ، است». پس بايد مراقب چشمان خويش باشيم، تا شيطان از آن برای تخريب ايمان ما و ناموس مردم استفاده نكند. 💠سفارش قرآن به چشم پوشی از نامحرم 🔹امام باقر (ع) فرمودند: جوانی از انصار، در مدينه با زنی برخورد كرد. در آن زمان، مقنعه زن ها تا پشت گوششان را می پوشاند. (گوشها، گردن و صورت حجاب نداشت) جوان به آن زن خيره شد و چشم از او برنداشت تا عبور كرد؛ همينطور كه با نگاه به پشت سرش، آن زن را تعقيب مى كرد، وارد كوچه تنگی شد، در اين هنگام صورتش به استخوانی كه از ديوار بيرون زده بود برخورد کرد و شكافت. وقتی آن زن رفت، جوان به خود آمد و ديد خون از صورتش جاری است. با خود گفت: به خدا سوگند! نزد رسول خدا می روم و اين ماجرا را با او در ميان مى گذارم. جوان نزد پيامبر (ص) رفت. حضرت پرسيد اين چه وضعی است؟ او جريان را نقل كرد. 🔹در همان هنگام جبرئيل (ع) نازل شد و اين آيه را آورد؛ [۴] «قُل لِلمؤمِنينَ يغُضُّوا مِنْ اَبْصارِهِمْ وَ يَحفَظُوا فُرٌجَهُمْ ذلِكَ اَزْكی لَهٌم اِنًَّ اللهَ خَبيرٌ بِما يَصْنَعونَ [نور، ۳۰] به بگو خود را فرو بندند و دامن خود را حفظ كنند، اين برای آنها پاكيزه تر است و خدا به آنچه میكنند، آگاه است». قرآن کریم در آيه بعد از همین آیه شریفه می‌فرماید: «وَ قُلْ لِلْمؤمِناتِ يَغْضُضنَ‌ مِنْ اَبْصارِهنَّ وَ يَحفَظنَ‌ فُروجَهُنًّ...؛ [نور، ۳۱] به بگو چشمانشان را (از نامحرم) فرو بندند و دامن خود را حفظ كنند...» پس خواست قرآن برای زن و مرد است و اين كار ضروری و واجب شمرده شده است. نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم چه با قصد لذّت و چه بدون آن حرام است و نگاه كردن به صورت و دستها، اگر با قصد لذّت باشد، حرام است، بلكه احتياط واجب آن است كه بدون قصد لذت هم نگاه نكنند و نيز نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم حرام است». [۵] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] روضة المتقين، ج ۹،‌ص ۴۳۴ [۲] بحارالانوار، ج ۱۰۴، ص ۳۸ [۳] همان، ج ۷۷، ص ۲۹۴ [۴] فروع كافی، ج ۵، ص ۵۲۱ [۵] رساله امام خمينی (ره)، مسأله ۲۴۴۰،‌ انتشارات اسلامی منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اعتقاد به توحيد از ديدگاه قرآن چه آثار و فوايدی دارد؟ (بخش اول) 🔹اعتقاد به يكى از اصول دين اسلام به شمار می رود، و اين توحيد نه تنها در دين اسلام يك مسأله مهم است، بلكه اين اصل رشته پيوند بين تمام اديان آسمانی است، به طوری كه اولين دعوت انبياء الهی به اين اصل بوده است و تا آخر هم همه دستورات و قوانين دينى، آميخته و مُبتنی بر اين اصل می‌باشد و اينكه اگر كسی اعتقاد به خداوند متعال نداشته باشد، نميتوان او را ديندار يا مسلمان ناميد پس اعتقاد به چنين اصلی نمی تواند بدون آثار باشد، بلكه سرمنشأ تمام خيرات و آثار نيك است. همچنانكه پيامبر گرامی اسلام (ص) هم رستگاری انسان را در گرو اعتقاد به توحيد قرار داده است. «قولوا لا اله الاّ اللهُ تُفلِحوا» (بگوييد خدایی جز پروردگار يگانه نيست تا رستگار شويد). 🔹قبل از بيان آثار توحيد لازم به ذكر است كه «توحيد اقسامی دارد: توحید ذاتی، توحید صفاتی، توحید در خالقیت، توحید استقلالی،  توحید در ربوبیت و توحید در عبادت تقسیم می‌شود». [۱] وقتی بحث از توحيد ميكنيم، منظورمان توحيد در تمام مراتب فوق می باشد. همانطور كه از آيات و روايات بدست می آيد، اعتقاد به دارای آثار فراوانی می باشد كه نمى توان همه آنها را بيان كرد، و به همين خاطر ما تنها به گوشه ای از آن آثار اشاره می كنيم. آثار اعتقاد به توحيد، به آثار فردی، و اجتماعی تقسيم می شوند كه هر يك دارای اقسامی هستند از جمله: 💠ايجاد تعهّد اخلاقی و انسانی در مقابل وظايف و تكاليف 🔹يك خداشناس واقعی، خود را در مقابل قوانين و تكاليف الهی، ملتزم به اطاعت و عمل ميداند؛ چون از آنجايی كه يكى از اقسام توحيد، همان توحيد در اطاعت است، و توحيد در اطاعت يعنى اينكه انسان فقط بايد از خدای يگانه اطاعت كند، و از اطاعت طاغوت و ديگران پرهيز كند، قرآن كريم می فرمايد: «ان اعبُدوا اللهَ واجتَنبوا الطاغوت»؛ يعنى بندگی خدا را بكنيد و از طاغوت پرهيز كنيد. 🔹پس يك موحّد واقعی، هميشه در پی انجام كارهاى نيك است و به دنبال كارهاى بد و خلاف شرع نخواهد رفت؛ زيرا يك انگيزه درونی برای پرهيز از ارتكاب اعمال زشت دارد و آن انگيزه همان اطاعت خدای يگانه است، و او مى داند كه اگر به دنبال انجام اعمال زشت برود، از اطاعت خدا خارج می شود و اطاعت غير خدا را می كند، و اين با توحيد در اطاعت منافات دارد، و اين ايجاد تعهد اخلاقی و انسانی در انسان، يك اثر مثبت اجتماعی هم دارد و آن اين است كه ديگر لازم نيست بر سر چنين افرادی يك نگهبان و يا ناظر بگماری، تا مراقب اعمالشان باشد كه مبادا به دنبال كارهاى زشت بروند؛ چون وجود چنين تعهدی مانع از ارتكاب اعمال زشت می باشد، و وقتی كه افراد يك جامعه دارای چنين خصوصيتی شدند، ديگر كمتر نيازی به پليس و دادگاه پيدا می شود. 💠همت بلند [۲] 🔹اعتقاد به توحيد موجب تعالی همت انسان می شود. زيرا وقتی انسان اعتقاد به توحيد پيدا می كند، خودش را در مقابل منبع همه كمالات و  فيض ها مى بيند و سعی می كند خويشتن را به اين مبدأ نزديكتر كند و كارهاى خودش را فقط به خاطر خشنودی و جلب رضايت پروردگار متعال انجام دهد و در اين راه، سختی ها و مرارتها را به راحتی به جان بخرد، زيرا هدفش بزرگ است؛ لذا با اين  هدف انسان  از «حقير بينی» به طرف «عظيم نگری» پيش می رود. ... پی نوشت؛ [۱] ویکی فقه [۲] باهنر، محمد جواد، سخنی چند درباره خداشناسی، انتشارات اسلامی، ص ۱۰۱ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا امام حسین (ع) قیام کرد؟ اگر قیام کرده بود چرا فرزندانش را با خود برد؟! (بخش نهم و پایانی) 🔸برای دستیابی به فهم صحیحی از انگیزه (ع) باید چهار مؤلفه اساسی را در تحلیل درست این واقعه تاریخی مدنظر قرار داد: 4⃣ اصرار بر بیعت نکردن با یزید به عنوان راهبردی اصولی در نهضت اصلاحگرانه امام حسین (ع) و ارتباط آن با حرکت به طرف کوفه (۳) 🔹علم و دانش، دوراندیشی و پیش بینی (ع) از شرایط سیاسی روز - حتی بنابر علم و بصیرت داشتن به عنوان انسانی عادی و بدون در نظر داشتن آگاهی های غیبی - از بسیاری از کسانی که با تحلیل پیشینه سرشار از بی وفایی مردم کوفه، سرنوشت چنین سفری را برای آن حضرت، پر از ناکامی می دانستند، بیشتر بود. گذشته از این حتی اگر - نستجیر بالله - فرض را بر این بگذاریم که امام (ع) بدون اطلاع از عاقبت کار، در ابتدا تحت تأثیر وعده ها و نامه های اهل کوفه قرار گرفت و به امید اقامه حکومت در آنجا، از ورود عبیدالله بن زیاد به کوفه و منقلب شدن امور، غافلگیر شد، معنایی نداشت پس از رسیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی در کوفه و افتادن زمام امور به دست امویان و ضعیف شدن جبهه شیعیان، باز هم مسیرش را به طرف این شهر ادامه دهد و جان مبارک خود و عزیزترین کسانش را قربانی دستیابی به هدفی (در اینجا منظور «حکومت» است) کند که از ابتدا احتمال تحقق آن بسیار پایین بود. 🔹مشخص است که (ع) از حرکت اصلاحگرانه خود منحصر در دستیابی به حکومت (بعنوان زمینه ای برای اجرای احکام و فرامين الهی، بسط عدالت و...) نیست و حتی اگر دستیابی به حکومت هم امری در دسترس نبود، به هر روی امام (ع) به عنوان و ، طرح دیگری برای ادامه نهضت و پیشبرد رسالت خویش در نظر گرفته بود. به فرض که در این حد نیز موفقیتی به دست نمی آورد می توانست مطمئن باشد که با ریخته شدن خونش درخت اسلام را آبیاری کرده و مردم را نسبت به وضعیت ناهنجاری که در آن به سر می برند، آگاه کرده است. آیا این چیزی غیر از قیام و برپایی نهضتی آزادی خواهانه و عدالت طلبانه توسط آن حضرت است؟ [۱] 💠نکته پایانی؛ حکمت همراه ساختن خانواده در سفر به عراق 🔹در اینجا باید اشاره ای کوتاه به چرایی همراهی خانوده آن حضرت نیز داشت. (ع) می خواستند با همراه کردن خانواده خود و اسارت آنها بعد از شهادت شان، برای تمام تاریخ سندی معتبر و زنده در مظلومیت خاندان اهل بیت (علیهم السلام) و رسوایی امویان از خود باقی بگذارند. خطبه های آتشین (س) نقش بسیار مؤثری در رسوایی اقدامات جنایتکارانه یزید و دستگاه خلافت اموی داشت. «سِـــرّ نی در نينـــوا می مـاند اگر زينـب نبـود - کــربــلا در کـربــلا می مـاند اگر زينب نبود - چهره ی سرخ حقيقت بعد از آن طوفان رنـگ - پشـت ابری از ريا می مـاند اگر زينب نبود» [۲] گذشته از همه اینها، (ع) با همراه کردن خانواده شان با خود، مرتکب عملی غیر معمول و بی سابقه نشدند، چرا که به همراه بردن زنان و فرزندان سنتی عربی بود و اینان همراه نیروهای تحت فرماندهی به جنگ فرستاده می شدند. در جنگ های زمان پیامبر (ص) نیز مسلمانان و مشرکان زنان خود را همراه می بردند. پی نوشت‌ها؛ [۱] حیات فکری و سیاسی امامان شیعه (ع)، جعفریان، رسول، موسسه انصاریان، چ ششم، ص ۱۹۹ [۲] سروده قادر طهماسبی منبع: مقاله «ارزیابی حرکت امام حسین(ع)»، ابو علم، توفیق، ترجمه: امینی، عبدالله، نشریه علمی تخصصی حکومت اسلامی، ش ۲۵، ص ۲۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️علماى اهل سنت درباره شایستگى حضرت سجاد (علیه السلام) براى مقام امامت چه گفتارى دارند؟ 🔸برخى از علماى اهل سنت درباره (علیه السلام) سخن گفته و آن حضرت را شایسته این مقام دانسته اند؛ از جمله: 💠شمس الدین ذهبى 🔹«کان له جلالة عجیبة وحقّ له والله ذلک فقد کان اهلا للإمامة العظمى، لشرفه وسؤدده وعلمه و تألّهه و کمال عقله؛ [۱] براى او ـ (علیه السلام) ـ جلالت عجیبى است، و به خدا سوگند که او سزاوار چنین جلالتى است. او به جهت شرف و بزرگوارى و علم و کمال عقل، اهلیّت براى مقام امامت عظمى داشت». 💠عبدالرؤف مناوى شافعى 🔹«على بن الحسین بن على بن ابيطالب، زین العابدین، امام، سیّد، سند...کان عظیم القدر، رحب الساحة والصدر، رأساً لجسد الریاسة، مؤملا للایالة والسیاسة... و هو ثقة ثبت فاضل... ؛ [۲] بن على بن ابيطالب، زین العابدین، امام، سید، سند... او عظیم القدر و داراى سعه صدر بود. او به منزله سرى براى جسد ریاست بود و براى سرپرستى و سیاست اهلیّت داشت... او ثقه، ثبت، و فاضل بود...». 💠محمّد بن طلحه شافعى 🔹«هذا زین العابدین، قدوة الزاهدین وسید المتقین وامام المؤمنین شیمته تشهد له انّه من سلالة رسول الله (ص)، و سمته یثبت قربه من الله. و ثفناته تسجل له کثرة صلاته و تهجّده. و اعراضه عن متاع الدنیا ینطق بزهده فیها... ؛ [۳] او زین العابدین، مقتداى زاهدین و سید متقین و امام مؤمنین بود. کسى که رفتارش گواهى مى داد که از (صلى الله علیه و آله) است. نشانه اش ثابت مى کرد که او مرتبط با خدا است، و پینه هاى پیشانى اش سند کثرت نماز و تهجّدش بود. و اعراض او از متاع دنیا، بر زهد او از دنیا گویا بود...». پی نوشت‌ها؛ [۱] سیر اعلام النبلاء، ج ۴، ص ۳۹۸ [۲] الکواکب الدریّة، ص ۱۳۹ [۳] مطالب السؤول، ج ۲، ص ۴۱ 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ص ۶۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ ریحانه بودن زن 🔸زن ریحانه است به چه معناست؟ 🔹 به معنای گل خوشبو و معطر است. خداوند متعال هر کدام از و را به دلیل نوع وظایف و مسئولیت هایی که در نظام آفرینش و اجتماع و محیط خانواده بر عهده دارند، به شکلی خاص و مناسب آفریده است. در نظام تکوین و تشریع، هر یک از زن و مرد وظایفى مناسب با ساختار جسمى و روانى خود دارند و نوعى تقسیم کار منطقى و طبیعى بین دو جنس مخالف برقرار است، بدون اینکه مستلزم برترى یکجانبه و تمام عیار یک جنسى بر دیگرى شود. از زن و مرد هر دو در گوهر شریف انسانیت همتا، و داراى مراتب کمالى واحدى هستند. در عین حال نظام زیباى آفرینش هر یک از این دو را با ابزارهاى ویژه اى مجهز ساخته و به تناسب آن، رسالت و مسؤولیت خاصى نیز بر دوش هر کدام نهاده است. تجهیز هر یک از دو صنف فوق به گونه اى است که از ترکیبشان شرایط و بستر مطبوع و دلپذیرى براى و کانونى فعال و پر مهر و صفا پدید مى آید. 🔹هر یک در کنار دیگرى مى تواند آرامش، سکون و شرایط استکمال را بیابد و همچنین زمینه مناسبى براى رشد و به وجود مى آید. در این تقسیم طبیعى آنچه معمولاً در ظهور و بروز بیشترى دارد، قدرت و توانایى بیشتر براى انجام کارهاى سخت و طاقت فرسا، و نیز زیرکى و حسابگرى در امورى است که به تیزبینى و کیاست نیازمند است؛ و آنچه در نمود و پیدایى بیشتر دارد، لطافت، زیبایى، مهر، عاطفه، شور و احساس قلبى است. به این معنا است که زن به دلیل نوع خاص آفرینش خود و احساسات رقیق و ظریف است. زنی که پشتیبان روحی و عاطفی خانواده است و وجودش موجب آرامش و سکون است و دامن پاکش پرورشگاه فرزندان صالح و شایسته است، باید از روحی لطیف مانند گل و عاطفه ای سرشار و وجودی آکنده از مهر و محبت و احساساتی رقیق و عمیق برخوردار باشد. منبع: پرسمان @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ نگاه حرام (بخش دوم) 🔸در مكتب انسان ساز اسلام، از ارزش های والاى انسانی به حساب می آيد و در مقابل، بی عفّتي و بی بندوباری جنسی محكوم شده است. نخست با راهنمايی و هدايت،‌ مسائل جنسی و شهوانی را كنترل و تعديل می كند، مسلمانان را به  و پاكدامنی فرا می خواند، سپس با تدابير حكمت آميز و اصولى زمينه هاى انحراف را از ميان بر می دارد. هم به پيروان خويش دستور می دهد، بی‌عفتی نكنند و هم از آنان می خواهد كه اسباب لغزش و گناه ديگران را فراهم نسازند. 💠ارزش چشمان پاك 🔹هر يك از اعضای بدن مؤمن نسبت به عبادت پروردگار متعال وظيفه خاصی بر عهده دارد كه اگر بدان وظيفه عمل كرد، ارزشمند است. امام علی (ع) درباره مواظبت و حفاظت از چشم‌ها فرمود: «لَيْسَ فِي الْبَدَنِ‌ شَيءٌ اَقَلَّ شٌكراً مِنَ الْعَيْنِ فَلا تُعطوها سٌؤلَها فَتَشْغَلكُم عَنْ ذِكْرِ اللهِ‌ عَزَّ وَجَل؛ [۱] چيزى در بدن كم سپاس‌تر از نيست، خواسته اش را ندهيد كه شما را از ياد خدا باز مى دارد. رسول اکرم (صلی الله عليه و آله) چشمان باارزش را اينگونه توصيف می كند: «كُلُّ عَيْنٍ باكِيَةٌ يَومَ القِيامَةِ اِلّا ثَلاًًثَةُ اَعيُنٍ: عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشيَةِ اللهِ وَ عَيْنٌ غَضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللهِ وَ عَيْنٌ باتَت ساهِرَة فی سبيلِ الله؛ [۲] همه چشم‌ها روز قيامت گريانند، جز سه چشم: چشمی كه از ترس خدا بگريد، چشمی كه از نامحرم فرونهاده شود، چشمی كه در راه خدا (و پاسداری از كيان اسلام) شب زنده دار باشد. 💠چشمی كه به نگاه حرام آلوده نگردد، سبب بركات زير می گردد: 1⃣ ديدن شگفتيها: رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود: «غُضُّوا اَبْصارَكُم تَرَوْنَ الْعَجائِبَ؛ [۳] چشم‌هايتان را (از نامحرم) بپوشانيد تا عجايب و شگفتيها را ببينيد. 2⃣ راحتی قلب: امام علی (عليه السلام) فرمود: «مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ اَراحَ قَلْبَهُ؛ [۴] آنكه از نامحرم چشم خود را فرو نهاد، قلبش را راحت كرده است. 3⃣ نيك خويی:‌ همچنين اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود: «مَن‌ غُضَّتْ اَطرافُهُ حَسَنَتْ اَوصافُهُ؛ [۵] كسى كه نگاه‌هايش كنترل شود، صفاتش نيكو گردد». 4⃣ پاداش الهی: امام صادق (ع) فرمود: «مَنْ نَظَرَ اِلي امْرأَةٍ فَرَفَعَ بَصَرَهُ اِليَ السَّماءِ اَوْ غَمَضَ بَصَرَهُ لَمْ يَرْتَدَّ اِلَيْهِ بَصَرُهُ حَتّي يُزَوَّجَهُ اللهُ مِنَ الْحُورِ العينِِ؛ [۶] هر كسی زنی را ببيند و (بلافاصله) ديده اش را به آسمان بدوزد يا چشم فرو بندد، چشم باز نگرداند مگر خداوند حوريان بهشتی را به عقد او در آورد. 5⃣ چشيدن شيرينی ايمان: پيامبر اسلام (ص) فرمود: «اَلنَّظَرُ سَهْمٌ مَسموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبْليسَ‌ فَمَنْ تَرَكَها خَوْفاً مِنَ اللهِ اَعطاهُ اللهُ ايماناً يَجِد حَلاوَتَهُ فی قَلْبِهِِ؛ [۷] نگاه (به نامحرم) تير زهرآلودی از تيرهای شيطان است و هر كس آن را از ترس خدا ترك كند، خداوند چنان ايمانی به او عطا كند كه شيرينی اش را در دل خويش احساس كند. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۳۵ [۲] همان [۳] همان، ص ۴۱ [۴] شرح غررالحكم، آمدی،‌ ج ۵، ص ۴۴۹ [۵] ميزان الحكمه، ج ۱۰، ص ۷ [۶] بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۳۷ [۷] همان، ص ۳۸ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه مقام معظم رهبری پیرامون امر به معروف و نهی از منکر 💠بالاترین تخلف 🔹«تخلّف ها یک اندازه و یک نوع نیست. بالاترین تخلّفها، آن تخلّفها و جرایمی است که پایه های نظام را سست میکند؛ نومید کردن مردم، نومید کردن دل های امیدوار، کج نشان دادنِ راه راست، گمراه کردن انسان های مؤمن و بااخلاص، سوءاستفاده کردن از اوضاع و احوال گوناگون در جامعه اسلامی، کمک کردن به دشمن، مخالفت کردن با احکام اسلامی و تلاش برای به فساد کشاندن نسل مؤمن». 💠همه جا 🔹«همه جا، جای  است. یک دانشجو هم، در محیط درس می‌تواند نهی از منکر کند. یک کارمند شریف هم، در محیط کار خود می‌تواند نهی از منکر کند. یک کاسب مؤمن هم، در محیط کار خود می‌تواند نهی از منکر کند. یک هنرمند هم، با وسایل هنری خود، می‌تواند نهی از منکر کند. روحانیون در محیط های مختلف، یکی از مهم ترین عوامل نهی از منکر و امر به معروفند. نمی‌شود این را در دایره های کوچک، محدود کرد. کار هم کار همه است. اینطور نیست که مخصوص عدّه خاصی باشد. البته هرکس وظیفه ای دارد». 💠شناخت معروف و منکر 🔹«البته به شما بگویم عزیزان من! را باید بشناسید. چیزهایی ممکن است به نظر بعضی منکر بیاید؛ در حالی که منکر نباشد. باید و را بشناسید. واقعاً باید بدانید این منکر است». «مسئله و ، مثل مسئله نماز است. یاد گرفتنی است. باید بروید یاد بگیرید. مسئله دارد که کجا و چگونه باید امر به معروف و نهی از منکر کرد؟» منبع: پرسشها و پاسخ های دانشجویی، دفتر ۵۸، امر به معروف و نهی از منکر، تدوین: سیدحسن موسوی، نهاد نمایندگی معظم له در دانشگاه ها، دفتر نشر معارف‌ برگرفته از وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اعتقاد به توحيد از ديدگاه قرآن چه آثار و فوايدی دارد؟ (بخش دوم و پایانی) 💠نوع دوستی [۱] 🔹يكی ديگر از آثار توحيد، است. وقتی كه يك انسان خداشناس در تمام مراتب توحيد به يگانگی خداوند متعال قائل شد، هيچ وقت خواسته های نفسانی خويش را به انجام وظايف و تكاليف محوله از طرف خدا ترجيح نخواهد داد، و هرگز به دنبال خودپرستی يا تعصبات نژادی و قبيله ای، و يا مال و ثروت و زن و فرزند نخواهد بود، و چنين انسانی ديگر عاقبت كارش به تفاخر و خودنمايى و يا تكبر و شهوت‌پرستی و يا سودجويی شخصی منجر نميشود؛ زيرا هدف اين شخص هميشه تأمين خواسته ها و آرزوهای خويش نيست، بلكه برای آسايش ديگران و خدمت به جامعه اقدام می كند، و حتی گاهی مصلحت مردم را بر نفع شخصی خويش ترجيح ميدهد. 💠آزادگی [۲] 🔹كسی كه خدا را يكتا می داند و ايمان دارد كه او بر همه چيز دانا و توانا است و تمام موجودات مخلوق او هستند، هرگز در برابر ديگران به تملّق و چاپلوسی نمی پردازد، و نيرومندترين قدرت ها و شكوه مندترين ثروتها نمی تواند او را به بندگی و كوچكی و كرنش وا دارد، و تنها در پيشگاه خدای يكتاست كه سر به سجده می گذارد و در برابر اوست كه پيشانی بر خاك می نهد. قرآن كريم می فرمايد: «فالهُكُم الهٌ واحد فَله اَسلِمُوا؛ خدای شما خدایی است يكتا، در برابر او تسليم شويد». [حج، ۳۴] 💠همبستگی و وحدت جميع ملتها 🔹اگر افراد يك جامعه بر اين اعتقاد باشند كه تنها خالق و تنها مدبّر امورات و تنها حاكم و سلطان همه مخلوقات، خدای يگانه است، و فقط اوست كه شايسته اطاعت و بندگی است، و تنها او صاحب سرنوشت انسانهاست، در می يابند كه مبدأ همه يكی است، پس نمی تواند مقصد هم يكی نباشد. همچنانكه قرآن كريم می فرمايد: «إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ؛ [بقرة، ۱۵۶] ما مملوک خداییم و یقیناً به سوی او بازمی گردیم». همچنین قرآن كريم در اين رابطه می فرمايد: «انّه لا اله الا انا فاعبدون؛ [انبیاء، ۲۵] خدای شما يكی است و پروردگاری غير از من نيست، پس بندگی مرا كنيد». پس وقتی كه همه به يك خدا معتقد شدند، و همه به دستورات يك خدا عمل كردند، ديگر جايى برای جدایی و اختلاف نمی ماند. و تمام طاغوتها، غرورها و سركشيها و بُخل و حسادتها، غالباً از اينجا سرچشمه می گيرد كه انسان خود را مالك حقيقی اموالى كه در اختيار دارد می پندارد، و يا اگر حكومتی در دایره وسيع يا كوچك در اختيار اوست، خود را مطلق العنان می شمرد، كه اين ديدی شرك‌آلود است و سرچشمه انواع گناهان و مفاسد اجتماعی است. [۳] 💠مساوات و عدالت 🔹در سايه ، همه خداپرستان چاره ای جز پيروى از قانون الهی كه بر اساس حكمت و عدل تنظيم شده ندارند. بديهى است كه پيروى از قانون الهی موجب گسترش عدالت واقعی خواهد شد، و هرگونه ظلم و تجاوز از بين خواهد رفت. در قدرت مطلق در خداوند متمركز شده است. او به همه چيز داناست و همه چيز به او برپاست و فرمان و امر او در سراسر جهان پهناور آفرينش جاریست؛ «هو الحی القيوم... بيده الملك... و هو علی كل شیء قدير... »؛ پس مالکیت مطلق هر چيز به دست خداست. كليه منابع طبيعى، اموال و ثروتها را او پديد آورده است، و صاحب اختيار و دارنده آنها می باشد. اين مواهب الهی برای عموم مردم آفريده شده است، پس بايد همه بندگان خدا از اين مواهب الهی بهره ببرند و اين بهره بردن هم بايد با رعايت اصل عدالت تعيين شده باشد. معرفی منابع جهت مطالعه بيشتر: ۱) پيام قرآن، آية الله مكارم شيرازى، ج۳، ص ۳۵۵ و ۲۸۲ و ۲۸۶ و ۳۷۶. ۲) الله خالق الكون، استاد جعفر الهادی. ۳) راه خداشناسی، آية الله سبحانی. ۴) درسهايی از اصول دين، هيئت تحريريه مؤسسه در راه حق. ۵) سخنی چند درباره خداشناسی، شهيد دكتر محمد جواد باهنر.   پي نوشت ها: [۱] باهنر، محمد جواد، سخنی چند درباره خداشناسی، انتشارات اسلامی، ص ۱۰۱ [۲] درسهايی از اصول دين بحث پيامدهای توحيد، هيئت تحريريه مؤسسه در راه حق، ص ۹۸ [۳] درسهايی از اصول دين، هيئت تحريريه مؤسسه در راه حق، چ پنجم، درس ۱، ص ۹۸ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel