⭕️ آرمان #قدس، اَدای #انقلابی_گری
🔹هر طور حساب کنیم، مسئله قدس یکی از اصلی‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی است: از آغاز مبارزات در خرداد 42، تا بهمن 57 و پس از آن به شکلی مستمر، بر محوریت مسئله قدس تأکید شده است؛ از وصیت‌نامه شهدای دفاع مقدس تا وصیت‌نامه آخرین شهدای انقلاب اسلامی در جبهه مقاومت؛ از اولین سخنرانی‌های امام خمینی تا آخرین سخنرانی‌های رهبر انقلاب. به همین خاطر کمتر کسی هست که بتواند تفسیر، خوانش و نظریه‌ای درباره ماهیت و اهداف انقلاب اسلامی ارائه بدهد که در بطن و متن آن قدس نباشد.
🔸انقلاب اسلامی از آغاز مبارزه تا اکنون، در طول بیش از نیم قرن حیات خود و در مسئلههای گوناگون، با «غیر»های متفاوتی درگیر بوده است؛ گاه برخی از این غیرها در صدر مقدسین زمان خود بوده‌اند و گاه برخی روزگاری دذ شمار اصلی‌ترین کادرهای انقلاب اسلامی بوده‌اند. همین مقدس‌مآبی‌ها یا سابقه داشتن در انقلاب، گاه سبب تردیدها و ریزش‌هایی شده است و کسانی طاقت رویارویی با این غیرهای ظاهرالصلاح را نداشته‌اند. در مسئله قدس اما دشمنِ انقلاب اسلامی هیچ ظاهرِ صلاحی ندارد. هیچ تقدسی قدس ندارد و شر مطلق است. پس بهانه‌ای برای تردید نمی‌ماند.
🔹پروژه‌ی استکبار در مسئله قدس گام به گام به پیش می‌رود. برخی گام‌ها کمی بلند برداشته می‌شوند ولی خوب می‌دانند و حتی به صراحت می‌گویند: شاید برای مدتی کمی سر و صدا شود، اما بعد عادی میشود و جایگاه جدیدمان جا می‌افتد. در میدان فلسطین، این استکبار است که گام بر می‌دارد و بلکه می‌دود و در جبهه مقابلش یکسره سکون است و سکون. در همین ماجرای اخیر، انتقال سفارت آمریکا به قدس؛ آیا در مقابل استکبار؛ رفتاری که واجد مابهازاء عینی باشد انجام شد؟ سید حسن نصرالله در سخنرانی خود استدلال دردناکی داشت: «اصلاً کسی وقت ندارد واکنش نشان بدهد؛ اصلاً کسی حال حرف زدن ندارد؛ هر کشوری گریبانگیر مشکلات و بدبختی‌های خودش هست».
🔸برگردیم و به وضعیت خودمان نگاه کنیم؛ خود را فرزندان انقلابِ روح‌الله می‌دانیم. انقلاب و امامی که وقتی با کوهی متراکمی از ثروت و قدرتِ رژیم طاغوت مواجهه بود، از قدس می‌گفت. وقتی در اولین سال پس از پیروزی انقلاب با انبوهی از مشکلات متنوع مواجهه بود، «روز قدس» را برای ابراز اعتراض توده‌های مردم بنیان گذاشت و وقتی در روزهای آخر جنگ، تمام قد ایستاده بود که تردید و غفلت از مسائل جنگ، خیانت به اسلام و رسول‌الله(ص) است (صحیفه امام خمینی، ج21، ص 69)، حتی وقتی مجبور به نوشیدن جام زهر میشد (صحیفه امام خمینی، ج 21،ص93)، باز هم دل در گرو آرمان قدس داشت و به فلسطینی‌هایی چون عرفات میتازید که چرا به آرمان قدس خیانت می‌کنی؟(صحیفه امام خمینی، ج 21 ص 192)
🔹این چه انقلابیگریای است که امروز ما داریم؟ چرا انقلابیگری ما شامل آرمان قدس نمی‌شود؟ و کنشگری که جای خود دارد، چرا حتی در واکنش نشان دادن هم عقب افتاده‌ایم از خیلی دیگر از ملت‌ها؟ جز این است که انقلاب را به قرائت اهالی احزاب فهمیده‌ایم؟ جز این است دل به دولت/حاکمیت سپرده‌ایم برای پیگیری آرمان‌های انقلاب و خیلی که انقلابی باشیم، حداکثر از دولت/حاکمیت چیزی را «مطالبه» می‌کنیم؟
🔸چشم وا کنیم و ببنیم چقدر شبیه شده‌ایم به کسانی که در آلاکلنگ قدرت یا وکیل و وزیر هستند، یا فعال سیاسی و حزبی. انقلابی هستیم اما همه کنش‌هایی که معطوف به آرمان محوری قدس داریم، محدود است به شرکتِ شرطیِ شده در یک یا چند راهپیمایی. ما می‌خواستیم #فرزند_خمینی باشیم، افسوس که این جماعت، جماعت همواره بر کرسیِ قدرت نشسته، یا همواره به سوی قبله قدرت خوابیده، ما را موجوداتی کرده‌اند مشابه خودشان. ما همانی شده‌ایم که از آن بدمان می‌آید. قدس نشانه خوبی است که ببنیم چه قدر کنشگری انقلابی‌مان در رکود است. ما فقط #ادای_انقلابی_بودن در می‌آوریم. خود و قدس را آزاد کنیم.
✍ #حجه_السلام_مجتبی_نامخواه
❌ فقط چند روز دیگر تا اعلام رسمی قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی در میان بُهت و سکوت مرگ‌آور امت اسلام و دولتهای اسلامی مانده است.
🔹 Eitaa.com/teribon_ir
🔸 http://sapp.ir/teribon_ir
🔺http://ble.im/teribon_ir
🔹 @teribon
⭕️ عدالتخوانی_عدالتخواهی علیه انتحاری_امنیتی!
🔺«من طلبکارم» علیه «تو چکاره ای»؟
🔺مطالبه گری علیه ویرانگری!
🔹یکی از مهم ترین قسمت های بیانات اخیر رهبر انقلاب در دیدار دانشجویی، این دوگانه است:
1⃣ « #مطالبه‌گری آرمان ها از آن چیزهایی است که از آن نباید دست برداشت. اگر چنان چه این حجم عظیم و وسیع تهاجم به افکار عمومی از سوی ضد انقلاب با این مطالبه‌گری ها مواجه نشود، قطعاً ویرانگری خواهد کرد. یادآوری آرمان ها، مطرح کردن آرمان ها، خواستن آرمان ها، طلبکاری نسبت به تحقّق این آرمان ها یک سدی است در مقابل تخریب افکار عمومی و فضاهای نخبگانی -که متأسّفانه روی فضاهای نخبگانی هم دارند کار می کنند- و فضاهای مدیریتی؛ که در مواردی هم متأسّفانه بی‌تأثیر نبوده. اینجا یک لشگری از جوان های مؤمن و انقلابی لازم است که وارد میدان بشوند، مطالبه کنند آرمان ها را و خودشان کمک کنند به تحقق این آرمان ها که البتّه اینکه حالا چه جوری کمک کنند، جای بحث دارد.»
2⃣ «انقلابیگری هم فقط در بستر نظام امکان‌پذیر است؛ این طرف قضیّه را هم توجّه داشته باشید. این‌جور نباشد که بعضی نظام را نفی کنند به‌عنوان اینکه ما انقلابی هستیم؛ ارزش های نظام، ارکان نظام، بنیان های نظام را زیر سؤال ببرند به‌عنوان اینکه ما انقلابی هستیم. انقلابی گری به معنای #ویرانگری نیست. انقلابی گری یک مشی صحیح و عاقلانه و پُرانگیزه و پر امید و شجاعانه به سمت اهداف والا است؛ این تعریف و معنای انقلابی گری است؛ و این فقط در بستر و مسیر نظام اسلامی یعنی نظام موجود امکان‌پذیر است؛ خارج از این امکان‌پذیر نیست. انقلابی گری، ساختارشکنی نیست؛ تخریب نظام ناشی از انقلاب نیست.»
🔺 اول یعنی برخلاف عملکرد #امنیتی غیرانقلابی های دو شعبه چپ نما و راست گرا که مطالبه گری را ویرانگری می دانند و آن را سرکوب می کنند، ایشان مطالبه گری را انقلابی گری و حتی سدی مقابل ویرانگری می دانند و آن را سفارش میکنند.
🔹 گویا طبق رویکرد تأییدی همیشگی ایشان که عدالتخواهی را نه مخرب که مقوم نظام و انقلاب اسلامی می دانستند؛ حالا که رویکرد تخریبی ویرانگران ضدانقلاب و انقلابی نما در کنار رویکرد تعلیقی منفعلان و محافظه کاران #غیرانقلابی به اوج رسیده، فرمان ولایی برای لشگرکشی جوانان مؤمن انقلابی جهت مطالبه گری طلبکارانه و همکاری همدلانه برای تحقق آرمان ها ضرورت مضاعف یافته است.
🔺 و دوم یعنی برخلاف نگاه و عملکرد #انتحاری انقلابی نمایان و ضدانقلاب ها که عملا ویرانگری را انقلابی گری می دانند، ایشان ویرانگری را #ضدانقلابی_گری و #انقلابی_نمایی و اتفاقا سدی مقابل انقلابی گری می دانند، و به مطالبه گری امیدوارانه یعنی عدالتخواهی فعال علیه انتحاری گری ناامیدانه یعنی محافظه کاری حاد دعوت می کنند.
🔹 گویا این دعوت به #انقلابی_گری عاقلانه و پرهیز از انقلابی نمایی منحرفانه و گریز از غیرانقلابی گری منفعلانه و محافظه کارانه و ستیز با ضدانقلابی گری معاندانه؛ فصل مشترک بیانات رهبر انقلاب در مناسبات مختلف است.
🔺 نکته دیگر بیانات رهبر انقلاب، دعوت به مطالعه علاوه بر دعوت به مطالبه، با این بیان مطایبه آمیز بود: «شما که کتاب متاب نمی خوانید! من کتاب خوانم و دوست دارم شما هم مثل من کتاب خوان شوید.» یک بُعد این خطاب عتاب آمیز، دعوت به عدالتخوانی و عدالتخواهی است، دوگانه ای که هم افزایی دیالکتیکی دارند؛ تحقیق، به تحقق بهتر آرمان ها کمک می کند و شرکت در مطالبه میدانی از غفلت در مطالعه انتزاعی پرهیز میدهد. این دوگانه #عدالتخوانی_عدالتخواهی مکمل همند و تکیه گاه تقابل با دوگانه #انتحاری_امنیتی؛ عدالتخوانی منجر به نجات از انقلابی نمایی کورکورانه و ضدانقلابی گری کینه توزانه میشود، و عدالتخواهی منجر به نجات از غیرانقلابی گری سازش کارانه و محافظه کارانه.
🔹 به صورت خاص، دعوت رهبر انقلاب به #مطالبه_طلبکارانه را مقایسه کنیم با رویکرد #تو_چکاره_ای قوای سه گانه قضاییه، مجریه و مقننه، و همچنین رسانه ملی؛ سرکوب عدالتخواهان توسط اولی و سرزنش منتقدان توسط دومی و بایکوت مخالفان توسط سومی و سانسور هر سه توسط چهارمی!
🔹 و به صورت اخص، «تأیید» مجدد جنبش عدالتخواهی توسط #مقام_معظم_رهبری و استقبال از نطق انتقادی نماینده جنبش و دعوت به تحقیق ایجابی برای کمک به تحقق عدالت را مقایسه کنیم با دستگیری دبیر جنبش عدالتخواهی حین حمایت از رانندگان معترض توسط زیرشاخه ای از قوه قضائیه و برخورد توهین آمیز دادستان با دانشجوی پیگیر وضعیت دبیر جنبش و راننده معترض، با تأکید مکرر بر کلیدواژه طلبکارانه «تو چکاره ای؟!». رهبر انقلابی، مطالبه میدانی را «در مقابل تخریب اذهان عمومی» تعبیر میکند و #مقام_قضائی _که از قضاء خود را «شاگرد رهبر» هم معرفی میکند!_ آن را تشویش اذهان عمومی تفسیر میکند؛ ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا!
✍ #کیوان_سلیمانی
🔹 Eitaa.com/teribon_ir
🔸
⭕️ آرمان #قدس، اَدای #انقلابی_گری
🔹هر طور حساب کنیم، مسئله قدس یکی از اصلی‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی است: از آغاز مبارزات در خرداد 42، تا بهمن 57 و پس از آن به شکلی مستمر، بر محوریت مسئله قدس تأکید شده است؛ از وصیت‌نامه شهدای دفاع مقدس تا وصیت‌نامه آخرین شهدای انقلاب اسلامی در جبهه مقاومت؛ از اولین سخنرانی‌های امام خمینی تا آخرین سخنرانی‌های رهبر انقلاب. به همین خاطر کمتر کسی هست که بتواند تفسیر، خوانش و نظریه‌ای درباره ماهیت و اهداف انقلاب اسلامی ارائه بدهد که در بطن و متن آن قدس نباشد.
🔸انقلاب اسلامی از آغاز مبارزه تا اکنون، در طول بیش از نیم قرن حیات خود و در مسئلههای گوناگون، با «غیر»های متفاوتی درگیر بوده است؛ گاه برخی از این غیرها در صدر مقدسین زمان خود بوده‌اند و گاه برخی روزگاری دذ شمار اصلی‌ترین کادرهای انقلاب اسلامی بوده‌اند. همین مقدس‌مآبی‌ها یا سابقه داشتن در انقلاب، گاه سبب تردیدها و ریزش‌هایی شده است و کسانی طاقت رویارویی با این غیرهای ظاهرالصلاح را نداشته‌اند. در مسئله قدس اما دشمنِ انقلاب اسلامی هیچ ظاهرِ صلاحی ندارد. هیچ تقدسی قدس ندارد و شر مطلق است. پس بهانه‌ای برای تردید نمی‌ماند.
🔹پروژه‌ی استکبار در مسئله قدس گام به گام به پیش می‌رود. برخی گام‌ها کمی بلند برداشته می‌شوند ولی خوب می‌دانند و حتی به صراحت می‌گویند: شاید برای مدتی کمی سر و صدا شود، اما بعد عادی میشود و جایگاه جدیدمان جا می‌افتد. در میدان فلسطین، این استکبار است که گام بر می‌دارد و بلکه می‌دود و در جبهه مقابلش یکسره سکون است و سکون. در همین ماجرای اخیر، انتقال سفارت آمریکا به قدس؛ آیا در مقابل استکبار؛ رفتاری که واجد مابهازاء عینی باشد انجام شد؟ سید حسن نصرالله در سخنرانی خود استدلال دردناکی داشت: «اصلاً کسی وقت ندارد واکنش نشان بدهد؛ اصلاً کسی حال حرف زدن ندارد؛ هر کشوری گریبانگیر مشکلات و بدبختی‌های خودش هست».
🔸برگردیم و به وضعیت خودمان نگاه کنیم؛ خود را فرزندان انقلابِ روح‌الله می‌دانیم. انقلاب و امامی که وقتی با کوهی متراکمی از ثروت و قدرتِ رژیم طاغوت مواجهه بود، از قدس می‌گفت. وقتی در اولین سال پس از پیروزی انقلاب با انبوهی از مشکلات متنوع مواجهه بود، «روز قدس» را برای ابراز اعتراض توده‌های مردم بنیان گذاشت و وقتی در روزهای آخر جنگ، تمام قد ایستاده بود که تردید و غفلت از مسائل جنگ، خیانت به اسلام و رسول‌الله(ص) است (صحیفه امام خمینی، ج21، ص 69)، حتی وقتی مجبور به نوشیدن جام زهر میشد (صحیفه امام خمینی، ج 21،ص93)، باز هم دل در گرو آرمان قدس داشت و به فلسطینی‌هایی چون عرفات میتازید که چرا به آرمان قدس خیانت می‌کنی؟(صحیفه امام خمینی، ج 21 ص 192)
🔹این چه انقلابیگریای است که امروز ما داریم؟ چرا انقلابیگری ما شامل آرمان قدس نمی‌شود؟ و کنشگری که جای خود دارد، چرا حتی در واکنش نشان دادن هم عقب افتاده‌ایم از خیلی دیگر از ملت‌ها؟ جز این است که انقلاب را به قرائت اهالی احزاب فهمیده‌ایم؟ جز این است دل به دولت/حاکمیت سپرده‌ایم برای پیگیری آرمان‌های انقلاب و خیلی که انقلابی باشیم، حداکثر از دولت/حاکمیت چیزی را «مطالبه» می‌کنیم؟
🔸چشم وا کنیم و ببنیم چقدر شبیه شده‌ایم به کسانی که در آلاکلنگ قدرت یا وکیل و وزیر هستند، یا فعال سیاسی و حزبی. انقلابی هستیم اما همه کنش‌هایی که معطوف به آرمان محوری قدس داریم، محدود است به شرکتِ شرطیِ شده در یک یا چند راهپیمایی. ما می‌خواستیم #فرزند_خمینی باشیم، افسوس که این جماعت، جماعت همواره بر کرسیِ قدرت نشسته، یا همواره به سوی قبله قدرت خوابیده، ما را موجوداتی کرده‌اند مشابه خودشان. ما همانی شده‌ایم که از آن بدمان می‌آید. قدس نشانه خوبی است که ببنیم چه قدر کنشگری انقلابی‌مان در رکود است. ما فقط #ادای_انقلابی_بودن در می‌آوریم. خود و قدس را آزاد کنیم.
✍️ #حجه_السلام_مجتبی_نامخواه
🔹 t.me/teribon
🔺 Eitaa.com/teribon_ir
🔸 http://sapp.ir/teribon_ir
🔺http://ble.im/teribon_ir
⭕️ آرمان #قدس، اَدای #انقلابی_گری
🔹هر طور حساب کنیم، مسئله قدس یکی از اصلی‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی است: از آغاز مبارزات در خرداد 42، تا بهمن 57 و پس از آن به شکلی مستمر، بر محوریت مسئله قدس تأکید شده است؛ از وصیت‌نامه شهدای دفاع مقدس تا وصیت‌نامه آخرین شهدای انقلاب اسلامی در جبهه مقاومت؛ از اولین سخنرانی‌های امام خمینی تا آخرین سخنرانی‌های رهبر انقلاب. به همین خاطر کمتر کسی هست که بتواند تفسیر، خوانش و نظریه‌ای درباره ماهیت و اهداف انقلاب اسلامی ارائه بدهد که در بطن و متن آن قدس نباشد.
🔸انقلاب اسلامی از آغاز مبارزه تا اکنون، در طول بیش از نیم قرن حیات خود و در مسئلههای گوناگون، با «غیر»های متفاوتی درگیر بوده است؛ گاه برخی از این غیرها در صدر مقدسین زمان خود بوده‌اند و گاه برخی روزگاری دذ شمار اصلی‌ترین کادرهای انقلاب اسلامی بوده‌اند. همین مقدس‌مآبی‌ها یا سابقه داشتن در انقلاب، گاه سبب تردیدها و ریزش‌هایی شده است و کسانی طاقت رویارویی با این غیرهای ظاهرالصلاح را نداشته‌اند. در مسئله قدس اما دشمنِ انقلاب اسلامی هیچ ظاهرِ صلاحی ندارد. هیچ تقدسی قدس ندارد و شر مطلق است. پس بهانه‌ای برای تردید نمی‌ماند.
🔹پروژه‌ی استکبار در مسئله قدس گام به گام به پیش می‌رود. برخی گام‌ها کمی بلند برداشته می‌شوند ولی خوب می‌دانند و حتی به صراحت می‌گویند: شاید برای مدتی کمی سر و صدا شود، اما بعد عادی میشود و جایگاه جدیدمان جا می‌افتد. در میدان فلسطین، این استکبار است که گام بر می‌دارد و بلکه می‌دود و در جبهه مقابلش یکسره سکون است و سکون. در همین ماجرای اخیر، انتقال سفارت آمریکا به قدس؛ آیا در مقابل استکبار؛ رفتاری که واجد مابهازاء عینی باشد انجام شد؟ سید حسن نصرالله در سخنرانی خود استدلال دردناکی داشت: «اصلاً کسی وقت ندارد واکنش نشان بدهد؛ اصلاً کسی حال حرف زدن ندارد؛ هر کشوری گریبانگیر مشکلات و بدبختی‌های خودش هست».
🔸برگردیم و به وضعیت خودمان نگاه کنیم؛ خود را فرزندان انقلابِ روح‌الله می‌دانیم. انقلاب و امامی که وقتی با کوهی متراکمی از ثروت و قدرتِ رژیم طاغوت مواجهه بود، از قدس می‌گفت. وقتی در اولین سال پس از پیروزی انقلاب با انبوهی از مشکلات متنوع مواجهه بود، «روز قدس» را برای ابراز اعتراض توده‌های مردم بنیان گذاشت و وقتی در روزهای آخر جنگ، تمام قد ایستاده بود که تردید و غفلت از مسائل جنگ، خیانت به اسلام و رسول‌الله(ص) است (صحیفه امام خمینی، ج21، ص 69)، حتی وقتی مجبور به نوشیدن جام زهر میشد (صحیفه امام خمینی، ج 21،ص93)، باز هم دل در گرو آرمان قدس داشت و به فلسطینی‌هایی چون عرفات میتازید که چرا به آرمان قدس خیانت می‌کنی؟(صحیفه امام خمینی، ج 21 ص 192)
🔹این چه انقلابیگریای است که امروز ما داریم؟ چرا انقلابیگری ما شامل آرمان قدس نمی‌شود؟ و کنشگری که جای خود دارد، چرا حتی در واکنش نشان دادن هم عقب افتاده‌ایم از خیلی دیگر از ملت‌ها؟ جز این است که انقلاب را به قرائت اهالی احزاب فهمیده‌ایم؟ جز این است دل به دولت/حاکمیت سپرده‌ایم برای پیگیری آرمان‌های انقلاب و خیلی که انقلابی باشیم، حداکثر از دولت/حاکمیت چیزی را «مطالبه» می‌کنیم؟
🔸چشم وا کنیم و ببنیم چقدر شبیه شده‌ایم به کسانی که در آلاکلنگ قدرت یا وکیل و وزیر هستند، یا فعال سیاسی و حزبی. انقلابی هستیم اما همه کنش‌هایی که معطوف به آرمان محوری قدس داریم، محدود است به شرکتِ شرطیِ شده در یک یا چند راهپیمایی. ما می‌خواستیم #فرزند_خمینی باشیم، افسوس که این جماعت، جماعت همواره بر کرسیِ قدرت نشسته، یا همواره به سوی قبله قدرت خوابیده، ما را موجوداتی کرده‌اند مشابه خودشان. ما همانی شده‌ایم که از آن بدمان می‌آید. قدس نشانه خوبی است که ببنیم چه قدر کنشگری انقلابی‌مان در رکود است. ما فقط #ادای_انقلابی_بودن در می‌آوریم. خود و قدس را آزاد کنیم.
✍️ #حجه_السلام_مجتبی_نامخواه
✅ @teribon_ir
⭕️ آرمان #قدس، اَدای #انقلابی_گری
🔹هر طور حساب کنیم، مسئله قدس یکی از اصلی‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی است: از آغاز مبارزات در خرداد 42، تا بهمن 57 و پس از آن به شکلی مستمر، بر محوریت مسئله قدس تأکید شده است؛ از وصیت‌نامه شهدای دفاع مقدس تا وصیت‌نامه آخرین شهدای انقلاب اسلامی در جبهه مقاومت؛ از اولین سخنرانی‌های امام خمینی تا آخرین سخنرانی‌های رهبر انقلاب. به همین خاطر کمتر کسی هست که بتواند تفسیر، خوانش و نظریه‌ای درباره ماهیت و اهداف انقلاب اسلامی ارائه بدهد که در بطن و متن آن قدس نباشد.
🔸انقلاب اسلامی از آغاز مبارزه تا اکنون، در طول بیش از نیم قرن حیات خود و در مسئلههای گوناگون، با «غیر»های متفاوتی درگیر بوده است؛ گاه برخی از این غیرها در صدر مقدسین زمان خود بوده‌اند و گاه برخی روزگاری در شمار اصلی‌ترین کادرهای انقلاب اسلامی بوده‌اند. همین مقدس‌مآبی‌ها یا سابقه داشتن در انقلاب، گاه سبب تردیدها و ریزش‌هایی شده است و کسانی طاقت رویارویی با این غیرهای ظاهرالصلاح را نداشته‌اند. در مسئله قدس اما دشمنِ انقلاب اسلامی هیچ ظاهرِ صلاحی ندارد. هیچ تقدسی قدس ندارد و شر مطلق است. پس بهانه‌ای برای تردید نمی‌ماند.
🔹پروژه‌ی استکبار در مسئله قدس گام به گام به پیش می‌رود. برخی گام‌ها کمی بلند برداشته می‌شوند ولی خوب می‌دانند و حتی به صراحت می‌گویند: شاید برای مدتی کمی سر و صدا شود، اما بعد عادی میشود و جایگاه جدیدمان جا می‌افتد. در میدان فلسطین، این استکبار است که گام بر می‌دارد و بلکه می‌دود و در جبهه مقابلش یکسره سکون است و سکون. در همین ماجرای اخیر، انتقال سفارت آمریکا به قدس؛ آیا در مقابل استکبار؛ رفتاری که واجد مابهازاء عینی باشد انجام شد؟ سید حسن نصرالله در سخنرانی خود استدلال دردناکی داشت: «اصلاً کسی وقت ندارد واکنش نشان بدهد؛ اصلاً کسی حال حرف زدن ندارد؛ هر کشوری گریبانگیر مشکلات و بدبختی‌های خودش هست».
🔸برگردیم و به وضعیت خودمان نگاه کنیم؛ خود را فرزندان انقلابِ روح‌الله می‌دانیم. انقلاب و امامی که وقتی با کوهی متراکمی از ثروت و قدرتِ رژیم طاغوت مواجهه بود، از قدس می‌گفت. وقتی در اولین سال پس از پیروزی انقلاب با انبوهی از مشکلات متنوع مواجهه بود، «روز قدس» را برای ابراز اعتراض توده‌های مردم بنیان گذاشت و وقتی در روزهای آخر جنگ، تمام قد ایستاده بود که تردید و غفلت از مسائل جنگ، خیانت به اسلام و رسول‌الله(ص) است (صحیفه امام خمینی، ج21، ص 69)، حتی وقتی مجبور به نوشیدن جام زهر میشد (صحیفه امام خمینی، ج 21،ص93)، باز هم دل در گرو آرمان قدس داشت و به فلسطینی‌هایی چون عرفات میتازید که چرا به آرمان قدس خیانت می‌کنی؟(صحیفه امام خمینی، ج 21 ص 192)
🔹این چه انقلابیگریای است که امروز ما داریم؟ چرا انقلابیگری ما شامل آرمان قدس نمی‌شود؟ و کنشگری که جای خود دارد، چرا حتی در واکنش نشان دادن هم عقب افتاده‌ایم از خیلی دیگر از ملت‌ها؟ جز این است که انقلاب را به قرائت اهالی احزاب فهمیده‌ایم؟ جز این است دل به دولت/حاکمیت سپرده‌ایم برای پیگیری آرمان‌های انقلاب و خیلی که انقلابی باشیم، حداکثر از دولت/حاکمیت چیزی را «مطالبه» می‌کنیم؟
🔸چشم وا کنیم و ببنیم چقدر شبیه شده‌ایم به کسانی که در آلاکلنگ قدرت یا وکیل و وزیر هستند، یا فعال سیاسی و حزبی. انقلابی هستیم اما همه کنش‌هایی که معطوف به آرمان محوری قدس داریم، محدود است به شرکتِ شرطیِ شده در یک یا چند راهپیمایی. ما می‌خواستیم #فرزند_خمینی باشیم، افسوس که این جماعت، جماعت همواره بر کرسیِ قدرت نشسته، یا همواره به سوی قبله قدرت خوابیده، ما را موجوداتی کرده‌اند مشابه خودشان. ما همانی شده‌ایم که از آن بدمان می‌آید. قدس نشانه خوبی است که ببنیم چه قدر کنشگری انقلابی‌مان در رکود است. ما فقط #ادای_انقلابی_بودن در می‌آوریم. خود و قدس را آزاد کنیم.
✍️ #حجه_السلام_مجتبی_نامخواه
✅ @teribon_ir