🔶گرایش به جنبه های قومی و ملی در زبانهای اروپایی «ناسیونالیسم» خوانده میشود که برخی آن را ملت پرستی ترجمه کرده اند. ناسیونالیسم بر عواطف و احساسات قومی و ملی متکی است نه برعقل و منطق.
🔷البته نباید ناسیونالیسم را به طور کلی محکوم کرد، چرا که اگر به جنبه های مثبت آن پرداخته شود موجب همبستگی و خدمت بیشتر به کسانی که با آنها زندگی مشترک داریم میشود و چنین ناسیونالیسمی منافی عقل و منطق نیست و از نظر اسلام نیز مذموم نمی باشد. بلکه طبعاً اسلام برای کسانی که با ما نزدیکی بیشتری دارند از قبیل همسایگان و خویشاوندان حقوق قانونی بیشتری قائل است.
💢ناسیونالیسم عقلاً زمانی محکوم است که جنبه منفی به خود می گیرد. یعنی افراد را تحت عنوان ملیتهای مختلف از یکدیگر جدا می کند و روابط خصمانه ای میان آنها به وجود آورده و حقوق طبیعی دیگران را نادیده می گیرد. نقطه مقابل ناسیونالیسم انترناسیونالیسم است که به قضایا با مقیاسی جهانی می نگرد و احساسات ناسیونالیستی را محکوم می کند.
📖کتاب #اسلام_و_ایران به کوشش #حجت_الله_ابراهیمیان
#اسلام
#ایران
#آموزش_مفاهیم
📌@canoon_org
کانون اندیشه جوان
🔶 یکی از علومی که در دامن #فرهنگ اسلامی زاده شد و رشد و تکامل یافت عرفان است درباره #عرفان از دو جنبه میتوان بحث و تحقیق کرد: از جنبه اجتماعی و از جنبه فرهنگی #عرفا با سایر طبقات فرهنگی اسلام از قبیل #مفسرين، #محدثين، #فقها، #متكلمين ،#فلاسفه، ادبا شعرا و ... تفاوت عمده ای دارند.
🔷آنها علاوه بر این که یک طبقه فرهنگی را تشکیل میدهند و دانشی به نام عرفان به وجود آورده اند توانسته اند یک فرقه اجتماعی با ویژگی هایی خاص در جهان اسلام به وجود آورند، در حالی که سایر طبقات فرهنگی از قبیل فقها و حکما و دیگران که صرفاً طبقاتی فرهنگی هستند، یک فرقه مجزا از دیگران به شمار نمی روند.
🔻اهل عرفان هرگاه از جنبۀ فرهنگی بررسی شوند با عنوان «عرفا» و هرگاه از اجتماعی شان مورد کنکاش واقع شوند، با عنوان «#متصوفه» خوانده میشوند. عرفا و متصوفه هر چند یک انشعاب مذهبی در اسلام تلقی نمی شوند و خود نیز مدعی چنین انشعابی نیستند و در همه فرق و مذاهب اسلامی حضور دارند با این حال یک گروه وابسته و به هم پیوسته اجتماعی هستند و دارای یک سلسله ،افکار اندیشه ها و حتی آداب مخصوص در معاشرت ها و لباس پوشیدن و احیاناً آرایش سر و صورت و سکونت در خانقاه ها و... می باشند که به آنها به عنوان یک فرقه مذهبی و اجتماعی رنـگ بـه خصوصی می دهد.
🔺البته همواره (خصوصاً در میان شیعه) عرفایی بوده و هستند که هیچ تفاوت ظاهری ای با دیگران ندارند و در عین حال عميقاً اهل سیر و سلوک عرفانی میباشند در واقع عرفای حقیقی این طبقه اند، نه گروه هایی که آداب بسیار از خود اختراع کرده و بدعت ها ایجاد نموده اند. ما در بحث های تاریخی خود به جنبه اجتماعی و فرقه ای و در حقیقت به جنبه تصوف عرفانی نمیپردازیم و فقط آن را از جنبه فرهنگی و از نظر تسلسل تاریخی مورد بررسی قرار میدهیم.
💢عرفان به عنوان یک دستگاه علمی و فرهنگی دارای دو بخش:
💠 بخش عملی و بخش نظری
🔸بخش عملی عبارت است از آن چه روابط و وظایف انسان را با خود، با جهان و با خدا بیان میکند و توضیح میدهد عرفان در این بخش مانند اخلاق علمی عملی است. این بخش از عرفان «#سیر_و_سلوک» نامیده می شود.
🔹بخش دیگر عرفان نظری است که به تفسیر هستی، یعنی تفسیر خدا، جهان و انسان می پردازد عرفان در این بخش مانند فلسفه است و خواهان تفسیر هستی هستند. عرفان همانطور که در بخش اول با #اخلاق تفاوت هایی دارد، در این بخش نیز از جنبه هایی با #فلسفه متفاوت است.
📖کتاب #اسلام_و_ایران به کوشش #حجت_الله_ابراهیمیان
#معرفی_کتاب
#آموزش_مفاهیم
#کانون_اندیشه_جوان
📌@canoon_org