eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸🇮🇷
2.1هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
2.5هزار ویدیو
105 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
از کیْ طریق قهر و جفا را بلد شدی؟ با دست کی برای عداوت مدد شدی؟ تنها به چشم‌های تو دل را فروختم با هر نگاه وارد دادوستد شدی من بهترین ملاک محبت شدم تو هم- در ظلم و بی‌وفایی و اذیت سند شدی ای بهترین درخت گلستان عاشقی! آفت به شاخ عاطفه‌ات خورد، بد شدی! آرام بود پیش من امواج جان تو آمد کدام ماه که در جزرومد شدی؟ دیروز فکر و ذکر تو اطراف عشق بود امروز در برابرم اهل خرد شدی در امتحان عشق، من از بیست صد شدم با چند جور تبصره اما تو رد شدی
درجان شما نور خدا نیست بمیرید جز ظلمت و نیرنگ و جفا نیست بمیرید ای سنگ دلان عهد خدا را که شکستید در قلب شما مهر و وفا نیست بمیرید دوزخ فوران می کند از خشم خداوند زان منزل موعود صفا نیست بمیرید عمریست فلسطین شده مظلوم و گرفتار یک لحظه هم از ظلم رها نیست بمیرید عمر شب و کابوس ستم هم به سر آید آن روز دگر روز شما نیست بمیرید خورشید ولا سر بزند از دل کعبه آنجا اثر از شب پره ها نیست بمیرید
بخوان از چهره طفلانم اینک مشق غربت را بخوان در گوش خاموشان عالم این مصیبت را فلسطینم، صدای رنج انسانم، مرا بشنو که شعر داغ من تا آسمان برده بلاغت را فلسطینم، که صبحاصبح با نعش عزیزانم به دوش خسته خود می‌کشانم بار حیرت را کماکان قصه من مانده در پستوی خاموشی مبادا از جهان یک شب بگیرد خواب راحت را بگو شیپورهای شایعه خاموش بنشینند و بشنو از دل آوار، آواز حقیقت را مرا با قامت خونین یارانم تماشا کن ببینی تا مگر حیرانی صبح قیامت را برای کودکان لالایی از جنس رجز خواندم که در گهواره فهمیدند معنای شهادت را فلسطینم، که آهی داشتم، بالید و آتش شد نثار جان دشمن می‌کنم طوفان وحشت را فلسطینم، غم آخرزمانم، قبله اول که زیر تیغ می‌خوانم نماز استقامت را
کی می رسم به لحظه ی دیدار؟ هیچ وقت این را حساب حادثه  نگذار هیچ وقت آخر دو دل سپرده ی رسوا از عشق هم از هم نمی شوند که بیزار، هیچ وقت بی تو چه سخت می گذرد روزگار من حالم گرفته از همه، انگار هیچ وقت من را که بی بهانه به تو فکر می کنم آسان به دست خاطره نسپار هیچ وقت بی تو چگونه زنده بمانم؟ نمی شود از چشمهایم عاشقی انکار، هیچ وقت باری که روی دوش من و تو امانت است از آسمان رسیده و این بار هیچ وقت جز  در کنار عشق به مقصد نمی رسد یک دل بدون همدم و بی یار؟ هیچ وقت
پیراهن تو بر تنِ این شعر گشاد است  در وصف تن ات شاعر ناکام زیاد است در حسرت فتح ات، قلمِ شاعر و نقاش  زیباییِ تو، کار به دست همه داده ست! شاید قلم فرشچیان معجزه ای کرد  «بازار هنر» چند صباحی ست کساد است جز خنده، سزاوار برای دهنت نیست  نقاشیِ رنگِ لبت این قدر که شاد است یک کار فقط روسری ات دارد و آن هم   بر هم زدن دائم آرامش باد است! من شاعرم و در پی مضمون جدیدم   هر کار کنی پشت سرت حرف زیاد است!
عابری گفت که صبح توی دیوانه بخیرررررر گفتمش او که نباشد تو بگو خیر کجاست؟؟
گرچه صد داغ و هزاران غم سنگین داریم چشم امّید به فردای فلسطین داریم قدس از سیطرۀ کفر رها می‌گردد عاقبت حاجتِ مظلوم، روا می‌گردد آفتاب از پس این ابر برون می‌آید نوبت عاشقی و فصل جنون می‌آید قدس آزادترین شهر جهان خواهد شد «نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد» خنجر از پشت زدن حیله و ترفند شماست قبلۀ اول عشق است که در بند شماست بهراسید که مهدی ز سفر می‌آید صبرِ ایوبیِ این قوم به سر می‌آید خالی از عاطفه‌اید و تُهی از احساسید بهراسید شمایی که خدانشناسید بهراسید از این آه که دامنگیر است به خود آیید که فردای قیامت دیر است نحس در طالعتان است که قابیل شوید حقتان است گرفتار ابابیل شوید گرچه ابری‌ست هوا و شبمان تاریک است اندکی صبر عزیزان! که سحر نزدیک است می‌رسد جمعۀ موعود و سواری از راه «هر که دارد هوس کرب‌وبلا بسم‌الله»
ای دلبر دل برده ز دلدار... کجایی؟! سرگشته شدم در پِیِ دیدار...  کجایی؟! آخر دل ما را تو ربودی و چه رستی غارتگرِ یغمابَرِ فرّار... کجایی؟!!
فریاد و بغضی سهمگین را در دلش اندوخته دنیا دوباره چشم را بر خون زیتون دوخته افتاده ظالم بی‌هوا از آسمان در دره ها مشغول طوفان چیدن‌است آنکس‌که باد اندوخته از خشم و نفرت مشت ها با سنگ ها خورده گره هم قلب ها هم چشم ها مثل زغال افروخته پرواز می‌خواهد دلش در قله آزادگی هرچند از این شعله ها بال کبوتر سوخته در بارش ابر خطر با عشق می‌ماند، فقط هرکس که عزت را به ننگ از ترس جان نفروخته رود خروشانی که از هر جرعه‌اش خون می چکد حالا بلای سد شده چون انتقام آموخته
دیشب باران قرار با پنجره داشت روبوسی آبدار با پنجره داشت یکریز به گوش پنجره پچ پچ کرد چک چک، چک چک، … چکار با پنجره داشت پور
دعا کردم که برگردد شده با دیگری باشد دعا های به این تلخی همان بهتر نمی گیرد …