❌بهائیت و ادعای ساختگی بودن #اعجاز #قرآن 👈مبلّغان بهائی در راستای انکار #معجزات #پیامبران برای توجیه عجز پیامبرخوانده‌ی خود، به انکار معجزه‌ی بیانی قرآن کریم پرداخته‌اند. 💠در پاسخ به این شبهه‌ی مبلّغان بهائی می‌بایست گفت: 1⃣اولاً: اگر واقع‌بینانه بنگریم، نشانه‌های آگاهی ادیبان عرب جاهلی را به اعجاز بیانی قرآن درخواهیم یافت. همچنان که "ابن ربیعه بن عامر" (از #شاعران بزرگ و نام‌دار عرب جاهلی)، فصاحت و بلاغت بی‌نظیر آیات قرآن را ستود و بخاطر همین عظمت بیانی قرآن، پس از مسلمان شدن دیگر شعر نگفت و به قرائت قرآن مشغول شد.[1] 2⃣ثانیاً: بر فرض که کشف اعجاز بیانی قرآن ده‌ها، بلکه صدها سال پس از نزول قرآن مطرح شده باشد، به هیچ‌وجه نمی‌تواند بر ساختگی بودن این وجه از وجوه اعجاز قرآن دلالت کند. چرا که استخراج دیر هنگام یک علم، دلیلی بر عدم وجود اصل آن علم نیست. 📚پی‌نوشت: (1)ر.ک: یاقوت بن عبدالله حموی، معجم الادباء، چاپ اروپا: بی‌نا، بی‌تا، ص 117، 319. نقد وبررسی بهائیت ♨️ @n_bahaiat آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب ♨️ @adyannet

💥حکایت معجزه‌سازی برای #بهاءالله! 📱کانال خبری تبلیغی #تشکیلات #بهائیت به نقل یکی از مبلّغان این فرقه، معجزه‌ای را به این شرح به پیامبرخوانده‌ی این فرقه منتسب کرد: 🔴«چند سنه (سال) قبل ایشان (میرزا جعفر) مریض شدند و چندین ماه مرض ایشان طول کشید تا بالاخره فوت می‌کند.... (بهاءالله) می‌فرمایند اگر میل دارید او را برمی‌گردانیم. عرض می‌کند اراده اراده‌ی مبارک است. فوراً جمال قدم (بهاءالله)، حضرت #عبدالبهاء را احضار و یک آیه به ایشان تعلیم داده و می‌فرمایند این آیه را در گوش او بخواند و او را باسم دیگری صدا زنند. حال جمیع احبا برای تشییع جنازه‌ی وی حاضر بودند. ناگاه حضرت عبدالبهاء تشریف آورده همه را از اطراف جسد دور مینمایند و آن آیه را در گوش میخوانند فوراً چشم باز کرده و برمیخیزد».[1] 🔰اما در بررسی ادعای انجام چنین معجزه‌ای برای مدعی پیامبری بهائیت، لازم است تا نکاتی را مورد بررسی قرار دهیم. 👈پیشوایان بهائی، تنها معجزه‌ی مظاهر الهی را کلمات صادره از ایشان می‌دانند؛ همچنان که پیامبرخوانده‌ی بهائیت مدعی می‌شود: «#معجزات #انبیاء دلیل قاطع بر حقانیت و اعتبار تعالیم آن برگزیدگان الهی نیست، بلکه کلمات ربانی که از قلم یا لسان انبیای الهی در هر دوری از ادواری صادر شده، بزرگ‌ترین و آشکارترین نشانه مظهریت آنان بوده است».[2] با این حال، آیا ادعای چنین معجزاتی برای پیشوایان بهائی، عملاً نقض این‌گونه ادعاهایشان نیست؟! 👈 اساساً اگر پیشوایان بهائی توان ارائه‌ی چنین معجزاتی داشتند، چرا برای اثبات حقانیت آیین خود و هدایت مردم استفاده ننموده‌اند؟! چرا هنگامی که مردم برای اثبات صداقت از آنان طلب معجزه می‌کردند، حجیت معجزه را رد می‌کردند؟! آیا چنین معجزه‌ای برای اسکات مخالفین و معرضین و هدایت حقیقت‌طلبان کافی نبود؟! و بر فرض صداقت مبلّغ بهائی در بیان این معجزه برای پیشوای خود، چرا سایر مبلّغین و مورخین بهائی آن را در کتب خود ذکر نکرده‌اند؟! آیا بیان چنین معجزه‌ای برای پیشوای بهائی، بیشتر شباهت به خیال‌بافی یک مبلّغ بهائی ندارد؟! 📚پینوشت: [1]. محمد طاهر مالمیری، خاطرات مالمیری، لانگنهاین آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به لسان فارسی و عربی، 1992 م، ص 86. [2]. ر.ک: حمید فلاحتی، مهدی مهدی فاطمی‌نیا، دیدار با تاریکی،1390، ص 182. نقد وبررسی بهائیت ♨️ @n_bahaiat آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب ♨️ @adyannet