🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷
#مومن_در_هزار_حدیث🍃🌸🌸
#بخش_بیست_و_نهم
#آنان که #از بلاء #معافند 🍃🌼🌼
۱/۹۶- الكليني، عن عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ جَمِيعاً عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: ﴿إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ضَنَائِنَ مِنْ خَلْقِهِ يَغْذُوهُمْ بِنِعْمَتِهِ وَ يَحْبُوهُمْ بِعَافِيَتِهِ وَ يُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِهِ تَمُرُّ بِهِمُ الْبَلَايَا وَ الْفِتَنُ لَا تَضُرُّهُمْ شَيْئاً﴾ [۲]
امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند بندگان ویژه ای دارد که به نعمت خاص خود آنان را رزق و روزی دهد و به عافیت ویژهٔ خود به آنها ابراز دوستی کند و به رحمت خاص خود آنان را وارد بهشت، کند گرفتاری و فتنهها بر آنها بگذرند ولی هیچ گونه زیانی به آنان نرسانند.
می گویم: روایت از نظر سند چنان چه سند مذکور همین نقل باشد، حَسَنه است چون منظور از "ابن قداح" در سند همان "عبدالرحمن بن أبی عبدالله میمون بصرى" ثقه است ولی اگر در سند چنان چه در نقل صاحب وافی آمده "ميمون قداح" باشد - که امامی مجهول است - معتبر نیست اما ظاهراً سقوط کلمه "ابن" از قلم صاحب وافی باشد چون در نسخههای خطی کافی مانند نسخه ای که در نزد ما هست این گونه ذکر شده است. و خدا میداند و در "النهایة" گوید: «الضنائن یعنی خصائص و مفرد "ضنيه" بر وزن فعلیه به معنای مفعوله از ماده "ضنّ" است و
چیزی را گویند که ویژه و اختصاصی دیگری باشد و به خاطر همین تعلّق است که از واگذاری آن به دیگران بخل میورزد»
۲/۹۷- الكليني، عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَی، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ: ﴿انَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ خَلْقاً ضَنَّ بِهِمْ عَنِ اَلْبَلاَءِ خَلَقَهُمْ فِی عَافِیَهٍ وَ أَحْیَاهُمْ فِی عَافِیَهٍ وَ أَمَاتَهُمْ فِی عَافِیَهٍ وَ أَدْخَلَهُمُ اَلْجَنَّهَ فِی عَافِیَهٍ ﴾. [۱]
اسحاق بن عمار گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که میفرمود: خدای عز و جل بندگان ویژه ای دارد که از بلا و گرفتاری حفظ نموده و پیوسته در عافیت اند، در حال عافیت آفریده و در عافیت زنده داشته و در عافیت بمیراند و با عافیت وارد بهشتشان کند
می گویم: روایت از نظر سند موثقه و متن واضح میباشد.
۳/۹۸-الكليني، عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ وَ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ، عَنْ أَبِیهِ جَمِیعاً عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ [و غيره]، عَنْ أَبِی حَمْزَهَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿إنَّ للّه عزَّوجلَّ ضَنائنَ یَضُنُ بِهِم عَنِ البَلاءِ، فیُحییهِم فِی عَافِیَهٍ وَ یَرْزُقُهُمْ فِی عَافِیَهٍ وَ یُمِیتُهُمْ فِی عَافِیَهٍ وَ یَبْعَثُهُمْ فِی عَافِیَهٍ وَ یُسْکِنُهُمُ اَلْجَنَّهَ فِی عَافِیَهٍ ﴾ [۲]
امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند بندگان ویژه و خاصی دارد که از بلا آنها را حفظ نموده و پیوسته در، عافیتند پس در عافیت آنان را زنده بدارد و در عافیت روزیشان دهد و در عافیت بمیراند و در عافیت برانگیزد و در حال عافیت ساکن بهشت قرار دهد
می گویم: ظاهراً مراد از "ابوحمزه" در سند همان ابوحمزه ثمالی، ثابت بن ابو صفیه دینار میباشد که ثقه و جلیل القدر است لذا روایت صحیحه میشود. لکن
نقل "حسن بن محبوب"بدون واسطه از ابوحمزه ثمالی معلوم نمی باشد بلکه آن چه مشخص است بدون واسطه نمی تواند نقل کرده باشد همان طور که در این مورد شیخ بهایی رحمه الله اشکال نموده اند.
بنابراین در سلسله سند نقص و افتادگی وجود دارد ولی متن روایت مشخص و واضح است. و فیض کاشانی گفته: «در بعضی نسخهها عبارت به صورت "إنّ الله عباداً بعَّدَهم عن البلاء" نقل شده است».
و در نسخه خطی ما نیز عبارت چنین است: "إن الله رحمه الله ضنائن يضنّ بهم عن البلاء" و چون عدم صحت نقل ابن محبوب را از ابوحمزه ثمالی آن هم به صورت مستقیم و بی واسطه ثابت کردیم لکن بعد از مدتی دیدم که در حاشیه نسخه خطی کافی شریف که در نزدم بود چنین نوشته شده پوشیده نماند که در روایت حسن بن محبوب از ابوحمزه ثمالی اشکال هست چرا که بنابر نظر علامه در "الخلاصه" و دیگران حسن بن محبوب ..... #ادامه_دارد
----------
📚منابع:
[۲]: الكافي، ج ۲، ص ۴۶۲ ح ۳ و نقل عنه في الوافي، ج ۵، ص ۷۷۳
[۱]: الكافي، ج ۲، ص ۴۶۲ ۲؛ و نقل عنه في الوافي، ج ۵، ص ۷۷۴
[۲]: الكافي، ج ۲، ص ۴۶۲ ح۱؛ و نقل عنه في الوافي، ج ۵، ص ۷۷۴.
❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج
⚜🔸💠🔸⚜
کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹
💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷
#مومن_در_هزار_حدیث🍃🌸🌸
#بخش_سی
#آنان که #از بلاء #معافند 🍃🌼🌼
چرا که بنابر نظر علامه در "الخلاصه" و دیگران حسن بن محبوب متوفی سال دویست و بیست و چهار و در سن هفتاد و پنج سالگی میباشد و وفات ابوحمزه ثمالی در سال صد و پنج بنابر نقل نجاشی میباشد با این حال حسن بن محبوب چگونه میتواند با این تفاوت بالای تاریخی بی واسطه از او نقل کرده باشد؟ مضافاً بر این که نظر و اشکال جناب "کشّی" به همین مطلب اشاره دارد که: گفته علمای ما در این که حسن بن محبوب از ابوحمزه ثمالی نقلی داشته باشد در موضع اتهام و اشکال اند".
می گویم: خداوند میداند ولی ظاهراً این سطور و نوشتار از قلم شیخ بهایی رحمه الله باشد چنان چه اشکال ایشان را یادآور شدیم و در مصدر رمزی نهفته که شاید ایشان به همان اشاره داشته اند لکن پاسخ را محقق خویی رحمه الله در کتاب معجم رجال الحدیث [۱] در ترجمه ابوحمزه ثمالی به صورت تام و کامل آورده اند که میتوان مراجعه کرد
#اتهام به #مؤمن 🌸🍃
۱/۹۹- الكليني، عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی، إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ اَلْیَمَانِیِّ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: ﴿إِذَا اِتَّهَمَ اَلْمُؤْمِنُ أَخَاهُ اِنْمَاثَ اَلْإِیمَانُ مِنْ قَلْبِهِ کَمَا یَنْمَاثُ اَلْمِلْح
فِی اَلْمَاء [۱]
امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه مؤمن به برادر (دینی) خود تهمت زند ایمان و باور او - مانند حل شدن نمک در آب - از دلش زدوده شود.
می گویم: روایت از نظر سند صحیحه می. باشد. مراد از "انماث" یعنی مخلوط و ناپدید شدن است.
۲/۱۰۰- الكليني عَن عِدة مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ حَازِمٍ، عَنْ حُسَیْنِ بْنِ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: ﴿سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: مَنِ اِتَّهَمَ أَخَاهُ فِی دِینِهِ فَلاَ حُرْمَهَ بَیْنَهُمَا وَ مَنْ عَامَلَ أَخَاهُ بِمِثْلِ مَا عَامَلَ بِهِ اَلنَّاسَ فَهُوَ بَرِیءٌ مِمَّا یَنْتَحِلُ﴾ [۲]
عمر بن یزید از پدرش نقل کند که گفت: شنیدم حضرت امام صادق علیه السلام میفرمود: هر کس به برادر دینی خود تهمت، زند احترامی میان آن دو بجا نماند و هر که با برادر (دینی) خود مانند سایر مردم (که مخالف اند) رفتار کند او از آن چه خود را بدان بسته (و معتقد است یعنی مذهب حقه) دور شده است.
۳/۱۰۱- الكليني، عَن عِدة مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَمَّنْ حَدَّثَهُ، عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فِی کَلاَمٍ لَهُ: ﴿ضَعْ أَمْرَ أَخِیکَ عَلَی أَحْسَنِهِ حَتَّی یَأْتِیَکَ مَا یَغْلِبُکَ مِنْهُ و لاَ تَظُنَّنَّ بِکَلِمَهٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِیکَ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی اَلْخَیْرِ مَحْمِلاً. ﴾ [۳]
امیرمؤمنان علی علیه السلام- در ضمن سخنی - فرمود: گفتار و کردار برادرت را حمل بر نیکی کن مگر این که کاری از او سر بزند که نتوانی توجیه کنی و به گفتار
او تا جایی که میتوان حمل بر نیکی کرد سوء ظن نبر.
----------
📚منابع:
[۱]: معجم رجال الحديث، ج ۳، ص۳۹۱.
[۱]: الكافي، ج ۲، ص ۳۶۱.
[۲]: الكافي، ج ۲، ص ۳۶۱.
[۳]: الكافي، ج ۲، ص ۳۶۲.
❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج
⚜🔸💠🔸⚜
کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹
💫 @ya_amiralmomenin110 💫