eitaa logo
طوبای عفاف
641 دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
3.9هزار ویدیو
467 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃لحظاتی با (جزء۶) «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» سوره مائده، آیه ۵۵ ولىّ و سرپرست شما، تنها خداوند و پيامبرش و مؤمنانى هستند كه نماز را برپا مى‌دارند و در حال ركوع، زكات مى‌دهند. نکته ها در شأن نزول آيه آمده است: سائلى وارد مسجد شد و از مردم درخواست كمك كرد. كسى چيزى به او نداد. حضرت على عليه السلام در حالى كه به نماز مشغول بود، در حال ركوع، انگشتر خود را به سائل بخشيد. در تكريم اين بخشش، اين آيه نازل شد. ماجراى فوق را ده نفر از اصحاب پيامبر مانند: ابن عباس، عمّار ياسر، جابربن عبداللّه، ابوذر، انس‌بن مالك، بلال و ... نقل كرده‌اند و شيعه و سنّى در اين شأن نزول، توافق دارند. عمّار ياسر مى‌گويد: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آيه بود كه رسول‌خدا صلى الله عليه و آله فرمود: « مولاه_فعلىّ_مولاه.» صلى الله عليه و آله در براى بيان مقام حضرت على عليه السلام اين آيه را تلاوت فرمود. وخود عليه السلام نيز براى حقّانيّت خويش، بارها اين آيه را مى‌خواند. ابوذر كه خود شاهد ماجرا بوده است، در مسجد الحرام براى مردم داستان فوق را نقل مى‌كرد. كلمه‌ى «ولى» در اين آيه، به معناى دوست و ياور نيست، چون دوستى و يارى مربوط به همه مسلمانان است، نه آنان كه در حال ركوع انفاق مى‌كنند. عليه السلام فرمودند: منظور از الَّذِينَ آمَنُوا ...، على عليه السلام و اولاد او عليهم السلام تا روز قيامت هستند. پس هركس از اولاد او به جايگاه امامت رسيد با اين ويژگى مثل اوست، آنان در حال ركوع صدقه مى‌دهند. مرحوم فيض كاشانى در كتاب نوادر، حديثى را نقل مى‌كند كه بر اساس آن ساير امامان معصوم نيز در حال نماز و ركوع به فقرا صدقه داده‌اند كه اين عمل با جمع بودن كلمات‌ «يُقِيمُونَ‌، يُؤْتُونَ، راكِعُونَ» سازگارتر است. عليه السلام فرمود: «خداوند پيامبرش را دستور داد كه عليه السلام را مطرح كند و اين آيه را نازل كرد» بهترين معرّفى آن است كه اوصاف وخصوصيّات كسى گفته شود ومخاطبان، خودشان مصداق آن را پيدا كنند. (آيه بدون نام بردن از امام على عليه السلام، اوصاف وافعال او را برشمرده است) امام صادق عليه السلام فرمود: «على عليه السلام هزاران شاهد در غدير خم داشت، ولى نتوانست حقّ خود را بگيرد، در حالى كه اگر يك مسلمان دو شاهد داشته باشد، حقّ خود را مى‌گيرد!» ولايت فقيه در راستاى ولايت امام معصوم است. در مقبوله‌ى عمربن حنظله ازامام صادق عليه السلام مى‌خوانيم: «به آن كس كه حديث ما را روايت كند و در حلال وحرام ما نظر كند و احكام ما را بشناسد، بنگريد. پس به حكومت او راضى باشيد كه من او را بر شما حاكم قرار دادم. فانّى قد جعلته عليكم حاكماً ... پیام ها 1- اسلام، هم دين ولايت است و هم دين برائت. هم جاذبه دارد و هم دافعه. آيات قبل، از پذيرش ولايت يهود و نصارا نهى كرد، اين آيه مى‌فرمايد: خدا و رسول و كسى را كه در ركوع انگشتر داد، ولىّ خود قرار دهيد. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا ... إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ‌ ... 2- از اين‌كه به جاى «اوليائكم»، «وليّكم» آمده، ممكن است استفاده شود كه روح ولايت پيامبر و على عليهما السلام، شعاع ولايت الهى است. «وَلِيُّكُمُ» 3- در قرآن معمولًا نماز وزكات در كنار هم مطرح شده است؛ ولى در اين آيه، هر دو به هم آميخته‌اند. (دادن در حال ) «الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» 4- كسانى كه اهل نماز و زكات نيستند، حقّ ولايت بر مردم را ندارند. إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ‌ ... ( «إِنَّما»، نشانه‌ى انحصار ولايت در افراد خاصّ است) 5- براى ، نماز هم مانع نيست. «يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» (آرى، فقير نبايد از جمع مسلمانان دست خالى برگردد.) 6- ولايت از آنِ كسانى است كه نسبت به اقامه‌ى نماز و پرداخت زكات پايدار باشد. يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ‌ ... ( «يُقِيمُونَ» و «يُؤْتُونَ» نشانه دوام است) 7- هرگونه ولايت، حكومت و سرپرستيى كه از طريق خدا و رسول و امام نباشد، باطل است. إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ‌ ... (كلمه‌ «إِنَّما» علامت حصر است) 8- توجّه به خلق در حال نماز، با منافات ندارد. «يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» 9- كسى كه نسبت به فقرا بى‌تفاوت باشد، نبايد رهبر و ولىّ شما باشد. إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ‌ ... وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ 10- كارهاى جزئى (مثل انفاق انگشتر) نماز را باطل نمى‌كند. «يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» 11- در فرهنگ ، به صدقه مستحبّى هم «زكات» گفته مى‌شود. «يُؤْتُونَ الزَّكاةَ» 12- ولايت‌ها در طول يكديگ
تعریف از زبان امام باقر(علیه السلام) امام (علیه السلام) در معرفی شیعیان اعتقادی، فرمود: ◀️شیعیان ما کنندگان خدا هستند. ◀️آنان در بالاترین مراحل بوده، ◀️در زمره وفا کنندگان به و امانت بوده، ◀️هر شبانه روز پنجاه و یک رکعت می خوانند. ◀️اهل- - و بوده، ◀️به خانه خدا می روند، ◀️از تمام الهی دوری می کنند ◀️و اگر از ما پیروی کنند، در قیامت خواهند بود. 🌱برای مطالعه سفارش های امام باقر(ع) به جابربن یزید جُعفی درباره شیعیان، ر.ک: 📚شیخ صدوق‏، صفات الشیعة، ص12؛ 📚شیخ طوسی، الامالی، ص273، 370. @ahlebait110 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
✅ تمام برنامه هاى الهى بر اساس حكمت و دلیل است «هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَىَ عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ» سوره حدید، ۹ او کسی است که آیات روشنی بر بنده‌اش [محمد صلی الله علیه وآله] نازل می‌کند تا شما را از تاریکیها به سوی برد؛ و خداوند نسبت به شما و رحیم است. نکته ها: تمام برنامه هاى الهى بر اساس حكمت و دلیل است، گرچه تنها گوشه اى از آنها براى ما بیان شده است، از جمله: ۱. دلیل ، نجات مردم است. «لیخرجكم من الظّلمات الى النّور» ۲. دلیل ، یاد او و تشكر از اوست. «اقم الصلاة لذكرى»(سوره طه، 14) ۳. دلیل ، تقواست. «كتب علیكم الصیام... لعلّكم تتقون»(سوره بقره،۱۸۳) ۴. دلیل ، حضور و شركت در منافع و مناسك حج است. «لیشهدوا منافع لهم»(سوره حج،۲۸) ۵. دلیل ، رفع فتنه و حفظ مكتب است. «حتى لاتكون فتنة»(سوره بقره،۱۹۳) ۶. دلیل ، زندگى شرافتمندانه است. «و لكم فى القصاص حیاة»(سوره بقره،۱۷۹) ۷. دلیل ، تزكیه و تطهیر قلوب است. «ذلكم أطهر لقلوبكم و قلوبهنّ»(سوره احزاب،۵۳) ۸. دلیل ، پاكى است. «خذ من أموالهم صدقة تطهّرهم»(سوره توبه،۱۰۳) ۹. دلیل و قمار، بازماندن از راه خداست. «یصدّكم عن ذكر اللّه و عن الصّلاة»(سوره مائده، ۹۱) نجات بشر از تاریكى هاى جهل و ظلم و شرك و خرافه و تفرقه، تنها در گرو روى آوردن به است. «كتاب أنزلناه الیك لتخرج النّاس من الظّلمات الى النّور»(سوره ابراهیم، ۱)كلمه «انّ»، حرف لام، جمله اسمیه و صیغه مبالغه در جمله «انّ اللّه بكم لرؤف رحیم» بیانگر آن است كه رأفت و رحمت الهى، دائمى، عمیق، گسترده و حتمى است. پیام ها: . ، زمینه ساز نزول الطاف الهى است. «ینزّل على عبده» . مُبلّغ باید به روشن مجهز باشد. «و الرسول یدعوكم... آیاتٍ بینات» . هدف اصلى انبیا، از تاریكى هاى جهل و شرك و تفرقه است. «لیخرجكم من الظّلمات الى النّور» . ، تنها است و غیر آن هر چه باشد، تاریكى است. «الظّلمات... النّور» (كلمه «الظّلمات» به صورت جمع آمده، ولى كلمه «النّور» در سراسر به صورت مفرد آمده است.) . نزول وحى براساس قاعده است. «هوالّذى ینزّل... انّ اللّه بكم لرؤف رحیم» . بهترین نشانه رأفت و ، هدایت بندگان است. «لیخرجكم من الظّلمات الى النّور انّ اللّه بكم لرؤف رحیم» تفسیر نور، ذیل همین آیه @toubaefaf
✅چهار شرط نصرت الهی و «نماز، زکات، امر به معروف و نهی از منکر؛ چهار شرط نصرت الهی خداوند متعال برای آن کسانی که وعده‌ی نصرت داده است، شرطی مقرّر فرموده است: «وَ اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر» (سوره حج، ۳۹) «اَلَّذینَ اِن مَکَّنّاهُم فِی الاَرضِ اَقامُوا الصَلوةَ وَ ءاتَوُا الزَّکوة وَ اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَرِ وَ لِلّهِ عاقِبةُ الاُمور» (سوره حج، ۴۱) خداوند متعال چهار شاخص را در این آیه‌ی شریفه برای آن مؤمنانی که قدرت در اختیار آنها قرار میگیرد و از زیر سلطه‌ی قدرتمندان جائر خارج میشوند، معیّن کرده و وعده کرده است که «اِنَّ اللهَ عَلی نَصرِهِم لَقَدیر»؛ خدای متعال قادر است که یک چنین ملّتی را نصرت کند و یقیناً هم نصرت خواهد کرد. از این چهار شرط، یکی است، یکی است، یکی است و دیگری . هر کدام این چهار خصوصیّت و چهار شاخص، یک جنبه‌ی فردی و شخصی دارند، لکن در کنار آن، یک جنبه‌ی اجتماعی و تأثیر در نظام‌سازی اجتماعی [هم] دارند. با آن همه راز و رمزی که در حقیقت نماز نهفته است که معراج هر مؤمن است، «قُربانُ کُلِّ تَقی»(نهج البلاغه، حکمت ۱۳۶) است، وسیله‌ی فوز و سعادت است، از همه‌ی اعمال برتر و بالاتر است، حتّی نماز دارای جنبه‌ی اجتماعی هم هست. جنبه‌ی اجتماعی این است که یکایک مسلمانان به‌ وسیله‌ی نماز با یک مرکز واحدی در تماس میشوند. در آنِ واحد در وقت نماز، همه‌ی مسلمانان در همه‌ی نقاطی که دنیای اسلام گسترده است، دل را به یک مرکز واحدی متّصل میکنند؛ این اتّصال همه‌ی دلها به یک مرکز واحد، یک مسئله‌ی اجتماعی است، یک مسئله‌ی نظام‌ساز است، معیّن‌کننده و شکل‌دهنده‌ی است. که دارای جنبه‌های فردی است و گذشت و اعطای «ما یحب» را به انسان می‌آموزد که خود این یک تجربه و آزمون بسیار مهم است، امّا یک ترجمان اجتماعی دارد؛ زکات در استعمالات قرآنی، به معنی مطلق انفاقات است اعم از زکات مصطلحی است که در آیه‌ی شریفه‌ی «خُذ مِن اَموالِهِم صَدَقَةً»(سوره توبه، ۱۰۳) به آن اشاره شده است؛ یعنی مطلق انفاقات مالی، [امّا] جنبه‌ی اجتماعی و ترجمان اجتماعی نظام‌ساز زکات این است که انسانی که در محیط اسلامی و جامعه‌ی اسلامی، برخوردار از مال دنیوی است، خود را متعهّد میداند، مدیون میداند، طلبکار نمیداند، خود را بدهکار جامعه‌ی اسلامی میداند؛ هم در مقابل فقرا و ضعفا، هم در مقابل سبیل‌الله؛ بنابراین زکات با این نگاه، یک حکم و شاخص نظام‌ساز است. و امّا که در واقع به نوعی زیربنای همه‌ی حرکات اجتماعی اسلام است که «بِها تُقامُ الفَرائِض» (اصول کافی، ج۵، ص۶۵) امربه‌معروف یعنی همه‌ی مؤمنان در هر نقطه‌ای از عالم که هستند، موظّفند جامعه را به‌سمت نیکی، به‌سمت معروف، به‌سمت همه‌ی کارهای نیکو حرکت دهند؛ و نهی از منکر یعنی همه را از بدی‌ها، از پستی‌ها، از پلشتی‌ها دور بدارند. هرکدام از این چهار شاخص به‌نحوی ترجمان ساخت و است». ۱۳۹۴/۰۱/۰۱ بیانات در حرم مطهر رضوی @toubaefaf
کار خیر «وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» سوره بقره، ۱۱۰ و را برپا داريد و را پرداخت نماييد و هر خيرى كه براى خود از پيش مى‌فرستيد، آنرا نزد (در سراى ديگر) خواهيد يافت، همانا خداوند به اعمال شما بيناست. نکته ها بعد از اوّلين خطاب در آيه ۱۰۴؛ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»، اين آيه حامل سومين دستور براى مسلمانان است. دستور اول؛ عفو و اغماض از كينه و حسادت اهل كتاب تا زمان صدور دستور جديد بود. «فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا» دستور دوم؛ و پرداخت است. در زمانى كه مسلمانان در تيررس انواع كينه و حسادت‌ها بودند و مأمور به عفو و اغماض شده‌اند، لازم است رابطه‌ى خودشان را با خداوند از طريق اقامه نماز، و پيوند با محرومان جامعه را از طريق زكات، تقويت كنند. پیام ها 1- معمولًا دستور به نماز همراه با زكات در قرآن آمده است. شايد اشاره دارد به اينكه ياد خدا بايد همراه با توجّه به خلق خدا باشد. «أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ» 2- مقدار كار خير مهم نيست، هركس به هر مقدار مى‌تواند بايد انجام دهد. «مِنْ خَيْرٍ» 3- كارهاى خير، براى قيامت محفوظ مى‌ماند. «تَجِدُوهُ» 4- ايمان به نظارت الهى وپاداش در قيامت، قوى‌ترين انگيزه عمل صالح مى‌باشد. «ما تُقَدِّمُوا ... تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» تفسیر نور، ج۱، ص۱۸۱ @toubaefaf
جایگاه برجسته‌ «إیتاء نخستین وظیفه مجاهدان پس از تشکیل حکومت اکنون که به همّت برخی عزیزان، چند سالی است موضوع زکات پیگیری می شود، لازم است مسئولانِ همه‌ بخشهای مرتبط دولتی، همکاری همه‌جانبه‌ی خود را مبذول دارند. قرآن در ستایش مجاهدان راه حق، کارکرد آنان را پس از پیروزی، اقامه‌ و ایتاء و می داند و در حقیقت، نخستین و مهم‌ترین وظایف آنان را در هنگام تشکیل حکومت معیّن میکند. این جایگاه برجسته‌ زکات است». ۱۳۹۶/۰۹/۰۹ پیام به اجلاس سالانه @toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• «أُولئِكَ عَلى‌ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌» سوره بقره، ۵ تنها آنان از جانب پروردگارشان بر هدايتند و آنان همان رستگاران هستند. نکته ها پاداش كه به غيب دارند و و و هستند، رستگارى و است. رستگارى، بلندترين قلّه سعادت است. زيرا خداوند هستى را براى بشر آفريده‌ («خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً» بقره، ۲۹) و بشر را براى عبادت‌ («وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» ذاريات، ۵۶) و عبادت را براى رسيدن به تقوا «اعْبُدُوا رَبَّكُمُ ... لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (سوره بقره، ۲۱) و را براى رسيدن به فلاح و رستگارى. «فَاتَّقُوا اللَّهَ ... لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» سوره مائده، ۱۰۰ در ، رستگاران ويژگى‌هاى دارند؛ از جمله: الف: در برابر مفاسد جامعه، به اصلاحگرى مى‌پردازند. سوره آل‌عمران، ۱۰۴ ب: امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند. سوره آل‌عمران، ۱۰۴ ج: علاوه بر ايمان به صلى الله عليه و آله، او را حمايت مى‌كنند. سوره اعراف، ۱۵۷ د: اهل ايثار هستند. سوره حشر، ۹ ه: در قيامت از حسنات، ميزانِ سنگين دارند. سوره اعراف، ۸ رستگارى، بدون تلاش به دست نمى‌آيد و شرايط و لوازمى دارد، از آن جمله در قرآن به موارد ذيل اشاره شده است: براى فلاح و رستگارى، تزكيه لازم است. «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها» سوره شمس، ۹ براى فلاح و رستگارى، لازم است. «جاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» سوره مائده، ۳۵ براى فلاح و رستگارى، ، اعراض از لغو، پرداخت ، پاكدامنى، ، امانتدارى، وفاى به عهد و پايدارى در ، لازم است. پیام ها ۱. هدايتِ ويژه الهى، براى مؤمنان واقعى تضمين شده است. «هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ» ۲. ايمان وتقوا، انسان را به فلاح ورستگارى مى‌رساند. «لِلْمُتَّقِينَ، يُؤْمِنُونَ، الْمُفْلِحُونَ» تفسیرنور، ذیل همین آیه (۳۱۸)هزار و یک نکته پیرامون @toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• سیّد ابن طاووس از صلى الله علیه و آله ثواب بسیارى روایت کرده براى کسى‏ که سه روز اوّل این ماه را روزه بدارد و در شبهاى آن، دو رکعت نماز بجاى آورد، با این ترتیب که در هر رکعت سوره «حمد» یک بار، و سوره «قل هو الله احد» یازده بار خوانده شود. در تفسیر امام علیه السّلام [تفسیر امام حسن عسگرى] روایتى در فضیلت ماه شعبان و روز اول آن ذکر شده، که فواید بسیارى در آن درج شده است و شیخ ما ثقة الاسلام نورى ره آن روایت را ترجمه کرده‏ و در پایان کتاب «کلمه طیّبه» آورده، ولى چون آن روایت طولانى است و مقام را گنجایش نوشتن تمام آن نیست، خلاصه آن را در اینجا ذکر مى‏ کنم: حاصل روایت اینکه حضرت علیه السّلام در روز اول شعبان به جماعتى برخورد که در مسجد نشسته بودند و درباره قدر و امثال آن گفتگو مى‏ کردند تا آنکه لجاجت و جدالشان و فریاد و صدایشان سخت بلند شد. حضرت‏ ایستاد و بر آنها کرد، پاسخ سلام را دادند و به احترام حضرت از جاى برخاستند و درخواست کردند کنا آنان‏ بنشیند، ایشان توجّهى به دعوت آنان نکردند و در‌‌ همان حالت ایستاده فرمودند: «اى گروهى که سخن مى‏ گویید در مسئله‏ اى‏ که سودى نمى‏ رساند، آیا ندانستید که خداى تعالى را بندگانى است، که آنان را از هراس ساکت نموده بى‏ آنکه لال باشند، یا از سخن گفتن عاجز باشند، اینان هرگاه عظمت خدا را به خاطر مى‏ آورند، زبانهایشان شکسته و دلهایشهان از جا کنده مى‏ شود، و عقولشان از سر مى‏ رود، و دچار بهت و حیرت مى‏ گردند، این همه به خاطر بلنداى عزت و شوکت و بزرگداشت خداست! هرگاه از این حالت به خود آیند با کردارهاى پاکیزه به سوى خدا رو مى‏ کنند و وجود خود را در شمار ستمکاران و خطاکاران به حساب‏ مى‏ آورند، درحالى‏ که از تقصیر و کوتاهى پاکند، اینان براى به کردار اندک راضى نمى‏ شوند، و عمل زیاد را براى او بسیار نمى‏ شمارند، پیوسته به کار شایسته و عمل نیک مشغولند، اینان چنانند که هرگاه به ایشان بنگرى، ترسان و هراسان و در بیم و اضطراب به عبادت ایستاده‏ اند. اى گروه تازه‏ کاران شما کجا و ایشان کجا، آیا ندانستید که دانا‌ترین مردم به «قدر» ساکت‏‌ترین ایشانند در سخن از آن، و نادان‏‌ترین مردم به «قدر» سخن‏گو‌ترین آنانند نسبت به آن، اى تازه‏ کارها امروز غرّه شعبان کریم است] به آغاز پیشانى گویند غره]، پرودگار آن را نامیده به خاطر انشعاب یافتن و پراکنده شدن‏ در آن. همانا پروردگار شما در شعبان درهاى حسنات را باز کرده و قصرها و خیراتش را به شما جلوه داد به قیمتى ارزان‏ و کارهایى آسان، پس در مقام خرید برآیید. ابلیس دور از رحمت خدا شاخه‏ هاى شرور و بلاهاى خود را براى شما آراسته‏ و شما پیوسته در گمراهى و سرکشى مى‏ کوشید و به شاخه‏ هاى ابلیس تمسّک مى‏ جویید، و از شاخه‏ هاى خیرات که درهایش براى‏ شما باز شده روى مى‏ گردانید، و این غرّه ماه شعبان است، و شاخه‏ هاى خیراتش عبارت است از: ، ، ، ، نیکى به و خویشان و همسایگان، ایجاد بین‏ مردم، دادن به فقرا و مساکین، در چیزى که مسئولیّتش از شما برداشته شده، به خود زحمت و مشقّت مى‏ دهید و آن مسأله قضا و قدر است و خود را در سختى مى‏ اندازید در چیزى‏ که از ژرف‏ اندیشى و تحقیق در آن نهى شده‏ اید، و آن‏ کشف اسرار الهى است، که هرکه از آنها تفتیش کند از تباه‏ شدگان است. بدانید که اگر شما بر آنچه پرودگار براى‏ مطیعان از بندگانش در امروز آماده نموده آگاه شوید، هرآینه خود را از آنچه بدان پرداختید [بحث در قضاوقدر] بازخواهید داشت، و در آنچه به آن فرمان دادند وارد خواهید شد...» مفاتیح الجنان، اعمال ماه شعبان ﴿اَلّلهُمَّـ ؏عَجِّل لِوَلیِّڪَ الفَرَج﴾ ┄┅┅┅┅❁✨❁┅┅┅┅┄ ༺طوبای عفاف༻ https://zil.ink/toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• «وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ‌» سوره بقره، ۴۳ و را بپاداريد و را بپردازيد و همراه با ركوع كنندگان، ركوع نماييد. شأن نزول: از امام محمدباقر عليه‌السلام نقل شده که این آیه درباره رسول خدا صلى الله عليه و آله و على بن ابى‌طالب علیه‌السلام نازل گرديده، زيرا آنان از نخستين كسانى بوده اند كه نماز گذاردند و ركوع نمودند. تفسیر برهان، ذیل همین آیه پیام ها 1- بعد از دعوت به ايمان، دعوت به عمل صالح است. «آمِنُوا ... أَقِيمُوا» 2- نماز و زكات، در آئين يهود نيز بوده است. «أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ» 3- رابطه با خدا، از طريق نماز و كمك به خلق خدا، از طريق زكات و همراهى با ديگران، يك مثلّث مقدّس است. «أَقِيمُوا، آتُوا، ارْكَعُوا» 4- شايد بتوان گفت اصل فرمان نماز، با جماعت است. اساس دين بر حضور در اجتماع و دورى از انزوا و گوشه‌نشينى است. «وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ» تفسير نور، ذیل همین آیه @toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• ✅تعریف از نگاه امام باقر علیه السلام علیه السلام در معرفی شیعیان فرمود: ◀️شیعیان ما کنندگان خدا هستند. ◀️آنان در بالاترین مراحل بوده، ◀️در زمره وفا کنندگان به و امانت بوده، ◀️هر شبانه روز پنجاه و یک رکعت می خوانند. ◀️اهل- - و بوده، ◀️به خانه خدا می روند، ◀️از تمام الهی دوری می کنند ◀️و اگر از ما پیروی کنند، در قیامت خواهند بود. 👈🏻برای مطالعه سفارش های امام باقر علیه السلام به جابربن یزید جُعفی درباره شیعیان، نک: صفات الشیعة، شیخ صدوق‏ ره، ص۱۲ و الامالی، شیخ طوسی ره، ص۲۷۳ و ۳۷۰ ﴿اَلّلهُمَّـ عَجِّل لِوَلیِّڪَ الفَرَج﴾ ┄┅┅┅┅❁✨❁┅┅┅┅┄ ༺طوبای عفاف༻ https://zil.ink/toubaefaf https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5