راهبردهای تبلیغی #امام_سجاد علیه السلام برای زنده نگاه‌داشتن قیام #عاشورا «برای حضرت #علی_بن_الحسین علیه‌السلام فرصتی نظیر فرصت امام اباعبدالله علیه السلام پدر بزرگوارش پیدا نشد، همچنان که فرصتی نظیر فرصتی که برای #امام_صادق علیه‌السلام پدید آمد پیدا نشد، اما برای کسی که می‌خواهد خدمتگزار اسلام باشد همه مواقع فرصت است ولی شکل فرصتها فرق می‌کند. ببینید #امام_سجاد علیه‌السلام به صورت دعا چه افتخاری برای دنیای شیعه درست کرده؟! و در عین حال در همان لباس دعا امام کار مبارزاتی خودش را می‌کرد. بعضی خیال کرده‌اند #امام_زین‌العابدین علیه السلام چون در مدتی که حضرت بعد از پدر بزرگوارشان حیات داشتند قیام به سیف نکردند، پس گذاشتند قضایا فراموش شود. ابدا! از هر بهانه‏ای استفاده می‌کرد که اثر قیام پدر بزرگوارش را زنده نگه دارد. آن گریه‌ها که گریه می‌کرد و یادآوری می‏نمود برای چه بود؟ آیا تنها یک حالتی بود مثل حالت آدمی که فقط دلش می‌‏سوزد و بی‏‌هدف گریه می‌کند؟! یا می‌خواست این حادثه را زنده نگه دارد و مردم یادشان نرود که چرا #امام_حسین علیه السلام قیام‏ کرد و چه کسانی او را کشتند؟ این بود که گاهی امام گریه می‌کرد، گریه‌های زیادی. روزی یکی از خدمتگزارانش عرض کرد: آقا! آیا وقت آن نرسیده است که شما از گریه باز ایستید؟ (فهمید که امام برای عزیزانش می‏گرید.) فرمود: چه می‌گویی؟! یعقوب یک یوسف بیشتر نداشت. قرآن عواطف او را این‏طور تشریح می‌کند: «وَابْیضَّتْ عَیناهُ مِنَ الْحُزْنِ‏» (یوسف/۸۴). من در جلوی چشم خودم هجده یوسف را دیدم که یکی پس از دیگری بر زمین افتادند. سیری در سیره ائمه اطهار علیهم السلام، #شهیدمطهری ره، ص۱۰۳-۱۰۲ @toubaefaf