eitaa logo
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
1.5هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
1.6هزار ویدیو
36 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
📝 ترجمه و شرح خطبه «۸۳» 🔹بخش دوم ✅ توصیه به تقوا ↩️اين احتمال نيز وجود دارد که اين تکرار، براى اف
📝 ترجمه و شرح خطبه «۸۳ بخش سوم» 🔴صحنه هولناک محشر! در اين بخش از خطبه که به راستى خطبه اى است «غرّاء» و درخشان و بيدارگر، امام(عليه السلام) بعد از حمد و ثناى الهى و توصيه به تقوا و شرح بى وفايى و بى اعتبارى دنيا، به سراغ معاد مى رود و ترسيمى تکان دهنده از صحنه محشر و حال خلايق در آن روز مى کند، که غافل ترين افراد را بيدار مى سازد و به سوى آن هدف تربيتى که امام(عليه السلام) از اين خطبه دارد، گام به گام نزديک مى کند، به گونه اى که نشان مى دهد اين طبيب روحانى، براى درمان دردمندان کاملاً حساب شده قدم برداشته و برنامه ريزى مى کند. نخست مى فرمايد: «اوضاع اين جهانِ ناپايدار، همچنان ادامه مى يابد و زمانها پشت سر هم سپرى مى شود و رستاخيز نزديک مى گردد» (حَتَّى إِذَا تَصَرَّمَتِ الاُْمُورُ، وَ تَقَضَّتِ الدُّهُورُ، وَأَزِفَ النُّشُورُ). اين سه جمله اشاره هاى روشنى به پايان جهان دارد. در نخستين جمله: به گذشت و فناى همه چيز: عمرها، قدرتها، اموال و ثروتها و... اشاره مى کند. و در جمله دوم: به پايان گرفتن ماهها و سالها و قرنها و در جمله سوم: که نتيجه آن است نزديک شدن رستاخيز و آشکار شدن نشانه هاى آن. در اين که پايان جهان با انقلاب هاى هول انگيزى خواهد بود - آنچنان که قرآن مجيد در آيات فراوانى بيان کرده است - و دوران برزخ چگونه مى گذرد، امام(عليه السلام) اشاره اى ندارد، بلکه مستقيماً به سراغ رستاخيز مردگان و قيام آنها از قبرها، که قسمت حسّاس مطلب است، مى رود و مى فرمايد: «(در اين هنگام) آنها را از شکاف قبرها و آشيانه هاى پرندگان و لانه هاى درندگان و ميدان هاى هلاکت خارج مى کنند» (أَخْرَجَهُمْ مِنْ ضَرَائِحِ الْقُبُورِ، وَ أَوْکَارِالطُّيُورِ، وَ أَوْجِرَةِالسِّبَاعِ، وَ مَطَارِحِ الْمَهَالِکِ). گاه انسان به مرگ طبيعى و در ميان جمع از دنيا مى رود و او را به خاک مى سپارند و گاه ممکن است در بيابانى تنها چشم از جهان فروبندد و بدن بى جان او طعمه پرندگان شود، گاه ممکن است حيوان درنده اى او را بخورد و گاه ممکن است در دريا و صحرايى يکّه و تنها دار فانى را وداع کند و بدن او بپوسد و خاک شود و يا در زلزله ها، در زير آوارها از بين برود. امام(عليه السلام) مى فرمايد: خداوند از جايگاه همه آنها، در هرجا باشند، باخبر است و با فرمان رستاخيز، همه را از جايگاهشان به حرکت درمى آورد و براى حساب و کتاب آماده مى سازد. امام(عليه السلام) در ضمن، اشاره لطيفى به اين نکته دارد که هيچ کس نمى داند در پايان عمر، چگونه چشم از دنيا فرو مى بندند و قبر واقعى او کجاست و اين خود نکته اى است آموزنده و بيدارگر، و به گفته قرآن کريم: «وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَکْسِبُ غَداً وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَىِّ أَرْض تَمُوتُ; هيچ کس نمى داند فردا چه مى کند و هيچ کس نمى داند در کدامين سرزمين از دنيا مى رود.» اين سخن مانند بسيارى از آيات قرآن، معاد جسمانى را به طور صريح بيان مى کند; چراکه آنچه در قبرها يا آشيانه پرندگان و لانه هاى درندگان قرار دارد، خاکها و استخوانهاى اين بدن است وگرنه روح پس از جدايى از بدن، جايگاهش قبر نيست. شرح بيشتر را در اين زمينه در بحث نکات خواهيم داد. ممکن است در اينجا اين سؤال مطرح شود که از بسيارى از آيات قرآن برمى آيد که در پايان دنيا، زمين به کلّى ويران مى شود; با اين حال چگونه قبرها به حال خود باقى مى مانند؟ پاسخ اين سؤال نيز در بحث نکات خواهد آمد. سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن مى افزايد: «با شتاب به سوى فرمان (و دادگاه) پروردگار حرکت مى کنند، در حالى که گردن کشيده اند (و نگران سرنوشت خويشند و هنگامى که در دادگاه الهى حضور مى يابند) به صورت گروههاى خاموش، صف به صف ايستاده، به گونه اى که چشم به خوبى آنها را مى بيند و صداى دعوت کننده (الهى) به آنها مى رسد» (سِرَاعاً إِلَى أَمْرِهِ، مُهْطِعِينَ إِلَى مَعَادِهِ، رَعِيلا صُمُوتاً، قِيَاماً صُفُوفاً، يَنْفُذُهُمُ الْبَصَرُ، وَيُسْمِعُهُمُ الدَّاعِي).  اين جمله هاى کوتاه و پرمعنا، با آهنگ خاصى که دارد، ترسيمى گويا از وضع بندگان در صحنه محشر است; ترسيمى بسيار تکان دهنده و وحشت آفرين! همين تعبير و تعبيرات مشابهى در قرآن مجيد درباره حرکت انسانها در صحنه محشر آمده است، که گاهى تعبير به «سِرَاعاً» شده و گاه تعبير به «يَنْسِلُونَ» که آن نيز به معناى شتابان رفتن است و گاه تعبير به «کَاَنَّهُمْ إلَى نُصُب يُوفِضُونَ»که آن نيز به معناى حرکت سريع است. حرکت آنها به صورت گروهى و ايستادن آنها در صحنه محشر در صفوف مختلف، يا به خاطر اين است که، مردم به تناسب اعمال و رفتارشان از يکديگر جدا مى شوند و هر کس با همانندش، در يک صف قرار مى گيرد و طبعاً سرنوشت مشترکى دارد و يا از اين جهت است که هر گروهى که در گورستانى با هم بودند، با هم به حرکت درمى آيند... ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💡امام علی علیه السلام: اهل دنیا چون کاروانی باشندکه هنوز بارانداز نکرده، کاروانسالارشان بانگ برمی دارد که بار بندند و بروند 📖قسمتی از حکمت 415 نهج البلاغه @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
3.74M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❓ چرا به ما شیعه جعفری می‌گویند؟ 🎙حجت الاسلام عالی @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: پنجاه و نهم 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی 4- ﺣﺎﻛﻢ، ﺍﺑﻮﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺣﺴﻜﺎﻧﻲ (ﺷﺮﺡ
ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: شصت 🔷واقعه غدیرخم 6- ﺷﻤﺲ ﺍﻟﺪﻳﻦ، ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻤﻈﻔﺮ، ﺳﺒﻂ ﺍﺑﻦ ﺟﻮﺯﻱ، ﺣﻨﻔﻲ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 654 ﺩﺭ ﺗﺬﻛﺮﻩ ﺧﻮﺩ ﺻﻔﺤﻪ 19 ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺍﺑﻮ ﺍﺳﺤﻖ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩﺵ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺎﻃﺮﺍﻑ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻠﺎﺩ ﺷﺎﻳﻊ ﺷﺪ، ﻭ ﺑﺤﺮﺙ ﺑﻦ ﻧﻌﻤﺎﻥ ﻓﻬﺮﻱ ﺭﺳﻴﺪ، ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﻧﺎﻗﻪ ﺍﻱ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﺏ ﻣﺴﺠﺪ ﻧﺎﻗﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻘﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺯﺍﻧﻮ ﺑﺰﻣﻴﻦ ﺯﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺑﻨﺎﻡ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﺎﻧﺤﻀﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﻳﻜﺘﺎﺋﻲ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻭ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﭘﻨﺞ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺯﻛﺎﻩ ﭘﺎﻙ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﻣﺎ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ. ﺑﺎﻳﻨﻬﺎ ﺍﻛﺘﻔﺎ ﻧﻜﺮﺩﻱ ﺗﺎ ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﺖ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩﻱ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﻭ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺩﺍﺩﻱ ﻭ ﮔﻔﺘﻲ: " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ " ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﻮﺩﺕ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍ؟ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻗﺴﻢ ﺑﺨﺪﺍﺋﻲ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﻦ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﻱ ﺭﺍ ﻧﻨﻤﻮﺩﻡ، ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺣﺮﺙ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ، ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﻦ، ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻧﺎﻗﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺑﺮ ﺍﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﻫﻠﺎﻙ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ: " ﺳﺎﻝ ﺳﺎﺋﻞ ﺑﻌﺬﺍﺏ ﻭﺍﻗﻊ.. " ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺁﻳﺎﺕ. 7- ﺷﻴﺦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻤﻨﻲ ﻭﺻﺎﺑﻲ ﺷﺎﻓﻌﻲ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﺍﻟﺎﻛﺘﻔﺎﺀ ﻓﻲ ﻓﻀﻞ ﺍﻟﺎﺭﺑﻌﻪ ﺍﻟﺨﻠﻔﺎﺀ " ﺣﺪﻳﺚ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 128 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 8- ﺷﻴﺦ ﺍﻟﺎﺳﻠﺎﻡ ﺣﻤﻮﻳﻨﻲ- ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 722 ﺩﺭ " ﻓﺮﺍﻳﺪ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ " ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺳﻴﺰﺩﻫﻢ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﻣﺮﺍ ﺷﻴﺦ ﻋﻤﺎﺩ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺣﺎﻓﻆ ﺑﻦ ﺑﺪﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻧﺎﺑﻠﺲ ﺩﺭ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻢ، ﺑﺮ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻗﺎﺿﻲ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺼﻤﺪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﺑﺮ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺠﺒﺎﺭ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻮﺍﺭﻱ ﺑﻴﻬﻘﻲ، ﺑﺮ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﻭﺍﺣﺪﻱ ﻛﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻣﺎﻥ ﺍﺑﻲ ﺍﺳﺤﻖ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻛﻪ: ﺳﻔﻴﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﻴﻴﻨﻪ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ: " ﺳﺎﻝ ﺳﺎﺋﻞ ﺑﻌﺬﺍﺏ ﻭﺍﻗﻊ " ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ؟ ﮔﻔﺖ.. ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺸﺮﺣﻲ ﻛﻪ ﺑﻠﻔﻆ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﺹ 128 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ. 9- ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﺯﺭﻧﺪﻱ، ﺣﻨﻔﻲ (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺝ 1 ﺹ 203 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ) ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﻣﻌﺎﺭﺝ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ " ﻭ " ﺩﺭﺭ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ " ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 10- ﺷﻬﺎﺏ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﺑﺎﺩﻱ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 849 ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﻫﺪﺍﻳﻪ ﺍﻟﺴﻌﺪﺍﺀ " ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻫﺸﺘﻢ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ ﻭ ﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ [ ﺻﻔﺤﻪ 133] ﻭ ﺍﻧﺼﺮ ﻣﻦ ﻧﺼﺮﻩ، ﻭ ﺍﺧﺬﻝ ﻣﻦ ﺧﺬﻟﻪ، ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻛﻔﺎﺭ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮﺍﺭﺝ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ، ﻭ ﺁﻣﺪ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻳﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﻛﺎﻓﺮ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﻖ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻓﺮﻭ ﺁﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ، ﺭﺍﻭﻱ ﮔﻮﻳﺪ ﭘﺲ ﺳﻨﮕﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺷﻜﺴﺖ، ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ: " ﺳﺎﻝ ﺳﺎﺋﻞ... " ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ. 11- ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﻦ ﺻﺒﺎﻍ ﻣﺎﻟﻜﻲ ﻣﻜﻲ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 855 ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﺍﻟﻔﺼﻮ ﻝ ﺍﻟﻤﻬﻤﻪ " ﺻﻔﺤﻪ 26 ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 12- ﺳﻴﺪ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺳﻤﻬﻮﺩﻱ ﺷﺎﻓﻌﻲ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 911 (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺝ 1 ﺹ 215 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ) ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺩﺭ " ﺟﻮﺍﻫﺮ ﺍﻟﻌﻘﺪﻳﻦ " ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 13- ﺍﺑﻮ ﺍﻟﺴﻌﻮﺩ ﻋﻤﺎﺩﻱ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 982، ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 8 ﺗﻔﺴﻴﺮﺵ ﺹ 292 ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ: ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﻭ (ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻋﺬﺍﺏ) ﺣﺮﺙ ﺑﻦ ﻧﻌﻤﺎﻥ ﻓﻬﺮﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻘﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ: ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺎﻭ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺒﺎﺭ، ﺑﻠﺎ ﺩﺭﻧﮓ ﺧﺪﺍ ﺳﻨﮕﻲ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺪﻣﺎﻍ ﺍﻭ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻀﻮ ﺯﻳﺮﻳﻦ ﺍﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻡ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا