💠 استعاذه 🔹 انسان هم مأمور به #استخاره و هم مأمور به #استعاذه است. استخاره یعنی طلب خیر، نه تفأّل! باید خیر بخواهد، چون ذاتاً فاقد است؛ باید از خدا بخواهد و لا غیر، چون او #خیر_مطلق است و باید آنچه می ‌ماند و صلاح و فلاح بشر در آن است آن را بخواهد و نه چیز دیگر را. 🔹 در جریان #استعاذه هم این چنین است، إلا و لابد انسان باید استعاذه کند؛ زیرا #در_معرض_خطر علل و عوامل بیرونی و علل و عوامل درونی است، حتماً باید استعاذه کند! دوم اینکه فقط باید به خدا پناهنده بشود و از او کمک بخواهد. سوم باید به عنایت خدای سبحان از شرّ خارج و داخل برهد. هم استخاره لازم است با اضلاع سه‌ گانه‌ اش، هم استعاذه لازم است با اضلاع سه ‌گانه‌ اش؛ منتها در سوره مبارکه «فلق» استعاذه چهره کمک‌ خواستن از ذات اقدس الهی و پناهندگی به خدا از #دشمنان_خارجی بود، علل و عواملی که ذکر شد ﴿مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ﴾[1] بود، ﴿شَرِّ غاسِقٍ﴾[2] بود، ﴿شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ﴾[3] بود که اینها به سِحر و مانند آن از بیرون آسیب برسانند و ﴿شَرِّ حاسِدٍ﴾[4] بود که از راه حسد آسیب به محسود برسد. اما در سوره «ناس» استعاذه از #دشمن_داخلی است که مهم ‌تر از دشمن خارجی است. گر شود دشمن درونی نیست ٭٭٭ باکی از دشمن برونی نیست[5] 🔹 دشمن درونی با وسوسه، با #اغوا، با #اضلال، با #تمنیه و سایر علل و عواملی که برنامه‌ های خود را شیطان مشخص کرده است، درون را #فاسد می ‌کند و انسان را #غافل می ‌کند و انسان را #جاهل می‌کند و انسان را به #جهالت در برابر عقل گرفتار می ‌کند؛ لذا هم استعاذه از دشمن بیرونی هم استعاذه از دشمن درونی و مهم‌تر از دشمن بیرونی، دشمن درونی است. 🔹 شرّی که در سوره مبارکه «فلق» بود شرّ بیرونی است اما این شرّ درونی است که وسوسه می ‌کند. انسان با فکر و اراده کار می‌کند اول با #اندیشه می ‌اندیشد بعد با #انگیزه تصمیم و اراده و مانند آن را به عهده می‌ گیرد. اگر کسی بخواهد مسیر انگیزه او و اراده او را دگرگون کند، اول در اندیشه او سوء اثر می ‌گذارد اندیشه او را ویران می‌کند وهمی و خیالی می ‌کند وسوسه می ‌کند او را گمراه می ‌کند، از اندیشهِ گم ‌شده انگیزه پراکنده پدید می ‌آید و مانند آن؛ لذا فرمود: ﴿مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ﴾ که این ﴿الْخَنَّاسِ﴾ است. انسان هر وقت متذکر شد این در گوشه ‌های ذهن می‌ خزد و هر وقت غافل شد خودش را نشان می ‌دهد. درباره مژده به پرهیزکاران که فرمود پرهیزکاران کسانی ‌اند که ﴿إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾[6] اگر ببینند یک خیال باطلی، یک وهم باطلی، یک شورش باطلی در بیرون قلب او راه پیدا کرده است می ‌بیند این #حرامی به نام شیطان احرام بسته است تا وارد #کعبه_دل بشود، هم می ‌فهمد او حرامی است، هم می‌ فهمد احرامش #احرام_کاذب است، هم از انگیزه سوء او باخبر است که او منتظر است که درِ کعبه دل چه وقت باز می ‌شود که آنجا وارد بشود «فَبَاضَ وَ فَرَّخ‏» که در خطبه‌ های نورانی امیرالمؤمنین (علیه افضل صلوات المصلین) آمده است،[7] باخبر است. 🔹 #مردان_الهی که مواظب قلب هستند، این حرامی را می ‌شناسند، احرام بستن حرامی را می ‌شناسند، می‌ شناسد او منتظر باز شدن درِ کعبه است وارد دل بشود ﴿تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾ وقتی متذکر شدند به نام حق #ذکر_گویان شدند او خنّاس است در گوشه ‌ای می ‌خزد: پاسبان حَرَم دل شده‌ ام شب همه شب ٭٭٭ تا در این خانه جز اندیشه او نگذارم[8] [1]. سوره فلق، آیه2. [2]. سوره فلق، آیه3. [3]. سوره فلق، آیه4. [4]. سوره فلق، آیه5. [5]. هفت اورنگ (جامی), سلسلةالذهب, دفتر اوّل. [6]. سوره اعراف، آیه201. [7]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، خطبه7. [8]. دیوان حافظ، غزل شماره324. #احرام_کاذب #شیطان #اندیشه_و_انگیزه #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه ناس تاریخ: 1398/01/29 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 ضیافت الهی 14 🔸 اين خيال، اين وسوسه، اين پيشنهاد حرامي است. 🔸 اين خيال، اين وسوسه، اين پيشنهاد اين طرحي که الآن مدام در درون دل وزوز مي ‌کند اين حرامي است: ﴿تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ﴾؛ با #استعاذه، شيطان را از حرم دل طرد مي ‌کنند. ﴿وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّه﴾ اين «اعوذ بالله» يعني پناه ببريد. معنايش اين نيست هر وقت آژير خطر را شنيديد در همين خيابان بايستيد بگوييد من مي‌خواهم به پناهگاه بروم اين که پناه بردن نيست؛ يعني پناهنده بشويد! 🔸 اگر وسوسه ‌اي در انسان پيدا شد که فلان جا را نگاه بکند، فلان کار را بگير، فلان روميزي را بگير، فلان زيرميزي را بگير، فلان اختلاس را بکن، فلان نجومي را بگير، اين آژير خطر است. در چنين حالي برو در پناهگاه، نه اينکه بگو «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم»، اين گفتن که #پناهگاه رفتن نيست. انسان به سرعت خودش را به پناهگاه توحيد مي ‌رساند و از شرّ اين نجات پيدا کند. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1398/07/04 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 فیض حسنات 🔹 فرمود: ﴿یدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ﴾؛ این ﴿یدْرَءُونَ﴾ یعنی دفع كردن، در قبال رفع نیست. انسان تا در درون خود مشكل خودش را حل نكند #مشكل_جامعه حل نمی ‌شود؛ در حلّ مشكل خود، سیئه را با حسنه دفع می ‌كند؛ چطور دفع می ‌كند؟ اگر قصد گناه كرد كه سیئه است، چون ﴿وَإِمَّا ینْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّیطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ﴾، با #استعاذه با پناه بردن به ذات اقدس الهی با رفتن در پناهگاهِ «كَلِمَةُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ حِصْنی» یعنی با دفع, جلوی سیئه را می ‌گیرد خودش را حفظ می‌ كند و آلوده نمی‌ شود و اگر ـ خدای ناكرده ـ آلوده شد، با رفع یعنی با #توبه و انابه آن سیئه را برطرف می ‌كند كه این می ‌شود ﴿وَیدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ﴾ دفعاً أو رفعاً. این مربوط به #خود_شخص؛ در محیط #خانواده هم همین طور است، در محیط #جامعه هم همین طور است؛ وقتی مشكل خودش را دفعاً یا رفعاً از راه حسنه حل كرد مشكل جامعه هم دفعاً یا رفعاً از راه حسنه حل می ‌شود: ﴿وَیدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ﴾ اما وقتی به مقام قضا رسید یك قاضی باید حكم بكند، وقتی مسئله دشمن بیرونی مطرح است آنجا ﴿جَزاءُ سَیئَةٍ سَیئَةٌ مِثْلُهَا﴾. 🔹 فرمود: ﴿وَیدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ﴾؛ این گروه تنها معتقدِ محض نیستند، گذشته از #اعتقاد, صابرند و گذشته از #صبر, جلوی سیئه را می ‌گیرند دفعاً أو رفعاً و نه تنها كارِ بد نمی ‌كنند بلكه آنچه ما به آنها دادیم آن را هم در راه خدا #انفاق می ‌كنند: ﴿وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینفِقُونَ﴾. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه قصص جلسه 21 🆔 @a_javadiamoli_esra