نده اصلا به دست باد باغِ یاسِ گیسو را
که خواهد برد آخر رونقِ بازارِ لیمو را
دلم چون گردباد آشفته می گردد به هر جایی
از آن روزی که دست بادها دادی سرِ مو را
مگر آهویِ چشمت واله و دیوانه کم دارد؟
که مویت هم به یاری آمده چشمانِ جادو را
تو با آن دامن گلدار هر جایی که می رقصی
پریشان می کنی زنبورهای هرچه کندو را
تمام شهر را پر کرده بحثِ طرحِ ابرویت
بکن‌چاقوی زنجان را نهان، بنشان هیاهو را
منم سهراب و قهرت مثلِ کی کاووس، بی رحم ست
بساز از نوش لبهایت برایم نوشدارو را
محالست این همه دور و تسلسل در نگاهِ تو
بشدت گیج کرده منطقِ چشمت ، ارسطو را
#جواد_مهربان
🌿🥀🌿
