#تجربه_من #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #عقیم_سازی #معرفی_پزشک #برکات_فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست من ۱۸ ساله بودم که ازدواج کردم. همون سال دیپلم گرفتم و سال بعدش دانشگاه قبول شدم. در ۲۰ سالگی دختر عزیزم با یک بارداری بسیار سخت و طاقت فرسا بدنیا اومد. اون سالها شعار "فرزند کمتر زندگی بهتر" تبلیغ می شد. من عاشق بچه بودم ولی تبلیغات و شرایط مالی باعث میشد که حتی جرات نکنم به همسرم بگم که فرزند دیگری بیاریم. همسرم کلا با بچه مخالف بود و من رو تشویق میکرد تا دکترا بگیرم و وارد بازار کار بشم ولی من دوست نداشتم. تا ۵ سالگی دخترم صبر کردم، بلاخره همسرجان با بی میلی راضی شد، اما حالا خدا نمیخواست. قبلش بابای بچه نمیخواست. دو سال دویدم دنبال بچه تا با نذر و نیاز دومی رو باردار شدم. خبر بارداریم اصلا همسرم رو خوشحال نکرد😔 حتی مامانم گفت تو سر اولی خیلی اذیت شدی، میخواستی چکار بچه! خواهرشوهرم حامله نمیشد و مادر شوهرم مدام غر میزد همه یدونه دارن چه خبره حالا😳😳 و من در کنار ویار و حال بدم، غصه میخوردم و دم نمیزدم تا پسر عزیزم بدنیا اومد. در طول مدت بارداریم برای خواهر شوهرم دعا کردم و الان پسرش با پسرم دوستان خوبی هستند😄 خب پر واضحه که باید دکان رو تعطیل میکردم دیگه😱😱 ولی عشق به بچه را کجای دلم میگذاشتم. از خدا یواشکی میخواستم که خدایا تو اگه بخوای میشه کمکم کن من ۴تا بچه میخوام آخه😕 باورتون نمیشه تولد ۳۰ سالگیم گریه کردم😔 آخه ۳۰ سالم بود و من فقط یک دختر ۱۰ ساله و یک پسر ۳ ساله داشتم، با شوهری متنفر از بارداری... خدای مهربان دعام رو قبول کرد میدونین کی؟ وقتی پسرم ۱۰ ساله بود. واقعا نمیدونم چطور شد، فقط بی بی چکم مثبت بود در سن ۳۷ سالگی، ذوق مرگ بودم ولی چطور به همسرم بگم😱😱 چشمتون روز بد نبینه، در واقع شوک بزرگی برای کل خانواده بود. دخترم گریه میکرد الان خواستگار زنگ بزنه بپرسه چند نفرین، آبرومون میره😳 شوهرم که تا ۵ ماهگی میگفت بریم سقط کنیم. خلاصه مجبور شدم یه کودتای خانوادگی انجام بدم تا همه دهان هاشون رو ببندن👹😈 و دختر نازنینم پا به این دنیا گذاشت. تو اتاق عمل، همسرم از دکتر خواست که عمل بستن لوله ها رو برام انجام بده، من هم راضی شدم چون توان مقابله با اینهمه مخالف رو نداشتم. به هرحال خوشحال بودم، چون حالا لااقل ۳ تا بچه داشتم. ولی از اونجایی که خدا همه رو امتحان میکنه، دختر زیبای من با اون مژه های بلند و خوشگلش مریض بود، بعد دوماه فهمیدیم نصف قلب نداره😪😪 مثل یک پتک بود حرف دکتر برامون، تمام خاطرات دوران بارداریم از جلوی چشمام گذشتن همه امواج منفی و ناشکریها، خدای من، تو میدونی که من عاشق بچم و در تنهایی کنج دلم چقدر شاکر تو بودم🙏🙏 راضی بودم به رضای خدا و در ۵ ماهگی دختر عزیزم میهمان حضرت علی اصغر شد. من که بعد از ۱۸ سال از اولین فرزندم دوباره سیسمونی خریده بودم، با بهت و حیرت به اونها نگاه میکردم و به دنبال بچه گمشدم بودم. پسر و دختر بزرگم خیلی حالشان بد بود 😟 او با همه مریضیش صفا و عشق خونه مون بود💔 ما رو افسرده کرد و رفت. وقتی دکتر زنانم خانم دکتر آل یاسین عزیزم که زحمت همه بچه های من با ایشون بود، متوجه شدند. گفتن ناراحتی نداره بیا برات IVF میکنم. من تازه یادم افتاد که ای وای من لوله هام رو بستم😱پس آرزوی ۴بچه و.... خلاصه همسرم برای اولین بار آرزوی بچه کرد و با خوشحالی و طیب خاطر ما رفتیم این عمل را انجام دادیم و در سالگرد فوت دختر عزیزم و در عید سعید غدیر خدا یک جعبه کادویی بزرگ به ما هدیه داد. میدونین چی؟! یک دختر و یک پسر ناز😍😍 وقتی دیدمشون و حتی الان که براتون مینویسم زار زدم😭😭 خدا منو به آرزوم رسونده بود😍 خدایا عاشقتم🙏 حالا الان در ۴۵ سالگی، دوقلوهام به مدرسه میرن. پسرم سالهای آخر دبیرستانش را میگذرونه و از همه مهمتر در انتظار نوه عزیزم هستم. خانواده ای خوشحال دارم و همسرم شرمنده از گذشته، بوجود فرزندانش افتخار میکنه. چند شب پیش خاطراتمان را مرور میکردیم با هر بچه ای خانه ای بزرگتر خریدیم و ماشین بهتر گرفتیم. دکترا گرفتیم و با قدم فرزند از دست رفتمان بزرگ شدیم، صبور شدیم و دنیا را طور دیگر دیدیم. بچه ها دور از جان همه عزیزان حتی اگر از دست بروند باز هم برای ما اجر و پاداش مزد دارند. امیدوارم خداوند نعمت مادر شدن رو به همه عطا کند و فرزندانمان را سربازان ولایت قرار دهد🌹 کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۸۶ #فرزندآوری #سختیهای_زندگی #حرف_مردم #آسیبهای_تک_فرزندی #تنبلی_تخمدان #برکات_فرزندآوری #قسمت_سوم تو راه برگشتن به خونه هی تو فکر بودم خدایا کاش بشه جواب مثبت شه. دوباره میگفتم نه خیلی بعیده، تا غروب تو دلم آشوب بود. من همیشه تو شرایط فوق العاده سخت زندگیم ک فکرم مشغول میشه و تو دوراهی گیر میکنم یه استخاره به قرآن می زنم. اون روزم گفتم بذار قرآن رو باز کنم ببینم خوب میاد یا بد... آیه ای ک اومد بدجور تکونم داد. سوره حجر ص ۲۶۵...(فرشته ها بر او وارد شدند، بگو ما تورا به غلامی حکیم بشارت میدهیم)😇😇😇 شب که جواب آزمايش رو گرفتم تو بغل شوهرم گریه و خندم تو ماشین قاطی شده بود. این شیرین ترین جواب مثبت زندگیم بود😭 خدا میدونه چه حالی بودم، احساس کسی که اصلا بچه نداشته و حالا پس از سالها خدا نظر لطف بهش کرده داشتم. از استرسهای بارداریم که داشتم دیگه چیزی نمیگم فقط اینو بگم که بخاطر اینکه ما تمام اطرافیانمون با بچه مخالفن تا نزدیکای هفت ماهگی هیچکس خبر نداشت حتی خانوادم و وقتی فهمیدن همه شوکه شدن...😝 در مورد زایمان هم بگم که کل بارداریم با این ترس گذشت که نکنه زایمانم عین قبلی باشه ولی در دقایق نود که بیمارستان بودم دوباره اوضاع بد شد و این بار سزارین شدم. هرچند که درد اونم کم از طبیعی نبود ولی هزاران مرتبه شکر که فرشته کوچکم به سلامت بعداز اون همه استرس بغل گرفتم.🥰🥰🥰 از وجود نازنین کوچکم بخوام بگم حقیتا بعد از سیزده سال زندگی انگار این اولین بچمه. شور و شوقی که به خونه مون اومده با بچه اول هم نیومده بود. پسر ساکت منزوی آروم و کم حرف من که تا قبل از بچه حتی لقمه دهنشم من آماده میکردم اینقدر مستقل شده و روحیه اش خوب شده که حتی اطرافیان هم فهمیدن... خانوادم چنان عاشقشن که خدا داند و میگن که بعد از سالها زندگی ما هم انگار شاد شده با وجود بچه تو... من و شوهرم جوری عاشقشیم که هرشب بهش میگیم اگه میدونستیم اینقد خوبی زودتر میاوردیمت😘هر بار به چهره پاکش نگاه میکنم و برام میخنده و چشاشو ناز میکنه، دلم براش ضعف میره و حس میکنم خدا یکی از فرشته هاشو گلچین کرده و از بهشت برام فرستاده. از برکت وجودشم اصلا نمیخوام چیزی بگم اصلا چیزی از خدا نمیخوام چون وجود همین دوتا بچه سالمم خودش برکته، خنده هاشون نعمته و وقتی شادی پسرمو میبینم تمام درهای رحمت انگار به روم وا شده. عشق و امید و شوقی که به زندگی من و پدرش وارد شده سراسر نو رو رحمت و برکت خالصه❤️ همه چیز که نباید پول باشه... از همینجا میگم شرمندتم پسرم که این همه سال تو رو تنها گذاشتم و بی همبازی در تنهایی بزرگ شدی. من تا ابد مدیونتم😔😔. بعد از سیزده سال زندگی من میتونستم حداقل سه یا چهار بچه داشته باشم و شاید بیشتر نه دو تا😪 بازهم از رحمت خدا ناامید نیستیم. دخترم دو ماهشه و چند ماه دیگه مجدد میخوام اقدام کنم برا سومی هرچند از واکنش اطرافیان میترسم ولی دست خدا بالای تمام دستهاست و انشالله کسی دلمونو با حرفهاش نشکنه. خداوندا به حق پهلوی شکسته مادرمون زهرا تمام منتظران رو به داشتن فرزندانی سالم و صالح چشم روشن بگردان و بچه های ما رو که به امر ولی جامعه مون به این دنیا وارد کردیم سرباز صاحب زمانمان و عصای دستمان در پیری قرار بده. عذر میخوام که طولانی شد چون من تا حالا با هیچکی درد و دل نکرده بودم و اینجا سنگ صبورم شد. اگه از من بود بیشتر براتون میگفتم ولی میترسم مدیر منو بیرون کنه😄😄همه تونو دوست دارم و منتظر خوندن تجربه های بیشتر شما عزیزان هستم. 👌👌 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۹۷ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #حرف_مردم #برکات_فرزندآوری #بارداری_خداخواسته #مخالفت_همسر #رزاقیت_خداوند سال ۹۵ ازدواج کردم در حالیکه همسرم ازدواج دومش بود و مطلقه بود، از قبلی بچه ای نداشت و زمانیکه ما ازدواج کردیم می شنیدیم که پشت سرمون میگن شوهرش نازا هست و حتما بچه دار نمیشده که با زن اولش به جدایی رسیده، ایشونم به من گفت من هیچ مشکلی ندارم میام آزمایش میدم، چون خانم اول ناسازگار بوده من بچه نخواستم. من اما استرس شدیدی بهم غالب شده بود، بخصوص که ماه اول ازدواجم رفتم و دکتر بهم گفت شما تنبلی تخمدان داری و نمیتونی فعلا حامله بشی، باید اول درمان بشی، ما هم جلوگیری نداشتیم، ماه اول نشد، ماه دوم نشد، مثل خانمای که بعده چند سال بچه دار نمیشن حس نازا بودن بهم دست داده بود و مدام گریه میکردم که چرا نمیشه... ماه سوم رفتم دکتر و یه عالمه آزمایش و دارو داد، بعد هی من میومدم داروهامو بخورم، یه چیزی میشد پشت گوش مینداختم، تصمیم گرفتم چله بگیرم، هر روز دعای توسل میخوندم بعده نماز ظهر و عصر و به امام جواد که میرسیدم ۱۴مرتبه میگفتم یا جوادالائمه ادرکنی، سه روز مونده به دوره ام طبق عادت بی بی چک زدم، بعد چند دقیقه در کمال ناباوری دیدم یه خط خیلی خیلی کمرنگ افتاد، سریع فرستادم برای خواهرم که پرستاره، ایشون گفتن که صد درصد بارداری ولی باید آزمایش خون بدی... بارداری سختی داشتم پر از استراحت و بستری و ویار شدید تا ماه نهم! وقتی دسته گلم دنیا اومد همه میگفتن آی وی اف کرده این شوهرش نازا بوده😐 خلاصه بعد از یه سال و نیم من یهو درگیر یا عالمه بیماری شدم. از این دکتر به اون دکتر، هر ماه سونو بده، دارو مصرف کن، وقتی دکتر آب پاکی رو ریخت رو دستم رفتم امامزاده شهرمون و یه دل سیر گریه کردم، خیلی حس و حال وحشتناکی بود، حس اینکه یه بیماری بد داری و معلوم نیست چه اتفاقی قراره بیافته، اون حس رو برا دشمنمم نمیخوام، خلاصه من خدارو به پیر و پیغمبر کلی امام معصوم قسم دادم که بهم فرصت بده، تا اینکه در عین ناباوری خداخواسته حامله شدم. دکتر به من هشدار داده بود نباید باردار بشم، تو اوج بی پولی و این درو اون در زدن و دکتر رفتن من نمیدونم چطور این اتفاق افتاده بود. فقط مطمئنم خدا خودش میدونست که باید اون موقع من باردار بشم. خیلی نگران بودم. با خودم می گفتم حالا این همه دارو خوردم چی میشه، نکنه روش اثر بذاره، نکنه بدنم تحمل بارداری رو نداشته باشه و... با همه ی اینا باز خداروشکر کردم و تحت نظر دکترم با تمام ویار و حال بد و دوران بارداری سخت، خداروشکر دسته گلم دنیا اومد، نکته جالبش اینکه همه منو سرزنش میکردن که با این حالم و به این زودی باردار شدم، ولی من میدونستم هیچ کار خدا بی حکمت نیست. دقیقا بعد از به دنیا اومدن بچه ام، الحمدالله رب العامین بدنم برگشت به حالت اول، یعنی بیماریام غیرفعال شدن، یعنی از خوردن دارو راحت شدم، یعنی دیگه نمیخواست هی برم سونو و... حکمت خداروشکر الانم که من بازم اصرار میکنم برا بچه، همسرم بشدت مخالفه، فقط و فقط بخاطر اوضاع مالی... الخیر فی ما وقع پناه برخدا "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۰۹۷ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #حرف_مردم #برکات_فرزندآوری #بارداری_خداخواسته #مخالفت_همسر #رزاقیت_خداوند سال ۹۵ ازدواج کردم در حالیکه همسرم ازدواج دومش بود و مطلقه بود، از قبلی بچه ای نداشت و زمانیکه ما ازدواج کردیم می شنیدیم که پشت سرمون میگن شوهرش نازا هست و حتما بچه دار نمیشده که با زن اولش به جدایی رسیده، ایشونم به من گفت من هیچ مشکلی ندارم میام آزمایش میدم، چون خانم اول ناسازگار بوده من بچه نخواستم. من اما استرس شدیدی بهم غالب شده بود، بخصوص که ماه اول ازدواجم رفتم و دکتر بهم گفت شما تنبلی تخمدان داری و نمیتونی فعلا حامله بشی، باید اول درمان بشی، ما هم جلوگیری نداشتیم، ماه اول نشد، ماه دوم نشد، مثل خانمای که بعده چند سال بچه دار نمیشن حس نازا بودن بهم دست داده بود و مدام گریه میکردم که چرا نمیشه... ماه سوم رفتم دکتر و یه عالمه آزمایش و دارو داد، بعد هی من میومدم داروهامو بخورم، یه چیزی میشد پشت گوش مینداختم، تصمیم گرفتم چله بگیرم، هر روز دعای توسل میخوندم بعده نماز ظهر و عصر و به امام جواد که میرسیدم ۱۴مرتبه میگفتم یا جوادالائمه ادرکنی، سه روز مونده به دوره ام طبق عادت بی بی چک زدم، بعد چند دقیقه در کمال ناباوری دیدم یه خط خیلی خیلی کمرنگ افتاد، سریع فرستادم برای خواهرم که پرستاره، ایشون گفتن که صد درصد بارداری ولی باید آزمایش خون بدی... بارداری سختی داشتم پر از استراحت و بستری و ویار شدید تا ماه نهم! وقتی دسته گلم دنیا اومد همه میگفتن آی وی اف کرده این شوهرش نازا بوده😐 خلاصه بعد از یه سال و نیم من یهو درگیر یا عالمه بیماری شدم. از این دکتر به اون دکتر، هر ماه سونو بده، دارو مصرف کن، وقتی دکتر آب پاکی رو ریخت رو دستم رفتم امامزاده شهرمون و یه دل سیر گریه کردم، خیلی حس و حال وحشتناکی بود، حس اینکه یه بیماری بد داری و معلوم نیست چه اتفاقی قراره بیافته، اون حس رو برا دشمنمم نمیخوام، خلاصه من خدارو به پیر و پیغمبر کلی امام معصوم قسم دادم که بهم فرصت بده، تا اینکه در عین ناباوری خداخواسته حامله شدم. دکتر به من هشدار داده بود نباید باردار بشم، تو اوج بی پولی و این درو اون در زدن و دکتر رفتن من نمیدونم چطور این اتفاق افتاده بود. فقط مطمئنم خدا خودش میدونست که باید اون موقع من باردار بشم. خیلی نگران بودم. با خودم می گفتم حالا این همه دارو خوردم چی میشه، نکنه روش اثر بذاره، نکنه بدنم تحمل بارداری رو نداشته باشه و... با همه ی اینا باز خداروشکر کردم و تحت نظر دکترم با تمام ویار و حال بد و دوران بارداری سخت، خداروشکر دسته گلم دنیا اومد، نکته جالبش اینکه همه منو سرزنش میکردن که با این حالم و به این زودی باردار شدم، ولی من میدونستم هیچ کار خدا بی حکمت نیست. دقیقا بعد از به دنیا اومدن بچه ام، الحمدالله رب العامین بدنم برگشت به حالت اول، یعنی بیماریام غیرفعال شدن، یعنی از خوردن دارو راحت شدم، یعنی دیگه نمیخواست هی برم سونو و... حکمت خداروشکر الانم که من بازم اصرار میکنم برا بچه، همسرم بشدت مخالفه، فقط و فقط بخاطر اوضاع مالی... الخیر فی ما وقع پناه برخدا "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۳۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #باردار_خداخواسته #رزاقیت_خداوند #برکات_فرزندآوری #تحصیل #مدیریت_اقتصادی #قسمت_اول من متولد ۷۲ هستم. دختر آخر یه خانواده پرجمعیت تهرانی، سال ۹۳ با پسری از یه شهر خیلی دور با جمعیت بیشتر از جمعیت خانواده خودم ازدواج کردم. هر دومون تحصیلکرده ایم و درس خوندیم. از اول ازدواجمون خیلی علاقه به بچه نداشتیم، هر دومون میخواستیم یه بچه داشته باشیم اما در سالهای آینده. تمام رویاهایی که برای تک فرزندمون می‌خواستیم این بود که در رفاه و آسایش بزرگ بشه و تربیتی عالی داشته باشه. من رشتم ادبیات عربی هست، سال ۹۶ ارشد دانشگاه الزهرا قبول شدم و درس میخوندم. وقتی درگیر و دار پایان نامه بودم و میخواستیم بعد از دفاعم حامله بشم در کمال ناباوری دقیقا وقتی که فقط فصل اول پایان نامم رو‌ نوشته بودم فهمیدم بادارم. خیلی خوشحال بودم، انگار میخواستم از سختی های پایان نامه فرار کنم. سه ترم مرخصی گرفتم و در آخر وقتی دخترم یک ساله بود دفاع کردم. بهترین روزای زندگیمون بود. دخترم شیرین و خوش صحبت بود همه دوستش داشتن و‌ با دیدن شیرین کاریاش‌ هوس بچه دار شدن میکردن. منتظر فرصتی برای تدریس بودم اما این فرصت بخاطر شیوع کرونا حاصل نشد. سه سال گذشت و من بیشتر اوقاتم رو عروسک بافی میکردم. بیشتر اوقات مشتری داشتم و کلی سفارش‌ میگرفتم. برای دخترمم کلی عروسک بافته بودم. همیشه یکی از علاقه مندی هام خیاطی بود که هیچوقت فکرشم نمیکردم که بتونم یاد‌ بگیرم‌ و بدوزم. قبلا یکی‌دو بار دوره دیده بودم اما واقعا جرات دوختن نداشتم چون اعتماد بنفسم پایین بود ته دلم میدونستم خراب میکنم برای همین سراغش نمیرفتم. خلاصه وقتی دخترم چهار سالش شد بعد از چند ماه تاخیر در تایم ماهانه و تنبلی تخمدان فهمیدم باردارم. بی نهایت خوشحال بودم چون یکسال بود منتظر بودم و وقتی که رفتم دکترم گفت شما پرونده ات جزو نازایی هاست باید بری عکس رنگی از رحم بگیری. خیلی دلم شکست و امیدوار بودم به رحمت الهی. رفتم نوبت عکس رنگی بگیرم مسئولش دختر کوچیکم رو که دید گفت، چندساله تو اقدامی؟ گفتم نزدیک به یکسال گفت دکترت چرا گفته عکس رنگی بگیری؟ تو هنوز وقت داری برو توکل به خدا کن و این درحالی بود که من یه فندق کوچولو تو دلم داشتم و خودم نمیدونستم. خلاصه دو هفته بعدش بی بی چک زدم و فهمیدم که حاملم. این بارداریم خیلی خوب بود، ازین جهت که انگار توانایی و جرات انجام کارای مورد علاقم‌ رو‌ پیدا کرده بود و شروع کردم به خیاطی. از یکی از خیاطای معروف فضای مجازی، دوره ی خیاطی خریدم و شروع کردم. باورم نمیشد این من بودم که داشتم پارچه برش میزدم؟؟؟ و تمام اینارو مدیون دختر کوچیکم بودم که مهمون دلم بود. مهر ۱۴۰۲ دختر دومیم به دنیا اومد. دختر اولم خیلی خوشحال بود چون یه همیازی شیرین داشت. انگار تازه مادر شده بودم حس و حالش کاملا متفاوت بود. انگار همه چیو بلد بودم و خیالم راحت بود. گذشت و وقتی که دختر دومیم پنج ماهش بود، مریض شد هر دو مون سرما خوردگی شدیدددد و عفونی رو گذروندیم و دخترم در تمام مدت مریضیش لب به شیرم نزد، هر کاری کردم و هر روشی رو تست کردم نشد. خلاصه به توضیه پزشک شیرخشک کمکی دادیم تا حالش خوب بشه و شیرمو دوباره بخوره اما اصلا فاید‌ه نداشت. دیگه دختر شیرمو نخورد. چندروزی مونده بود به ماه رمضان. من هم دیدم تمام تلاشام برای شیر خوردنش بی فایده هست، تصمیم گرفتم که روزه هامو بگیرم. خلاصه دخترم شیرخشکی شد و من هم شروع کردم به روزه گرفتن. حس و حال قشنگ ماه رمضان و لاغر شدنم‌ بعد از زایمان حس و حال خوبی بود. مواقع بیکاریم جزوات خیاطیم رو مینوشتم و مدلها رو چک میکردم تا انشالا سر فرصت بدوزمشون. تا اینکه اردیبهشت ۴۰۳ شد و ما قسمت شد همگی رفتیم مشهد پابوس امام رضا (ع). خیلی خوب بود با بهترین شرایط و بهترین مکان و... چندروزی اونجا بودیم تا اینکه همگی مون مریض شدیم ویروس گوارشی. دختر کوچیکم خیلی شدید. جوری که مجبور شدیم برگردیم خونه و بلافاصله‌ بردیمش دکتر و بستریش کردن خیلی بی‌حال بود و بدنش از شدت اسهال‌ هیدراته شده بود. خدا بهمون رحم کرد و دوباره بهمون بخشیدش. روز دوم‌بستری‌ حال من بدتر شد. خواهرم اومد پیش دخترم موند و من رفتم اورژانس. وقتی رفتم آزمایش ازم‌ گرفتن و سرم‌ زدن گفتن یه مورد تو آزمایشت خوب نیست، برو سونو بده و بعد بیا دوباره خون ‌بگیریم. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۳۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #باردار_خداخواسته #رزاقیت_خداوند #برکات_فرزندآوری #تحصیل #مدیریت_اقتصادی #قسمت_دوم وقتی رفتم سونو، تمام شکم و پهلوم رو چک کردن یک‌دفعه گفتن چند وقتته؟ گفتم من؟؟ ۳۰ سالمه. گفتن نه! چند وقتته؟؟ گفتم دخترم؟؟ آها ۷ ماهشه بالا بستریه مریض شده. گفتن نه. چند وقتته؟؟ منم هاج و واج نگاه میکردم و درد داشتم. مسول سونو گفت: نمیدونستی دوماهه حامله ای؟؟ گفتم نههههههه!! واقعا مبهوت شدم... نههه... اصلا فکرشم نمیکردم.. پس شیر نخوردن دخترم بی دلیل نبود. حالم خیلی بد بود. رفتم به همسرم گفتم مات مونده بودیم. مگه میشد! من ۱۲ هفته بودم و با وجود ویارای بارداری های قبلی این بار اصلا چیزی متوجه نشده بودم. گفتم من دخترم کوچیه احتیاج به مراقبت داره، نمیتونم اینو نگهش دارم. خدا منو ببخشه چقدر ناشکری کردم. همسرم اصلا راضی به سقط نشد و هر بار دلداریم میداد به اینکه خدا بهمون کمک میکنه. گذشت و آذرماه زایمان کردم. یه دختر ناز و زیبا. تماممم مدت بارداریم فقط مشغول دوخت و دوز بودم. بهترین مدلها و‌ قشنگ ترین لباس رو دوختم برای دخترام، لباس ست دوختم. کاری که همیشه تو رویاهام‌ می دیدمش رو انجام می‌دادم. برام مثل یه تراپی آرامش بخش بود😍 اونم منی که اصلا نمیتونستم پارچه برش بزنم و نکته ی جالب اینه که از وقتی زایمان کردم از جاهایی که فکرشم نمیکردم برامون پول می رسید. همیشه پیش خودم میگفتم این که میگن روزی میاد چه شکلیه؟؟ تا اینکه به چشم خودم دیدم. دختر بزرگم واقعا کمکم هست البته که چالشهایی داریم، داشتن یه نوزاد دو ماهه و دو دختر ۱۶ ماهه و ۶ ساله در کنار روزمرگی ها و شرایط سخت شیر دادن و پوشک و غذا پختن و … اما شیرین میگذره خداروشکر خداروشکر... اگه دغدغه تون مالیه ،واقعا میگم خدا لنگ نمیذاره. از خدا سالم و صالح بخواین. بچه ی سوم‌ برای من دقیقا تربیت وجودیم و‌ ارتقای شخصیتم بود، فرصتی برای اینکه خودم رو بیارم بالا و خیاطی بشم که همیشه آرزوش رو داشتم. یه چیزی دیگه که فکر میکنم به برکت وجود دختر سومم هست، اینه که علیرغم تماممم تلاشایی که من و همسرم برای روشهای نوین فرزندپروری برای دختر اولم کردیم اما اصلا خوب غذا نمیخورد و این اصل نگرانی ما برای آوردن‌ بچه بعدی بود. جالب اینه که دخترم از وقتی خواهر بزرگه شده تماممم کاراشو خودش میکنه، غذا خوردن، دستشویی و ..و واهی به خواهر دومیش کمک میکنه بهش غذا میده، مشغولش میکنه و بهش میگه آبجی بیا‌ بریم ما بازی کنیم، مامان استراحت کنه و این‌ دقیقا یعنی بهشت😍 حرف اخرم‌ اینه که به خودش اعتماد کنین براتون بد نمیخواد. ممنون از کانال خوبتون "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۵۲ #فرزندآوری #جنسیت_فرزند #حرف_مردم #رزاقیت_خداوند #سختیهای_زندگی #برکات_فرزندآوری #قسمت_اول ماه رمضان سال ۱۴۰۰ بود، دعای جوش کبیر رو تو خونه داشتم با تلویزیون گوش میدادم که به فرازهایی که توش کلمه نور بود رسیدم. چندبار که تکرار کردم یهو مرکز چشم پزشکی نور اومد تو ذهنم، پیش خودم تصمیم گرفتم عمل لیزیک چشم انجام بدم تا بعد از ۱۵ سال از شر عینک خلاص بشم. فرداش نوبت تلفنی گرفتم و‌ رفتم اون موقع دوتا دختر داشتم یکی ۹ ساله و یکی ۴ساله،وقتی برا معاینه رفتم دکتر چشم پزشکم گفت شما نمیتونی چشماتو عمل کنی. گفت یه چیزی تو سرت هست که داره به چشمات فشار میاره سریعا به دکتر مغزواعصاب مراجعه کن. همسرم و مادرم وقتی شنیدن خیلی بی تابی میکردن، فکر کردن اتفاق بدی برام افتاده. خلاصه تا دکتر مغزو اعصاب برم و ام ارآی انجام بدم حسابی اطرافیانم نگران بودن ببینن جواب چیه اما خودم اصلا ناراحت نبودم،روحیه ام هم خیلی خوب بود. با اینکه دکتر گفت احتمال تومور مغزی هست فقط خنده ام گرفت چون اون سال سریال بچه مهندس پخش میشد که توش مهندس جوادی تومور داشت و خیلی راحت تو فیلم درمان شد. خودمو هی با اون آقا مقایسه میکردم نمیدونم چرا خنده ام میگرفت🤦‍♀ ام ارآی رو پیش دکترم بردم خوشبحتانه گفتند که تومور کاذب مغزی هست گفتن آب دور مغز زیاد شده، توموری وجود نداره ولی همین آب دور مغز داره کار تومور رو میکنه و به مغز و چشم فشار میاره، سریعا باید درمان بشید تا آسیب ندیدید. خلاصه تو ماه اول دوبار بستری شدم از نخاع این آب اضافه کشیده شد. بعد دارو مصرف کردم دوباره بعد از مدتی از نخاع آب کشیده شد. تا اینکه دکترم گفت باید وزن کم کنم. با یه دکتر تغذیه آشنا شدم، خدا خیرش بده خیلی تو کارش حرفه ای بود. بدون داروهای شیمیایی و با رژیم های خیلی اصولی تو پنج ماه ۲۳ کیلو‌ وزن کم‌ کردم تا اینکه شکر خدا کمی فشار مغزم پایین اومد حالمم اوکی بود تا اینکه یهو دیدم باردارم🙈 اصلا آمادگی نداشتم وسط درمان بدون برنامه ریزی،همسرم باور نمیکرد ولی خوب باردار بودم دیگه... دکتر مغزو اعصابم کلی دعوا و ناراحتی که چرا باردار شدی! ممکنه خطرناک باشه باید بچه رو بندازی. حتی گفت میفرستمت کمیسیون پزشکی که این بچه باعث بالاتر رفتن فشار مغزت میشه و باید سقط بشه اما اهمیتی ندادم و دکترمو عوض کردم. دکتر زنان هم هرجا میرفتم پروندمو قبول نمی‌کردند، میگفتند شما پرخطر هستی و کلی هم مسخره ام میکردن که تو این شرایط بچه میخواستی چیکار! ولی خوب نمیدونستند که حکمت خداوند خیلی بالاتر از این هاست. من حتی نامه دکتر مغزو اعصابم برای سقط رو از همسرم پنهون کردم. پیش خودم گفتم خدا خودش این بچه رو داده حتما حکمتی داره... رفتم سونو گفتن بچه دختره،خدا منو ببخشه جا خوردم خودمو گم کردم ،باورم نمی‌شد. همسرم خیلی دعوام کرد گفت ناشکری نکن زن، این بچه هدیه خداست حالا من استغفرالله داشتم گریه میکردم که من پسر میخوام. خداروشکر خیلی زود فهمیدم کارم اشتباست. به خودم اومدم دیگه ناشکری نکردم. با جون و دل منتظر تولد دختر سومم شدیم. خدا خواست و دختر سومم روز مادر سال ۱۴۰۱ به دنیا اومد تا هدیه روزمادرمو اون سال از دست خدا بگیرم. یاد فرازای نور جوشن کبیر افتادم و نیت کردم و اسم دخترم و‌ گذاشتم نورا که‌ واقعا هم نور خداوند تو زندگیمه... به یمن قدمش درهای رحمت خداوند به رومون بازشد. ماشین طرح مادران برامون دراومد. زمین فرزند سوم قانون حمایت از خانواده رو بهمون دادن، کار همسرم از شرکت خصوصی به شرکت نفت تغییر کرد. خلاصه کلی برکت و رزق و روزی با به دنیا اومدنش نصیبمون شد و مهمترینش این بود که از روزی که دنیا اومد من یه دونه قرص هم نخوردم. تو هفته آخر بارداری با اون وضعیت سختم از نخاع من بازم آب کشیدند که در کمال تعجب دکترها دیدن فشار مغز نرمال شده، به خاطر همین داروهامم قطع کردن و تا امروز هنوز مشکلی برام پیش نیومده... بعد از اینکه نورا دوسه ماهش شد چون شیرخشک میخورد، تصمیم گرفتم دوباره برای رژیم اقدام کنم. همینطور که تحت نظر بودم برا رژیم دیدم بدنم همش می‌لرزه و توان گرفتن رژیم رو ندارم. مادرم مانع شد برا رژیم گرفتن، گفت بدنت ضعیفه، بیماریت تازه خوب شده،تازه زایمان کردی هنوز زود برا رژیم گرفتن... ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۵۲ #فرزندآوری #جنسیت_فرزند #حرف_مردم #رزاقیت_خداوند #سختیهای_زندگی #برکات_فرزندآوری #قسمت_دوم با اینکه رژیم رو کنار گذاشتم لرزش و ضعف بدنم بهتر نشد. چندبار دکتر رفتم یکی گفت شوک عصبیه، یکی گفت ویتامین دی بدنت کمه، یکی گفت ضعیف شدی، روزبه روز هم لاغرتر میشدم. تا اینکه یه آزمایش دادمو فهمیدم تیروییدم به شدت پرکار شده... تا آزمایشات و اسکن انجام بدم دوماهی طول کشید که دکتر برام دارو شروع کرد. اواخر فروردین ماه ۱۴۰۳ بود که دارو رو شروع کردم. اردیبهشت مجبور شدم قرص اورژانسی استفاده کنم که به خاطر خوردن قرص متی مازول «همون قرص تیروییدم» اثر نکرده بود البته به گفته دکترا که این قرص داروی جلوگیری رو بی اثر می‌کنه... خلاصه ۱۸ اردیبهشت شد. من موندم و یک بیبی چک مثبت و کلی ترس و بلاتکلیفی، نمی دونستم چه کنم، دنیا رو سرم خراب شد. همسرم بچه نمیخواست اصلا باهم به مشکل بزرگی برخورد کرده بودیم تا مرحله طلاق هم فکر کرده بودیم. به خاطر بچه ها دست دست میکردیم. تصمیم گرفتم یواشکی بچه رو سقط کنم کلی زعفرون دم کردم خوردم🤦‍♀🤦‍♀ چندجا رفتم برا سقط، هرکدوم به بهونه ای کنسل شد البته خداروشکر تا اینکه ۱۵ خرداد امام رضا دعوتمون کرد مشهد. اونجا دخترای بزرگترم پیشنهاد دادن بریم موج های آبی،تو دلم گفتم بهترین موقعیته برا خلاصی از این بچه، وقتی وارد سالن اونجا شدیم خانومایی که رفتن میدونن بنر بزرگی زدن که ورود خانومای باردار ممنوع،تو دلم خیلی خوشحال شدم گفتم اینجا کار تمومه. انقدر از پله ها رفتم بالا از سرسره ها اومدم پایین به امید سقط نینیم😭🤦‍♀ اما دست تقدیر چیز دیگه ای رو برام رقم زده بود. اونجا هم اتفاقی نیفتاد. فردا شبش رفتیم حرم، شهادت امام جواد ع بود یهو انگار تلنگری بهم زده باشن اونجا خیلی حالم بد شد. خیلی گریه کردم. وقتی مصیبت میخوندن برای امام رضا ع و امام جواد ع استغفار کردم از خدا طلب بخشش توبه کردم که به هرنحوی که شده بچه مو نگهدارم حتی اگه از همسرم جدا شدم. به امام رضا هم گفتم اگه میوه دلم پسر باشه اسمشو میذارم محمدجواد😍 برگشتیم شهرمون، یک ماهی گذشت، خداروشکر ویار نداشتم، خیلی کم بود درحد یکی دوبار تهوع که صبح بود و همسرمم خونه نبود ولی دیگه داشتم تابلو می‌شدم. تصمیم گرفتم برم سونو... نوبتم که شد رفتم روی تخت دراز کشیدم دستگاه رو که دکتر گذاشت از مانیتور رو به روم دیدم که یه نینی داره دست و پا میزنه همینجوری داشتم نگاش میکردم انگار تا اون موقع باور نداشتم که باردارم چون فقط یه بیبی زده بودم نه آزمایشی نه سونویی هیچی نرفته بودم. یهو صدای دکتر منو بیشتر به شوک برد دکتر گفت که نینیم سالمه ۱۴ هفته شه🤦‍♀ گفت نینی هم پسره🙈 خداروشکر که سالم بود. اومدم بیرون نشستم تو همون مرکز مونده بودم چه جوری بگم به همسرم، گوشیمو برداشتم پیام دادم که به من زنگ نزن، پیامم نده فقط بدون که باردارم و نینی پسره... خداییش با همسرم هر مشکلی داشتم، یکبار سر دخترام حرفمون نشده بود عاشق دختراشه و حتی اون بود که سر بارداری نورا دلداریم می‌داد. اما خوب بعد از سه تا دختر تجربه داشتن پسر شیرینه مطمئنم اگه برعکس هم بود باز به همین اندازه خوشحال می‌شدیم. خیلی کیف کرده بود با پیاممم. اول گفت راست میگی توروخدا راستشو بگو دروغ نمیگی، بعدش که دید هی زنگ میزنه من رد میزنم، شروع کرد کلی ایموجی شاد و قلب و خوشحالی فرستادن که مبارکه الحمدالله. بعدشم وقتی فهمید پنهون کردم کلی دعوام کرد که چرا و چه... خانواده همسرم خیلی خوشحال شدن کلی هم تبریک گفتن، به مادرم که گفتم، چشمتون بد روزگار رو نبینه، هرچی از دهنش دراومد گفت، چقدر ناراحتم کرد. چقدر گریه ميکردم، از دست زخم زبوناش، خیلی بچه هامو دوست داره ها ولی مخالف صددرصد بارداری بود. میگفت کی چهارتا بچه میاره تو این دوروزمونه؟ خیلی دعوام کرد. منم احترام به مادرم برام خیلی مهمه جوابشو نمی‌دادم. ماهه هفتم بودم که دیگه یواش یواش بقیه فهمیدن و بعضیاشون از ته دل تبریک گفتن، بعضیاشون مسخره کردن، تیکه انداختن. یکی گفت ماشین و زمین مزه کرده باز باردار شدی. یکی گفت حسرت پسر داشتی دکتر رفتی چیکار کردی پسر بیاری😢 با این حرفا دلمو شکوندن، خدا به راهه راست هدایتشون کنه... پسرم یه ذره زود دنیا اومد، رفت دستگاه، خودم فشارم بالا رفت چند روزی آی سی یو بودم. هی بهم گفتن ببین حق داشتیم بهت بگیم بسه، به فکر خودت بودیم. الحمدالله بعد از این همه اذیت شدنا الان محمد جوادم ۴ ماهشه، خداروشکر که دارمش. انشالله کسی دیگه خانوما رو بابت بارداری مسخره نکنه چون یه خانوم باردار به اندازه کافی تو فشار هست. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۵۲ #فرزندآوری #جنسیت_فرزند #حرف_مردم #رزاقیت_خداوند #سختیهای_زندگی #برکات_فرزندآوری #قسمت_دوم با اینکه رژیم رو کنار گذاشتم لرزش و ضعف بدنم بهتر نشد. چندبار دکتر رفتم یکی گفت شوک عصبیه، یکی گفت ویتامین دی بدنت کمه، یکی گفت ضعیف شدی، روزبه روز هم لاغرتر میشدم. تا اینکه یه آزمایش دادمو فهمیدم تیروییدم به شدت پرکار شده... تا آزمایشات و اسکن انجام بدم دوماهی طول کشید که دکتر برام دارو شروع کرد. اواخر فروردین ماه ۱۴۰۳ بود که دارو رو شروع کردم. اردیبهشت مجبور شدم قرص اورژانسی استفاده کنم که به خاطر خوردن قرص متی مازول «همون قرص تیروییدم» اثر نکرده بود البته به گفته دکترا که این قرص داروی جلوگیری رو بی اثر می‌کنه... خلاصه ۱۸ اردیبهشت شد. من موندم و یک بیبی چک مثبت و کلی ترس و بلاتکلیفی، نمی دونستم چه کنم، دنیا رو سرم خراب شد. همسرم بچه نمیخواست اصلا باهم به مشکل بزرگی برخورد کرده بودیم تا مرحله طلاق هم فکر کرده بودیم. به خاطر بچه ها دست دست میکردیم. تصمیم گرفتم یواشکی بچه رو سقط کنم کلی زعفرون دم کردم خوردم🤦‍♀🤦‍♀ چندجا رفتم برا سقط، هرکدوم به بهونه ای کنسل شد البته خداروشکر تا اینکه ۱۵ خرداد امام رضا دعوتمون کرد مشهد. اونجا دخترای بزرگترم پیشنهاد دادن بریم موج های آبی،تو دلم گفتم بهترین موقعیته برا خلاصی از این بچه، وقتی وارد سالن اونجا شدیم خانومایی که رفتن میدونن بنر بزرگی زدن که ورود خانومای باردار ممنوع،تو دلم خیلی خوشحال شدم گفتم اینجا کار تمومه. انقدر از پله ها رفتم بالا از سرسره ها اومدم پایین به امید سقط نینیم😭🤦‍♀ اما دست تقدیر چیز دیگه ای رو برام رقم زده بود. اونجا هم اتفاقی نیفتاد. فردا شبش رفتیم حرم، شهادت امام جواد ع بود یهو انگار تلنگری بهم زده باشن اونجا خیلی حالم بد شد. خیلی گریه کردم. وقتی مصیبت میخوندن برای امام رضا ع و امام جواد ع استغفار کردم از خدا طلب بخشش توبه کردم که به هرنحوی که شده بچه مو نگهدارم حتی اگه از همسرم جدا شدم. به امام رضا هم گفتم اگه میوه دلم پسر باشه اسمشو میذارم محمدجواد😍 برگشتیم شهرمون، یک ماهی گذشت، خداروشکر ویار نداشتم، خیلی کم بود درحد یکی دوبار تهوع که صبح بود و همسرمم خونه نبود ولی دیگه داشتم تابلو می‌شدم. تصمیم گرفتم برم سونو... نوبتم که شد رفتم روی تخت دراز کشیدم دستگاه رو که دکتر گذاشت از مانیتور رو به روم دیدم که یه نینی داره دست و پا میزنه همینجوری داشتم نگاش میکردم انگار تا اون موقع باور نداشتم که باردارم چون فقط یه بیبی زده بودم نه آزمایشی نه سونویی هیچی نرفته بودم. یهو صدای دکتر منو بیشتر به شوک برد دکتر گفت که نینیم سالمه ۱۴ هفته شه🤦‍♀ گفت نینی هم پسره🙈 خداروشکر که سالم بود. اومدم بیرون نشستم تو همون مرکز مونده بودم چه جوری بگم به همسرم، گوشیمو برداشتم پیام دادم که به من زنگ نزن، پیامم نده فقط بدون که باردارم و نینی پسره... خداییش با همسرم هر مشکلی داشتم، یکبار سر دخترام حرفمون نشده بود عاشق دختراشه و حتی اون بود که سر بارداری نورا دلداریم می‌داد. اما خوب بعد از سه تا دختر تجربه داشتن پسر شیرینه مطمئنم اگه برعکس هم بود باز به همین اندازه خوشحال می‌شدیم. خیلی کیف کرده بود با پیاممم. اول گفت راست میگی توروخدا راستشو بگو دروغ نمیگی، بعدش که دید هی زنگ میزنه من رد میزنم، شروع کرد کلی ایموجی شاد و قلب و خوشحالی فرستادن که مبارکه الحمدالله. بعدشم وقتی فهمید پنهون کردم کلی دعوام کرد که چرا و چه... خانواده همسرم خیلی خوشحال شدن کلی هم تبریک گفتن، به مادرم که گفتم، چشمتون بد روزگار رو نبینه، هرچی از دهنش دراومد گفت، چقدر ناراحتم کرد. چقدر گریه ميکردم، از دست زخم زبوناش، خیلی بچه هامو دوست داره ها ولی مخالف صددرصد بارداری بود. میگفت کی چهارتا بچه میاره تو این دوروزمونه؟ خیلی دعوام کرد. منم احترام به مادرم برام خیلی مهمه جوابشو نمی‌دادم. ماهه هفتم بودم که دیگه یواش یواش بقیه فهمیدن و بعضیاشون از ته دل تبریک گفتن، بعضیاشون مسخره کردن، تیکه انداختن. یکی گفت ماشین و زمین مزه کرده باز باردار شدی. یکی گفت حسرت پسر داشتی دکتر رفتی چیکار کردی پسر بیاری😢 با این حرفا دلمو شکوندن، خدا به راهه راست هدایتشون کنه... پسرم یه ذره زود دنیا اومد، رفت دستگاه، خودم فشارم بالا رفت چند روزی آی سی یو بودم. هی بهم گفتن ببین حق داشتیم بهت بگیم بسه، به فکر خودت بودیم. الحمدالله بعد از این همه اذیت شدنا الان محمد جوادم ۴ ماهشه، خداروشکر که دارمش. انشالله کسی دیگه خانوما رو بابت بارداری مسخره نکنه چون یه خانوم باردار به اندازه کافی تو فشار هست. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist