❇️⭕️ ایرانیان باستان و آناهیتا...(۸) ✅ در #فارسی_کهن و #میانه؛ #طهارت و #شست_و_شو را « #پادیا»، یا « #پادیاوی» و نیز تشت آبی را که با آن شست وشو می‌کردند، « #پادیاب‌دان» می‌گفتند. آن‌ها، جایگاه‌هایی را هم که برای شست‌وشو می‌ساختند، « #پادیاو» می‌نامیدند‌. ✅ #پادیاو به طور معمول #چهار_دیواری_کوچکی بود که #جوی_آب یا #برکه‌ای در میان و رختکن‌ها و طاق‌نماهایی در پیرامونش داشته است، همین « #پادیاو» با همه ویژگی هایش #بعد_از_اسلام، در پیش و جلو در #مساجد و #زیارتگاه_ها، به نام #وضوخانه مورد استفاده قرار گرفت. ✅ #آتشکده‌ی_آذرگشسب_آذربایجان نیز که به نام « #آذرخسروان» و شاهنشاهان ایران معروف شد در #کنار_دریاچه یا #برکه‌ای قرار دارد. این باورها و این #تقدس_آب در #نزد_ایرانیان بوده که #آب را #جزو_۴_عنصر_مقدس ‌دانسته‌اند. ✅ حتی #ایرانیان_قبل_از_زرتشت، #عناصر_چهارگانه، یعنی #باد، #خاک، #آب و #آتش را #گرامی_می‌داشتند و آن را به وجود آورنده‌ی گیتی و #گرداننده‌ی_نظام_هستی می‌شمرده‌اند. ✅ باید دانست که این #توجه به #وجود_آب در کنار #آتشکده‌ها، نشانگر #اهتمام_ایرانیان به #نیایش_آب و الهه آن یعنی « #آناهیتا» در کنار #آتش است. در #آئین‌های_کهن_ایران، #ناهید یا #ایزد_پاکی و #آب، #ستوده_شده است و سرچشمه آب‌های پاک در #اوستا، مانند ایزدان دیگر نیایش شده است. ادامه دارد... منبع: عصر ایران #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO