روضه وتوسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام وحضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده شبِ شام غریبان محرم به نفس کربلایی سید رضا نریمانی •✾• بیا و حال مرا روبراه کن، ارباب! به دست خالی من هم نگاه کن، ارباب! شکسته بال تر از من در این حوالی نیست نگاهِ ویژه بر این روسیاه کن، ارباب! گناه دارم و آواره ام! بیا فکری به حالِ نوکرِ بی سرپناه کن، ارباب! بگیر دستِ مرا و همیشه هیئت را برای خستگی ام تکیه گاه کن، ارباب! مرا به کرب وبلایت دوباره راه بده تمام ماه مرا غرقِ آه کن، ارباب! بیا و تا که پُر از اشک روضه ات بشود دو چشمهای مرا بی گناه کن، ارباب! به جز برای تو مُردن برای من ننویس مرا شهید کن و دل بخواه کن، ارباب! قبول کن که بمیرم برای حنجر تو مرا فدای غمِ قتلگاه کن، ارباب! #شاعر:مرضیه عاطفی هرکس به طریقی دل ما را آزُرد بی واهمه هر چیز که میشد را بُرد بالفرض که انگشتر تو قیمت داشت پیراهن پاره به چه دردش میخورد سر پیراهن تو‌ گریه ی ما را درآوردند میان این همه کشته تنها تو‌ عُریانی *حضرت زینب سلام الله هردفعه میومد پَرِ خیمه رو‌میزد بالا یه نگاهی می کرد تو قتلگاه، میگفت: ای وای داداشم همین جوری برهنه است....* السّلام ای بدنِ بی سرِ گرما دیده السّلام ای سرِ مجروحِ کلیسا دیده با چه وضعی تَه‌ گودال کشاندند تو را ما شنیدیم ولی زینبِ کبری دیده ای به قربان نگاهش که از این دشتِ بلا هر بلایی به سرش آمده زیبا دیده زینَت دوش نبی بودی و، بی وجدانها سر بریدند و گرفتند تو را نادیده *مادرش حضرت زهرا امشب نوحه‌ خونه، امشب ناله میزنه.میدونی چه جوری نوحه میخونه...میدونی چه جوری ناله میزنه؟* «حسینم ای بی سر،حسین عریان پیکر تورا تشنه‌ کشتند بمیرم ای مادر دوید و دویدم برید و بریدم سرت را سر نیزه دیدم بُنَیَّ قَتَلَکوکَ ذَبَحوکَ بُنَیَّ» خنجر انداخت مسیحی و مسلمان برگشت به‌ گَمانم ته‌ گودال مسیحا دیده ای عزیزی که تنت پیش همه عُریان شد بر سر پیروهنت فاطمه دعوا دیده دختری که همه ی دل خوشیش بابا بود عوضِ دیدن بابا، سر بابا دیده با گریه خیمه گاه و‌ میبینم با غصه ذوالجناح و میبینم با گریه صورتت رو می بوسم با غصه قتلگاه و‌ میبنم یه عده بی حیارو‌ میبینم فرار بچه ها رو میبینم همین که خِیره به سرت میشم یه خنجر از قفا رو‌ میبینم می بینمت به مشکل افتادی به زیر پای قاتل افتادی جلو‌ چشای من به خاک‌ و خون شبیه مرغ بِسمِل افتادی غریب گیر آوردنت داداش فدای غصه‌ خوردنت داداش برات بمیرم.. که ته گودال به زور نیزه بردنت آخه اینا چی میخوان از جونت ؟! فدای موهای پریشونت تو رو‌ خدا .. هنوز که خِیزرون نیاوردن بگو‌ چرا شکسته دندونت؟ فدای این نگاهِ مظلومت از آب هم کردن‌ مَحرومِت تو رو‌ خدا نگو‌ أنَا العَطشان با نیزه میزنن تو‌ حلقومت داره چه غوغایی به پا میشه دم‌ غروبه کربلا میشه الشِمرُ جالِسٌ عَلی صَدره داره سر از تنت جدا میشه مقتل میگه:" قالت فاطمة بِنتُ الحُسینِ عَلیه السّلام" دختر حسین که اسمش فاطمه است میگه یه عده اوباش وارد خیمه شدن "وَ أنَا جاریَةُ صَغیره" من یه دختر خردسال بودم. تو پاهام دوتا خلخال طلا داشتم. دیدم این خلخالها رو از پای من کشید اما دیدم داره گریه میکنه " وَ هُو یُبکی،فَقُلْتَ ما یُبکیکَ عَدوَّنا" چرا گریه می کنی ای دشمن خدا؟ "فَقال کَیفَ لا أَبکی" چرا گریه نکنم؟ در حالی که همه شما رو‌ میشناسم. همه ی شما دختر رسول خدایید. پس گفتم این کارو نکن، گفت: اگه من نبرم یکی دیگه میاد میبره. هرچی تو‌ خیمه بود به تاراج بردن، حتی رو‌پوشایی که داشتیم بردن. دیدم یه ملعونی وارد خیمیه ی علی ابن الحسین امام سجاد شد.یه زیر اندازی زیر امام سجاد بود. "وَکان مَریضا" آقا مریضه این زیرانداز رو جوری از زیر امام سجاد کشید آقا با صورت زمین خورد. "ثُمَّ أِشْعَلُ فِی الخِیَمِه نارا"صدا زد آتیش بیارید خیمه ها رو می خوایم بسوزونیم. بی بی زینب کبری پیش امام سجاده، داره مراقبت می کنه .بی بی به امام سجاد یه نگاهی کرد،ای یادگار برادرم ! خیمه ها رو آتیش زدن آقا چی دستور میفرمایید؟ "فَقال علیهِ السّلام عَلَیکُنَّ بِالفِرار" بگو‌ همه فرار کنن. "فَخَرَجْنَ بَناتَ رَسولَ اللّه" دخترای رسول خدا پا برهنه، گریان، نالان همه بیرون اومدن "اِلّا زَینبَ الکُبری"، فقط زینب تو‌خیمه مونده... بی بی تو‌خیمه همه‌ جوره مراقب ولی خداست، ولی خدا آسیب نبینه حتی اگه خیمه رو بسوزونن. آخه از مادرش حضرت زهرا یاد گرفته وقتی در خونه رو آتیش زدن علی هی میگفت: برو‌ عقب، اینا حیا ندارند..... آخ مادرم‌ پشت در سوخت ..علی سوختم ..*

#امام_خمینی_رضوان_الله_علیه: باید ما محرّم و صفر را زنده نگه داریم به ذکر مصائب اهل بیت علیهم السلام… #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

موضوعِ كارِ هيئت، عبارت است از ايجاد ارتباط بين جامعه و عاشورا. و برنامه‌ريزی برای اينكه اين ارتباط، به‌شكل صحيح برقرار شود. #استاد_میرباقری #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج .

روضه و توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شب شام غریبان محرم به نفس سید رضا نریمانی •✾ پیمانه خالی است و کرم بی‌نهایت است اما همین گدایی ما، اوج عزت است کودک به غیر خانۀ بابا نمیرود یعنی همیشه خانۀ عشاق، هیئت است *امشب وقتی خانم بچه های ابی عبدالله رو جمع کرد همشون سوخته بودن .. همۀ بچه هارو با یه دردسری با یه مکافاتی زیر یه خیمه نیم سوخته جمع کرد ، همه رو یکی یکی خوابوند برای همه یکی یکی لالایی خوند ، تا همه خوابیدند تا بی بی اومد یه کم استراحت کنه بشینه تا نشست رو زمین گفت کمرم چقدر از صبح تا حالا دویدم .. شام غریبان باید آروم بسوزی و گریه کنی ، تا اومد بشینه یهو دید از پشت خیمه ها صدای ضجه شیون بلند شد گفت ای بابا من که همه رو خوابوندم صدای کیه؟ اومد آروم آروم پشت خیمه ها دید رباب جان خانم جان شما اینجا چیکار میکنی .. گفت زینبم خوابم نمیبره چرا آخه؟.. رباب جان کمک من باش میبینی که من با چه مکافاتی بچه هارو خوابوندم اومدی گریه میکنی ،گفت خانم جان میدونم اما دست خودم نیست از دم غروب که آب و آزاد کردن حواسم نبود یه کم آب خوردم .. تا دستم را به زیر آب بردم حلالم کن نبودی آب خوردم خانم جان سینه هام شیر آورده یادم اومد ظهر همین چند ساعت پیش این بچه هی چنگ می انداخت ولی شیر نداشتم بهش بدم حلالم کن حلالم کن ..(زبانِ حال) گفت حالا چرا پشت خیمه ها ؟.. بیا تو بشین گفت نه آخه دیدم اون لحظه هم خیلی خودم و کنترل کردم دیدم آقام این بچه رو زیر عبا پنهان کرد منم نمیخواستم آقام خجالت زده بشه نرفتم جلو اما از لای پردۀ خیمه میدم اومد همینجا پشت خیمه ها نشست دیدم یه قبر کوچولو کند .. خودم دیدم زینب جان همین جا خاک کرد ولی هر چی میگردم پیداش نمیکنم ..* اینجا حسینیه است، در این خانۀ حسین حتی نفس کشیدن ما، هم عبادت است آغوش اگر که باز کنی ، خوب‌ها چرا هرکس گناه بیشتر آورده ، دعوت است خاکی شدم برای تو خاکم، درست شد زحمت برای روضۀ تو، عین رحمت است ما پرورش گرفتۀ ، زهرای اطهریم از مادر آنچه میرسد اصلا، محبت است روی در، خون سر انگشت مرا، میبینی خانه‌ات را، کسی اندازۀ من، در نزده گر به زهرا برسد نامۀ من، نیست غمی هرکسی بچۀ بد را زده، مادر نزده محشر همه به دور حسین ، جمع میشویم فردوس بی‌حضور تو خاموشُ خلوت است نزدیک اربعین شده ، کاری بکن حسین دیگر برات را بده ، وقت زیارت است .

. در #کربلا #زبان_نفهم‌ها داعیه‌ی فضل داشتند! #حسین(ع) از آنها #انتقاد کرد، با تَشَر و تیشه جوابش را دادند! .

روضه و توسل جانسوز حضرت رقيه سلام الله عليها سیدمجید بنی فاطمه السلامُ علَی الجوهرةِ القُدسیَّة فی تعیُّنِ الإنسیّة ، صورةِ النَّفسِ الکُلیّةِ ، جوادِ العالمِ العَقلیّةِ ، بِضعَةِ الحَقیقةِ النَّبویّةِ ، مطلع الأنوارِ العلویّةِ ، عینِ عیونِ الأسرارِ الفاطمیّة ، النّاجیةِ المُنجیّةِ لِمُحبّیها عن النّار ، ثمرة شَجَرة الیقین ، سیدة نساء العالمین ، المعروفة بالقَدْر ، المجهولةِ بِالْقَبرِ ، قُرّةِ عین الرَّسولِ ، الزَّهراءِ البتول ، علیها الصّلوة و السّلام. بابا بیا ببین غمِ چشم تر مرا چشمان ضرب دیده و درد سر مرا بابا ببین که فاطمه خیلی شکسته شد با رفتنت زمانه شکسته پر مرا اَجر رسالت تو به پهلوی من رسید میخی به خون نشانده پدر پیکر مرا مظلومیِ علی به خدا باور من است بردند با طناب همه ی باور مرا سیلی که جای خود، پسرم را شهید کرد آنکس که خون نموده دل مضطر مرا خیلی دلم برای علی سوخت ای پدر وقتی که دید خونِ روی معجر مرا آینده ی حسین و حسن آتشم زده در دل ببین غمِ دختر مرا دیدم میان شام غم باغِ لاله را تصویر کودکی خودم را، سه ساله را _______ من آسمانِ ابری باران گرفته ام از چشم عمه غیرتِ طوفان گرفته ام از لحظه ای که سر روی نیزه گذاشتی زنجیر بسته راهِ، بیابان گرفته را من با وجود ضعف تنم در مسیر شام با خطبه های عمه مان جان گرفته ام بابا ببین حکایت دندانمان یکیست امشب برات روضه ی دندان گرفته ام ماهم ولی هلال قدم پر ستاره ام خورشید خون گرفته به دامان گرفته ام میدانم از تنور فقط نان میاورند حالا چجور از تو بوی نان گرفته ام طفل گرسنه با شکم سیر میزدند در شهر شام ، شام غریبان گرفته ام دیگر خرابه درد ‌سرش گریه‌ی من است بابا ببر مرا که دلم تنگ رفتن است _______ مرغ اسیر هم وطنش فرق میکند هم اینکه نوع پرزدنش فرق میکند شیرین زبان تو شده لکنت زبان پدر طرز تکلم و سخنش فرق میکند خیلی مرا زدند ولی بین این همه این شمر لعنتی زدنش فرق میکند از دست‌ها مپرس که با گوش‌ها چه کرد *بعضیا هنوز ساکتن...دوست داری من روضه کلامی بخونم باشه... دختر بچه دیدی یا نه...دختر بچه از تاریکی میترسه...دختر بچه از صدای بلند میترسه...دختر بچه همیشه از سفری میترسه که بابا توش نباشه...اما این خانوم رو، هم باباشو کشتند هم عموش رو کشتند، هم داداشاش رو کشتند...نیزه دار سر بریده ي آقا میگه نیمه شب خودم رو به خواب زدم ببینم صدا گریه کیه...دیدم این دختر خودشو آروم آروم کشوند پا نیزه سر بریده ی بابا...هی میگفت: بابا دلم برات تنگ شده...بابا کجا بودي ریختن تو خیمه...فقط همین قدر بگم...بابا گوشم درد میکنه...بابا همیشه دختر‌تو بغل میگرفتی...میگه یه وقت دیدم نیزه خم شد...این دختر بابا رو بغل گرفت... یه جمله گفت بابا دیگه خسته شدم...بابا منم با خودت ببر...ها این دستا همه بیاد بالا ،بلند همه بخونن: حـسـیـن... گفت تار سید جلوی ضریح حضرت رقیه ...با لهجه ی شیرین آذریش گفت خانم...ما تو دهاتمون...وقتی بیرون میریم چادر به چادر هر فصلی عوض می کنیم...اما تو بیابون میریم این خارا پاها رو اذیت می کنه...یه چیزی درست می کنیم به پاهامون میزنیم...شنیدم پاهات ترک خورده...برات دارو آوردم... خواهر کوچولو داری؟ هی میگه داداش دلم درد میکنه...زمین و زمان و زیر و رو می کنی میگی یه کار کنم دیگه گریه نکنه...هی به زور می خوابوندنش هی از خواب می پرید... میگفت عمه دلم درد میکنه...یه داغ مشترک همین خانم داره مثل امام حسن...بعد از کوچه وقتی اون نانجیب جلو چشمش مادرشو زدن حسن هی از خواب می پرید...بعد از اون شبی که این دختر از ناقه افتاد... این دختر دیگه نتونست بخوابه...هی میگفت: عمه! میترسم*. تا دَرِ خرابه واشد نیمه شب فهمیدم تعبیر رؤیای منی هرکی هرچی که میخواد بذار بگه توی تشتم باشی بابای منی من میخواستم که به آغوشت بیام به خدا خسته شدم از اینکه هی شب بلرزم و روزا تب بکنم کاش خبر میدادی که داری میای یکم اینجا رو مرتب بکنم بگو از چی بگم از کجا بگم آخه فرصت کمه و حرفا زیاد آرزوم بود مثل مادرت بشم فکر کنم موی سفید بهم میاد خوب نگاه کن همه چی عوض شده بدنا سیاه و مو سفید شدیم کار دنیا رو میبینی باباجون رفتی و همسایه ی یزید شدم من نمیتونم بخوابم نه بشینم نه که راه برم بابایی چند قدم واسه دلخوشی عمه این شبا الکی هی خودمو به خواب زدم آره اونجا بود که مارو میزدن دقیقا کنار نیزه روبروت تا که اومدم بگم عمو کجاست یکی سیلی زد و گفت اینم عموت از مدینه یاد گرفتن همشون اهل بیت و توی کوچه میزنن باشه اصلا همه ی ما خارجی

اینا با چه دینی بچه میزنن نمیدونی که به چه مصیبتی از تو بازار و از تو کوچه رد شدم خیلی چیزا یاد گرفتم این روزا وضوی جبیره هم بلد شدم وقتی که تاولا سر وا میکنن دیگه آب وضوم آتیشه برام خشتی که یه ماهه بالشم شده آخرش سنگ لحد میشه برام _______ دستی پلید لاله ی گوش مرا کشید دیگر صدای عمه به گوشم نمیرسد *بابا مارو مجلس شراب بردن...بابا به ما خیلی خندیدن...سرو بغل گرفت...هی موهای بابا رو چنگ میزد...من اَلّذی اَیتمنی علیٰ صِغر سِنّی...بابا به من بگو اول کی سنگ به پیشونیت زده...بابا کی موهای تو رو نامرتب کرده...آخ بابایی کی رگای گردنتو بریده...حــســیــن به حقیقت خانوم رقیه سلام الله عليها ...اللهم عجل لولیک الفرج...چشم انتظاری خیلی بده...عمه بابام مگه نگفت سفر میره...؟گفت: عمه این چه سفریِ بابام رفته...؟عمه جان این چه سفریِ بابام رفته شیرخواره میره مادرش نمیره...؟دلم برا علی اصغر تنگ شده...فیض ببرن همه شهدای مدافع حرم که دختربچه ی قد و نیم قد دارن...بعضیا هنوز جنازه هاشون نیومده...مادرا به بچه هاشون گفتن باباتون رفته سفر...این بچه هارو عزیز بشمارید...هی میگه مادر میشه بابام بیاد یه بار دیگه منو بغل بگیره...الحمدلله مردم ما قدر شناسن...حواسشون هست...اما تا این سر و آوردن دیدن میخواد بره...به قول یکی از ذاکرای آذری زبان...که از دنیا رفته فیض ببره...گفت عزیزم کجا میری...گفت عمه میخوام برم به دخترای شام...بگم منم بابا دارم...بابام از سفر اومده... هرجا نشستی بلند بگو: حــســیــن...* .

روضه و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اجرا شده روز عاشورا به نفس حاج محمود کریمی السّلام ای بدن بی‌سر گرما دیده السّلام ای سر مجروح کلیسا دیده با چه وضعی، ته گودال کشاندند تو را ما شنیدیم ولی زینب‌کبری دیده باد گرمی وزید در گودال شمر آمد، پرید در گودال به‌روی سینه‌ی حسین نشست خنجرش را کشید در گودال پنجه در گیسوی حسین انداخت مادرش را ندید در گودال خنجرش را گذاشت بر حنجر شور محشر دمید در گودال بین گودال دست‌وپا می‌زد مادر خویش را صدا می‌زد غرق خون و غریب و لب‌تشنه آه! بی‌حال، دست‌وپا می‌زد روی جسم‌اش، برو بیایی بود شاه؛ پامال، دست‌وپا می‌زد ــــــــــــــــــ سلام من به حسین و به کربلای حسین تمام عالم امکان، شود فدای حسین میان این‌همه فریاد و شور آزادی طنین فکنده در عالم فقط صدای حسین نفس ببین به شروع دعای استسقا گرفت بارش رحمت ز ربّنای حسین خدا به پنجه‌ی مشکل‌گشای اصغر داد تمام سلطنت خویش در ازای حسین خدا رفیع نموده‌ست آن لوایی که منقّش است به «یا صاحب ‌اللّوای حسین» حسین؛ پشت‌سر مادر است در محشر و هرکه اهل بهشت است در قفای حسین به رغم سکّه‌ی اصحاب‌کهف، معتبر است هنوز در همه‌جا، سکّه‌ی بلای حسین سلام من به حسین و به کربلای حسین سلام من به علمدار باوفای حسین .

🏴 اشعار #شب_عاشورا ======================== #امام_حسین #گودال گذاشت پا به‌دهان رکاب باگریه حرم به بدرقه‌اش ریخت آب باگریه برای غربت ارباب در دل تاریخ نوشته‌اند هزاران کتاب باگریه میان روضه‌ی گودال، مادر ارباب به صورتش زده بااضطراب، باگریه هزار و نهصد و پنجاه و چند مصراع است؟ که زخم‌های تنش شد جواب باگریه کنار علقمه شد سرخ صورتش از شرم به یاد ماه حرم آفتاب باگریه به یاد دست علی، دور دست اهل حرم چقدر خورده گره هر طناب باگریه چنان به پای سر او گریستند همه که شد به کوفه‌وشام انقلاب باگریه نشست بر دل هر باغبان غمش، دیدم گرفت از گل چشمش گلاب باگریه چه‌حکمتی‌ست دراین اشک روضه‌های‌حسین که شد تمام گناهان ثواب باگریه خداکند وسط روضه‌ها، برای فرج دعایمان بشود مستجاب باگریه... 🔸شاعر: #سجاد_روانمرد ===========================

🏴 اشعار #شب_عاشورا ======================== #امام_حسین #گودال آه ، ای بی کفنِ کرببلا وای‌حسین تنت اینجاست سرت رفته کجا وای‌حسین خاک عالم به سرم خاک نکردند تو را خاک آلود تنت گشته رها وای‌حسین آنقدر  دور تو شمشیر و سنان ریخته است شده گودال تو چون کوه منا وای‌حسین پدرت از زرهِ قیمتی عَمْر گذشت از لباست نگذشتند چرا وای‌حسین چادر سوخته ای دارم اگر بگذارند میکشم بر تن تو جای عبا وای‌حسین روز جمعه نه ، تو را روز دوشنبه کشتند قاتل مادرمان کشت تو را وای‌حسین هرکجا مادر تو بوسه زده نیزه زدند جایی یک بوسه نداری به خدا وای‌حسین قطعه قطعه شدی و بعد از آن ذبح شدی قتلِ صبرت به خدا کُشت مرا وای‌حسین تو کریمی غم انگشتریت را نخورم بگو انگشت تو افتاده کجا وای‌حسین من که یک عمر فقط با تو سفر می رفتم حال با شمر روم شام بلا وای‌حسین کعب نی میخورم اما چه کنم این نامرد؟ بین مردم نبرد اسم مرا وای‌حسین روی نی حرف بزن ، آیه بخوان ، کاری کن نشود خواهرت انگشت‌نما وای‌حسین 🔸شاعر: #عبدالحسین_میرزایی ===========================

سینه_زنی و روضه گودال اجرا شده روز دهم محرم به نفس کربلایی سیدمهدی حسینی •✾• شمر اگه بره، سنان نمی‌گذره تو قتلگاه تو، زمان نمی‌گذره حتی ازت دمِ اذان نمی‌گذره تو قتلگاه تو، زمان نمی‌گذره غروب شد، خورشید نشست شمر ولی از تنت پا نشد .. اذان شد، نمازش رو بست راهِ حلقت ولی وا نشد .. یک زن تنهام چطور شمرُ ازت جدا کنم ؟! پاشو اذونِ مغربِ من به کی اقتدا کنم ؟! نیزه رو نیزه .. آب از سرت گذشت، آب از سرم گذشت با مرکب از روی تنت برادرم گذشت .. آب از سرت گذشت، آب از سرم گذشت خودم دیدم چیا به مادرم گذشت .. خلاصه ، راحت شدی من بمیرم بهت سخت گرفت می‌دونم این نصف روز قدر یک عمر ازت وقت گرفت نزار جلو نامحرما تو رو بلند صدا کنم پاشو اذونِ مغربِ من به کی اقتدا کنم لب گودال، مادر افتاده ته گودال یک سر افتاده مادر افتاده .. خواهر افتاده .. دختر افتاده .. از روی نیزه، یک سر افتاده از روی نیزه، اکبر افتاده مادر افتاده .. خواهر افتاده .. دختر افتاده .. .

‌•|حسینِ من|• . دادی به خنده پاسخ قاتل به قتلگاه بر روی ما بخند که جان ها فدای تو .. .

وقتی امیرالمومنین رو معرفی کرد وقتی مادرشُ معرفی کرد گفت: أَنَا ابْنُ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ دید همه دارن گریه میکنن گفت حالا بهت بگم بابام کیه؟! بگم من پسرِ کی‌ام؟! انا ابن الحُسَين القَتيل بِكَربَلا .. فرمود : أنَا ابنُ مَن قُتِلَ صَبرا وكَفى بِذلِكَ فَخرا .. الله اکبر .. قتل صبر میدونی چیه؟! زمانِ جاهلیت حیوانات رو یه جوری میکشتن پیغمبر گفت حرامِ حیوان رو اینجوری بکشید .. حیوان رو مینداختن تو یه قفس، درُ روش می بستن انقد بهش نیزه میزدن، انقد بهش شمشیر میزدن .. انقدر عذاب میکشید خودش رو به در و دیوار میزد .. پیغمبر گفت این کار حرومِ .. امام سجاد میگه بابایِ منو اینجوری کشتن .. انقدر بهش نیزه زدن .. زود راحتش کنید مادرش داره میبینه

روضه و توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده روز عاشورا محرم به نفس سید مهدی میرداماد •ೋ تک و تنهاست حیدری دیگر نه سپاهی نه لشکری دیگر نه پسر نه برادری دیگر جز خدا نیست یاوری دیگر دوستانش همه شهید شدند دشمنانش همه یزید شدند صبح تا عصر پیکر آورده چقدر جسم بی سر آورده لیک با آنکه اصغر آورده خستگی را زِ پا درآورده کوهِ غم رویِ دوش چون کوهی عزم میدان نموده نستوهی با همه تشنگیِ بی حدش بست بر سر عمامۀ جدش شد قیامت چو راست شد قدش سِیلی از اشک و آه شد سدش میکند با هزار افسوسش غیرت‌الله ترکِ ناموسش *خیلی برا یه مرد سخته زن و بچه‌شُ بین نامحرما رها کنه ..* میخورد بوسه بر سر و رو ها دست‌ها در نوازشِ موها کس نداند چه گفت زان سوها که درآورده شد النگوها او چه گفته که میشود با هم گرهِ معجرِ همه محکم حرفِ تاراج را زدن سخت است گریۀ مرد پیشِ زن سخت است رفتنِ روح از بدن سخت است از یتیمی خبر شدن سخت است همه طی شد اگر چه جان بر لب روبرو شد حسین با زینب .. *بعد پنجاه و چهار سال این خواهر و برادر میخوان از هم جدا بشن ..* دو خدایِ وفا مقابلِ هم دو دل آرام آگَه از دلِ هم چارۀ مشکلند و مشکلِ هم دو مسیح‌اند یا دو قاتلِ هم هر دو یک روح در دو جسمِ پاک یک نفر اما با دو جسم و اسم پاک هر دو هستند جانِ یکدیگر آشنا با زبانِ یکدیگر شده شرحِ بیانِ یکدیگر اشکشان روضه‌خوانِ یکدیگر کس نشد جز خدایشان آگاه ز آنچه گفتند با زبانِ نگاه *وقتی حرفا رو زدن، وقتی اون وصیتُ عمل کرد، ابی عبدالله جدا شد، مهلاً مهلا رو گفت، زیرِ گلو رو بوسید .. رفت به سمتِ میدان حالا فصل دوم شعر رو بشنو: موجِ خون بر تنُ به اوجِ جلال داشت حالی محول الاحوال رفته از حال یا شده بی حال شد به هر حال راهی گودال تا زِکف داد جانِ جولان را دوره کردند فخرِ دوران را میرسد بر تنش زِ هر تکبیر *تکبیر میگفتن نیزه میزدن، الله اکبر میگفتن شمشیر میزدن .. وَ كُلٌّ یَتَقَرَّبونَ اِلَی اللّهِ بِدَمِهِ .. میگفتن هر چی بیشتر بزنی ثوابِ بیشتری میبری .. میرسد بر تنش زِ هر تکبیر تیر یا نیزه سنگ یا شمشیر شک ندارم جبینِ او که شکست چشم خود را خدایِ او هم بست بر سرم خاک، شاه بر خاک است غرق در خاک و خون تنی پاک است به خدا این عزیزِ افلاک است که تنِ پاکِ او پر از چاک است این چه شرحی ست خاک بر دهنم کاش صحت نداشت این سخنم *افتاد تو گودال.. بعضیا میگن تنها جون داده .. نه! تنها جان نداد ..* وای بر من که خواهرش هم بود خواهرش بود، مادرش هم بود غیر از آنها برادرش هم بود پدرش، جّدِ اطهرش هم بود بس که گفتن عطش، عطش کردن شمر آمد تمام غش کردن .. *همه داشتن نگاه میکردن .. دورِ حسین جمع بودن ..* سنگ آمد به جنگِ آیینه سنگ و آیینه خصم دیرینه داشت از بس به سینه‌ش کینه سنگ دل، پا گذاشت بر سینه خنجرش را گذاشت بر حنجر حنجرِ عشق کِی بُرد خنجر؟! *بابا ما تو حرم ابی عبدالله هم بدونِ کفش نمیریم، میگیم با کفش تو حرم بریم بی ادبی به حسینِ .. پا گذاشت رو سینه .. ابی عبدالله یه نگاه کرد گفت خیلی جایِ بلندی رو انتخاب کردی برا نشستن .. میدونی کجا نشستی؟! اینجا بوسه‌گاهِ پیغمبرِ ..* آنکه ننگِ ابد برایش ماند آنکه شیطان برادرش میخواند شمرِ پستی که عرش را لرزاند جسم پاکِ حسین برگرداند پیشِ چشمانِ اشک ریزِ خدا سر برید از تنِ عزیزِ خدا *هی زیرِ لب میگفت صَدَقَ جَدي رسُول الله .. جدم گفته بود چه سگی تو رو میکشه.. جدم گفت صورتش پیسی داره، صورتش مثه سگ میمونه، بهم گفته بود چهره نحسِ تو رو ، عصبانی شد بلند شد گفت حالا یه کاری میکنم منو نبینی .. کاشکی با دست بر میگردوند .. با لگد حسینُ برگردوند .. ای حسین ..* سرِ او را که بُرد مظهرِ ظلم نام‌ها خوانده شد زِ دفترِ ظلم تنِ مظلوم ماند و لشکرِ ظلم اولِ غارت است و آخرِ ظلم لشکری گرگ و یوسفی بی سر هرکه زد هر چه داشت بر پیکر هرکسی خسته میشد از زدنش می ربود آنچه میشد از بدنش این یکی برد جوشن از بدنش دیگری برد کهنه پیرهنش سنگ ها را که بر جنازه زدن تازه بر اسب نعل تازه زدن *ده نفر اسب هاشون رو نعلِ تازه زدن .. ده تا اسب میشه چهل تا نعل .. اونم تازه.. بدنشُ له کردن.. امام سجاد تو خطبه شام وقتی پیغمبرُ معرفی کرد أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنَى أَنَا ابْنُ زَمْزَمَ وَ الصَّفَا، أَنَا ابْنُ مَنْ دَنا فَتَدَلَّى فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‏أَنَا ابْنُ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى أَنَا ابْنُ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى. أَنَا ابْنُ مَنْ ضَرَبَ خَرَاطِيمَ الْخَلْقِ حَتَّى قَالُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ. أَنَا ابْنُ مَنْ ضَرَبَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ بِسَيْفَيْنِ وَ طَعَنَ بِرُمْحَيْنِ وَ هَاجَرَ الْهِجْرَتَيْنِ وَ بَايَعَ الْبَيْعَتَيْنِ وَ قَاتَلَ بِبَدْرٍ وَ حُنَيْنٍ وَ لَمْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ طَرْفَةَ عَيْنٍ ..

غربال شدن مردم در آخر الزمان مثل غربال شدن اصحاب حضرت امام حسین در شب عاشورا است و ابتدای سفر الی الله سحرخیزی است «آیت الله حق شناس» #دوخط_منبر

روضه و توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده روز عاشورا محرم به نفس حاج مجتبی رمضانی•ೋ "اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ" امام زمان در ناحیه ی مقدسه اینجوری سلام میده:"اَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ، أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاَدْعِیآءِ" سلام به اون آقایی که به دستِ حرومیا کشته شد"أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْکَبیرِ،أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضیـعِ الصَّغیرِ" میرزایِ شیرازی میگه: اصلاً نیاز ی به تیر و سنان و حرمله و شمر نبود، همین داغِ علی اصغر برا حسین بس بود، اگه صبر کرده بودن ابی عبدالله از این غصه می مُرد، نیزه نمی خواست"أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَکْفان" سلام بر اون بدن هایی که کفن نشدن...اومد پیشِ آقا زین العابدین گفت: آقا! من خیلی غریبم، هی از غربتش گفت، آقا فرمود: اینقدر نگو من غریبم، الان تو بمیری خاکت میکنن یا نه؟ گفت:آره مگه میشه خاکم نکنن! گفت: غریب بابایِ مَنِ که خاکش هم نکردن..."أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ" سلام بر اون بدنهایی که با خونِ بدن غسل داده شدن"أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى" سلام بر اون آقایی که جلو چشمِ همه نحر شد"أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى" سلام بر اون آقایی که اهالیِ روستا اومدن خاکش کردن، همیشه قتل تویِ خلوت انجام میشه، اما موقع تشییع جنازه شلوغ میشه، کربلا برعکس شد، تویِ شلوغی کشتن، اما تویِ تشییع جنازه کسی نیومد... امام باقر می فرمایند در موردِ روزِ عاشورا"لِیَندُبِ الحُسَین و یبْکیهِ"روزِ عاشورا برا جَدِّ ما هم گریه کنید و هم زار بزنید. یعنی اگه اشک هم ندارید زار بزنید،امروز فقط من و تو نیستیم، آسمونی ها هم دارن با ما ناله میزنن، در و دیوار هم دارن اشک میریزن...* اسمت رو بُردم زیرِ بارون، بارون گریه کرد تربت گذاشتم لای قرآن، قرآن گریه کرد ذوالجناح از میدون اومد سر میزد رو زمین مصیبت از بس سنگینِ حیوان گریه کرد به یادِ لب هایِ خُشکِ تو دجله گریه کرد کتیبه ها و پرچم ها و حجله گریه کرد ظهر عاشورا زیرِ تیغ خوندی تو نماز آخرین سجده ات گودال بود، قبله گریه کرد صدایِ اَلمُعینت اومد اصغر گریه کرد از رویِ تَلِ زینبیه خواهر گریه کرد عده ای بی نصیب از گودال رفتن خیمه ها پنجه ها اومد سمتِ زنها، معجر گریه کرد *در مقتلِ لهوف نوشته:پشت خیمه ها خندق کندن، ابی عبدالله فرمود: همه ی خیمه هارو بیارید نزدیکِ هم، خندق رو پُر از هیزم کردن، تا طبلِ جنگ زده شده، ابی عبدالله فرمود: هیزم هارو آتیش بزنید، یه دلیل آتیش زدن، گفتن: اول امنیتِ خانم ها، مُخدَّرات در امنیت باشن، دوم مدیریتِ خیمه ها...جنگ شروع شد، میگه: "يَرْجِعُ إِلي مَرْكَزِهِ" ابی عبدالله هی می رفت یه منطقه ای و بر می گشت، می رسید اونجا می گفت: " لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِااللّهِ الْعَلِي الْعَظيمِ" یه نگاه می کرد سمت خیمه ها دوباره می رفت سمت اون مرکز، هی این کار رو تکرار می کرد، چرا؟ برا اینکه خانوم ها بگن: الحمدالله، هنوز آقا هست، هنوز حسین زنده است، هنوز سایه ی حسین بالا سَرِ ما هست... آقا یه سئوال: مگه نمیگن: چند هزارنفر بودن،آیا می تونستن با تیراندازی کارِ حسین رو تموم کنن؟ بله می تونستن، چرا نکردن؟ چون می خواستن پاداشِ بیشتری از عُبِیدُالله بن زیاد بگیرن، گفت: یه گزارشی بهش بدیم، جگرِش خنک شه... نفس هایِ خورشید به آخر رسیده که صبرِ غروبش، دیگه سر رسیده هوا تیره و تار، حرم در تب و تاب عَلَم رویِ خاکُ، شریعه پُر از آب حوالیِ مغرب دراوجِ عطش همه جایِ دشت و گرفته غبار دلِ آسمون خونِ با دیدنِ غمِ ذوالجناحِ بدونِ سوار با بالی که سوخته دراین غُربتُ غمِ چهره ای که درخون شد خضاب داره برمیگرده به سمتِ حرم غریبونه اما پُر از اضطراب لبش تشنه ی آب، تنش سرد و بی حال تویِ ازدحام و شلوغیِ گودال یه لشکر به سمتِ، تنش می دویدن همین که زمین خورد، همه کِل کشیدن چقدر تیر آوُردن برا کشتنش غریب گیر آوُردن تویِ قتلگاه چقدر نامُرتب زدن نیزه رو بریدن سرش رو ولی بی گناه جلو چشمِ مادر، بالایِ سَرِش به شوقِ غنیمت، قیامت شده

نه کهنه لباس و نه انگشتری امون از غریبی که غارت شده *امروز امام حسین سه بار خورد رویِ زمین، هر سه بار با گونه ی راست خورد رو زمین" فَسَقَطَ الْحُسَيْنُ،عَنْ فَرَسِهِ الَي الارْضِ عَلي خَدِّهِ الاءيْمَن" از رویِ اسب با طرفِ راستِ صورت افتاد رو زمین...تا افتاد، یه خانومی از بالایِ تَل، صدا زد: " وا اَخاه، وا سَيّداه، وا اَهْلَ بَيْتاه، وا جَدّاه " حسینم افتاد... تا دید خواهر بیتاب شده، اومد با هر وضعی شده بلند بشه، کمک گرفت از نیزه، اومد بلند شه تا خواهر رو خوشحال کنه، تا یه ذره بلند شد" وَ ضَرَبَهُ آخَرُ عَلي عاتِقِهِ المُقَدَّسِ بِالسَّيْفِ ضَرْبَةً كَبا بِها عَلي وَجْهِه" یکی رسید، چنان نیزه ای به شونه ی آقا زد، استخوانهای شونه خُرد شد، دوباره با طرفِ راست صورت رویِ زمین افتاد...بگو:حسین... دوباره صدایِ خواهر رو شنید، میخواست دوباره بلند بشه، دفعه ی سوم: "وَ كانَ قَدْ اَعيا ، فَجَعَلَ يَنُوءُ وَ يَكُب"اینبار دیگه کسی نزد، از بس خسته بود، از بس خون رفته، ازبس داغ دیده، از بس بدن تیر خورده، دیگه نتونست تحمل کنه، دوباره با طرفِ راستِ صورت افتاد رو زمین... حالا فهمیدی چرا رقیه بابا رو نشناخت؟ از بس صورت خاک و خونِ، تازه امشب این سر باید بره مهمونی، زنِ خولی میگه: نیمه شب بیدار شدم، دیدم صدایِ گریه میآد، نور از داخلِ تنور میآد، یه خانومی هی میگه:" بُنَیَّ!...* چهار نفر روزِ عاشورا خیلی ابی عبدالله رو اذیت کردن، سه نفر اسمشون تویِ مقاتل هست، یکی نیست، یکیش حرمله است، تا ابی عبدالله لباسِ عربی رو بالا زد تیر به قلبِ مقدسِ آقا زد... دومی سنانِ، خوب صبر کرد، یه پیرِ مرد محاسن سفیدکه تیر خورده،داغ دیده، استخون شکسته، بدن پُر از جراحت، این دیگه نیزه زدن نداره، اومد بالا سَرِ حسین، دیدن حسین داره شکر خدا میکنه، تا دهان باز شد... سومی شمر بود، مقاتل میگن: دو کارِ زشت شمر کرد، اول پاش رو گذاشت رویِ سینه، دوم پنجه زد به موهایِ ابی عبدالله...اما اسمِ چهارمی نیومده که بشه لعنش کنیم، چهارمی رو فقط مردها متوجه میشن، دید یه خواهری به سر زنان داره میاد، رفت سراغِ این خواهر، میگه: اینقدر لگد به پهلوهایِ زینب زد... اسمت رو بُردم زیرِ بارون، بارون گریه کرد تربت گذاشتم لای قرآن، قرآن گریه کرد *اویس قرنی شنید دندون پیغمبر شکسته، زد دندونِ خودش رو شکست، یا اباعبدالله! شرمنده ام من هنوز زنده ام...* غریبِ رو نیزه، اصلاً خبر داری به من جسارت کرد، یه مَردم آزاری تو کوچه و بازار، مارو می چرخوند اونی که تو گودال، با پا برت گردوند