#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب نشستم عشق را معنا كنم دل گفت يا زينب نشستم ديده را دريا كنم دل گفت يا زينب نشستم يادي از زهرا كنم دل گفت يا زينب قيامت خواستم برپا كنم دل گفت يا زينب زني عاشق که زهرا گونه معنا شد قیامت را و معصومانه بر دوشش كشد بار امامت را همينكه لحظه ي از او نوشتن شد قلم لرزيد از او خواندم هوا در دم نفس در بازدم لرزيد به خود گفتم به سويش گام بردارم قدم لرزيد حريمي محترم كز حرمتش صدها حرم لرزيد خداوندا حريمي اينچنين را كيست سلطانش هزاران جان فداي او هزاران تن به قربانش نخوانش زينت بابا بگو جان علي زينب نگو دختر بخوانش مرد ميدان علي زينب سر و سامان مولا روح و ريحان علي زينب علی دستان الله است و دستان علي زينب علي را آنچنان در پوست و در خون خود دارد كه گويا جسم زينب يك علي در كالبد دارد سلام اي روز ميلادت هم اشك چشم ها جاري سلام آموزگار عشق در آیین دلداری تلاطم داشت بين چشم هايت شوق ديداري و اين يعني حسينت را تو خيلي دوست ميداری هنوز ای خواهر عاشق نخوردی شیر مادر را که می خواند طپش های دلت نام برادر را كجا وصف كسي همچون تو در قاموس من باشد كه مداح مقامات تو بايد پنج تن باشد نگهبانان اجلالت حسين است و حسن باشد كدامين زن شبيه تو چنين مردانه زن باشد کدامین خشم در خود این همه احساس را دارد و در پای رکابش اکبر و عباس را دارد اگر در چشمت اقیانوسی از امواج غم داری اگر حال پریشان، دست بسته، قد خم داری همان دست کریمی که حسن دارد تو هم داری و این یعنی برای دوست و دشمن کرم داری به زیر دین الطاف تو و آلت همه سرهاست کرامت کمترین کار شما خواهر برادرهاست چنانکه جز علی نام پس از احمد روی لب نیست پس از نام حسین اسمی به غیر از اسم زینب نیست مثال عشق تو در هیچ دین و هیچ مذهب نیست دلی غیر از تو از عشق حسین اینسان لبالب نیست میان سینه ام شوری ز شعر منزوی برپاست که این آقا یک عاشق دارد آن هم زینب کبراست الا ای عقل مبهوتت الا ای عشق حیرانت چگونه از تو بنویسم نگویم از شهیدانت شهیدانی که گردیدند بی پروا به قربانت که نگذارند بنشیند خطی بر کنج ایوانت و ای کاش این شهیدان کربلا دور و برت بودند در آن بی محرمی سربازهای معجرت بودند مبین که کاغذ شعر من از این بند نم دارد که مدح تو بدون روضه ات یک چیز کم دارد چنان نام حسین بن علی نام تو غم دارد دگر بر عهدهٔ من نیست، از اینجا قلم دارد... دلم را می برد گویا دم دروازهٔ ساعات میان خنده ها می ریخت اشک عمهٔ سادات 🔸شاعر: #محمد_علی_بیابانی ___

#ولادت_حضرت_زینب خواهم که مرا به ذکر یارَبّ بخشی یک عُمر گُناه را به امشب بخشی دارم قسمی که ضامن رحمت توست خواهم که مرا به حق زینب بخشی

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب "خجسته باد قدوم تو، ای که بدر تمامی فروغ دیدهٔ ما، مهر جاودانهٔ شامی شکفتی ای گل صبر و شکیب دامن زهرا تو زینبی و چو نام تو نیست نادره نامی اگر پرندهٔ جانم سلام من نرساند «مَنِ المبلّقُ عَنّی اِلی سُعادَ سلامی» چگونه وصف تو گویم که در کلام نگنجی چه از قیام تو گویم، که قامتی ز قیامی سخن ز صبر نگویم، که خویش اسوهٔ صبری رسالتت نستایم، که در پیام تمامی تویی تو، زینت «اَب» زینب ای عصارهٔ عصمت تو حلم فاطمه، علم علی، تو روح پیامی... جمال عشق درخشید با پیام تو آن‌سان که در کمال بدین جلوه کس ندید کلامی سزد که از تو شود سرفراز رایت قرآن که زان خطابه بلرزد ز خشم، دشمن خامی اگر کلام شود هر نفس که شرح تو گوید کجا ز عهده برآید ز وصف چون تو مقامی تو سایبان یتیمان، طلایه‌دار حسینی صلای نهضت حق، قسط و عدل را تو دوامی چه نوش کرد گل ما، مگر ز جام صبوری که دسته دسته گل جان نثار کرده، به جامی به کربلاست روان بی‌امان سپاه حسینی هلا صبورترین! این سپاه را تو نظامی مراست آرزوی آن‌که آستان تو بوسم تو ای فروغ دل ما، تو ای که زینت شامی خوشا طواف سر کوی دوست کردن و مردن چنین خوش است «سپیده»! سفر به حُسن ختامی" 🔸شاعر: #سپیده_کاشانی _______________________ 🔹

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب زینب اگر نبود حدیث وفا نبود با رمز و راز عشق کسی آشنا نبود زینب اگر نهیب نمیزد علیه کفر نطق مدافعان ولایت رسا نبود زینب اگر اسیر نمی‌شد به راه دوست دین خدا ز قید اسارت رها نبود زینب اگر طلسم ستم را نمی‌شکست امروز صحبت از شرف اولیا نبود.. در شام و کوفه باز نمی‌کرد اگر زبان نام رسول بر سر گلدسته‌ها نبود اُمّ الکتاب اوست «کلامی» به یک کلام زینب اگر نبود کتاب خدا نبود 🔸شاعر: #استاد_کلامی_زنجانی _______________________ 🔹

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب دست در عالم ایجاد تو داری زینب خبر از مبداء و میعاد، تو داری زینب کلماتی که خداوند به قرآن فرمود آن معانی همه را یاد، تو داری زینب چون حسین و حسن و احمد و زهرا و علی خوب‌تر از همه استاد، تو داری زینب پسر کعبه علی بود و تویی دختر او خون آن مرد حَرم‌زاد، تو داری زینب طینتی فاطمه‌پرور چوحسین است تو را همّتی عاطفه‌بنیاد، تو داری زینب چون علی منطق کوبنده و علمی سرشار چون حسن صبر خداداد، تو داری زینب همه اجداد تو آقای دو عالم هستند ارث آقایی اجداد، تو داری زینب پر شد از عطر تو امشب همه عالم گویا باغ گل در گذر باد، تو داری زینب چون گل صبح که شبنم چکد از هر برگش خنده درگریۀ میلاد، تو داری زینب گشتی از گریه تو خاموش در آغوش حسین که به او اُنس خداداد، تو داری زینب پنج معصوم به میلاد تو حاضر بودند این‌چنین لیلۀ میلاد، تو داری زینب ای وفادارترین خواهر عاشورایی مکتب زنده و آزاد، تو داری زینب علم و حلم و ادب و عصمت و ایثار و وفا فضل و بذل و کرم و داد، تو داری زینب سخن عالمۀ غیر معلّم شرفی است که ز فرموده سجّاد، تو داری زینب ز عبادات چنانی که خدا خواسته است برتری بر همه عبّاد، تو داری زینب شام تسخیر تو شد، ای مه ویرانه نشین! تا ابد دولت آباد، تو داری زینب در اسارت، طلبِ خون شهیدان کردی در سکوت، این‌همه فریاد، تو داری زینب شعله زد اشک تو در هستی غارتگر شام خطبه چون خطبۀ سجّاد، تو داری زینب راز خود را به تو بسپرد چو دانست حسین دل سرکوبی بیداد، تو داری زینب از درا زنگ شترها ز نهیب تو فتاد که به کف رشتۀ اجساد، تو داری زینب ذرّه‌ای کاش ببخشند «مؤید» را هم ز جلالی که به میعاد، تو داری زینب 🔸شاعر: #استاد_سید_رضا_موید _______________________ 🔹

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب حسین ماه زمین و ستاره‌اش زینب که بوده یاور و یار هماره‌اش زینب حیا و صبر و شکوه و وقار و حلم و شرف چه واژه‌ها که شده استعاره‌اش زینب جهان چشیده همیشه حضور فاطمه را چرا که بوده ظهور دوباره‌اش زینب لباس عزت شیعه قیام کرببلاست که بوده‌است تمام قواره‌اش زینب چه کاخ‌ها که بنا کرده‌اند اهل‌ستم به هم زده همه را با اشاره‌اش زینب جهان به مرکبی از چوب فتح خواهد شد اگر هرآینه باشد سواره‌اش زینب به خطبه‌اش زده آتش به کاخ کوفه‌وشام سلاح ‌اوست دم پرشراره‌اش زینب اگر تمام زمین مسجدالحرام شود به گوش می‌رسد از هر مناره‌اش؛ زینب حسین کشته شد و آب خوش ننوشیده به احترام لب پاره‌پاره‌اش زینب حسین کشتی دریای درد و داغ که شد دوباره با دل خون شد کناره‌اش زینب درون خیمه، دم قتلگاه، در میدان هزار مرتبه بوده‌است چاره‌اش زینب چرا که در همه‌ی عمر غوطه‌ور در خون نکرده بوده دمی هم نظاره‌اش زینب 🔸شاعر: #مجتبی_خرسندی _______________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب همیشه زنده از آن است نامِ عاشورا همیشه هست کنارِ امام عاشورا شهید عصر دهم زنده ماند با زینب قیام اوست ترازِ قیام عاشورا بجز حسین مگر چیز دیگری دیده؟ که زینب است پیامش ، پیام عاشورا به پیش آنکه گرفت از برادرش جان را گرفت کاخ ستم انتقام عاشورا دمی به یاد غلام و دمی به یاد علی هماره بود حزین تمام عاشورا حسین ، علت اصلی اشک مومن گشت عقیله اشک فشان مدام عاشورا 🔸شاعر: #حامد_آقایی _______________________

🔰 کسی که هر #شب_جمعه سوره واقعه را بخواند: ● خداوند او را دوست می دارد. ● محبوب همه مردمانش می گرداند. ● و هرگز در دنیا گرفتار بدبختی، فقر، درماندگی و هیچ آفتی از آفات دنیا نخواهد شد. ● و از همراهان امیرالمومنین علیه السلام خواهد بود. 📚ثواب اعمال، ج۱، ص۱۱۷ 📚بحارالانوار، ج۸۹، ص۳۰۷ #التماس_دعا

استوری شب جمعه زیارت امام حسین علیه‌ السلام اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ عَلیهِ اَلسَلام https://eitaa.com/Arbabhosyn . .

حضرت زینب سلام الله حقیقتی روشن برای هدایت بشریت است تا نشان دهد می‌توان مهر و عطوفت خواهری را با صلابت نطق در برابر ظالم و فخامت عقل و درایت در هدایت کاروانی سترگ در هم آمیخت و مشعل صبح روشن را در شب تار برافروخت و وقار عرش الهی را به زمین آورد. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج https://eitaa.com/Arbabhosyn

سرود و توسل ویژهٔ ولادت عقیلهٔ بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده به نفس حاج‌ مهدی رسولی مثل یک قایق طوفان زده ام مثل یک شیشه باران زده ام مثل یک دست به دامان زده ام که خوش این فال به دیوان زده ام آمده جانِ علی جانِ نجف حضرت زینبِ سلطان نجف بِنتُ الجَلال أُختُ الوِقار مرد آفرین روزگار خاک دَرش نقش جبین هر خطبه اش دشمن شکن چون ذوالفقار «عُلیا مخدره یا زینب .. ذکر اباالفضله یا زینب..» نفس او‌ دو‌ هِجا بود حسین زینب اینگونه دو تا بود حسین با حسینش همه‌جا بود حسین هم‌حسن هم به خدا حسین تا که او‌ هست سری خم نشود سر مویی زِ علی کم‌ نشود «عُلیا مخدره یا زینب .. ذکر اباالفضله یا زینب..» جلوه در جلوه تنزُّل دارد نـور در نـور تـسـلـسـل دارد مصطفی در بغـلش گُـل دارد  فـاطـمـه هـسـت؛ تـأمّـل دارد روز اول بـه خـدا گـفـت بَـلا اِنَـمـاالـعِـشـق هـو الـکـربـبـلا ذوالفقاری که دو دَم دارداوست  آنکه خود هفت حرم دارد اوست شاه دُختی که عَلَم دارد اوست آنکه از صبر قدم دارد اوست به عُلُـوَش که تـمام دین است نامِ زینب چِقدر سنگین است زیـنــبـی هــم قــدمِ ثــارُ الـلـه  زیـنــبـی بـا عَـلَـمِ ثــارُالـلـه معنـیِ مـحـتـرمِ ثـار الـلـه           در حـجـابِ حـرم ثـارالـلـه کیست او بیـرقِ غـیرت باشد قسمِ حضرت حـجّـت باشد عُلیا مخدره یا زینب .. ذکر اباالفضله یا زینب..» آتـشـم آتـشـی از سمت سحـر            شعله‌ام شعله‌‌ای از شمس و قمر هوهویَم هوهویِ یک تیغِ دوسَر            نعره‌ام نعره‌ای از عمقِ جگر “هـا عـلـیٌ بَـشـرُ کَـیـفَ بَشر که بشر می‌شود اینگونه مگر؟ نوه ی نامی رسول الله دختر حضرت ولی الله بضعة فاطمه سلام الله خواهر پاکباز ثارالله همسر با وفای عبدالله دائماً گردنش حبل الله مقصد لا اله الا الله نیتِ خالصاً لوجهِ الله حاصل عمرِ فی سبیل الله ددی اول قدمد بسم الله «وحده لا اله الا الله...» .

#۲۵آبان_سال_۱۳۶۱_شمسی #عملیات_محرم #تشییع_۳۷۰شهید_دریکروز #شهدای_مظلوم_اصفهان طبع شعرم بویی از عشق و شهامت می دهد شهر خوبم ( اصفهان ) بوی شهادت می دهد (ماه آبان) (شهر سلمان) بویی از غم می دهد با عُروج لاله ها بوی (مُحرم ) می دهد ( اصفهان ) نصف جهان شد از قدمهای شهید چونکه (صدها) لاله ی پرپر به شهر ما رسید آخرِ ( آبانِ سال شصت و یک) در اصفهان می روند آلاله ها بر روی دست عاشقان از پَر پروازشان آوازه ها بر لب گرفت چونکه نام این حماسه ( رمز یا زینب ) گرفت این شهادت ها دوباره شهر ما زیبنده کرد یاد عاشورای سال شصت و یک را زنده کرد یا رب این خیل شهیدان با حسین محشور کن روحشان را بر سرِ خوان علی مَسرور کن .

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب شبی كه مطلع مهر از، طلوع زينب بود فروغ روز نشسته، به دامن شب بود هزار رود نوا گر ز كوثر و تسنيم روان به خانه ی زهرا،به بوی زينب بود هزار چشمه ی خورشيد، از كرانه ی شب دميده از دل مهتاب، و چشم كوكب بود شكوفه بار لب مرتضی بباغ دعا ستاره ريز دم مصطفی ،به يارب بود شراب نور زخمخانه ی سحر، جوشيد كه جام سرخ شقايق،ز می لبالب بود ۸ اگر چه “زين اب ”و را نهاد نام، رسول خدای داند، كاو زينب “ام و اب” بود زنی به همت و مردی، به مردمی سوگند پس از حسين سپهدار عشق، زينب بود 🔸شاعر: #مشفق_کاشانی ___________________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب ألا که مقدم تو مژده ی سعادت داشت به خاک بوسی راهت فرشته عادت داشت سلام بر تو که ماه جمادی الاول ز جلوه ی تو به رخ هاله ی مسرّت داشت سلام بر تو که امّ المصائبت خوانند چرا که غم ز ازل در دلت اقامت داشت سلام بر تو و بر هر زنی که از آغاز به پاس پیروی ات از حجاب زینت داشت تو از همان شجر پاک عصمت آمده ای که ریشه در دل قرآن و جان عترت داشت تو دست پرور آن مادر گران قدری که قلب پاک پیمبر به او ارادت داشت تو سر بر آینه ی سینه ای گذاشته ای که بوسه گاه نبی بود و عطر جنت داشت تو زیر سایه ی آن گلبُنی بزرگ شدی که هر چه داشت شکوفایی از نبوت داشت ندیده دیده ی تاریخ چون تو بانویی که حق به گردن آزادی و عدالت داشت چه بانویی که پس از دختر رسول الله به هر زنی که تصور کنی شرافت داشت چه بانویی که ز فیض هدایت معصوم مقام و منزلتی هم تراز عصمت داشت چه بانویی که صبوری نمود چون زهرا چه بانویی که به قدر علی شهامت داشت چه بانویی که به حد کمال در همه حال اراده داشت، وفا داشت، عزم و همت داشت چه بانویی که به هنگامه ی اسارت هم وقار داشت، حیا داشت، شرم و عفت داشت چه بانویی که همه عمر در نیایش شب هزار بار ز خود تا خدای هجرت داشت چه بانویی که به همراه یک مدینه صفا گلاب گریه و یک کربلا مصیبت داشت چه بانویی که به خورشید خون گرفته ی عشق به قدر وسعت هفت آسمان محبت داشت دل تو بود پر از التهاب شوق حسین که لحظه لحظه ی عمرت از این حکایت داشت حسین نیز به شایستگی نثار تو کرد هر آن چه عاطفه و التفات و رأفت داشت نبود حاجت بوسیدن گلوی حسین حسین با تو هزاران هزار حجت داشت حسین از تو جدایی نداشت در هر حال مگر به خاطر اُنسی که با شهادت داشت چراغ آخرتش باد شاعری که سرود سه بیت ناب که دنیایی از طراوت داشت «نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت نه سید الشهدا بر جدال طاقت داشت هوا ز جور مخالف چو نیلگون گردید عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد» ستاره ی سحر تو که روی خاک افتاد هزار و نهصد و پنجاه و یک جراحت داشت من و مکارم اخلاق زینبی هیهات کجا برابر خورشید ذره جرأت داشت تو آن یگانه اسیری که در چهل منزل به دوش خسته ی خود کوهی از رسالت داشت تو خطبه خواندی و بر هم زدی اساس ستم ستمگر از سخنت جا به خاک ذلت داشت تو خطبه خواندی و در چهره ات تجسم یافت علی که در سخنش آیت فصاحت داشت پیام خون و شرف را به شام و کوفه رساند صدای روح نوازت که رنگ محنت داشت به هر بهانه به تفسیر انقلاب نشست کلام روح فزایت که رنج غربت داشت هلال یک شبه ات جلوه کرد از سر نی که با تو سوخته دل اشتیاق صحبت داشت پس از زیارت خون سر تو از محمل شفق طلوع نمی کرد اگر مروت 🔸شاعر: #مشفق_کاشانی _______________________________ 🔹

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب خانه فاطمه آنروز تماشایی بود که فضا جلوه گر از آیت زیبایی بود در بهاری که نسیمش نفس جبریل است گل ناز دگری رو به شکوفایی بود خانه ای را که خدا جلوه عصمت بخشید در و دیوار پر از نقش شکیبایی بود تا بیایند به تبریک محمد جبریل با ملائک همه در حاال صف آرایی بود به خدا چشم خدا دست خدا وجه خدا ز جگر گوشه خود گرم پذیرایی بود تا که قنداقه او را به بر اورد حسن حالتی رفت در آنجا که تماشایی بود ساکت از گریه نشد تا که حسینش نگرفت این دو را چون که ز آغاز شناسائی بود دختری داشت در آغوش محبت زهرا که سراپا همه ایینه زیبایی بود دختری داشت سراپای همانند علی زینبی داشت که ذاتش همه زهرایی بود پنج تن آل عبا در دو جهان آقایند وز شرف زینبشان وارث آقایی بود پنج معصوم به او معرفت آموخته اند که ز ایمان و یقین در خور یکتایی بود وصف او عالمه غیر معلم شده است تا به این مرتبه اش پایه دانایی بود بود از صبر و رضا نایبه خاص امام نازم او را که به این قدر توانایی بود کربلا صحنه عشق است و در آن صحنه عشق همت زینب نستوه تماشایی بود به علمداری صحرای بلا کرد قیام رهبر قافله عشق به تنهایی بود یک زن و آنهمه داغ دل و آنقدر شکیب عقل از این واقعه در چنبر شیدایی بود دیده ام کور که شد خاک نشین ره شام آنکه خاک در او سرمه بینایی بود 🔸شاعر: #استاد_موید ___________________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب ای به محمد بهشت، یاسمن آورده ای همسر شیر خدا شیر زن آورده ای محور هر پنج تن پنج تن آورده ای هم سخن مرتضی همسخن آورده ای هاجر و سارا است این، مریم عذراست این دختر زهراست این، زینب کبراست این دخت ولی خدا اخت حسین و حسن دختر علم و کمال مادر صبر و رضاست یک حسن و یک حسین یک علی مرتضی ست فاطمه ی دومی در بغل مصطفی ست هر سخنش یا حسین هر نفسش یا اخاست فاضله و عالمه، فاطمه ی فاطمه قبله ی جان همه، بر لب او زمزمه زمزمه اش برده دل از شه گلگون کفن آینه ی پنج تن طلعت زهرائیش می برد از خلق دل خلقت طاهائیش سینه ی صحرایی و دیده ی دریائیش همره مادر رواست ام ابیهائیش صبر علمدار او، حلم گرفتار او داغ شرر بار او، درد خریدار او عصمت و زهد و حیا بر تن او پیرهن از شب میلاد بود شعله ی تاب و تبش پیشتر از جد و باب خوانده خدا زینبش قصه ی کرببلا زمزمه ی هر شبش فاطمه از جان و دل بوسه زند بر لبش روح و روانش حسین، تاب و توانش حسین جان و جهانش حسین، ورد زبانش حسین نطق و بیان علی در نفسش موج زن عشق سرافراز او صبر زمینگیر او اشک شب فاطمه ریخته در شیر او زخم شهیدان عشق آیه ی تطهیر او آیه ی بالای نی تشنه ی تفسیر او درس نیاموخته، شمع صفت سوخته چهره بر افروخته، دیده به ره دوخته تا چه شبی با حسین کوچ کند از وطن خون خدا شهر عشق زینب کبری درش فخر کند فاطمه خوانم اگر کوثرش شجاعت از حیدر و شهامت از مادرش بر سر نی آفتاب گشته به دور سرش کوفه کشد انتظار، می دهد از کف قرار تا که شود آشکار، صبح وصال دو یار گردش خورشید و ماه بین دو صد انجمن ای هدف انبیاء زنده ز ایثار تو چشم خدا نوک نی طالب دیدار تو سرخی خون حسین زینت رخسار تو معجزه ی حیدری منطق و گفتار تو حیدر را حیدری، کوثر را کوثری قرآن را منظری، زهرای دیگری در ادب و در کمال در عمل و در سخن هر که حسینی بود فطرت او زینبی است زنی که با عفت است عفت او زینبی است حجاب او زینبی است عصمت او زینبی است همت او زینبی است غیرت او زینبی است تو روح را مکتبی، تو علم را کوکبی تو زین امّ و ابی، تو زینبی زینبی زینب ظالم ستیز زینب دشمن شکنی فاطمه و احمد و پنج امام همام از تو به اوج جلال گرفته اند احترام نیست عجب گر خدا بر تو رساند سلام صبر تو در قتلگاه خرید جان امام تو زینبی کیستی؟، حور، ملک، چیستی؟ چو فاطمه زیستی، اگر تو او نیستی چگونه نازد حسین به صبرت ای ممتحن - تو از چهل مرز عشق به شام کردی سفر تو هر قدم داشتی نوید فتح و ظفر در اختیارت قضا در اقتدارت قدر به هیجده آفتاب رخ منیرت قمر به سینه ات چنگ ها، به پیکرت سنگ ها به عارضت رنگ ها، در همه ی جنگ ها زنی نداده چو تو شکست بر اهرمن تو مصحف کربلا تو آیت محکمی تو دختر فاطمه تو مادر عالمی تو در کلاس رضا فراتر از مریمی تو آبروی حسین به موج درد و غمی خون خجل از روی تو، صبر ثنا گوی تو دشت بلا کوی تو، مقاومت خوی تو تو در قیام حسین چو جانی اندر بدن تو آفتاب حجاز تو ماه ویرانه ای تو در کنار حسین چراغ هر خانه ای تو لاله ی فاطمه بین دو ریحانه ای تو بانگ خشم خدا به پور مرجانه ای شفای جانها دمت، جهان محیط غمت ثنای عالم کمت، چه آورد «میثمت» ثنای همچون تویی کجا بود حدّ من 🔸شاعر: #استاد_غلامرضا_سازگار _______________________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب در سرای عاشقی آه از دلم پا می شود صورتم با اشک دیده.. باز زیبا می شود راه تقوا پیشه کن در خدمت آیینه باش پاکی مطلق در این وادی ست معنا می شود با ولایت زندگی کن زندگی یعنی همین.. بنده ی خالص مطیع امر مولا می شود در اطاعت بانویی را می شناسم بی بدیل مانده ام مانند این زن خلق آیا می شود با ادب زانو بزن.. تا که بگویم نام او... در دل اهل خرد.. صبرش معما می شود نام این زن.. زینب است.. زین علی.. دختر ام ابیها.. عشق بابا می شود گفته اند صدیقه ی صغرا به این خلق عظیم این چنین که می رود یک روز زهرا می شود زنده کرده نهضت کرببلا را با دمش.. مریم آل محمد چون مسیحا می شود.. عاقله ست و عارفه حتی امینه عالمه ای بنازم بر لقب هایش چه والا می شود صاحب فضل ست و دانش‌؛ صاحب رزم علی با کلامش در دل ویرانه.. غوغا می شود گفته اند در روضه های زینبی بهر فرج گر دعا کردی.. بدان که زود امضا می شود 🔸شاعر: #محسن_راحت_حق ___________________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب شب اگر مثل امشب است خوش است اگر از می لبالب است خوش است هر کسی که به زیر چرخ کبود آستان بوس زینب است خوش است شب گرفتار خانه ی علی است حق پدیدار خانه ی علی است غصه ای نیست دیگر از امشب او پرستار خانه ی علی است آمد و خود قرار فاطمه شد لحظه ی انتظار فاطمه شد مثل زهراست صبر و حوصله اش زینب آئینه دار فاطمه شد میکده هست مست باده هنوز دست ما عشق کار داده هنوز شاهکار است و مادر دنیا دختری اینچنین نزاده هنوز او پرستوی در هوای علیست او طلای پر از بهای علیست اخم در چهره اش ابهت داشت صوت خندیدنش صدای علیست او جواب دعای بی کسی است ناطق او صدای بی کسی است با نگاهش به مجتبی فهماند یاور روزهای بی کسی است خنده مادرش دلیلی داشت اول و آخرش دلیلی داشت طالعش سخت بود و صبر فقط اشک پیغمبرش دلیلی داشت از حسن راز را مگو آموخت باده شد باده شد سبو آموخت پدرش مرتضی ست پس بی شک خطبه خوانی خود به او آموخت به سر سفره ها نمک انداخت فاطمه پای او فدک انداخت از همان ابتداش قنداقه ش لرزه بر جان نُه فلک انداخت مرد تر از همه ست گرچه زن است تکیه گاه حسین با حسن است نطق حیدر ، صلابت زهرا زینب اصلا تمام پنجتن است 🔸شاعر: #امیر_فرخنده ___________________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب در سینه ام جز مِهر زینب جا نخواهد شد با او کسی در عاشقی همتا نخواهد شد عاشق شوی حرف دلم را خوب می فهمی ذکری شبیه "زینب کبری" نخواهد شد نوکر که جای خود،غلام نوکرانش هم درمانده و محتاج در عقبی نخواهد شد هر کس که گریان شد برای عمه ی سادات شرمنده پیش حضرت زهرا نخواهد شد داغ برادرها...اسارت...سیلی و غارت در چشم بانویی جز او زیبا نخواهد شد از غیرت و از عفت زهرایی اش پیداست حتی اگر معجر بسوزد وا نخواهد شد مِیلش شهادت بود در کرب و بلا،اما زینب نماند که عدو رسوا نخواهد شد بعد از ابوفاضل علمدار است و دین حق جز با اسارت رفتنش برپا نخواهد شد عمری بلا دیده ولی داغی برای او مانند داغ عصر عاشورا نخواهد شد همراه مادر هر چه بر سر می زنیم انگار قاتل ز روی سینه ی تو پا نخواهد شد کل تن تو جای زخم نیزه و تیر است جایی برای بوسه ام پیدا نخواهد شد؟ 🔸شاعر: #مرضیه_نعیم_امینی _______________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب وقت نزول رحمت حق از سحاب شد یعنی که جام دیده ما پُر شراب شد مستی ما به رتبه اعلی رسیده است آن گونه که دل همه ما خراب شد زهراترین ستاره زهرا طلوع کرد نوری دمید و قبلگه آفتاب شد بعد از طلوع مِهر رخش دل جلا گرفت در ذره ذره‌های دلم انقلاب شد امشب خدا برای علی حیدر آفرید زیباترین دعای علی مستجاب شد یک نیمه اش حسن شد و یک نیمه‌اش حسین از شدت بزرگی‌اش عالی جناب شد از بس که شأن و منزلتش پر بها بود وحی خدا به حضرت ختمی مآب شد آمد ندا که نام دل آراش زینب است این گونه شد که زینت بابا خطاب شد قائم مقام فاطمه آمد ادب کنید از او سعادت دو جهان را طلب کنید ما از ازل گدای پریشان زینبیم شکر خدا که ریزه خور خوان زینبیم با یک دعای او همه عاشق شدیم و بس  یعنی که عاشقانه مسلمان زینبیم ما را خرید و نوکر اربابمان نمود  ممنون لطف و بخشش و احسان زینبیم طعم شراب کوثری او زبانزد است  مست و خراب باده جوشان زینبیم با یک نگاه حیدریش جذبمان نمود  ما قوم در به در، همه سلمان زینبیم حجب و حیای دختر زهرا زبانزد است  تا روز حشر ما همه حیران زینبیم مثل خدیجه هستی خود را فدا نمود  مبهوت عزم راسخ و ایمان زینبیم او یک تنه مقابل دشمن قیام کرد  دلداده‌های رزم نمایان زینبیم مانند مرد باشد اگر چه که خانم است خون علی میان رگش در تلاطم است او آمده زمین و زمان را تکان دهد مثل مسیح بر تن هر مرده جان دهد او آمده که با کرم کردگاریش با نور خویش بر سر ما سایه‌بان دهد او آمده که آیه‌ای از «هل اتی» شود بر دست‌های خالی ما آب و نان دهد او آمده که با نخی از تار چادرش بر دوستدار فاطمه برگ امان دهد او آمده پیمبر خورشید طف شود در ماجرای کرب و بلا امتحان دهد او آمده که حق خودش را ادا کند یعنی به راه عشق، دو تا نوجوان دهد او آمده برای حسین خواهری کند او آمده که خواهریش را نشان دهد خواهر ـ برادری که عزیز دل هم‌اند تنها همین دو عاشق و معشوق عالم‌اند هرگز کسی شبیه تو خواهر نبود و نیست در آسمان عاطفه اختر نبود و نیست دار و ندار تو همه وقف حسین بود مانند تو به پای برادر نبود و نیست حتی تو از عصاره جانت گذشته‌ای در کربلا، شبیه تو مادر نبود و نیست بر شانه صبور تو بار رسالت است مانند تو کسی که پیمبرنبود و نیست در ذیل خطبه‌های فصیح تو گفته‌اند: اصلاً کسی شبیه تو حیدر نبود و نیست شیوایی کلام تو را هیچ کس نداشت از ذوالفقار نطق تو خوشتر نبود و نیست زینب شدی که زینت شیرخدا شوی یعنی کسی شبیه تو زیور نبود و نیست در دفتر ثنای تو ای یاس مریمی این بس بُوَد که عالمه بی معلمی هر دختری که دختر زهرا نمی‌شود هر بانویی که زینب کبری نمی‌شود دار و ندار حضرت حیدر، مجلله جز تو کسی که زینت بابا نمی‌شود وصف و مدایح همه خاندانتان در فهم و عقل ما به خدا جانمی‌شود پرونده زمین و زمان،زیر دست توست بی اذن تو که نامه‌ای امضا نمی‌شود صبر و ادب به پای تو قد خم نموده‌اند این واژه‌ها بدون تو معنا نمی‌شود دریا اگر مرکب وگل‌ها قلم شوند یک شمه از فضائلت انشا نمی‌شود عیسی به نام نامی تو می‌دهد شفا بیخود مقام او که مسیحا نمی‌شود شأن ومقام حضرت مریم ز مهر توست بی مهر تو که بانوی دنیا نمی‌شود صدیقه و زکیه و تندیس عفتی تو گوهر مقدسه بحر عصمتی آیینه تمام کمالات مادری یادآور جلال وکمال پیمبری مستجمع جمیع صفات علی تویی یعنی تویی علی و علی تو، چه باوری؟ حیدر اگر به شهر علوم نبی در است بانو!تو هم به شهر وصال حسین، دری وقتی به روی دست نبی گریه می‌کنی چشم انتظار دیدن روی برادری در پای درس مادر خود پا گرفته‌ای بیخود نشد که عالمه آل حیدری علم لدنی تو گواه کمال توست الحق که از سلاله زهرای اطهری با هر کلام خود به عدو تیغ می‌کشی در رزم خود شبیه برادر، دلاوری با قدرتت به قله دل‌ها علم زدی فتح الفتوح آل علی را رقم زدی ای بانویی که اسوه شدی بر ادیب‌ها مدح و فضائل تو بُوَد از عجیب‌ها با هر خطابه تو علی زنده می‌شود مبهوت ذوالفقار کلامت خطیب‌ها وقتی که با حسین خودت حرف می‌زنی پیچیده می‌شود همه جا عطر سیب‌ها ای یادگار فاطمه، علیا مخدره زهرا نسب شدی که شوی از نجیب‌ها وقتی که نام توست به دارو چه حاجت است اصلاً نیاز نیست وجود طبیب‌ها با نام تو تمامی حاجات ما رواست ای بهترین تجلی «امن یجیب‌ها».. اسلام با حضور تو ریشه دوانده است عالم از این شهامت تو مات مانده است زینب اگر نبود که زمزم نداشتیم از ابر دیده بارش نم نم نداشتیم زینب اگر نبود دگر کعبه‌ای نبود باور کنید روح دعا هم نداشتیم زینب اگر نبود، میان کتاب حق جایی برای سوره مریم نداشتیم زینب اگر نبود کرم زاده‌ای نبود مثل حسن کریم دو عالم نداشتیم زینب اگر نبود به دنباله حسین جایی برای واژه «جانم» نداشتیم این حرف آخر است که امشب قلم نوشت زینب اگر نبود محرم نداشتیم 🔸شاعر: #محمد_فردوسی ___________________

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب امشب علی ولیمه به خلق جهان دهد امشب زمین فروغ به هفت آسمان دهد امشب خدا تجلی خود را نشان دهد با خط نور، بر همه خط امان دهد میلاد شیر دخت علی، شیر داور است سر تا قدم حقیقت زهرای اطهر است باید دوباره خلقت پیغمبری چنین آرد ز کعبه بنت اسد حیدری چنین بخشد خدا به ختم رسل کوثری چنین کز دامنش ظهور کند دختری چنین فخر رسول و فاطمه «زِینِ اَب» است این ام الکتاب صبر و رضا، زینب است این بَدرُ المنیر و شمس ضُحای علی است این بعد از بتول عقده گشای علی است این یادآور صدای رسای علی است این آیینه تمام نمای علی است این گفتار وحی در سخنش آفریده‌اند یا صورتی ز پنج تنش آفریده‌اند این مریم مقدس طاهاست، زینب است این یادگار ام ابیهاست، زینب است این نور چشم حضرت زهراست، زینب است این افتخار عصمت کبراست، زینب است در وصف او من آنچه بگویم شکست اوست آثار بوسه‌های علی روی دست اوست زینب که لحظه‌هاست همه یادواره اش زینب که سال‌هاست سراسر هزاره اش زینب که دل برد ز پیمبر نظاره اش زینب که خلقت است مطیع اشاره اش زینب که با صدای علی حرف می‌زند در شهر کوفه جای علی حرف می‌زند این است بانویی که پیام آوری کند هنگام خطبه معجزه حیدری کند یک عمر بر حسین و حسن مادری کند با دست بسته بر اسرا رهبری کند باران رحمت است که ریزد ز ابر او دین زنده از قیام حسین است و صبر او ای در تن مطهر تو جان پنج تن ایمان تو حقیقت ایمان پنج تن از کودکیت شمع شبستان پنج تن چشم تو آبیار گلستان پنج تن یادآور تکلم زهرا بیان توست اعجاز ذوالفقار علی در زبان توست حیدر ثنات گفته که این حیدر من است کوثر دعات کرده که این کوثر من است خون حسین گفته پیام آور من است قرآن دهد شعار که احیاگر من است صبر و رضا به مادری‌ات کرده افتخار خون خدا به خواهری‌ات کرده افتخار ایثار و صبر جمله ای از مکتب تو اند آیات نور گوهر لعل لب تو اند تو آسمانی و شهدا کوکب تو اند بالای نیزه محو نماز شب تو اند بسیار زن که صابر و نستوه بوده است کی مثل تو «رَأیتُ جَمیلا» سروده است بر شکر قتلگاه تو از داور آفرین بر استقامت تو ز پیغمبر آفرین بر ذوالفقار نطق تو از حیدرآفرین بر خطبه دمشق تو از مادر آفرین وقتی شدی به کوفه پیام آور حسین لبخند فتح زد به سر نی سر حسین از حنجر حسین تو، خنجر شکست خورد با خطبه تو خصم ستمگر شکست خورد تنهایی و ز صبر تو لشکر شکست خورد طغیان و ظلم تا صف محشر شکست خورد تو یک تنه تمام سپاه ولایتی حق است این که دختر شاه ولایتی پیغمبر حسین تویی با خطاب فتح نازل به سینه‌ات شد از اول کتاب فتح گردیده امتت سپه بی حساب فتح روی تو شد به برقع خون آفتاب فتح میثم هماره با تو مگر گرم گفتگوست کز معجز تو بار مضامین به نخل اوست 🔸شاعر: #استاد_غلامرضا_سازگار _______________________

در زندگی هیچ لذتی بزرگ‌تر از غلبه بر سختی وجود ندارد. لذت عبور از یک پله ، و رفتن به پله بعدی ... ساختن آرزوهایی جدید ، و تماشای به ثمر نشستن آنها ، همه لذت بخش هستند با ایمان و تلاش ادامه بده. و مطمئن باش، هیچ کوششی بدون‌‌ نتیجه نخواهد ماند ...

گاهی وقت ها برای انداختن درخت باید صد ضربه تبر بزنید. از این صد ضربه ، نود و نه ضربه‌ ی اول کارش این است ، که شرایط را برای ضربه‌ صدم آماده کند. اینکه درخت درطول نود و نه ضربه سر جایش است ، دلیل بر بیهودگی آن ضربات نیست ، دلیل دلسردی نیست ، دلیل ناامیدی نیست اینکه اقداماتی که می کنیم ، به سرعت جواب نمی دهد ، نباید در عزم و اراده ما خللی ایجاد کند. پس باید هر کاری که انجام میدهیم بگذاریم به حساب یکی از همان نود و نه ضربه اول. ضربه صدم بالاخره از راه میرسد و درخت را می‌ اندازد ، نگران نباش موفقیت صبر می خواهد ... .

#حضرت_زینب گفت پیغمبر ، حسینم هست کشتی نجات بادبان و محور و سکان و لنگر زینب است 🔹https://eitaa.com/Arbabhosyn

#حضرت_زینب امشب از عرشِ خدا بانگِ سعادت آمد نورِ چشمانِ علی(ع)، کوهِ صلابت آمد زینبِ حضرتِ زهراست بدانید فقط جهت ِ بندگی و صبر و رشادت آمد #محسن_زعفرانیه 🔹https://eitaa.com/Arbabhosyn🔹

#حضرت_زینب #ولادت_حضرت_زینب امشب خدا به کوثر خود داد کوثری در بر گرفته فاطمه زهرای دیگری یا این که در لباس زن آمد پیمبری یا اینکه حق به حیدر خودداد حیدری این شیردختری است که شمشیر حیدر است سر تا قدم امام حسین مکرر است این پاک تر ز حاجر و حوا و مریم است سر تا قدم صحیفۀ آیات محکم است در وصف او مدیحۀ جن و بشر کم است ام المصائب است نه ام المحرم است این سیب سرخ باغ بهشت محمد است آب و گلش تمام سرشت محمد است زهراست جان احمد و این جان فاطمه است ریحانۀ محمد و ریحان فاطمه است طاها و قدر و کوثر و فرقان فاطمه است گویی تمام وحی به دامان فاطمه است تنها فهیمه ای که ندیده مفهمه از کودکی است عالمۀ بی معلمه بی او درخت سبز ولایت ثمر نداشت دریای آرزوی نبوت گهر نداشت انگار روز حادثه کم از پدر نداشت الحق که صبر مادر از این خوب تر نداشت وقت سکوت هم نفسش انفجار بود شمشیر اگر نداشت خودش ذوالفقار بود ام الکتاب صبر و رضا کیست زینب است فصل الخطاب کرب و بلا کیست زینب است فریاد خون خون خدا کیست زینب است آیینۀ حسین نما کیست زینب است زینب که لحظه لحظه شده غرق در حسین در گاهواره چشم گشوده است بر حسین زینب که چشم یوسف زهرا به سوی اوست حبل المتین شیر خدا تار موی اوست آیینۀ جمال خداوند روی اوست هرجا حسین جلوه کند گفتگوی اوست آبی که دارد آبرو از خاک کوی اوست زین اب است و زین رسول خداست این آیینه دار عرصۀ کرب و بلاست این زینب زنی که بوده به مردان امامتش اعجاز سید الشهدا در کرامتش هر روز هست روز بزرگ قیامتش دین سرفراز آمده در ظل قامتش با خون نوشته اند شهیدان مکتبی زینب حسینی است و حسین است زینبی 🔸شاعر: #استاد_غلامرضا_سازگار ________________________

#حضرت_زینب در مدح تو لال می شود هر "غالی" تو مثل خدا محول الاحوالی در روز ولادت تو ای خواهر عشق جای همه ی مدافعانت خالی 🔸شاعر: #محمد_کاظمی_نیا ____________________ https://eitaa.com/Arbabhosyn