♦️دری‌نجف‌آبادی: به مرحوم هاشمی گفتم جبران کنید ▪️حجت الاسلام والمسلمین دری نجف‌آبادی ضمن تایید روایت مرتضی نبوی از ماجرای گفتگوی رهبر معظم انقلاب با مرحوم هاشمی درباره مسئله آمریکا، روایت تکمیلی درباره این دیدار ارائه کرد. 🔹در جلسه دیدار مجمع با رهبرمعظم انقلاب در سال ۹۱، بعد از آنکه مدتی قبل آقای هاشمی در مصاحبه‌ای در مورد تعامل با آمریکا صحبت کرده بود، رهبر معظم انقلاب رو به مرحوم آقای هاشمی و حاضرین در جلسه کردند و با انتقاد از محتوای اظهارات ایشان در آن مصاحبه فرمودند «استدلال‌هایی برای رد این مسئله [سخنان و رویکرد آقای هاشمی در مسئله آمریکا] دارم، این موضوع در جلسه شورای عالی امنیت ملی در زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی مطرح شده و صورت مذاکرات هم برای من می‌آمد، صحبت‌های آقای هاشمی در شورای عالی امنیت ملی ثبت و ضبط است که گفته‌اند رهبری در این زمینه استدلال‌هایی دارند و ما هم جواب آن استدلال‌ها را نداریم». 🔹مرحوم آقای هاشمی گفتند: «بله من گفتم؛ ما پاسخی برای استدلال شما نداریم»، رهبر معظم انقلاب اسلامی فرموند: «پس استدلال وجود دارد، اینطور نیست که از روی تعصب بر این موضوع تکیه کنیم، این را هم آقای هاشمی می‌داند و با ایشان مکرر هم صحبت کرده ایم.» 🔹سپس رهبری فرمودند «الان زمان بدی برای مطرح کردن این موضوع بود و از این قضیه خارجی‌ها و ضدانقلاب سو استفاده کردند.» بنده [دری نجف آبادی] هم گفتم «بله آقای هاشمی مصاحبه کند و جبران کند»، آقای هاشمی گفتند: «ما همین کار را می‌کنیم.» 🔹بنده به سبب دغدغه‌مندی وارد صحبت شدم و گفتم «آقای هاشمی می‌توانند جبران کنند» که رهبر معظم انقلاب به من فرمودند «جناب آقای دری شما اجازه بدهید به بحث کشیده نشود» که بنده هم سکوت کردم و چیزی نگفتم. 🔹 اینطور نیست که رهبری از روی احساس مطلبی را مطرح نمایند بلکه توام با دلیل روشن و در حقیقت از بینات است، در آن شرایط نمی‌بایست مطلبی مطرح می شد که داخلی‌ها دامن بزنند و بیگانگان سو استفاده کنند و البته این مطلب مهم، حساس و برای همیشه ضروری است. 📎 hamandishi.ir/news/418095/

🍂سلسله مباحث: #زیِّ_طلبگی شماره 16 🌺1️⃣ شاخص‏ها و ملاك‏های كلی 🌺 4.. پرهیز از مواضع تهمت (قسمت دوم) / آبروی شخصی و آبروی صنفی حفظ آبرو خصوصا برای روحانی دو مصداق دارد: آبروی شخصی و آبروی صنفی. یعنی طلبه هم باید از شخصیت حقیقی خود در جامعه پاسداری كند و هم شخصیت حقوقی و اعتبار صنفی خویش را نگاه دارد. كار زشتی كه طلبه مرتكب شود، علاوه بر این‏كه آبروی شخصی او را از میان می‏برد، به تنزل جایگاه روحانیت در میان مردم می‏انجامد و ارزش و اعتبار حاصل از صدها سال مجاهدت، صداقت و خدمت عالمان ربانی را مخدوش می‏كند. برای از بین بردن ارج و منزلت روحانیت هیچ راهی بهتر از بی‏قیدی و بی‏مبالاتی خود روحانیان وجود ندارد. ضربه‏ای كه از این بی‏توجهی‏ها به روحانیت وارد می‏شود، بسیار كارآتر و از بین برنده‏تر از ضربه دشمنان آشكار است: «روحانیون كه نماینده رسول خدا و امام زمان (عج) هستند در بین مردم، اگر خدای نخواسته، از یكی‏شان یك چیزی صادر بشود كه برخلاف اسلام باشد، این‏طور نیست كه فقط خودش را از بین برده، این حیثیت روحانیت را لكه‏دار كرده. این یك وظیفه بزرگی به عهده‏اش هست. روحانی همچو نیست كه اگر یك خلافی بكند، بگویند كه زید این خلاف را كرده. خلاف روحانی، به اندازه‏ای كه سعه شعاع نفوذش هست، خطایش خطای بزرگ هست. خطایی است كه عفوش در درگاه خدا بسیار مشكل است. برای این‏كه این نماینده، یعنی مدعی نمایندگی از طرف امام زمان (عج) و اسلام دارد. نماینده امام زمان، اگر خدای نخواسته یك قدمی كج بگذارد، این اسباب این می‏شود كه مردم به روحانیت بدبین بشوند. بدبین شدن به روحانیت و شكست روحانیت، شكست اسلام است. آن‏كه حفظ كرده است تا حالا اسلام را، این طبقه بودند. و اگر در این طبقه شخصی، اشخاصی پیدا بشوند كه برخلاف مصالح اسلام خدای نخواسته عمل بكند، جرمی است كه از آدم‏كشی بدتر است. جرمی است از همه معاصی بدتر. برای این‏كه جرم صادر می‏شود از كسی كه آبروی روحانیت را از بین می‏برد. مردم را؛ آنهایی كه غافل هستند از اسلام، گاهی وقت‏ها برمی‏گرداند. چنان‏چه عالِم فاسد بشود، عالَم فاسد می‏شود. برای این‏كه عالِم ـ به حسب ظاهر ـ نماینده امام است. و اگر خدای نخواسته یك فسادی در او پیدا بشود، فاسد بشود، قشرهای ملت را فاسد می‏كند. گاهی عالَم را فاسد می‏كند. و از آن طرف اگر صالح باشد، صالح می‏كند قشرهای ملت را. صالح می‏كند عالَم را (صحیفه امام، ج 11، ص 250.)» مبادا خدای نخواسته به واسطه بعض از اعمالی كه از بعض از این روحانیون و معممین صادر می‏شود، ... یك وقت یك سستی در روحانیت پیدا بشود. از آن زی روحانیت و زی طلبگی اگر ما خارج بشویم، اگر از آن زی كه مشایخ ما در طول تاریخ داشته‏اند و ائمه هدی علیهم‏السلام داشته‏اند، ما اگر خارج بشویم، خوف این است كه یك شكستی به روحانیت بخورد، و شكست به روحانیت شكست به اسلام است. اسلام با استثنای روحانیت محال است كه به حركت خودش ادامه بدهد. اینهایند كه اسلام را معرفی می‏كنند و به پیش می‏برند و از اول هم همین‏طور بوده. اگر ما از زی متعارف روحانیت خارج بشویم و خدای نخواسته، توجه به مادیات بكنیم، در صورتی كه خودمان را با اسم روحانی معرفی می‏كنیم، این ممكن است منتهی شود به این‏كه روحانیت شكست بخورد (همان، ج 18، ص 12ـ13). ادامه دارد... #ویژه_طلاب #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#قرآن_کریم ✅سوره مبارکه #طه، صفحه320، آیات 114 تا 125 🗓1399/09/26 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com

🔊#صوت_قرآن 🎤توسط استاد #منشاوی ✅صفحه 320 🗓1399/09/26 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com

باسلام واحترام ،این نمونه طرحی است که معاون محترم تهذیب مدرسه امام خمینی ره ارومیه اجرا می کند در صورت صلاحدید استفاده بفرمایید .

🔹مجموعه پوسترهای نمایشگاهی قنوت دل 🔸موضوع: نماز شب، مایه استواری #قنوت_دل #نماز_شب شماره‌ ۱6 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com

#چهار_شنبه_های_اخلاقی شماره ۱3 🌷زندگی در پرتو اخلاق »»»» اثر انزوا و گوشه گیری در اخلاق🌷 اثر انزوا و گوشه گیری در اخلاق / قسمت اول👇👇👇 آیا تهذیب نفس و بدست آوردن فضائل اخلاقی در اجتماع، بهتر ممکن است یا در گوشه گیری و انزوا؟ این سؤالی است که بسیاری از خود می کنند. عده ای معتقدند انسان هرچه منزوی تر باشد از نظر اخلاقی سالمتر خواهد بود، زیرا بسیاری از انحرافات و رذائل اخلاقی و یا اکثر آنها هنگام برخورد با دیگران بروز می کند. حسد، تکبر، دروغ، غیبت، بهتان، ریا و کینه توزی و امثال اینها همه بر اثر آمیزش با دیگران دامنگیر انسان می شود؛ کسی که با مردم سر و کار ندارد نه غیبت می کند و نه غیبت می شنود؛ نه به کسی حسد می ورزد و نه محسود دیگران می گردد؛ نه مبتلا به ریاکاری می شود و نه دروغ و نه کینه توزی و سوءظن پیدا می کند. طرفداران انزوا و گوشه گیری که در میان آنها بعضی از علمای اخلاق و جمعی از زهّاد و عبّاد معروف دیده می شوند علاوه بر دلیل فوق دلائل دیگری هم بر فضیلت این عمل و تأثیر آن در بهبود اخلاق دارند. آنها می گویند: انسان هنگام گوشه گیری بهتر می تواند عبادت خدا کند و با حضور قلب به درگاهش مناجات و راز و نیاز نماید؛ بهتر می تواند در اسرار آفرینش و در رشته های مختلف علوم تفکر و اندیشه کند و حقایق را از غیر آن تشخیص دهد؛ حبّ و بغضها و تشاجرها و جدال و مرائها که مانع از درک حقایق و واقعیات است در حال انزوا کمتر وجود دارد و لذا بسیاری از متفکران بزرگ در گوشه گیری و انزوا بسر می بردند. علاوه بر این هنگام معاشرت و آمیزش با مردم، انسان غالباً با صحنه هایی روبه رو می گردد که برای او وظایف سنگینی ایجاد می نماید و بسیار می شود که انسان در انجام آن وظایف کوتاهی کرده و در نتیجه منحرف می گردد، مثلًا موقع معاشرت و زندگی در اجتماع غالباً با منکرات و خلافکاریها و ترک معروفهایی روبه رو می شویم که وظیفه امر به معروف و نهی از منکر ایجاب می کند به مبارزه برخیزیم، در حالی که اطمینان نداریم همیشه وظیفه خود را در این قسمت انجام دهیم پس چه بهتر که انزوا را اختیار کرده و از زیر بار این مسؤولیتها رهایی یابیم! از همه اینها گذشته در آیات و روایاتی مدح عزلت و گوشه گیری دیده می شود، به عنوان نمونه به چند آیه و روایت زیر توجه می کنیم. 1- (فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَما یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَهَبْنا لَهُ اسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَ کُلّاً جَعَلْنا نَبِیّاً)(سوره مریم( 19) آیه 49) هنگامی که از آنان و آنچه غیر خدا می پرستیدند کناره گیری کرد، ما اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و هریک را پیامبری (بزرگ) قرار دادیم. این آیه دلالت دارد که موهبت فرزندانی که پیامبر باشند به ابراهیم هنگام عزلت و کناره گیری بوده است. 2- (وَ اذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَما یَعْبُدُونَ الَّااللَّهَ فَأْوُوا الَی الْکَهْفِ یَنْشُرْ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ)(سوره کهف( 18) آیه 16) و (به آنها گفتیم:) هنگامی که از آنان و آنچه جز خدا می پرستند کناره گیری کردید، به غار پناه برید، که پروردگارتان (سایه) رحمتش را بر شما می گستراند. این آیه نیز دلالت دارد که اصحاب کهف پس از انزوا و گوشه گیری از اجتماع، مشمول لطف الهی شدند. 3- «قِیلَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم: ایُّ النّاسِ افْضَلُ؟ قالَ: مُؤْمِنٌ مُجاهِدٌ بِنَفْسِهِ وَفِی سَبِیلِ اللَّهِ تَعالی قِیلَ: ثُمَّ مَنْ؟ قالَ: رَجُلٌ مُعْتَزِلٌ فِی شِعْبٍ مِنَ الشِّعابِ یَعْبُدُ رَبَّهُ وَیَدَعُ النّاسَ فِی شَرِّهِ»(فیض کاشانی، محجه البیضاء 4/ 9. راوی حدیث ابوسعید خدری است و در حواشی احیاء العلوم آمده:« این حدیث متفق علیه است».) به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عرض کردند: چه کسی از همه مردم بالاتر است؟ فرمود: فرد باایمانی که با مال و جان خود در راه خدا جهاد می کند. پرسیدند: پس از او چه کسی افضل است؟ فرمود: کسی که در درّه کوهی از مردم کناره گیری کرده خدا را پرستش می کند و مردم از شرّ او درامانند!. این روایت نیز مقام انزوا و عزلت را بعد از مقام جهاد قرار داده و ستوده است. 4- در مصباح الشریعه از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده که فرمود: «صاحِبُ الْعُزْلَهِ مُتَحَصِّنُ بِحِصْنِ اللَّهِ وَمُحْتَرِسٌ بِحَراسَتِهِ فَیا طُوبی لِمَنْ تَفَرَّدَ بِهِ سِرّاً وَعَلانِیَهً»(مجلسی، بحار الانوار 70/ 110) گوشه گیران در قلعه الهی و تحت حفاظت پروردگار می باشند، خوشا به حال آنها که در آشکار و نهان با خدایند. ادامه دارد... #زندگی_در_پرتو_اخلاق #ندای_تهذیب 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com

ماهنامه #مقام_امین ویژنامه طلبگی و کرونا جمادی الاول ۱۴۴۲ 📄برای ارتباط با ماهنامه مقام امین @Magham_Amin آدرس اینستاگرام instagram.com/hhaghshenas1 کانال آپارات aparat.com/hhaghshenas1 کانال ایتا eitaa.ir/hhaghshenas کانال سروش sapp.ir/hhaghshenas کانال بله ble.ir/hhaghshenas روبیکاو روبینو https://rubika.ir/Hawzah_HAHaghshenas

#چهار_شنبه_های_اخلاقی ‌‌ #کلیپ_صوتی سخنران: آیت الله میرزا عبدالکریم حق شناس "صفات عاقل" صفت عاقل به چه کسی اطلاق می‌شود که در آیه شریفه می‌فرماید: شما تعقل نکردید؟ مگر رسولان نیامدند و به شما اطلاع ندادند که چنین رزوی هست؟ چرا در معقولات تفکر نکردید؟ عاقل کسی است که اگر کسی جاهل بود و به او جسارتی کرد، از او می‌گذرد و ذهن خودش را به این چیزها مشغول نمی‌کند. مؤمن همه کس را از خودش بالاتر می‌داند اما عاقل کسی است که در فضائل انسانی بسیار پیشرو است و بسیار بهره‌مند از اخلاق انسانی است. حلم، علم،‌ گذشت، جوان‌ها را اولاد خودش دانستن، تلقی بزرگان بر پدر بودن، همسالان را برادر خود دانستن، تواضع و کرنش نسبت به مادون خودش و ... از صفاتی است که در انسان عاقل فراوان است. #ندای_تهذیب 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com

📹 فیلم کامل بیانات رهبر انقلاب در در دیدار دست‌اندرکاران مراسم سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی و خانواده شهید سلیمانی. 💻 ۹۹/۹/۲۶ | @Khamenei_ir

🍂سلسله مباحث: #زیِّ_طلبگی شماره 17 🌺1️⃣ شاخص‏ها و ملاك‏های كلی 🌺 5- پرهیز از تشبه به نااهلان (قسمت اول) گروه‏های منحرف نشانه‏هایی دارند. این نشانه‏ها گاهی در لباس، زمانی در آرایش سر و صورت، گاهی در كلمات و اصطلاحات و زمانی در رفتارهای‏شان نمودار می‏گردد. پاره‏ای از این نشانه‏ها، با آگاهی و اختیار انتخاب شده و برخی دیگر، بدون توجه و به صورت تدریجی به یك گروه یا جریان، اختصاص یافته است. به عبارت دیگر، برخی از این نشانه‏ها وضع تعیینی دارد و بعضی دیگر وضع تعینی. اگر لباس، رفتار یا كلامی به گروهی اختصاص داشته باشد، هر بار كه مشاهده شود، به صورت طبیعی آن گروه را به یاد خواهد آورد. بدین ترتیب، استفاده از نمادهایی كه متعلق به فرهنگ باطل است، تبلیغ و تقویت آن فرهنگ و اعلام حیات و حضور آن در جامعه است. ما با استفاده از این نمادها، عضویت خود را در آن اندیشه و وفاداری خود را به آن اعلام می‏كنیم، سیاهی لشكر آن محسوب می‏شویم و از آنها به شمار می‏رویم. حضرت علی علیه‏السلام می‏فرماید: مَن تَشَبَّهَ بِقَومٍ فَهُوَ مِنْهم؛ هركس به گروهی شبیه گردد، از آنها است. (نهج البلاغة، حكمت 207؛ عوالی اللئالی، ج 1، ص 165 و كنزالعمال، ج 4، ص 287) بهره گرفتن از یك نماد، پذیرش آن و ابراز مهر به او است و نشان از تولی دارد: «وَمَن یتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُو مِنْهُمْ»؛ هركس از شما كه تحت ولایت آنها رود، از آنها است. (مائده 5: آیه 51. ) انسان مؤمن، موظف است از مشابهت با نااهلان و منحرفان بپرهیزد. پیامبر اكرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله به امت خود سفارش می‏فرمودند: وَلا تَشَبَّهوا بِالیهودِ؛ ظاهر خود را مانند قوم یهود مگردانید. (من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 130) امام صادق علیه‏السلام لباسی را كه با عصفر رنگ شده بود دوست نمی‏داشت و می‏فرمود: لباس سرخ نپوشید كه آن زی قارون و رنگ بنی‏امیه است. (مستدرك الوسائل، ج 3، ص 250. ) بر این اساس، تغییری كه در تیپ ظاهری انسان‏ها رخ می‏دهد، نشان از طوفانی درونی دارد كه بر زوایای افكار و امیال آنان اثر گذاشته‏است. لباس انسان در نگاه نخست شأنی از ظواهر اوست و جلوه بیرونی شخصیت او به شمار می‏رود؛ اما در نگاه دقیق، پیوندی ناگسستنی با باطن او دارد و پرده از واقعیات درون او برمی‏دارد. با توجه به اهمیت نماد و توانایی فراوان آن در انتقال فرهنگ، تلاش برای «اظهار و ابراز شعایر»، «بزرگداشت آنها»، «محافظت از آنها» و «ایجاد و ابداع نمادهای جدید یا تكمیل نمادهای موجود»، یك ضرورت اجتماعی و فرهنگی است. «محافظت از نماد»، هم به معنای باقی نگاه داشتن ظاهر نماد و حضور مستمر آن در صحنه اجتماعی است و هم به معنای جلوگیری از تحریف آن و حفظ رابطه نماد با معنای اصیل آن. خداوند متعال می‏فرماید: «وَ مَن یعَظِّمْ شَعَـلـءِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَی الْقُلُوبِ»؛ بزرگ‏داشت شعایر الهی، نشانه تقوای قلب است. (كافی، ج 4، ص 271) هم‏چنین می‏فرماید: «یـأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَـلـءِرَ اللَّهِ»؛ ای اهل ایمان! حرمت شعایر الهی را نگاه دارید. (مائده 5: آیه 2. ) ادامه دارد... #ویژه_طلاب #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#قرآن_کریم ✅سوره مبارکه #طه، صفحه321، آیات 126 تا 135 🗓1399/09/27 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com

🔊#صوت_قرآن 🎤توسط استاد #منشاوی ✅صفحه 321 🗓1399/09/27 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com

هر روز با قرآن و عترت 📚#موضوع_دویست_و_چهل_و_دو ✅برخی دعاهای قرآنی ✏️در خواست صبر و استقامت در برابر دشمنان 🗓1399/09/27 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com

​💢پیام مدیر مدرسه علمیه فخریه راور به مناسبت شهادت شهید مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه بِسْمِ اللّٰه الرَحمنِ الرحیمٖ 🔹وحدت حوزه و دانشگاه نه یک امر فرمایشی و سالانه، بلکه حقیقتی انکارناپذیر برای حیات معنوی و رشد اجتماعی جامعه اسلامی می‌باشد و یکی از راه‌های تشکیل دولت اسلامی و بهره‌مندی از این شجره طیبه مأمول، رسیدن به وحدت واقعی حوزه و دانشگاه است؛ وحدتی که ریشه در عقاید تشکیلاتی هر دو طرف دارد. حوزه و دانشگاه، با وحدت خویش، پازل انتظار را تکمیل می‌کنند و آدمی را در مسیر ظهور و ولایت کبرای الهی به حرکت درمی‌آورند. هرگاه این دو بال بر پیکره انقلاب اسلامی قرار گیرند، آن را به اوج می‌رسانند و مغبوط تمامی جوامع بشری می‌سازند که از آن به «صدور معنوی انقلاب اسلامی» به دیگر جوامع تعبیر می‌شود و این امر، مقدمه‌ای انکارناپذیر بر ایجاد تمدّن بزرگ اسلامی خواهد بود. وحدت حوزه و دانشگاه، نه کلمه‌ای بر افواه متکلّمین، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای تحقّق آمال صد و بیست و چهار هزار پیامبر معصوم و ائمّه اطهار -علیهم السلام- می‌باشد. حیات توحیدی جوامع بشری در عرصه مادی و معنوی، مرهون این پیوند خجسته است و آرزوی هر مُصلحی در طول تاریخ، دستیابی و عمل به این سبک زندگی بوده است. در پایان، درود و سلام می‌فرستیم بر روان پاک شهید عزیز، مفتحِ والا مقام که این فتح الفتوح بی بدیل، برای جامعه اسلامی، در راستای تربیت جوان مؤمن انقلابی، به دست ایشان شکل گرفت. از خداوند متعال خواستاریم که ما را به عنوان یک خادم در این عرصه خطیر، لایق بداند و توفیقمان دهد تا هر چند به اندازه موری، حاملان باری در این حرکت عظیم باشیم. همچنین این روز وحدت‌آفرین را به جامعه دانشگاهی شهرستان راور، اعم از مدیر،کارکنان و اساتید معزّز دانشگاه تبریک عرض می‌نمایم و بهترین‌ها را در دنیا و عقبی برای ایشان خواستارم. يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ

آفریدون: ⭕️حوزه علمیه حضرت ولیعصر(عج) کهنوج به مناسبت سالروز شهادت آیت الله دکتر مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه پیامی صادر کرد. متن این پیام به شرح زیر است: ✔️بسم‌الله الرحمن الرحیم 🔺27آذر ماه سالروز شهادت و عروج ملکوتی شهید بزرگوار آیت ا… دکترمفتح پایه گذار وحدت حوزه و دانشگاه را گرامی داریم، شهید بزرگواری که امام عزیزمان در وصف ایشان فرمودند: “شهید مفتح، شهید حوزه و دانشگاه است. 🔺همواره وحدت به عنوان عنصر تعالی و هم افزایی شناخته شده و در تاریخ  پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، دو قشر روحانیت و دانشگاهی پیشگام این حرکت انقلابی بودند که با بصیرت و هم اندیشی همسو با عموم مردم نقش  تاثیرگذار خود را در این پیروزی رقم زدند 🔺 از جمله مهمترین عرصه‌ای که حوزه و دانشگاه در کنار هم می‌توانند در آن از اثر بخشی بالایی برخوردار باشند حوزه فرهنگ است که جامعه دانشگاهی و جامعه روحانیت با تداوم مسیر تفکر و اندیشه و با حفظ وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان دو پایگاه فکری که منشاء حرکت های مهم فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در جامعه است در حفظ فرهنگ اصیل ایرانی- اسلامی در مقابل هجمه ها و اندیشه های تفرقه افکن بیگانگان تاثیر گذار بوده و اقتدار و اتحاد نظام جمهوری اسلامی را نشان خواهند داد.متن جامعه و مردم نیز هم به حوزه و هم به دانشگاه به عنوان قطب‌های علمی، معرفتی و فرهنگ ‌ساز اعتماد بالایی دارند . 🔺امید دارم جامعه دانشگاهی همواره در جهت نیل به اهداف عالی و مقدس علمی و پژوهشی و همچنین وحدت حوزه و دانشگاه با همگرایی بیشتر، در مسیر پیشرفت و تعالی هرچه بیشتر نظام اسلامی گام بردارند. ✏️حوزه علمیه حضرت ولیعصر (عج)شهرستان کهنوج

⭕️حوزه علمیه حضرت ولیعصر(عج) کهنوج به مناسبت سالروز شهادت آیت الله دکتر مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه پیامی صادر کرد. متن این پیام به شرح زیر است: ✔️بسم‌الله الرحمن الرحیم 🔺27آذر ماه سالروز شهادت و عروج ملکوتی شهید بزرگوار آیت ا… دکترمفتح پایه گذار وحدت حوزه و دانشگاه را گرامی داریم، شهید بزرگواری که امام عزیزمان در وصف ایشان فرمودند: “شهید مفتح، شهید حوزه و دانشگاه است. 🔺همواره وحدت به عنوان عنصر تعالی و هم افزایی شناخته شده و در تاریخ  پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، دو قشر روحانیت و دانشگاهی پیشگام این حرکت انقلابی بودند که با بصیرت و هم اندیشی همسو با عموم مردم نقش  تاثیرگذار خود را در این پیروزی رقم زدند 🔺 از جمله مهمترین عرصه‌ای که حوزه و دانشگاه در کنار هم می‌توانند در آن از اثر بخشی بالایی برخوردار باشند حوزه فرهنگ است که جامعه دانشگاهی و جامعه روحانیت با تداوم مسیر تفکر و اندیشه و با حفظ وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان دو پایگاه فکری که منشاء حرکت های مهم فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در جامعه است در حفظ فرهنگ اصیل ایرانی- اسلامی در مقابل هجمه ها و اندیشه های تفرقه افکن بیگانگان تاثیر گذار بوده و اقتدار و اتحاد نظام جمهوری اسلامی را نشان خواهند داد.متن جامعه و مردم نیز هم به حوزه و هم به دانشگاه به عنوان قطب‌های علمی، معرفتی و فرهنگ ‌ساز اعتماد بالایی دارند . 🔺امید دارم جامعه دانشگاهی همواره در جهت نیل به اهداف عالی و مقدس علمی و پژوهشی و همچنین وحدت حوزه و دانشگاه با همگرایی بیشتر، در مسیر پیشرفت و تعالی هرچه بیشتر نظام اسلامی گام بردارند. ✏️حوزه علمیه حضرت ولیعصر (عج)شهرستان کهنوج

🔹مجموعه پوسترهای نمایشگاهی #مشق_عشق / الگوی رفتاری علما در خانواده موضوع: آرامش معنوی #آیت_الله_محمد_باقر_صدر شماره22 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.ir

اعتراض شدید #امام_خامنه‌ای به دولت، شورای‌عالی فضای مجازی، مرکز ملی فضای مجازی و وزارت ارتباطات: ⭕️ #فضای_مجازی خیلی مهم است. ⭕️ فضای مجازی بدون اختیار ما و از بیرون داره اداره میشه. ⭕️ کسانی از بیرون دارند فضای مجازی را هدایت و مدیریت می‌کنند. ⭕️ ما نمی‌توانیم مردم را بی‌پناه در فضای مجازی رها کنیم. ⭕️ #شبکه_ملی_اطلاعات مورد تاکید ماست. ⭕️ از زمان‌بندی‌ها عقب‌ند و سیاست‌ها اعمال نمیشه... 🗓 سخنرانی #رهبر_انقلاب ، دوم شهریورماه ۱۳۹۹، خطاب به اعضا هیئت دولت #مطالبه_رهبری_و_مردم👇👇 #شبکه_ملی_اطلاعات 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.ir