⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه بیست و پنجم - شبِ بیست و هشتمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت اوّل ⬇️⬇️ از ابتدا تا دقیقه ۱۸ 🔸 از جمله علامات و شرایطی که در روایات، برای قیام ساعة و قیام حضرت بقیّةالله (عج) مطرح شده است، طُلوعُ الشَّمسِ مِن مَغرِبِهاست. 🔹 در این راستا، خوب است که ابتدا به بررسی پدیده‌ی رَدُّ الشَّمس بپردازیم تا ببینیم که آیا می‌توان ردُّ الشّمس را همان طلوعُ الشّمس من مغربها دانست؟ 🔸 پدیده‌ی ردّ الشّمس، یکبار در زمان جناب شمعون، وصیّ حضرت موسی (ع) به وقوع پیوست و دو بار هم در عالَم اسلام، که یکی از آن‌ها در زمان حیاتِ جناب رسول الله (ص) بود و دیگری، بعد از رحلت ایشان محقّق شد که البته هر دو بار، این پدیده به استدعای امیرالمؤمنین (ع) به وقوع پیوست. 🔹 این دو واقعه را مورّخینِ محقّقی مثل جناب شیخ مفید (ره)، سیّد هاشم بحرانی صاحب مدینةُ المَعاجِز و علّامه مجلسی (ره)، در کتاب‌های خود نقل فرمودند که البته کیفیت نَقلشان در برخی از وجوه با یکدیگر متفاوت است و ما در اینجا، مضمون آنچه را که جناب شیخ مفید (ره) نقل فرمودند، بیان می‌کنیم. 🔸 مرحوم شیخ مفید (ره) این ماجرا را به نقل از اسماء بنت عمیس مطرح فرمودند و در این واقعه، افراد دیگری هم از جمله جناب امّ سلمه حضور داشتند و ناظر بر قضیه بودند. 🔹 در این روایت آمده است که روزی، امیرالمؤمنين (ع) در محضر جناب رسول الله (ص) تشرّف داشتند که گویا در همان لحظات، وحی الهی بر پیغمبر اکرم (ص) نازل می‌شود. 🔸 در برخی از روایات نقل شده است که گاهی بدن مبارک جناب رسول الله (ص) در هنگام تلقّی وحی، دچار انفعال می‌شد و احساس سنگینی و یا سرمای شدید به ایشان دست می‌داد تا جایی که برای گرم کردن خود، از اطرافیان، پتو یا رواندازی طلب می‌کردند. 🔹 در این واقعه نیز گویا جناب رسول الله (ص) در هنگام تلقّی وحی، احساس سنگینی کردند و سر مبارکشان را بر پای جناب امیرالمؤمنین (ع) نهادند و این وضعیّت تا زمانی ادامه یافت که تقریباً وقتِ نماز عصر، رو به اتمام بود و گویا جناب امیرالمؤمنین (ع) نماز عصرشان را هنوز اقامه نفرموده بودند. 🔸 و لذا حضرت، به احترام جناب رسول الله (ص) و مراعات حال ایشان که مبادا باعث شوند آقا جان، از آن حالِ تلقّیِ وحی به در آیند و وحی برگردد، نماز عصر خود را به صورت نشسته خواندند و رکوع و سجود نماز را هم با ایماء و اشاره به جا آوردند 🔹 که در رابطه با کیفیت وحی و چگونگیِ تلقّیِ وحیِ تنزیلی، بحث‌های لطیفی وجود دارد که آن‌ها را باید در مباحث معرفت نفس دنبال کرد. 🔸 هنگامی که تلقّی وحی پایان یافت و جناب رسول الله (ص) از آن حالِ سنگین به در آمدند، به امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "أفاتَتکَ صلاة العَصر؟" آیا نماز عصرت قضا شده است؟ حضرت فرمودند: یا رسول الله! به خاطر وضعیّت خاصّ شما که در حال تلقّی وحی بودید، نمازم را به صورت نشسته و با ایماء و اشاره به جا آوردم. 🔹 جناب رسول الله (ص) فرمودند: از حق متعال بخواه که آفتاب را به نقطه‌ای برگرداند تا بتوانی نماز عصرت را ایستاده و در وقت مخصوصش بخوانی و چون در حال فرمانبرداری از خدا و پیامبرش بوده‌ای، خداوند دعایت را مستجاب خواهد کرد. 🔸 امیرالمؤمنین (ع) نیز به دستور جناب رسول الله (ص)، از محضر حق متعال درخواست کردند که آفتاب را برای ایشان برگرداند. پس آفتاب به اندازه‌ای به عقب برگشت که حضرت توانستند نماز عصرشان را به صورت ایستاده و در وقت مخصوصش اقامه کنند و بعد از اینکه نماز عصر آقا به اتمام رسید، آفتاب در افق غروب کرد که از این پدیده، تعبیر به ردّ الشّمس می‌شود. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه بیست و پنجم - شبِ بیست و هشتمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت دوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۱۸ تا دقیقه ۲۹ 🔸 پرسشی که درباره "ردّ الشّمس" مطرح می‌شود، آن است که آیا بر "ردّ الشّمس" اطلاقِ "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها" می‌گردد یا نه؟ به تعبیری آیا می‌توان گفت که "ردّ الشّمس" از مصادیق طلوع آفتاب از مغرب است؟ 🔹 اگر بپذیریم که "ردّ الشّمس"، همان "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها" است، پس در واقع این علامت که یکی از مهم‌ترین علائم قیام ساعة و همچنین قیام حضرت بقية‌الله (عج) است، حداقل دو مرتبه در تاریخ، در زمان جناب امیرالمؤمنین (ع) تحقّق یافته است. 🔸 امّا اگر بگوییم اطلاق "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها"، بر "ردّ الشّمس" صادق نیست، معلوم می‌شود که طلوع آفتاب از مغرب، تاکنون در طول تاریخ محقّق نشده است. یعنی هیچ‌گاه آفتاب، به جای اینکه از مشرق طلوع کند، از مغرب طلوع نکرده است. 🔹 یکی دیگر از موارد ردّ الشّمس که شیخ مفید (ره) نقل فرمودند زمانی است که جناب امیرالمؤمنین (ع) با اصحابشان در بابِل بودند و از نهر فرات می‌خواستند عبور کنند. در حال حاضر نیز در عراق، استانی به نام بابِل داریم که مرکز آن، شهر حِلّه است که نزدیکی‌های کوفه قرار دارد. 🔸 رودخانه فرات و دجله، هر دو از داخل کشور ترکیه و سوریه وارد عراق می‌شوند. ظاهراً هر دو، از کوه‌های آرارات ترکیه سرچشمه می‌گیرند و حدود هفتصد و سی و سه رودخانه از آن‌ها منشعب می‌شوند که یکی از آن‌ها از کنار کربلا می‌گذرد. 🔹 غرض، زمانی که امام امیرالمؤمنین (ع) و اصحابشان به نهر فرات رسیدند، نهر فرات آنقدر پرآب و عمیق بود که گذشتن از آن به راحتی امکان‌پذیر نبود لذا بسیاری از اصحاب مشغول رتق و فتق امور مرکب‌ها و جابه‌جایی اثاثیه شدند. 🔸 آن هنگام، لحظه‌ی اقامه‌ی نماز عصر بود. امام امیرالمؤمنین (ع) با عدّه‌ی قلیلی از اصحابشان، نماز عصر را اقامه‌ فرمودند امّا نماز بقیه‌ی اصحاب، قضا شد. 🔹 اصحاب به حضرت عرض کردند که نمازمان قضا شد. حضرت از حق متعال درخواست فرمودند که آفتاب به همان نقطه‌ای که بود، برگردد. بعد از آن، اصحاب نماز عصرشان را اقامه کردند و آفتاب مجدّداً غروب کرد. 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

⭐️ قبساتی از افاضات استاد صمدی آملی (حفظه الله تعالی) ⭐️ ♦️ #نهج‌الولایة - بررسی مستند در شناخت امام زمان علیه‌ السّلام ♦️ ♦️ جلسه بیست و پنجم - شبِ بیست و هشتمِ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ (ه.ق) ♦️ ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ (ه.ش) ✳️ قسمت سوم ⬇️⬇️ از دقیقه ۲۹ تا آخر 🔸 حال پرسشی که در رابطه با "ردّ الشّمس" مطرح می‌شود آن است که آیا بر "ردّ الشّمس" که در حقیقت، بازگشت آفتاب از نقطه‌ی مغرب است، اطلاق "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها" می‌گردد یا نه؟ 🔹 علی الظّاهر هیچ‌یک از علمای ما بر "ردّ الشّمس"، اطلاق "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها" نفرمودند. 🔸 وانگهی آن فردی هم که نزد امام صادق (ع) رفته بود، می‌دانست که طلوع آفتاب از مغرب، از علائم ده‌گانه‌ی قیام ساعة و همچنین قیام حضرت بقية‌الله (عج) است که تا آن زمان، هیچ‌گاه در طول تاریخ محقّق نشده است لذا هر روز تا طلوع آفتاب بیدار می‌ماند تا ببیند آفتاب از کدام سمت طلوع می‌کند. 🔹 که امام به او فرمودند برای ادراک اینکه آفتاب از مشرق طلوع می‌کند یا مغرب، نیازی نیست تا هنگام طلوع آفتاب بیدار بمانی. این مسأله را از ناحیه فجر نیز می‌توانی ادراک کنی. 🔸 در حالی که ما در قضیه‌ی "ردّ الشّمس" نیازمند به ادراک طلوع فجر یا طلوع شمس نیستیم و این امر، مختصّ به مسأله "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها" است. 🔹 همچنین یکی دیگر از دلایلی که نشان می‌دهد نمی‌توان بر "ردّ الشّمس"، اطلاق "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها" کرد، آن است که برای "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها"، معانی و وجوه دیگری نیز می‌توان در نظر گرفت در حالی که آن معانی، بر "ردّ الشّمس" صدق نمی‌کنند. 🔸 مثلاً حضرت علّامه حسن زاده آملی (ره)، "طُلوعُ الشَّمس مِن مَغرِبِها" را این‌گونه نیز معنا فرمودند که شاید مراد از شمس، حضرت بقية‌الله (عج) باشد و طلوع، قیام ایشان و "مِن مَغرِبِها" نیز جهت مغرب نسبت به سائل باشد. 🔹 در حالی که چنین معانی بر "ردّ الشّمس" حمل نمی‌شود.‌‌ والْحَمدُللهِ رَبّ الْعالَمین 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا)

🌷 حضرت علامه ذوالفنون حسن‌‌زاده آملی (رضوان الله تعالی علیه): 💠 سبحان الله که فرمود: "إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ ..." (توبه/۳۷) ♻️ خودِ کلمه‌‌ی "شهر" نیز در قرآن مجید دوازده بار آمده است. که همه‌‌ی حروف و کلماتِ کتاب تکوینی و تدوینی چقدر حساب شده نگاشته شده است. از اینگونه سخن در اَسرارِ حروف و عجایبِ حساب در قرآن بسیار است. (#نکته ۵۸۰) 💠 حقّ سبحانه در چند جای قرآن کریم، خود را به علم شریفِ حساب وصف فرموده است: ♻️ "وَ هُوَ أَسْرَعُ الْحاسِبينَ" (الانعام/۶۳) "اِنَّ اللهَ سَریعُ الحِساب" (آل‌عمران/۱۹۹) "وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى‌ بِنا حاسِبِين" (انبیاء/۴۷) 💠 و در تحریص و ترغیب به فراگرفتنِ عدد و حساب فرمود: ♻️ "هُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ" (انبیاء/۴۷) (#نکته ۵۸۳) 💠 شجره‌‌ی طوبی، صورتِ تمثُّلِ ایمان است؛ که، اَصلُها ثابِتٌ فِی قَلب‌ِالْخاتَم، وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُکُلَها کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها (ابراهیم/۲۴،۲۵) ♻️ هر مؤمنِ الهی، شاخه‌‌ای است از آن شجره‌‌ی طوبی، چه به حَسَبِ زمانِ قبل از آن حضرت و چه بعد از آن. 💠 و بالجمله شاخه‌‌های آن، صورتِ ارتباط ایمانیِ هر مؤمن است به خاتم(ص). ♻️ ثقةالاسلام کلینی (رضوان الله تعالی علیه) در بابِ المؤمن و علامات و صفات او، از امام صادق (عَلیهِ‌‌السّلام) روایت کرده که: قالَ امیرالمؤمنين (علیهِ‌‌السّلام): 💠 شجَرةِ الْجَنّة، اَصلُها فِی دارِالنَّبی (صَلّی الله عَلیهِ وَآلهِ وَسلّم) و لیسَ مِنْ مؤمن اِلّا وَ فِی دَارهِ ...... ♻️ امام (علیه السّلام) در ذیلِ بیانِ شجره طوبی، معقول را به محسوس تشبیه کرد تا عظمتِ این شجره‌‌ی طیبه‌‌ی طوبی معلوم گردد. (#نکته ۵۸۵) 📘 منبع: هزار و یک نکته، صفحه ۳۲۸ الی ۳۳۲ 💢 کانال (طهورا و صفورا و صبورا) http://splus.ir/tahoorasafoorasaboora سروش https://eitaa.com/tahoorasafoorasaboora ایتا 🍃🌷🌹🍃🌹🌷🍃