eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.7هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
1.9هزار ویدیو
53 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شعرخوانی در حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام ۱۴۰۲/۱۱/۱۲ رواق امام خمینی
♡ ای تمام آرزویم! از خودت دورم نکن بیش از این با دوری‌ات ای دوست! رنجورم نکن از شراب عشق خود سرمست کن جان مرا تا هوای عشق دارم مست انگورم نکن ای حقیقت! هم غم من باش هم خوشحالی‌ام با خیال این و آن غمگین و مسرورم نکن شمع تو بااینکه می‌سوزاند این پروانه را طعمۀ آتش کن اما دور از نورم نکن هر کسی در آخرت همراه محبوب خود است چون تو محبوب منی، با غیر محشورم نکن @eitaaparvanegi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
میان سبزی چشمم بهار پیدا شد بهار هم به تماشای تو شکوفا شد چقدر اطلسی از باغ خانه بالا رفت چقدر عشق به دیوار خانه پیدا شد پرنده های مهاجر دوباره برگشتند دوباره کوچه پر از خاطرات زیبا شد کنار این همه سبزینه های فروردین دوباره بهمنی از نوبهار برپا شد هوای بهمن و حال و هوای آزادی فقط به خاطرت ای گل هوا گوارا شد دلم بهار دوباره طلب نمود از یار به انتظار نشستم،غم از دلم واشد
این خاصیت عشق است، باید بلدت باشم سخت است ولی باید در جذر و مدت باشم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
لحظه‌ای حال مرا فهمیده بودی کاشکی آنچه من از عشق دیدم، دیده بودی کاشکی غنچهٔ نشکفته هم زیباست، اما غنچه‌وار دست‌کم یک‌بار هم خندیده بودی کاشکی جای مرهم زهر آوردی سر بالین من! نالهٔ زار مرا نشنیده بودی کاشکی تیر آه بی‌گناهان را خطا در کار نیست از قیامت لحظه‌ای ترسیده بودی کاشکی من نمی‌گویم جفایش را تلافی کن، ولی ای دل مجنون! کمی رنجیده بودی کاشکی از کتاب (دل‌بستگی)
باز دیوانه شدم من، غل و زنجیر کجاست؟ دلبری را که بود زلف گره گیر ، کجاست؟ من خرابم ز غم یار ، حریفان مددی ساقی میکده با داروی تعمیر کجاست؟ دلبرم مست و خراب است و به کف شمشیرش تن مجروح مرا طاقت شمشیر کجاست؟ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
بسی گفتند: دل از عشق برگیر که نیرنگ است و افسون است و جادوست ولی ما دل؛ به او بستیم و دیدیم، که این زهر است اما! نوشداروست...
تو در سپاه رقیبی،چگونه؟با که بجنگم؟ در این مجادله غیر از شکست چاره ندارم
هدایت شده از شعـرهـای نـاب
﷽ ━━━━💠🌸💠━━━━ پیش از تو آب معنی دریاشدن نداشت شب مانده بود و جرأت فرداشدن نداشت بسیار بود رود در آن برزخ کبود اما دریغ، زَهرهٔ دریاشدن نداشت در آن کویر سوخته، آن خاک بی‌بهار حتی علف اجازهٔ زیباشدن نداشت گم بود در عمیق زمین شانهٔ بهار بی‌تو ولی زمینهٔ پیداشدن نداشت دل‌ها اگرچه صاف، ولی از هراس سنگ آیینه بود و میل تماشاشدن نداشت چون عقده‌ای به بغض فرو بود حرف عشق این عقده تا همیشه سرِ واشدن نداشت ━━━━💠🌸💠━━━━ @sherhaye_nab
😢 یار دبستانی هم ما را در مدرسه زندگی تنها گذاشت و رفت ! 🕊️ یار دبستانی هم رفت، تا بفهمیم تنها صداست که در مدرسه زندگی می ماند! ◾️ جمشید جم نخستین خواننده آهنگ ماندگار «یار دبستانی من» چهارشنبه ۱۱ بهمن ماه ۱۴۰۲ درگذشت. روحش شاد و قرین آرامش باد
مرا به بوی خوشت جان ببخش و زنده بدار که از تو چیزی ازین بیشتر نمی‌خواهم
شعرِمن با هر بهانه دلبری ها می کند نفشِ تصویراتِ ذهنم را هویدا می کند شورِ احساس از درونم می طراود باقلم مینویسد یک غزل باعشوه غوغا می کند
جهان تا کی کند حاشا  حضور تلخ طوفان را به بغض خود بیفزاید شکایت از زمستان را به دریا دل کند خوش تا عمیقِ باورش وقتی صدف ها  عشق می‌رویند نگاه سبز مرجان را به طغیان می کشد کم کم سکوت قطره را حتی اگر دستی نپیچاند  سر مغرور عصیان را مرمت کی کند سیلی که ویرانی مرام اوست به سر باید نگه داری ز هر چه فتنه سامان را به کوچ تلخ کنجشکان ؛قسم خوردن نمی خواهد که من میترسم از آهی که آجر می‌کند  نان را دو فنجان قهوه میریزد به رسم عهد قاجاری تعارف می‌کند مرگی سراسر عشق مهمان را قلم در دست می‌گیرد به رسم  دلبری اما نمی‌داند چه آغازد  به خط نور عنوان را خراشی می زند شیرین به بغض تلخ ناکامی خزان هم میرود اما چه سازد سوز ایمان را هزاران فتنه انگیزد بنام پاک آزادی بحکم  حضرت یزدان بران از خویش شیطان را ‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌
ای کاش ز کوره‌راهِ شب دور شود رهپوی دیار حضرت نور شود ای عشق! خدا کند که در دارِ فنا حلّاجِ تو باشد دل و منصور شود باید دل و دین را بسپاریم به عشق ایمان و یقین را بسپاریم به عشق تا غرقه‌ی گردابِ عداوت نشده‌ست سکّانِ زمین را بسپاریم به عشق خوش باد در آتش تو پروانه شدن! با منطق و احتیاط بیگانه شدن! با یاد تو شب تا سحر ای دورِ محال در ماه نظر کردن و دیوانه شدن
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شبتون بخیر🌼🌼🌼🌼
تو به دریا ریختی و من کماکان ماهی‌ام باز هم ای رود، ممنون از همین همراهی‌ام کاروانی تشنه بود و یوسفی در چاه و من من: طنابی که فقط شرمنده از کوتاهی‌ام  سکه‌هایم از رواج افتاد و تاجم زیر پا تلخ پایان یافت با تو جشن شاهنشاهی‌ام ماه با سردی به گوش موج عاشق پیشه گفت هرچه از تو دور باشم بیشتر می‌خواهی‌ام رام دام و دانه و بامی نخواهد شد دلم من کبوتر هم اگر باشم، کبوتر چاهی‌ام کوله‌بار بسته دارد باز دل دل می‌کند من ولی با اولین پرواز فردا راهی‌ام 📚 قفس تنگی
میکشم سر، هرچه می ریزد به جامم دست دوست کی در این میخانه می افتم ز پا معلوم نیست فاضل نظری
از راه رسید، سیلِ خون راه انداخت در سینه ی خلق، آتشِ آه انداخت گفتیم چه شد؟ یکی به خونسردی گفت: دیوانه ی شهر، سنگ در چاه انداخت
، نمی‌دانم چرا گردون به کام من نمی‌گردد اگر عیبم پریشانی است زلف یار هم دارد
کعبهٔ دل مسکن شیطان مکن پاک کن این خانه که جای خداست