به نام خدا #یادداشت #فرهنگ_شهروندی موضوع: ترقه؛ خطرآفرین و عامل سلب آسایش در تعالیم غربی، مفهومی وجود دارد به نام «حقوق بشر» یا Human Rights. در تعالیم دینی، مفهومی داریم به نام «حق الناس» که بنا به نقل علمای اسلام، خداوند از «حق الله» مانند نماز و روزه و ... در صورت توبه و عهد قطعی برای پیشگیری از تکرار گناه، می‌گذرد؛ البته جبران حق الله هم در جای خود(مثل قضا کردن نماز و روزه و دادن کفاره بابت روزه‌های فوت شده و...)؛ اما «حق الناس» بدون جبران و جلب رضایت «ناس» یا مردم یا همان «بشر»، قابل بخشش و گذشت نیست. حق‌الناس، خود بخشی دارد به نام «حقوق عامه» که در واقع همان «حقوق بشر» است، به زبان دینی. در خصوص حقوق عامه، می‌توان موارد زیادی را برشمرد؛ از جمله حق آرامش و آسایش؛ که در عروسی‌ها و شب‌های چهارشنبه‌سوری با زدن ترقه، از مردم سلب می‌شود؛ معضلی بزرگ که هم اسباب مزاحمت برای مردم و بویژه بیماران و کهنسالان است و هم اسباب ترس و وحشت برای کودکان و خردسالان و نوزادان و هم اسباب سودهای کلان اقتصادی برای تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان آن، و البته اسباب تفریح و سرگرمی برای عده‌ی کمی که شاید مدعی عقل و فرهنگ و تمدن و تجدد باشند و حتی ممکن است نویسنده‌ی این چند سطر را به تحجر و بسته بودن بودن فکر متهم کنند؛ افرادی که برای دو رکعتی بودن نماز صبح، به دنبال دلیلی علمی آن هم بر اساس علوم تجربی هستند، اما یک بار، فقط یک بار از خود نپرسیده‌اند، برای زدن ترقه و ایجاد این حجم از سر و صدا و خطر، کدام دلیل علمی، دینی، روانشناختی یا هر دلیل دیگری را بهانه‌ای برای این کار می‌کنند! شاید نتوان وقتی ترقه بوفور در فروشگاه‌های سطح شهر به فروش می‌رسد، از جوانان و نوجوانان توقع داشت شور و نشاط جوانی را به کناری بگذارند و عاقلانه و متمدنانه، به عواقب کار خود بیندیشند؛ اما می‌توان از فروشندگان عزیز انتظار داشت از سود این کالای خطرآفرین و دردسرساز، چشمپوشی کنند. همچنین از رئیس محترم دادگاه و نیروی محترم انتظامی می‌خواهیم در برابر این جرم مشهود(فروش ترقه) واکنشی در خود جرم، نشان دهند و با عوامل پیدا و پنهان توزیع ترقه در بخش، برخورد کنند؛ البته نه قهرآمیز، بلکه برخوردی ارشادی و فرهنگی و اگر برخورد ارشادی، نتیجه نداد، به سراغ برخورد قهرآمیز بروند. #محمدحسین_یزدانی_بخش ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #دین موضوع: اقامه‌ی نماز و خواندن نماز چندی پیش گفتیم که بین «اقامه‌ی نماز» که قرآن بر آن بسیار تأکید کرده است تا «خواندن نماز»، تفاوت از زمین تا آسمان است. برای درک تفاوت این دو، دو مراقب آزمون را در نظر بگیرید؛ یکی در طول مراقبت، با گوشی خود بازی می‌کند، برگه‌های امتحانی نشست(جلسه‌ی) پیشین را نمره می‌دهد، چرت می‌زند و دانش‌آموزان و دانشجویان هم از این مراقبت لذت می‌برند! یک مراقب دیگر، با دقت به حوزه‌ی آزمون می‌نگرد، شیطنت‌های احتمالی را در نظر دارد، حواسش به کلیه‌ی دانش‌آموزان و دانشجویان هست. اولی فقط مراقب است؛ اما دومی مراقبت را «اقامه کرده است»؛ یا یک نگهبان در مرز که با اسلحه‌ی خود بازی می‌کند؛ سرش پایین است؛ چرت می‌زند و... نگهبان دیگری که اسلحه‌اش آماده به تیراندازی است؛ همه جا را در نظر دارد؛ همواره به تمام اطراف نگاه می‌کند و زیرچشمی نقاط کور نگاهش را هم بررسی می‌کند. نگهبان اولی، نگهبان است؛ اما دومی نگهبانی را اقامه کرده است. به عنوان مثال بعدی؛ فرض کنید مبلغی را به کسی بدهید تا از طرف شما آن را برای کمک به افراد نیازمند هزینه کند؛ اگر این مبلغ را به اولین کسی که دید یا فکر کرد نیازمند است بدهد، فقط وکیل شما بوده؛ اما اگر برای هزینه کردن این مبلغ به نیازمندی واقعی، بدون آبروریزی و فاش کردن اسرار زندگی نیازمندان، اما با دقت و وسواس، تلاش کند، وکالت شما را در هزینه کردن این مبلغ، اقامه کرده است. بنابراین، سجده و قیام و رکوع، آن هم با فکر و خیال گذران از هر خاطره و زمان و بدون توجه قلبی و در پی آن، تهمت و غیبت و دروغ و ...، فقط خواندن نماز است؛ سجده و قیام و رکوع با توجه به معنا و درک حضور در محضر آفریدگار توانا، در کنار کارهای نیک اجتماعی، خوش‌اخلاقی، کمک به مردم، آزار نرساندن با دست و زبان، جهاد در راه خدا، امر به معروف و نهی از منکر، ادای دین و قرض و بدهی و ...، اقامه‌ی نماز است. یکی از نمونه‌های بارز اقامه‌ی نماز را می‌توان در پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله)، امیر المؤمنین، علی(علیه السلام) و ائمه‌ی هدی(علیهم السلام) دید. ... و من فقط نماز می‌خوانم. خدایا! ما را از اقامه‌کنندگان نماز قرار بده. #محمدحسین_یزدانی_بخش ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #زبان_فارسی موضوع: یک جوالدوز به «اخبار ورزنه1»(ورزنه نیوز1) و «اخبار بن‌رود»(بن‌رود نیوز) متأسفانه با وجود چندین بار یادآوری در خصوص استفاده از واژه‌های فارسی در مطالب، حتی نهادهای رسمی هم که از نظر قانونی موظف هستند واژه‌هایی را استفاده کنند که هم‌ارز فارسی دارد، به وظیفه‌ی خود عمل نمی‌کنند. به عنوان نمونه در آگهی اداره‌ی آب و فاضلاب ورزنه در خصوص استفاده از Cooler به جای واژه‌ی فارسی «بازده» از واژه‌ی «راندمان» استفاده شد یا در آگهی تبلیغاتی در «اخبار ورزنه» یا همان «ورزنه نیوز» به جای واژه‌ی «صفحه» از Page؛ به جای «نگارخانه» از Gallery؛ به جای «بدلیجات» از Accessory؛ به جای «فن» از Technique؛ به جای «دنبال کنید» از Follow و... یعنی این همه کلمه‌ی بیگانه، فقط در یک آگهی. با عرض پوزش از مدیران «اخبار ورزنه» و «اخبار بن‌رود» به دلیل زدن «یک جوال‌دوز» به این دو بخش خبری؛ شاید در آینده، به خودم هم یک «سوزن» بزنم!! #محمدحسین_یزدانی_بخش ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

بسم الله الرحمن الرحیم 🌼🌸🌼موضوع: پیامبر؛ انسانی عادی یا با باغ و پول و فرشته؟🌼🌸🌼 وَقَالُواْ مَالِ هَٰذَا ٱلرَّسُولِ يَأْكُلُ ٱلطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي ٱلْأَسْوَاقِ لَوْلَآ أُنزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُۥ نَذِيرًا ٧ أَوْ يُلْقَىٰٓ إِلَيْهِ كَنزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُۥ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَاۚ وَقَالَ ٱلظَّلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا ٨ ٱنظُرْ كَيْفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلْأَمْثَٰلَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا ٩ و گفتند: «این چه پیامبری است که غذا می‌خورد و در بازارها راه می‌رود؟ چرا فرشته‌ای بر او نازل نشده تا همراه وی، هشداردهنده‌ای باشد؟ یا گنجی به سویش انداخته شود یا باغی داشته باشد که از آن بخورد؟» و ستمکاران گفتند: «جز از مردی افسون‌شده پیروی نمی‌کنید»! بنگر چگونه برای تو مثالها زدند و گمراه شدند؛ پس نمی‌توانند راهی (بیابند). سوره‌ی مبارکه‌ی فرقان، آیات 7 تا 9 قالوا: گفتند؛ ما: چه چیزی؛ ل‍ِ: برای؛ هٰذا: این؛ الرَّسولِ: پیامبر؛ یَأْکُلُ: می‌خورد؛ الطَّعامَ: غذا؛ یَمْشی: راه می‌رود؛ الْأَسْواقَ: لَوْلا: ای کاش، چرا، اگر چنین نبود؛ أُنْزِلَ: فرو فرستاده می‌شد، نازل می‌شد؛ إِلیٰ: به سوی؛ هِ: او؛ مَلَکٌ: فرشته؛ ف‍َ: پس، درنتیجه؛ یَکونَ: می‌باشد؛ مَعَ: با، همراه؛ نَذیراً: ترساننده، انذارکننده؛ أَوْ: یا؛ یُلْقیٰ: انداخته شود؛ کَنْزٌ: گنجی؛ ل‍َ: برای؛ جَنَّةٌ: باغی؛ مِنْ: از؛ ها: آن؛ قالَ: گفت؛ الظّالِمونَ: ستمگران، ظالمان؛ إِنْ: نیست؛ تَتَّبِعونَ: پیروی می‌کنید، تبعیت می‌کنید؛ إِلّا: مگر؛ رَجُلاً: مردی؛ مَسْحوراً: جادو شده؛ انْظُرْ: بنگر، نگاه کن؛ کَیْفَ: چگونه؛ ضَرَبوا: زدند؛ ل‍َ: برای؛ کَ: تو؛ الْأَمْثالَ: مثال‌ها، نمونه‌ها؛ ضَلّوا: گمراه شدند؛ لایَسْتَطیعونَ: نمی‌توانند؛ سَبیلاً: راهی. طرح ضحی(تعمیق فرهنگ و معارف اجتماعی قرآن) https://www.instagram.com/quranicmessages نظر، پیشنهاد، انتقاد: @yazdanibakhsh

به نام خدا #یادداشت #سوادرسانه موضوع: اقناع(قانع کردن، مجاب کردن) با دروغ بزرگ یکی از فنون اقناع(قانع کردن مخاطب به درستی یا نادرستی یک مطلب)، استفاده از فن دروغ بزرگ است؛ در این روش، چنان دروغ می‌گویند که مخاطب بگوید: «یا نباشد چیزکی، مردم نگوید چیزها» یا «گمان نکنم کسی آنقدر گستاخ باشد که چنین بی‌شرمانه حقیقت را تحریف کند»؛ به این روش، گرچه ممکن است مردم تمام دروغ را باور نکنند، دست کم، بخشی از آن را به عنوان بخشی از واقعیت، خواهند پذیرفت. از این روش، در بسیاری از حوادث در داخل و خارج کشور استفاده شده است؛ مثل دروغ‌ها در مورد باربند(اصطبل) بزرگ اسب یکی از مقامات کشورمان یا آمار تعداد کشته‌های حوادث آبان ماه 98 یا اطلاع از افزایش قیمت یک کالای راهبردی(استراتژیک) در صبح یک روز جمعه یا طول عمر آیت‌الله جنتی(دبیر شورای نگهبان) که این یکی را از بس تکرار کرده‌اند، خود من هم باور کرده‌ام؛ در خصوص دروغ بزرگ مشهور است که: «هیچ‌وقت نگذارید مردم دلسرد شوند، هیچ‌وقت خطا و تقصیری را نپذیرید، هیچ‌وقت تصدیق نکنید که طرف، ممکن است صفت خوبی داشته باشد، هیچ‌وقت جایی برای جایگزین باقی نگذارید، در آن واحد روی یک دشمن متمرکز شوید و تقصیر هر اتفاق بدی را بر گردن او بیندازید. مردم دروغ بزرگ را زودتر از دروغ کوچک باور می‌کنند و اگر دروغی را مکرراً تکرار کنید، دیر یا زود آن را باور خواهند کرد». دروغ بزرگ در اصل به «هیتلر» منسوب است؛ گرچه به نظر می‌رسد این انتساب هم دروغ باشد و «دروغ بزرگ»، نظریه‌ای صهیونیستی باشد. #محمدحسین_یزدانی_بخش ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

نمونه‌ای از فن «دروغ بزرگ» اردیبهشت امسال(خبرگزاری به علت انتشار این خبر، عذرخواهی کرد، اما روزنامه و عکس آن تا ابد در تاریخ خواهد ماند و شاید براحتی کسی باور نکند، اصل خبر، دروغ بوده است، خبری به وسعت کل صفحه اول یک روزنامه)