eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.3هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 استعاذه 🔹 انسان هم مأمور به و هم مأمور به است. استخاره یعنی طلب خیر، نه تفأّل! باید خیر بخواهد، چون ذاتاً فاقد است؛ باید از خدا بخواهد و لا غیر، چون او است و باید آنچه می ‌ماند و صلاح و فلاح بشر در آن است آن را بخواهد و نه چیز دیگر را. 🔹 در جریان هم این چنین است، إلا و لابد انسان باید استعاذه کند؛ زیرا علل و عوامل بیرونی و علل و عوامل درونی است، حتماً باید استعاذه کند! دوم اینکه فقط باید به خدا پناهنده بشود و از او کمک بخواهد. سوم باید به عنایت خدای سبحان از شرّ خارج و داخل برهد. هم استخاره لازم است با اضلاع سه‌ گانه‌ اش، هم استعاذه لازم است با اضلاع سه ‌گانه‌ اش؛ منتها در سوره مبارکه «فلق» استعاذه چهره کمک‌ خواستن از ذات اقدس الهی و پناهندگی به خدا از بود، علل و عواملی که ذکر شد ﴿مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ﴾[1] بود، ﴿شَرِّ غاسِقٍ﴾[2] بود، ﴿شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ﴾[3] بود که اینها به سِحر و مانند آن از بیرون آسیب برسانند و ﴿شَرِّ حاسِدٍ﴾[4] بود که از راه حسد آسیب به محسود برسد. اما در سوره «ناس» استعاذه از است که مهم ‌تر از دشمن خارجی است. گر شود دشمن درونی نیست ٭٭٭ باکی از دشمن برونی نیست[5] 🔹 دشمن درونی با وسوسه، با ، با ، با و سایر علل و عواملی که برنامه‌ های خود را شیطان مشخص کرده است، درون را می ‌کند و انسان را می ‌کند و انسان را می‌کند و انسان را به در برابر عقل گرفتار می ‌کند؛ لذا هم استعاذه از دشمن بیرونی هم استعاذه از دشمن درونی و مهم‌تر از دشمن بیرونی، دشمن درونی است. 🔹 شرّی که در سوره مبارکه «فلق» بود شرّ بیرونی است اما این شرّ درونی است که وسوسه می ‌کند. انسان با فکر و اراده کار می‌کند اول با می ‌اندیشد بعد با تصمیم و اراده و مانند آن را به عهده می‌ گیرد. اگر کسی بخواهد مسیر انگیزه او و اراده او را دگرگون کند، اول در اندیشه او سوء اثر می ‌گذارد اندیشه او را ویران می‌کند وهمی و خیالی می ‌کند وسوسه می ‌کند او را گمراه می ‌کند، از اندیشهِ گم ‌شده انگیزه پراکنده پدید می ‌آید و مانند آن؛ لذا فرمود: ﴿مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ﴾ که این ﴿الْخَنَّاسِ﴾ است. انسان هر وقت متذکر شد این در گوشه ‌های ذهن می‌ خزد و هر وقت غافل شد خودش را نشان می ‌دهد. درباره مژده به پرهیزکاران که فرمود پرهیزکاران کسانی ‌اند که ﴿إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾[6] اگر ببینند یک خیال باطلی، یک وهم باطلی، یک شورش باطلی در بیرون قلب او راه پیدا کرده است می ‌بیند این به نام شیطان احرام بسته است تا وارد بشود، هم می ‌فهمد او حرامی است، هم می‌ فهمد احرامش است، هم از انگیزه سوء او باخبر است که او منتظر است که درِ کعبه دل چه وقت باز می ‌شود که آنجا وارد بشود «فَبَاضَ وَ فَرَّخ‏» که در خطبه‌ های نورانی امیرالمؤمنین (علیه افضل صلوات المصلین) آمده است،[7] باخبر است. 🔹 که مواظب قلب هستند، این حرامی را می ‌شناسند، احرام بستن حرامی را می ‌شناسند، می‌ شناسد او منتظر باز شدن درِ کعبه است وارد دل بشود ﴿تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾ وقتی متذکر شدند به نام حق شدند او خنّاس است در گوشه ‌ای می ‌خزد: پاسبان حَرَم دل شده‌ ام شب همه شب ٭٭٭ تا در این خانه جز اندیشه او نگذارم[8] [1]. سوره فلق، آیه2. [2]. سوره فلق، آیه3. [3]. سوره فلق، آیه4. [4]. سوره فلق، آیه5. [5]. هفت اورنگ (جامی), سلسلةالذهب, دفتر اوّل. [6]. سوره اعراف، آیه201. [7]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه7. [8]. دیوان حافظ، غزل شماره324. 📚 سوره مبارکه ناس تاریخ: 1398/01/29 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 شجره محبّت ▪️ خدای سبحان دین خود را به دست دوستان خود حفظ می ‌كند. برابر آنچه را كه شما در زیارت «امین الله» می ‌خوانید كسانی ‌اند كه «مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ اَوْلِیآئِكَ مَحْبُوبَةً فی‏ اَرْضِكَ وَسَمآئِكَ»[1] دوستان انبیا و اولیای الهی ‌اند و محبوب ما سوا هستند. ما سوای خدا بدون اذن خدا كاری نمی ‌كند اگر آسمان و زمین به كسی علاقه‌مند است برای آن است كه خالق آسمان و زمین به او علاقه‌مند است، تا خدا به كسی علاقه نداشته باشد آسمان و زمین به او علاقه پیدا نمی ‌كند. اینكه ما ـ إن‌ شاء الله ـ هر روز در الله از خدا مسئلت می ‌كنیم «مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ اَوْلِیآئِكَ مَحْبُوبَةً فی‏ اَرْضِكَ وَ سَمآئِكَ»؛ خدایا توفیقی بده كه ما انبیا و اولیای تو را دوست داشته باشیم و همه موجودات آسمان و زمین ما را دوست داشته باشند یعنی دوست تو باشیم تا آسمان و زمین دوستان ما باشند. ▪️ خدا دین خود را به دست هر كس نمی ‌دهد چه در تبلیغ دین، ترویج دین، نشر دین، كتاب نوشتن درباره دین؛ ممكن است عده‌ای درس بگویند كتاب بنویسند ولی توفیق آن را نداشته باشند كه دین خدا را زنده كنند. ممكن است با سخنرانی با درس و بحث دین را تا سطح گوش مردم برسانند با نوشتن كتاب دین را تا سطح چشم خواننده برسانند، این كار آسان است خیلی سخت نیست؛ اما آن توان را داشته باشند دین را جا بدهند این كار هر كسی نیست و آن هم كه ما مأموریم آن است كه ﴿قُلْ لَهُمْ فی أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَلیغَاً﴾[2] «لا فی آذانهم و أعینهم». آن هنر كه آدم حرفش را به دل برساند آن را با چه چیزی می‌ رساند؟ با درس گفتن با سخنرانی كردن؟! اینها كه نیست. خدا كسی را می‌خواهد كه حرف او را به دل مردم برساند و این به دست هر كسی نیست. پس به دست چه كسی انقلاب به ثمر رسید؟ یا به دست چه كسی سالار شهیدان می ‌شود؟ به دست كسی كه خودش فرمود: ﴿فَسَوْفَ یأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یحِبُّهُمْ وَ یحِبُّونَهُ﴾؛[3] فرمود من دینم را واجب كردم كه شما حفظ بكنید ولی به دست هر كدام شما نمی ‌دهم. اگر ـ إن ‌شاء الله الرحمن ـ دوستی های دیگر را گذاشتید كنار _خدا شدید و خدا هم محب شما شد محبوب خدا شدید، آن‌ گاه نشانه ‌اش این است كه ﴿أَذِلَّةٍ عَلَیٰ الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَیٰ الْكافِرینَ﴾[4] اینها دین را حفظ می ‌كنند. انقلاب واقعاً به دست چنین مردانی حفظ شد! ▪️ فرمود تا محب من نباشند تا محبوب من نباشند تا به من دل نبندند، دینم را به دست آنها نمی ‌دهم و این شجره طوبیٰ است؛ آن وقت انسان به اسلام دل می ‌بندد، به رهبران الهی دل می‌ بندد، به ملت خود دل می ‌بندد؛ بد كسی را نمی‌ خواهد، نه بیراهه می ‌رود، نه راه كسی را می ‌بندد. محبت خواهد بود، وقتی محبت شد تمام مشكلات حل می‌ شود، برای اینكه آدم اگر اختلاف نظر دارد دوستانه قابل حل است. ▪️ هم كه در پیش است، یك بیان نورانی وجود مبارك حضرت امیر در‌ همان اولین خطبه نهج البلاغه دارد كه آن بیان نورانی در هم آمده. آن بیان نورانی كه حضرت امیر درباره رسول خدا (علیهما آلاف التحیة و الثناء) دارد این است كه ذات اقدس الهی به وسلیه پیامبر مردم را از نجات داد «فَهَدَاهُمْ بِهِ مِنَ الضَّلالَةِ وَ أَنْقَذَهُمْ بِمَكَانِهِ مِنْ الْجَهالَةِ»؛ فرمود ذات اقدس الهی به وسیله پیامبر مردم را از جهالت و ضلالت نجات داد. همین بیان كه در خطبه اول نهج البلاغه درباره رسول گرامی آمده است در هم هست كه وجود مبارك سید الشهداء در صحابت آن حضرت، همراهان او «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیكَ لِیسْتَنْقِذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیرَةِ الضَّلالَةِ»؛[5] فرمود وجود مبارك ابی عبدالله خونش را داد تا مردم از نجات پیدا كنند نه جهل! مشكل مردم جهالت است نه جهل! جهل این است كه آدم بی ‌سواد باشد، جهالت این است كه باشد. [1]. کامل الزیارة، النص، ص40. [2]. سوره نساء، آیه63. [3]. سوره مائده، آیه54. [4]. سوره مائده، آیه54. [5].‌ مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص788. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1387/11/24 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 جهالت ▪️ در هست كه وجود مبارك سید الشهداء در صحابت آن حضرت، همراهان او «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیكَ لِیسْتَنْقِذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیرَةِ الضَّلالَةِ»؛[1] فرمود وجود مبارك ابی عبدالله خونش را داد تا مردم از نجات پیدا كنند نه جهل! مشكل مردم جهالت است نه جهل! جهل این است كه آدم بی ‌سواد باشد جهالت این است كه باشد. برخی از مشكلاتمان برای بی‌ سوادهاست، برخی از مشكلاتمان برای بی‌ عقل هاست. [1].‌ مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص788. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1387/11/24 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
وارث رسول

▫️ قرآن كریم، پیامبر را به دو وصف جهانی ستود، فرمود او هم معلّم كتاب و حكمت است و هم مزكّی نفوس: ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ یزَكِّیهِمْ﴾. همين دو كار را وجود مبارك حضرت در كربلا كرد. ▫️ در ، به پیشگاه سالار شهیدان (سلام الله علیه) عرض ارادت می ‌كنیم و به خدا عرض می ‌كنیم که حسین ‌بن ‌علی كسی است كه با خون خود دو كار كرد: یكی كرد و دیگر _روبی; یكی اینكه مردم جاهل را عالِم كرد و دیگر اینكه مردم جهالت‌ زده و سفیه را عاقل كرد: «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیكَ لِیسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیرَةِ الضَّلَالَةِ». 👈 و به یاران خود هم سفارش كرد: «مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ». اگر كسی راه ما را بخواهد، طی كند، راه ما دو عنصر محوری بیش ندارد: 1️⃣ یكی اینكه هر كسی راه خود را ببیند و طی كند 2️⃣ و دیگر اینكه هیچ كسی راه دیگری را نبندد، اگر این چنین است، به كربلا بیاید؛ «مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ». ▫️ آنچه که در زیارت آن حضرت می‌ گوییم: «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیكَ» و آنچه خود حضرت فرمود: «مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ»، بازگشت آن به بذلِ «مهجة» و دادن خون است كه جهت مشترك است. ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/gpos2e5 ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/MUgYkcksJXQ 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/09/13 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra