"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْئَلَكَ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِي وَ تَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخاسِرِينَ «47»
(نوح) گفت: پروردگارا! به تو پناه مى‌برم از اينكه چيزى را كه به (خير و شرّ) آن آگاهى ندارم، از تو درخواست كنم و اگر تو (اين خواسته را) بر من نبخشايى و بر من ترحّم ننمايى، از زيانكاران خواهم بود.
جلد 4 - صفحه 67
پیام ها
1- پيامبران بى‌درنگ تسليم خداوند هستند. فَلا تَسْئَلْنِ ... قالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ
2- در دعاها از كلمه‌ى «رَبِّ» غفلت نكنيم. رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ ...
3- استعاذه و پناه‌بردن به خداوند، بهترين راه بيمه‌ى انسان در گرفتارى‌هاست. «رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ»
4- در برابر مواعظ الهى، ادب و تواضع كنيم. إِنِّي أَعِظُكَ ... رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ
5- هركجا علم به مصلحت نداريم، درخواست نكنيم. «إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْئَلَكَ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ»
6- هر گونه سؤال بيجا و كلام بيجا، نياز به توبه دارد. «وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِي» (اگر پيامبران از تقاضاى بيجا به خداوند پناه مى‌برند، پس تكليف ما كه دائماً براى خداوند تعيين تكليف مى‌كنيم چگونه است؟)
7- اوّل آمرزش و سپس دريافت رحمت. «وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِي وَ تَرْحَمْنِي»
8- خسارت واقعى، بخشيده نشدن است. وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِي ... أَكُنْ مِنَ الْخاسِرِينَ
9- انسان‌ها حتّى انبيا، بدون لطف خداوند به مقصد نمى‌رسند و آن كس كه از مغفرت الهى محروم شد، خاسر و زيانكار است. «أَكُنْ مِنَ الْخاسِرِينَ»"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۴۷جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قِيلَ يا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلى أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلِيمٌ «48»
به نوح خطاب شد: (اينك) با سلامى از جانب ما و بركاتى برتو و بر تمام امّت‌هايى كه با تو هستند، فرود آى، و بزودى امّت‌هايى (از نسل همين نجات يافتگان) را از نعمت‌ها برخوردار خواهيم ساخت، (امّا) سپس (به خاطر غفلت و كفر و گناه،) عذابى دردناك از طرف ما به آنان خواهد رسيد.
نکته ها
دستور «هبوط»، هم درباره‌ى حضرت آدم عليه السلام و هم در مورد حضرت نوح عليه السلام آمده و به
جلد 4 - صفحه 68
دنبال آن، مردم به دو دسته‌ى مؤمن و كافر تقسيم شده‌اند.
منظور از «امّت‌هايى» كه با نوح بودند، يا هر نفر از همراهان آن حضرت است كه بعدها سر سلسله قبيله‌اى شدند و يا اينكه مراد، هر كدام از مؤمنانى است كه سوار كشتى شده و از يك قبيله‌اى بودند.
پیام ها
1- زندگانى پس از آن سيل‌فراگير، با دوخطر عمده روبرو بود، يكى آلودگى‌ها و تلاقى‌بودن زمين كه با كلمه‌ى «بِسَلامٍ» و وعده‌ى سلامتى بر طرف شد و ديگر نابودى انواع گياهان كه با وعده بركات تأمين گرديد. «بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ»
2- اگر چه خداوند در مواردى موعظه مى‌كند، هشدار مى‌دهد و يا حتّى فرزند بى‌دين را در مقابل چشمان پدر غرق مى‌سازد، امّا در جاى خود، سلام و بركات خويش را نيز نثار مى‌كند. «بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ»
3- آنچه مؤمن از نعمت‌هاى الهى دريافت مى‌كند، سلامت و بركت است، ولى دريافت كافر از نعمت‌ها جنبه‌ى متاع بودن آن است، پس هر متاع و كاميابى، نعمت و بركت نيست، بلكه نعمت، آن دريافتى است كه عاقبت خوب هم داشته باشد. «بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ»
4- خداوند متاع دنيا را از كفّار دريغ نمى‌كند. «سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ»
5- اين سنّت خداوندى است كه ابتدا نعمت و مهلت مى‌دهد، سپس به پاداش يا كيفر مى‌رساند. «سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ»
6- مهر و قهر، هر دو از اوست. بِسَلامٍ مِنَّا ... يَمَسُّهُمْ مِنَّا
7- خداوند نوح را به پديد آمدن جامعه‌ها و امّت‌هايى كافر، از نسل مؤمنانى كه سوار كشتى شدند، خبر داد. «وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلِيمٌ»
تفسير نور(10جلدى)، ج4، ص: 69"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۴۸جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام